Schuivende panelen onder ons?

merel
Berichten: 9674
Lid geworden op: 08 jun 2015, 10:58

Re: Schuivende panelen onder ons?

Bericht door merel »

Wim Anker schreef:
merel schreef:Het gen kan er nog niet uitgehaald worden, maar men bevrucht netzoals bij ivf meerdere eicellen en beoordeelt voor terugplaatsing of de embryo het gen bevat. Alleen de embryo zonder hetbetreffende gen wordt teruggeplaatst.
Deze procedure mag in Nederland bij een beperkt aantal ziektes, waaronder BRCA gen, sommige spierziekten en volgens mij Huntington.
Als dit klopt is het uiteraard een (nog) onacceptabele techniek. Bij IVF is de "red line" voor een christen ook dat er geen embryo's worden vernietigd.
https://www.nemokennislink.nl/publicati ... r-embryo-s

Zoals je kan lezen, klopt hetgeen ik beweerde. En ik ben het met je eens dat het voor een christen een discutabele wijze is om een kind te krijgen.
Als snap ik heel goed dat mensen hiervoor willen kiezen. In bepaalde families lopen deze ziektes als een rode draad door de geslachten heen en is het bij het verkrijgen van het gen 100% zekerheid dat je de ziekte zult krijgen en bijna 100% zekerheid dat je eraan zult overlijden. Gelukkig is onze overheid nog erg terughoudend met de 'grond' waarop geselecteerd mag worden. In het buitenland, waaronder België, is men hier al veel verder mee.

@ orchidee De argumenten die genoemd worden dat je wel gekozen hebt voor chemo en vaccinatie, maar niet hiervoor is natuurlijk een onzin argument. Dat zijn totaal verschillende dingen.
Gebruikersavatar
samanthi
Berichten: 7880
Lid geworden op: 16 jul 2009, 10:30
Locatie: rotterdam

Re: Schuivende panelen onder ons?

Bericht door samanthi »

merel schreef:
Wim Anker schreef:
merel schreef:Het gen kan er nog niet uitgehaald worden, maar men bevrucht netzoals bij ivf meerdere eicellen en beoordeelt voor terugplaatsing of de embryo het gen bevat. Alleen de embryo zonder hetbetreffende gen wordt teruggeplaatst.
Deze procedure mag in Nederland bij een beperkt aantal ziektes, waaronder BRCA gen, sommige spierziekten en volgens mij Huntington.
Als dit klopt is het uiteraard een (nog) onacceptabele techniek. Bij IVF is de "red line" voor een christen ook dat er geen embryo's worden vernietigd.
https://www.nemokennislink.nl/publicati ... r-embryo-s

Zoals je kan lezen, klopt hetgeen ik beweerde. En ik ben het met je eens dat het voor een christen een discutabele wijze is om een kind te krijgen.
Als snap ik heel goed dat mensen hiervoor willen kiezen. In bepaalde families lopen deze ziektes als een rode draad door de geslachten heen en is het bij het verkrijgen van het gen 100% zekerheid dat je de ziekte zult krijgen en bijna 100% zekerheid dat je eraan zult overlijden. Gelukkig is onze overheid nog erg terughoudend met de 'grond' waarop geselecteerd mag worden. In het buitenland, waaronder België, is men hier al veel verder mee.

@ orchidee De argumenten die genoemd worden dat je wel gekozen hebt voor chemo en vaccinatie, maar niet hiervoor is natuurlijk een onzin argument. Dat zijn totaal verschillende dingen.
Ja dat is appels met peren vergelijken.
O HEERE, wat is de mens, dat Gij hem kent? Het kind des mensen, dat Gij het acht?
Gebruikersavatar
Orchidee
Berichten: 10423
Lid geworden op: 30 dec 2009, 15:06
Locatie: Naast de buren

Re: Schuivende panelen onder ons?

Bericht door Orchidee »

Ach ik voel me af en toe ook een eenzame mus op het dak ;)
Dus wilde het even kwijt en delen.
Het speelt zich af binnen onze eigen familie en dan denk ik echt weleens: men waar zijn en houden we ons mee bezig en moet dan alles maar maakbaar zijn door ons er is toch een Schepper :quoi
Het schijnt kortzichtig en vroom van me te zijn :hum
Stil mijn ziel wees stil, en wees niet bang voor de onzekerheid van morgen. God omgeeft je steeds, Hij is erbij, in je beproevingen en zorgen!
Gebruikersavatar
Dodo
Berichten: 5643
Lid geworden op: 15 jun 2013, 15:40
Locatie: dodo.refoforum@gmail.com

Re: Schuivende panelen onder ons?

