Graphic Novel 'De Christenreis'

[GJdeBruijn]

Nee hoor, uiteindelijk komt in dat gedicht de Verlosser aan bod. Verder is het inderdaad veel mij en ik.

Net als in de Psalmen en bijv. het bekende gedicht van M'Cheyne?
Dit is toch eigen aan de stijlfiguur die gebruikt wordt.

Natuurlijk, natuurlijk. Al ben ik wel benieuwd naar de originele versie van Bunyan.

http://en.wikisource.org/wiki/The_Pilgr ... /Section_1

[Indiaantje]

Oftewel het origineel van Bunyan:


"Thus far did I come laden with my sin,
Nor could aught ease the grief that I was in,
Till I came hither. What a place is this!
Must here be the beginning of my bliss?
Must here the burden fall from off my back?
Must here the strings that bound it to me crack?
Blest cross! blest sepulchre! blest rather be
The Man that there was put to shame for me!"

[Tiberius]

Het lukt mij ook niet.
Overigens is de link die je opgeeft een hele webpagina en voor het forum moet je de link van alleen het plaatje hebben. Maar ik denk dat het forum alleen jpg-formaat aankan; dit is gif-formaat.

[Indiaantje]

Het lukt mij ook niet.
Overigens is de link die je opgeeft een hele webpagina en voor het forum moet je de link van alleen het plaatje hebben. Maar ik denk dat het forum alleen jpg-formaat aankan; dit is gif-formaat.

Dank je wel voor de gedane moeite.

[Indiaantje]

Rookmaaker: Ook de kunstenaar die christen is, worstelt met spanningen. Maar de problemen van de christelijke artiest zijn vaak nog groter omdat het voor de christen moeilijk is te leven in een post-christelijke wereld. Een artiest wordt geacht te werken vanuit zijn eigen overtuiging, maar die kan door zijn atheïstische tijdgenoten gezien worden als zeer conservatief, zo al niet totaal passé. Daarenboven mist hij vaak de steun van zijn eigen omgeving, zijn kerk en familieleden. In hun ogen is hij een radicaal of een luie nietsnut. Hij wordt gebrandmerkt als iemand die van het begin af aan op het verkeerde spoor zit. Daarom werkt de christelijke kunstenaar tegenwoordig onder grote stress.

[WimA]

Rookmaaker: Ook de kunstenaar die christen is, worstelt met spanningen. Maar de problemen van de christelijke artiest zijn vaak nog groter omdat het voor de christen moeilijk is te leven in een post-christelijke wereld.

Ach, een ieder vindt zijn eigen pak het zwaarst en het gras bij de buurman het groenst. Überhaupt is het geloofwaardiger als e.e.a niet over het eigen vakgebied wordt gezegd.

Een artiest wordt geacht te werken vanuit zijn eigen overtuiging, maar die kan door zijn atheïstische tijdgenoten gezien worden als zeer conservatief, zo al niet totaal passé.

Hoe kom je er toch bij dat dat alleen voor "artiesten" zou gelden?

Daarenboven mist hij vaak de steun van zijn eigen omgeving, zijn kerk en familieleden. In hun ogen is hij een radicaal of een luie nietsnut.

Hoe de omgeving, kerk of familieleden verder reageren weet ik natuurlijk niet. Ik vind het inderdaad heel vaak wel ja. Als de kunst niet genoeg wordt bewonderd dan krijgen we klaagverhalen, waarom toch? Als een winkelier niet genoeg verkoopt gaat hij failliet. Als een werknemer niet presteert volgt ontslag. Maar als een kunstenaar niet genoeg waardering krijgt - in zijn eigen optiek - dan deugen anderen niet.

Hij wordt gebrandmerkt als iemand die van het begin af aan op het verkeerde spoor zit. Daarom werkt de christelijke kunstenaar tegenwoordig onder grote stress.

Gebrandmerkt nog wel....... Wat zielig.

[refo]

Rookmaaker: Ook de kunstenaar die christen is, worstelt met spanningen. Maar de problemen van de christelijke artiest zijn vaak nog groter omdat het voor de christen moeilijk is te leven in een post-christelijke wereld.

Ach, een ieder vindt zijn eigen pak het zwaarst en het gras bij de buurman het groenst. Überhaupt is het geloofwaardiger als e.e.a niet over het eigen vakgebied wordt gezegd.

Een artiest wordt geacht te werken vanuit zijn eigen overtuiging, maar die kan door zijn atheïstische tijdgenoten gezien worden als zeer conservatief, zo al niet totaal passé.

Hoe kom je er toch bij dat dat alleen voor "artiesten" zou gelden?

Daarenboven mist hij vaak de steun van zijn eigen omgeving, zijn kerk en familieleden. In hun ogen is hij een radicaal of een luie nietsnut.

