-DIA- schreef:Panny schreef:Misschien iets beter lezen huisman..
Ik heb het helemaal niet over dat het leven van een gelovige één groot feest is of dat er geen strijd is.
Ik heb het alleen over de vreugde als de zondaar voor het eerst mag weten dat zijn zonden vergeven zijn.
Er moet wel een strijd gestreden worden op leven en dood. En werkelijk, daar heeft geen mens zin in. We ontvluchten liever
de strijd. Toch is er, zoals we altijd hebben
beleden en ook
beleefd, geen kroon zonder strijd. Het is niet makkelijk om de smalle
weg te bewandelen, en je paadje recht houden is van onze kant een onmogelijkheid.
Toch:
Dit is de weg, en wandelt in dezelve!
Waar staat dat er een strijd moet worden gestreden op leven en dood? Dat is volgens mij wat er door velen van gemaakt is.
Als ik zo mijn bijbel eens doorblader dan kom ik de volgende teksten tegen:
Jezus antwoordde en zei tegen hen: Dit is het werk van God:
dat u gelooft in Hem Die Hij gezonden heeft.
- See more at:
http://herzienestatenvertaling.nl/tekst ... QZ8qp.dpuf
En Jezus zei tegen hen: Ik ben het Brood des levens; wie tot Mij komt, zal beslist geen honger hebben,
en wie in Mij gelooft, zal nooit meer dorst hebben. - See more at:
http://herzienestatenvertaling.nl/tekst ... QZ8qp.dpuf
En dit is Zijn gebod:
dat wij geloven in de Naam van Zijn Zoon, Jezus Christus, en dat wij elkaar liefhebben, zoals Hij ons een gebod gegeven heeft. - See more at:
http://herzienestatenvertaling.nl/tekst ... euwTw.dpuf
Daarnaast zijn er natuurlijk nog veel meer teksten te noemen. Verder hoor je mij zeker niet zeggen dat het altijd maar blijheid is en dat je maar kan vieren zoals eerder verwoord, maar wat anderen ook al aangeven altijd de strijd maar benadrukken en wijzen op bekommerden dat doet het evangelie geen recht. Het is toch niet voor niets een blijde boodschap. Is dat ook te merken aan ons als we daarover spreken?
Het lijkt vaak wel als of velen, ook predikanten blijven hangen in het bekommerd zijn en dat een leven met de Heere altijd maar strijd en aanvechting inhoud. Daar komt nog bij dat in de prediking en daar rondom bekering wordt gezien als een eindstation, terwijl het toch een begin is van een nieuw leven. Een leven waarin je de Heere steeds meer mag leren kennen, maar ook jezelf en je zondige hart.