Bericht door Dodo »

Orchidee schreef:Ach ik voel me af en toe ook een eenzame mus op het dak ;)
Dus wilde het even kwijt en delen.
Het speelt zich af binnen onze eigen familie en dan denk ik echt weleens: men waar zijn en houden we ons mee bezig en moet dan alles maar maakbaar zijn door ons er is toch een Schepper :quoi
Het schijnt kortzichtig en vroom van me te zijn :hum
Het is heel moeilijk om er beschouwend over te zijn, als je van dichtbij de emoties ziet. Eerlijk is eerlijk, je zult er maar voor staan: je hebt het gen voor een dodelijke ziekte in je, en je geeft dat door als je kinderen krijgt. Wat doe je dan? En de dokter zegt: we kunnen je helpen? Kinderen willen krijgen is een diep verlangen, dat zit in vrijwel ieder mens. Maar je wilt niet je kind dat zieke gen geven, want dat is een zeer zware last.
Maar als mensen dat vergelijken met inenten of chemo krijgen, weten ze niet waar ze het over hebben. Lastig hoor, zulke gesprekken.
Gebruikersavatar
samanthi
Berichten: 7880
Lid geworden op: 16 jul 2009, 10:30
Locatie: rotterdam

Re: Schuivende panelen onder ons?

Bericht door samanthi »

Dodo schreef:
Orchidee schreef:Ach ik voel me af en toe ook een eenzame mus op het dak ;)
Dus wilde het even kwijt en delen.
Het speelt zich af binnen onze eigen familie en dan denk ik echt weleens: men waar zijn en houden we ons mee bezig en moet dan alles maar maakbaar zijn door ons er is toch een Schepper :quoi
Het schijnt kortzichtig en vroom van me te zijn :hum
Het is heel moeilijk om er beschouwend over te zijn, als je van dichtbij de emoties ziet. Eerlijk is eerlijk, je zult er maar voor staan: je hebt het gen voor een dodelijke ziekte in je, en je geeft dat door als je kinderen krijgt. Wat doe je dan? En de dokter zegt: we kunnen je helpen? Kinderen willen krijgen is een diep verlangen, dat zit in vrijwel ieder mens. Maar je wilt niet je kind dat zieke gen geven, want dat is een zeer zware last.
Maar als mensen dat vergelijken met inenten of chemo krijgen, weten ze niet waar ze het over hebben. Lastig hoor, zulke gesprekken.
Stel dat er bij een echo een afwijking gevonden wordt? Wat dat? Weggooien? Net als bij de rest embryo's? Je wilt het toch niet doorgeven aan je nageslacht? Een dilemma ja! Wie wetenschap vermeerderd, vermeerderd smart.en lees psalm 139 ongevormde of ongeformeerde klomp. Dat is alleen heel in het begin. Je ziet al heel snel wel vormen. Dus ja...
O HEERE, wat is de mens, dat Gij hem kent? Het kind des mensen, dat Gij het acht?
Gebruikersavatar
Nasrani
Berichten: 1853
Lid geworden op: 21 dec 2016, 21:36

Re: Schuivende panelen onder ons?

Bericht door Nasrani »

Ik moet bij het lezen van dit onderwerp denken aan een citaat uit een preek van Ds Vergunst.
Alles gebeurt volgens Gods soeverein, wijs beleid. Vul al de details van ons leven in. Er is geen moment in mijn dag waar niet Gods voorzienige hand in is. Leven we in het besef van die waarheid? Ik moet u eerlijk zeggen: ik niet altijd. Heel vaak zíén of merken we die hand van God niet, of dénken we niet aan die hand van God.
Maar, gemeente, het staat in de Bijbel, overal, van begin tot eind, dat er niéts in uw leven als verrassing gebeurt. Álles over uw en mijn leven staat als het ware – mag ik dat woord op een eerbiedige manier gebruiken – in Gods draaiboek. Niets zal er gebeuren zonder Zijn wijs beleid in mijn leven. Hoe pijnlijk, hoe moeilijk, hoe langdurig, hoe kortstondig ook.

