Mannetje schreef:CvdW schreef:Klopt, volmaakt is het niet, maar de bevinding is dat je niet bedrogen wordt door de preken die gelezen worden.
Wordt in die preken niet opgeroepen om naar de kerk te gaan? Of hoef je dat dan niet serieus te nemen?
Ruil je de (vermeende) dwalingen in de prediking niet in voor de dwaling van het je afscheiden van de kerk?
Als de leer niet zuiver verkondigd wordt, de tucht niet meer gehandhaafd wordt en de sacramenten niet zuiver bediend worden, dan dien je jezelf af te scheiden van de kerk. Als er in de prediking leven buiten Christus gegeven wordt en er on-Bijbelse leerstellingen verkondigd worden, er daar na verschillende gesprekken geen kentering in komt, dan dien je jezelf vrij te maken van de dwaling. Je hebt een ziel te verliezen (en dat van je naasten) voor de eeuwigheid. Als de prediking niet zuiver is, dan worden de sacramenten ook niet zuiver bediend.
Hiermee zeg ik niet dat je je afscheiden moet van de kerk. Dat is een stap die je nooit lichtvaardig nemen mag. Dat moet een worsteling zijn voor Gods aangezicht. Ik roep er ook niet toe op om je af te scheiden van de kerk. Maar ga niet te snel voorbij aan het Bijbelse gegeven dat waar er twee of drie in Zijn Naam bijeen zijn rondom het Woord, Hij in het midden van hen is. Daar tegenover kan je zetten dat je de onderlinge bijeenkomsten niet moet nalaten. Maar dat kan je niet zomaar gebruiken als verweer. Dat staat wel in de context van het moedwillig verwerpen van de genade van God in Christus. Het niet bijwonen van de onderlinge bijeenkomsten heeft de betekenis van het verlaten God en alles wat te maken heeft met God. Die lijn kan je niet zomaar doortrekken naar thuislezers.