Hoe de omgeving, kerk of familieleden verder reageren weet ik natuurlijk niet. Ik vind het inderdaad heel vaak wel ja. Als de kunst niet genoeg wordt bewonderd dan krijgen we klaagverhalen, waarom toch? Als een winkelier niet genoeg verkoopt gaat hij failliet. Als een werknemer niet presteert volgt ontslag. Maar als een kunstenaar niet genoeg waardering krijgt - in zijn eigen optiek - dan deugen anderen niet.

Hij wordt gebrandmerkt als iemand die van het begin af aan op het verkeerde spoor zit. Daarom werkt de christelijke kunstenaar tegenwoordig onder grote stress.

Gebrandmerkt nog wel....... Wat zielig.

Als we in plaats van kunstenaar nu eens GGiN invullen?

[MarthaMartha]

Dit is het origineel uit 'De Christenreis naar de eeuwigheid' (Uitgeverij de Banier, 1990).

Zo ver kwam ik met zond' belaan,
en vond geen lichtenis,
totdat ik aan deez' plaats kwam gaan.
Daar eindt mijn droefenis.

Wat plaats is dit! Wat plaats is dit!
Hier heeft mijn druk een end.
Hier is 't begin van 't Heilsbezit,
waarnaar mijn ziel zich wendt.

Moest hier nu 't eind zijn van mijn last,
die mij zo heeft gedrukt.
De banden die mij hielden vast,
zo heuglijk zijn ontrukt.

Gezegend kruis! Gezegend graf!
Gezegend liever Hij,
Die zich zo willig overgaf
Aan kruis en graf voor mij!

Deze rijmt wel, en ondanks het oud-hollands leest dat toch makkelijker....... vind ik tenminste....

[Simon]

Rookmaaker: Ook de kunstenaar die christen is, worstelt met spanningen. Maar de problemen van de christelijke artiest zijn vaak nog groter omdat het voor de christen moeilijk is te leven in een post-christelijke wereld. Een artiest wordt geacht te werken vanuit zijn eigen overtuiging, maar die kan door zijn atheïstische tijdgenoten gezien worden als zeer conservatief, zo al niet totaal passé. Daarenboven mist hij vaak de steun van zijn eigen omgeving, zijn kerk en familieleden. In hun ogen is hij een radicaal of een luie nietsnut. Hij wordt gebrandmerkt als iemand die van het begin af aan op het verkeerde spoor zit. Daarom werkt de christelijke kunstenaar tegenwoordig onder grote stress.

Je kunt altijd nog gaan vakken vullen bij Albert Heyn
Geen stress, en je wordt nog met meneer aangesproken of rondgeroepen ook
Grapje tussendoor kan wel he?

[Indiaantje]

Rookmaaker: Ook de kunstenaar die christen is, worstelt met spanningen. Maar de problemen van de christelijke artiest zijn vaak nog groter omdat het voor de christen moeilijk is te leven in een post-christelijke wereld. Een artiest wordt geacht te werken vanuit zijn eigen overtuiging, maar die kan door zijn atheïstische tijdgenoten gezien worden als zeer conservatief, zo al niet totaal passé. Daarenboven mist hij vaak de steun van zijn eigen omgeving, zijn kerk en familieleden. In hun ogen is hij een radicaal of een luie nietsnut. Hij wordt gebrandmerkt als iemand die van het begin af aan op het verkeerde spoor zit. Daarom werkt de christelijke kunstenaar tegenwoordig onder grote stress.

Je kunt altijd nog gaan vakken vullen bij Albert Heyn
Geen stress, en je wordt nog met meneer aangesproken of rondgeroepen ook
Grapje tussendoor kan wel he?

Uiteraard!

[Indiaantje]

Dit is het origineel uit 'De Christenreis naar de eeuwigheid' (Uitgeverij de Banier, 1990).

Zo ver kwam ik met zond' belaan,
en vond geen lichtenis,
totdat ik aan deez' plaats kwam gaan.
Daar eindt mijn droefenis.

Wat plaats is dit! Wat plaats is dit!
Hier heeft mijn druk een end.
Hier is 't begin van 't Heilsbezit,
waarnaar mijn ziel zich wendt.

Moest hier nu 't eind zijn van mijn last,
die mij zo heeft gedrukt.
De banden die mij hielden vast,
zo heuglijk zijn ontrukt.

Gezegend kruis! Gezegend graf!
Gezegend liever Hij,
Die zich zo willig overgaf
Aan kruis en graf voor mij!

Deze rijmt wel, en ondanks het oud-hollands leest dat toch makkelijker....... vind ik tenminste....

Ok! Ik hou zelf ook wel van die plechtige taal.