Moet ik dat uit de Schrift bewijzen? Ik zal het heel kort doen, uit Exodus 4 vers 11. Ik herinner me een verhaal van een man, een vader, die helemaal ondersteboven was. Hij had zijn eerste kind gekregen. Het was in de tijd voordat er echo’s bestonden. Helemaal onvoorbereid kreeg hij een zwaar gehandicapt kind. Stel het je even voor. Je verwacht je kind, en dan krijg je een zwaar gehandicapt kind. Ontredderd kwam die man bij zijn predikant, en hij huilde het uit. Ja, daar sta je als predikant. Wat moet je dan zeggen…? Deze predikant wist niets te zeggen, en zei: laat ik je één woord uit de Schrift lezen. En hij las Exodus 4 vers 11, waar Mozes van God te horen krijgt: Wie heeft de mens de mond gemaakt, of Wie heeft de stomme of dove, of ziende of blinde gemaakt? Ben Ik het niet, de Heere? Dus alles, álles wat mij in dit leven overkomt, is onder Gods controle. Alles. Met die woorden is hij toen getroost en gelijk naar zijn vrouw gegaan om haar die woorden te lezen. Samen werden ze er stil van.
Daarmee wil ik niet zeggen dat het makkelijk is.

http://www.prekenweb.nl/nl/Preek/Open/21442
Wij leven in een wereld waarin bijna alles ons afleidt van God.
Daarom zullen we keuzes moeten maken als we een vertrouwelijke omgang met God willen.
Mara
Berichten: 23141
Lid geworden op: 15 jun 2010, 15:54

Re: Schuivende panelen onder ons?

Bericht door Mara »

Nasrani schreef:Ik moet bij het lezen van dit onderwerp denken aan een citaat uit een preek van Ds Vergunst.
Alles gebeurt volgens Gods soeverein, wijs beleid. Vul al de details van ons leven in. Er is geen moment in mijn dag waar niet Gods voorzienige hand in is. Leven we in het besef van die waarheid? Ik moet u eerlijk zeggen: ik niet altijd. Heel vaak zíén of merken we die hand van God niet, of dénken we niet aan die hand van God.
Maar, gemeente, het staat in de Bijbel, overal, van begin tot eind, dat er niéts in uw leven als verrassing gebeurt. Álles over uw en mijn leven staat als het ware – mag ik dat woord op een eerbiedige manier gebruiken – in Gods draaiboek. Niets zal er gebeuren zonder Zijn wijs beleid in mijn leven. Hoe pijnlijk, hoe moeilijk, hoe langdurig, hoe kortstondig ook.

Moet ik dat uit de Schrift bewijzen? Ik zal het heel kort doen, uit Exodus 4 vers 11. Ik herinner me een verhaal van een man, een vader, die helemaal ondersteboven was. Hij had zijn eerste kind gekregen. Het was in de tijd voordat er echo’s bestonden. Helemaal onvoorbereid kreeg hij een zwaar gehandicapt kind. Stel het je even voor. Je verwacht je kind, en dan krijg je een zwaar gehandicapt kind. Ontredderd kwam die man bij zijn predikant, en hij huilde het uit. Ja, daar sta je als predikant. Wat moet je dan zeggen…? Deze predikant wist niets te zeggen, en zei: laat ik je één woord uit de Schrift lezen. En hij las Exodus 4 vers 11, waar Mozes van God te horen krijgt: Wie heeft de mens de mond gemaakt, of Wie heeft de stomme of dove, of ziende of blinde gemaakt? Ben Ik het niet, de Heere? Dus alles, álles wat mij in dit leven overkomt, is onder Gods controle. Alles. Met die woorden is hij toen getroost en gelijk naar zijn vrouw gegaan om haar die woorden te lezen. Samen werden ze er stil van.
Daarmee wil ik niet zeggen dat het makkelijk is.

http://www.prekenweb.nl/nl/Preek/Open/21442
Mooi Nasrani!
Ik ken een echtpaar dat meerdere keren een abortus heeft laten plegen, omdat bij het vruchtwateronderzoek (in de 16e week) bleek dat het kindje hoogstwaarschijnlijk een erfelijke aandoening bleek te hebben. Let wel, de uitslag is nooit 100% zeker.
Ze vonden het toen beiden de enige juiste beslissing.
Maar na enkele jaren kreeg de vrouw ernstige gewetensproblemen, omdat de medische wetenschap gevorderd is en er intussen een betere behandeling en medicijnen zijn voor de aandoening.
Soms kan het heel donker en uitzichtsloos zijn in je leven. Maar de Heere is een God van Wonderen, dat hebben wij persoonlijk mogen ervaren. En in het verdriet is Hij er!
Dan kan het er heel diep door moeten, maar mocht ik zo weleens bemoedigd worden door anderen, die erop wezen dat een lichtpuntje maar heel klein hoeft te zijn. Daarom heet het ook zo.
samanthi schreef:Een dilemma ja! Wie wetenschap vermeerderd, vermeerderd smart.
Zeker, want soms zijn mensen keihard en zeggen: "je hebt dit toch geweten?"
Als er schaduw is, dan moet er ook licht zijn ~ Spurgeon
Gebruikersavatar
helma
Berichten: 18661
Lid geworden op: 11 sep 2006, 10:36
Locatie: Veenendaal

Re: Schuivende panelen onder ons?

Bericht door helma »

Hele lastige discussie, inderdaad wie wetenschap vermeerdert vermeerdert smart. We denken dat een leven zonder lijden ( zonder handicap; zonder genetische ziekte) gelukkiger maakt. Maar wij als christenen zouden daar toch anders in moeten staan. Ik zou zelf heel veel moeite hebben om in de genen van een ongeboren kind te sleutelen. Maar ik begrijp ook wel de twijfels van hen die bijvoorbeeld lijden aan de ziekte van Huntington.
Toch mogen we als christenen toch weten dat ons leven vanaf het prille begin door God geleid wordt. En dan is een leven met pijn en lijden ook een leven wat onder Gods voorzienigheid staat. En Hij weet zoveel beter dan wij weten wat goed is.

Gisteravond hoorden wij een getuigenis van onze dochter. Haar weg gaat al jaren door de diepten. Zo diep soms dat mijn moederhart er wel eens van breekt. Wat had ik het graag anders gewenst voor mijn kleine meisje. Als ik haar dan gister hoor vertellen van dingen waar ze door heen moest en moet; dan zie ik haar leven voor me. Als kleine baby in de wieg, als klein meisje huppelend door het leven. Totdat...op 9 jarige leeftijd haar leven drastisch veranderde. En ze van de ene therapie in de andere is terecht gekomen, en van de ene diepte in de andere terecht kwam. En terwijl ze in 2015 midden in een depressie vroeg aan de Heere of Hij haar zacht wilde tuchtigen als ze tuchtiging nodig had, ze diezelfe week slachtoffer werd van een ernstig misdrijf. Mijn gedachten voor haar waren zo anders. Ik zou haar zo graag al dat diepe verdriet bespaard hebben. Ze is zo ontzettend geknakt. Haar leven is zo moeizaam. Ze kampt met zoveel angsten en nachtmerries. Elke dag weer opnieuw is haar leven een strijd om overeind te blijven. Maar dan staat ze daar gister te getuigen dat de Heere het niet verkeerd heeft gedaan door deze dingen toe te laten in haar leven. Dat het lijden in haar leven haar dichter bij Hem heeft gebracht en als de Heere het dan nodig acht dat ze door dit leven van gebrokenheid toch iets van Zijn trouw mag laten zien dat het dan goed is. Dat juist Zijn kracht alleen in haar zwakheid volbracht kan worden. Dat ze door het lezen van de brieven van Paulus, door het lezen van Job, heeft geleerd dat de Heere een doel heeft met de gebrokenheid van haar leven. Ze vertelde dat ze mensen had kunnen vergeven die haar ernstig beschadigd hebben, omdat ze in geen enkel opzicht boven hen kon staan. Dezelfde genade die zij mocht ontvangen hebben zij ook nodig omdat ze in Gods ogen op gelijke voet met hen stond. Zondaar, meer niet. Dat ze al het onrecht in Gods handen heeft kunnen leggen. En dat er 1 ding overgeleven is; de belijdenis van zondag 1. En dat dat genoeg is.