[Indiaantje]

Rookmaaker: Ook de kunstenaar die christen is, worstelt met spanningen. Maar de problemen van de christelijke artiest zijn vaak nog groter omdat het voor de christen moeilijk is te leven in een post-christelijke wereld.

Ach, een ieder vindt zijn eigen pak het zwaarst en het gras bij de buurman het groenst. Überhaupt is het geloofwaardiger als e.e.a niet over het eigen vakgebied wordt gezegd.

Een artiest wordt geacht te werken vanuit zijn eigen overtuiging, maar die kan door zijn atheïstische tijdgenoten gezien worden als zeer conservatief, zo al niet totaal passé.

Hoe kom je er toch bij dat dat alleen voor "artiesten" zou gelden?

Daarenboven mist hij vaak de steun van zijn eigen omgeving, zijn kerk en familieleden. In hun ogen is hij een radicaal of een luie nietsnut.

Hoe de omgeving, kerk of familieleden verder reageren weet ik natuurlijk niet. Ik vind het inderdaad heel vaak wel ja. Als de kunst niet genoeg wordt bewonderd dan krijgen we klaagverhalen, waarom toch? Als een winkelier niet genoeg verkoopt gaat hij failliet. Als een werknemer niet presteert volgt ontslag. Maar als een kunstenaar niet genoeg waardering krijgt - in zijn eigen optiek - dan deugen anderen niet.

Hij wordt gebrandmerkt als iemand die van het begin af aan op het verkeerde spoor zit. Daarom werkt de christelijke kunstenaar tegenwoordig onder grote stress.

Gebrandmerkt nog wel....... Wat zielig.

Als we in plaats van kunstenaar nu eens GGiN invullen?

Nee, Rookmaaker had het over Christelijke kunstenaars. Die zijn er niet zoveel.

[Indiaantje]

Rookmaaker: Ook de kunstenaar die christen is, worstelt met spanningen. Maar de problemen van de christelijke artiest zijn vaak nog groter omdat het voor de christen moeilijk is te leven in een post-christelijke wereld.

Ach, een ieder vindt zijn eigen pak het zwaarst en het gras bij de buurman het groenst. Überhaupt is het geloofwaardiger als e.e.a niet over het eigen vakgebied wordt gezegd.

Een artiest wordt geacht te werken vanuit zijn eigen overtuiging, maar die kan door zijn atheïstische tijdgenoten gezien worden als zeer conservatief, zo al niet totaal passé.

Hoe kom je er toch bij dat dat alleen voor "artiesten" zou gelden?

Daarenboven mist hij vaak de steun van zijn eigen omgeving, zijn kerk en familieleden. In hun ogen is hij een radicaal of een luie nietsnut.

Hoe de omgeving, kerk of familieleden verder reageren weet ik natuurlijk niet. Ik vind het inderdaad heel vaak wel ja. Als de kunst niet genoeg wordt bewonderd dan krijgen we klaagverhalen, waarom toch? Als een winkelier niet genoeg verkoopt gaat hij failliet. Als een werknemer niet presteert volgt ontslag. Maar als een kunstenaar niet genoeg waardering krijgt - in zijn eigen optiek - dan deugen anderen niet.

Hij wordt gebrandmerkt als iemand die van het begin af aan op het verkeerde spoor zit. Daarom werkt de christelijke kunstenaar tegenwoordig onder grote stress.

Gebrandmerkt nog wel....... Wat zielig.

Ja, Rookmaaker stelde het wel scherp! Zelf vind ik het fijn om te tekenen, en om dingen te doen met de talenten die ik gekregen heb. Ik lees veel herkenbare reacties bij je, dank daarvoor! Dat van die 'kunstenaar die niet genoeg waardering krijgt en dat het dan aan anderen ligt', zou je dat nog kunnen toelichten?

[Indiaantje]

Wordt het origineel van Bunyan trouwens niet gekleurd? Dit terzijde.

[Afgewezen]

Rookmaaker: Ook de kunstenaar die christen is, worstelt met spanningen. Maar de problemen van de christelijke artiest zijn vaak nog groter omdat het voor de christen moeilijk is te leven in een post-christelijke wereld. Een artiest wordt geacht te werken vanuit zijn eigen overtuiging, maar die kan door zijn atheïstische tijdgenoten gezien worden als zeer conservatief, zo al niet totaal passé. Daarenboven mist hij vaak de steun van zijn eigen omgeving, zijn kerk en familieleden. In hun ogen is hij een radicaal of een luie nietsnut. Hij wordt gebrandmerkt als iemand die van het begin af aan op het verkeerde spoor zit. Daarom werkt de christelijke kunstenaar tegenwoordig onder grote stress.

En wat dacht je hiervan:
http://www.refdag.nl/achtergrond/gezond ... k_1_683318?