Ik vond het zo ontroerend, door alle diepten heen en moeilijke vragen en twijfels mocht ze door Gods genade hier uit komen.
Het deed me aan de ene kant zo'n pijn, je ziet haar in gedachten opgroeien; een vrolijke spring in t veld werd lichamelijk en psychisch een geknakte jonge vrouw. Dat had ik haar zo graag anders gegund. Maar ze heeft dit geheim geleerd; dat alle dingen moeten medewerken ten goede. En ze mag aan anderen vertellen wie God is. Dat Hij erbij is, als alle andere dingen en zekerheden weg vallen. En dat gaf mij, ondanks de diepe pijn toch ook grote verwondering: de Heere weet wat goed is.

Laat mij niet mijn lot beslissen; ( en dat van mijn kinderen....). Zo ik mocht, ik durfde niet! Ach, hoe zou ik mij vergissen. Als Gij mij de keuze liet.
Gebruikersavatar
samanthi
Berichten: 7880
Lid geworden op: 16 jul 2009, 10:30
Locatie: rotterdam

Re: Schuivende panelen onder ons?

Bericht door samanthi »

helma schreef:Hele lastige discussie, inderdaad wie wetenschap vermeerdert vermeerdert smart. We denken dat een leven zonder lijden ( zonder handicap; zonder genetische ziekte) gelukkiger maakt. Maar wij als christenen zouden daar toch anders in moeten staan. Ik zou zelf heel veel moeite hebben om in de genen van een ongeboren kind te sleutelen. Maar ik begrijp ook wel de twijfels van hen die bijvoorbeeld lijden aan de ziekte van Huntington.
Toch mogen we als christenen toch weten dat ons leven vanaf het prille begin door God geleid wordt. En dan is een leven met pijn en lijden ook een leven wat onder Gods voorzienigheid staat. En Hij weet zoveel beter dan wij weten wat goed is.

Gisteravond hoorden wij een getuigenis van onze dochter. Haar weg gaat al jaren door de diepten. Zo diep soms dat mijn moederhart er wel eens van breekt. Wat had ik het graag anders gewenst voor mijn kleine meisje. Als ik haar dan gister hoor vertellen van dingen waar ze door heen moest en moet; dan zie ik haar leven voor me. Als kleine baby in de wieg, als klein meisje huppelend door het leven. Totdat...op 9 jarige leeftijd haar leven drastisch veranderde. En ze van de ene therapie in de andere is terecht gekomen, en van de ene diepte in de andere terecht kwam. En terwijl ze in 2015 midden in een depressie vroeg aan de Heere of Hij haar zacht wilde tuchtigen als ze tuchtiging nodig had, ze diezelfe week slachtoffer werd van een ernstig misdrijf. Mijn gedachten voor haar waren zo anders. Ik zou haar zo graag al dat diepe verdriet bespaard hebben. Ze is zo ontzettend geknakt. Haar leven is zo moeizaam. Ze kampt met zoveel angsten en nachtmerries. Elke dag weer opnieuw is haar leven een strijd om overeind te blijven. Maar dan staat ze daar gister te getuigen dat de Heere het niet verkeerd heeft gedaan door deze dingen toe te laten in haar leven. Dat het lijden in haar leven haar dichter bij Hem heeft gebracht en als de Heere het dan nodig acht dat ze door dit leven van gebrokenheid toch iets van Zijn trouw mag laten zien dat het dan goed is. Dat juist Zijn kracht alleen in haar zwakheid volbracht kan worden. Dat ze door het lezen van de brieven van Paulus, door het lezen van Job, heeft geleerd dat de Heere een doel heeft met de gebrokenheid van haar leven. Ze vertelde dat ze mensen had kunnen vergeven die haar ernstig beschadigd hebben, omdat ze in geen enkel opzicht boven hen kon staan. Dezelfde genade die zij mocht ontvangen hebben zij ook nodig omdat ze in Gods ogen op gelijke voet met hen stond. Zondaar, meer niet. Dat ze al het onrecht in Gods handen heeft kunnen leggen. En dat er 1 ding overgeleven is; de belijdenis van zondag 1. En dat dat genoeg is.

Ik vond het zo ontroerend, door alle diepten heen en moeilijke vragen en twijfels mocht ze door Gods genade hier uit komen.
Het deed me aan de ene kant zo'n pijn, je ziet haar in gedachten opgroeien; een vrolijke spring in t veld werd lichamelijk en psychisch een geknakte jonge vrouw. Dat had ik haar zo graag anders gegund. Maar ze heeft dit geheim geleerd; dat alle dingen moeten medewerken ten goede. En ze mag aan anderen vertellen wie God is. Dat Hij erbij is, als alle andere dingen en zekerheden weg vallen. En dat gaf mij, ondanks de diepe pijn toch ook grote verwondering: de Heere weet wat goed is.

Laat mij niet mijn lot beslissen; ( en dat van mijn kinderen....). Zo ik mocht, ik durfde niet! Ach, hoe zou ik mij vergissen. Als Gij mij de keuze liet.
Ik hoorde pas van mensen die aan haar getuigenis op internet veel hadden gehad, dat is zo mooi dat delen van de liefde van God.
O HEERE, wat is de mens, dat Gij hem kent? Het kind des mensen, dat Gij het acht?
Gebruikersavatar
parsifal
Berichten: 9160
Lid geworden op: 09 jan 2002, 10:15
Locatie: Zuidhorn

Re: Schuivende panelen onder ons?

Bericht door parsifal »

Ik vind het ook eng. In tegenstelling tot velen hier ben ik er niet van overtuigd dat we vanaf conceptie van een mens kunnen spreken (wanneer wel weet ik ook niet: ver voor de 24 -of 12- weken, denk ik), maar ik ben ook bang dat met embryo selectie wel een gevaarlijke weg open gaat. Natuurlijk gaat het in dit geval om bijzondere erfelijke ziekten, en is het vreselijk dat kinderen weten dat ze een dodelijke ziekte met zich meedragen of in onzekerheid leven omdat ze met een grote kans deze ziekte zullen krijgen. Ik begrijp de mensen die in zulke gevallen voor embryoselectie kiezen of bewust kinderloos blijven.

Ik heb heel veel bewondering voor Helma en haar dochter en daar wil ik echt niets van af doen, maar ik begrijp mensen die nu er mogelijkheden zijn wel deze zware weg willen voorkomen (en ik denk, uit Helma's verhaal op te maken dat zij deze mensen ook begrijpt, ook al staat ze niet achter de keuzes die gemaakt worden).
"Then he isn't safe?" said Lucy.
"Safe?" said Mr. Beaver. "Don't you hear what Mrs. Beaver tells you? Who said anything about safe? "Course he isn't safe. But he's good. He's the King, I tell you."
Gebruikersavatar
helma
Berichten: 18661
Lid geworden op: 11 sep 2006, 10:36
Locatie: Veenendaal

Re: Schuivende panelen onder ons?

Bericht door helma »

Heb dan maar bewondering voor onze God, in plaats van voor ons.
Gebruikersavatar
samanthi
Berichten: 7880
Lid geworden op: 16 jul 2009, 10:30
Locatie: rotterdam

Re: Schuivende panelen onder ons?

Bericht door samanthi »

parsifal schreef:Ik vind het ook eng. In tegenstelling tot velen hier ben ik er niet van overtuigd dat we vanaf conceptie van een mens kunnen spreken (wanneer wel weet ik ook niet: ver voor de 24 -of 12- weken, denk ik), maar ik ben ook bang dat met embryo selectie wel een gevaarlijke weg open gaat. Natuurlijk gaat het in dit geval om bijzondere erfelijke ziekten, en is het vreselijk dat kinderen weten dat ze een dodelijke ziekte met zich meedragen of in onzekerheid leven omdat ze met een grote kans deze ziekte zullen krijgen. Ik begrijp de mensen die in zulke gevallen voor embryoselectie kiezen of bewust kinderloos blijven.

Ik heb heel veel bewondering voor Helma en haar dochter en daar wil ik echt niets van af doen, maar ik begrijp mensen die nu er mogelijkheden zijn wel deze zware weg willen voorkomen (en ik denk, uit Helma's verhaal op te maken dat zij deze mensen ook begrijpt, ook al staat ze niet achter de keuzes die gemaakt worden).
Begrip hebben en steun bieden is iets wat juist een taak is van een christen, ook of juist na verkeerde keuzes.
O HEERE, wat is de mens, dat Gij hem kent? Het kind des mensen, dat Gij het acht?
Gebruikersavatar
Desiree
Berichten: 2099
Lid geworden op: 09 dec 2006, 19:10

Re: Schuivende panelen onder ons?

Bericht door Desiree »

Orchidee schreef:Ik wist even niet waar ik dir moest posten maar wat ik vandaag hoorde vond ik toch wel zeer "verschuivend"!
Een jong stel wil kinderen, nu is het zo dat dat zij drager is van een erfelijk borst/eierstokkanker gen.
Haar moeder is daaraan al op jonge leeftijd overleden.
Zij heeft preventief haar borsten laten verwijderen en als de kinderwens vervuld is worden haar eierstokken ook verwijderd.
Nu willen zij een kindje zonder dat het ook drager is van het gen.
Er worden nu dus eitjes voorgerijpt, uitgenomen en dan word er gekeken of er een bevruchte eicel zonder het gen teruggeplaatst gaat worden of het gen word uit de eicel gehaald en dan teruggeplaatst.
Ik vind dit allemaal veel te ver gaan!
We willen dus een perfect maakbaar kindAfbeelding
Ik vertelde dit tegen een mede-christen en die vind/vond mij bekrompen.
Wel bijv. een chemokuur doen, laten inenten maar hier tegen zijn word/werd hypocriet gevonden!
Je gunt iedereen toch een gezond kindje en juist goed van die ouders!
Ik vind het ethisch niet kunnen/mogen, je gaat mi een brug te ver.
Hoe kijken jullie híer tegenaan?
Het lijkt wel of je veel vaker met mede-christenen te maken krijgt die heel ruimdenkend over bepaalde zaken denken als 20/30 jaar geleden.
Of vergis ik me nu zo???
Wat vinden jullie van zoiets?
Ik zou haar opdragen in het gebed. Dat is het moeilijke van deze tijd waarin wij leven. Op diverse gebieden, dat weten we allemaal. Ze zullen zelf God's weg met hen mogen ontdekken... Dat wens ik hen toe. Dan zal de uitkomst goed zijn. Er is zo'n mooi gezang... Beveel gerust je wegen, alles wat jouw hart je deert. Ook voor jou Orchidee... ik snap dat jij het hiermee ook moeilijk hebt. Dan is discussiëren over de grootte van de hoed toch heel wat makkelijker.... ;) Zondag hadden wij een preek over psalm 81:12.
Laatst gewijzigd door Desiree op 07 feb 2017, 14:12, 1 keer totaal gewijzigd.
We moeten ons niet alleen in God verblijden om wat we van Hem ontvangen hebben en nog dagelijks ontvangen,
maar ook om wat Hij beloofd heeft en wat we nog van Hem hopen te ontvangen.

Matthew Henry


CvdW
Berichten: 2928
Lid geworden op: 23 mar 2015, 13:07

Re: Schuivende panelen onder ons?

Bericht door CvdW »

Lastig onderwerp. Jong stel wil graag kinderen (een kind) ontvangen, maar in de familie is een ernstige genafwijking.
Ik veronderstel dat dit stel in de binnenkamer heeft gebracht hun noden, zoals Hanna met Samuël.
Wanneer je als stel in de medische molen komt worden grenzen ongewild verruimd. Als stel moet je sterk in de schoenen staan om de grens duidelijk aan te geven.

Mensen die dit niet meegemaakt hebben kunnen beter zwijgen.

Zelf ben ik er nog niet uit hoe om te gaan met donorregistratie. Wanneer je het verhaal leest van de heer van Setten die een nier nodig heeft, moet je toch voor donorregistratie zijn.
Gebruikersavatar
Desiree
Berichten: 2099
Lid geworden op: 09 dec 2006, 19:10

Re: Schuivende panelen onder ons?

Bericht door Desiree »

De bijdrage van Helma is wel heel teer en open. Dank je voor het delen.
We moeten ons niet alleen in God verblijden om wat we van Hem ontvangen hebben en nog dagelijks ontvangen,
maar ook om wat Hij beloofd heeft en wat we nog van Hem hopen te ontvangen.

Matthew Henry


Plaats reactie