Heilig Avondmaal

Marco
Berichten: 3595
Lid geworden op: 31 jul 2007, 13:55
Locatie: Waddinxveen

Re: Heilig Avondmaal

Bericht door Marco »

Luther schreef:
Marco schreef:
Luther schreef:Mooie formulering. Misschien is dat in een bepaald opzicht wel juist. Dat is gelijk een antwoord op @samanthi. Het doen van openbare geloofsbelijdenis is niet het afleggen van belijdenis van jouw persoonlijke geloof, maar het belijden dat wat beleden wordt in de kerk van de Reformatie ook jouw belijden is. Daarop is echter geen ja-woord mogelijk zonder persoonlijk geloof.
Tegelijk zou ik jonge mensen voor wie dat nog niet helder is, maar die wel met ernst de genademiddelen gebruiken niet willen uitsluiten van het doen van geloofsbelijdenis, eigenlijk in lijn met DL 1,16. Wie daarover een mooie preek wil horen, verwijs ik naar http://www.kerkomroep.nl/#/kerken/11119 en dan de dienst van donderdagavond 18 mei.
En daarmee maak je het nogal ingewikkeld: belijdenis is geen belijdenis van persoonlijk geloof, maar je moet wel persoonlijk geloof hebben om het te doen...
Het zal best bot overkomen, maar: stop nou eens met die onzin. Als het zo ligt, vraag dan gewoon naar persoonlijk geloof, en koppel deelname aan het avondmaal aan die persoonlijke geloofsbelijdenis? Zoals het in de tijd van de reformatoren ook was?

En hoe kan je je kind laten dopen, als je zelf niet gelooft dat de beloften in dat verbond voor jou (of voor je kind) zijn? Genademiddelen gebruiken zonder genade te vinden? Kan dat?
Waar heb ik gezegd dat je niet naar persoonlijk geloof moet vragen? Het is echter geen onzin. Het gaat er in de kerk niet om, het subjectieve van de gelovige centraal te stellen (mijn geloof als doopouder, de al dan niet veronderstelde wedergeboorte van het te dopen kind, mijn geloof dat ik ga belijden, mijn geloof dat ik laat zien door aan het HA deel te nemen).
Het gaat om Christus en Die gekruisigt, om Zijn verbond en beloften.

In de kerk is geen enkele grond voor automatisme, maar gaat het gaat om de weg van het wonder door het werk van de Heilige Geest.
Het woordje 'dus' moet eruit:
Ik ben gedoopt, dus...
Ik ben een kind van God, dus...
Ik heb belijdenis gedaan, dus...
Ik ga aan het HA, dus...

Ik lees in de Bijbel juist een ernstige waarschuwing om niet te rusten in jezelf, en niet uit te gaan van uiterlijke voorrechten.
Wie gelooft, belijdt daarmee dat hij Gods genade kent, die van God uit gekomen is. Daar is niets automatisch aan. Dus ook geen 'dus', behalve in Christus. Oftewel: 'Christus heeft mij verlost, en Hij roept mij aan het avondmaal, en daarom ga ik aan'. Daar is niets subjectiefs aan, en zeker niet vanuit het initiatief van de mens. Het is wel de bevestiging en getuigenis van wat God aan de mens heeft gedaan.

En juist omdat je zegt dat je wel zegt dat er naar persoonlijk geloof gevraagd moet worden, maak je het nodeloos ingewikkeld: 'Belijdenis is geen belijdenis van persoonlijk geloof, maar je moet er wel voor geloven'... Daarmee is belijdenis wel degelijk belijdenis van persoonlijk geloof. Waarom dat niet gewoon zeggen?
Gebruikersavatar
Posthoorn
Berichten: 6465
Lid geworden op: 04 dec 2008, 11:22

Re: Heilig Avondmaal

Bericht door Posthoorn »

eilander schreef:Maar het geloof van de ouders mag nooit de grond voor de doop van het kind worden, en daarom: bij gelovige (= in dit geval: uiterlijk bij de gemeente behorende) ouders mag het kind gedoopt worden. Waarbij uiteraard de ouders vermaand moeten worden als ze moeten belijden buiten Christus te zijn.
Geloof is nooit 'grond' voor de doop, wel 'voorwaarde', hetzij het geloof van de persoon zelf, hetzij van de ouders. Als je dat los gaat koppelen, is het eind zoek.
Marco
Berichten: 3595
Lid geworden op: 31 jul 2007, 13:55
Locatie: Waddinxveen

Re: Heilig Avondmaal

Bericht door Marco »

eilander schreef:Met genademiddelen bedoel je dan de prediking, neem ik aan, en niet de sacramenten.
Voor wat betreft belijdenis doen en deelname aan het Heilig Avondmaal ben ik het met je eens.

Ik denk toch dat het bij de doop iets anders ligt. Natuurlijk ben ik het met je eens: je mag niet onbekeerd voortleven, ook niet als hoorder van het Woord.
Maar het geloof van de ouders mag nooit de grond voor de doop van het kind worden, en daarom: bij gelovige (= in dit geval: uiterlijk bij de gemeente behorende) ouders mag het kind gedoopt worden. Waarbij uiteraard de ouders vermaand moeten worden als ze moeten belijden buiten Christus te zijn.
Het geloof is niet de grond van de doop. Dat is het Verbond dat God sluit met de gelovigen en hun kinderen. Maar dan moet je er wel in geloven. Waar het onderscheid vandaan gekomen is van gelovige ouders en gelovige ouders die uiterlijk bij de gemeente horen, is mij niet helemaal duidelijk. Ik kan het in de Bijbel niet terugvinden. Maar dat is een discussie die hier al jaren wordt gevoerd..
eilander
Moderator
Berichten: 16786
Lid geworden op: 15 okt 2007, 21:42

Re: Heilig Avondmaal

Bericht door eilander »

Posthoorn schreef:
eilander schreef:Maar het geloof van de ouders mag nooit de grond voor de doop van het kind worden, en daarom: bij gelovige (= in dit geval: uiterlijk bij de gemeente behorende) ouders mag het kind gedoopt worden. Waarbij uiteraard de ouders vermaand moeten worden als ze moeten belijden buiten Christus te zijn.
Geloof is nooit 'grond' voor de doop, wel 'voorwaarde', hetzij het geloof van de persoon zelf, hetzij van de ouders. Als je dat los gaat koppelen, is het eind zoek.
Dat is jouw mening... en dat is je goed recht. Maar het is vanuit de tijd van het opstellen van het doopsformulier (bijvoorbeeld) niet zo geweest.
Marco
Berichten: 3595
Lid geworden op: 31 jul 2007, 13:55
Locatie: Waddinxveen

Re: Heilig Avondmaal

Bericht door Marco »

eilander schreef:
Posthoorn schreef:
eilander schreef:Maar het geloof van de ouders mag nooit de grond voor de doop van het kind worden, en daarom: bij gelovige (= in dit geval: uiterlijk bij de gemeente behorende) ouders mag het kind gedoopt worden. Waarbij uiteraard de ouders vermaand moeten worden als ze moeten belijden buiten Christus te zijn.
Geloof is nooit 'grond' voor de doop, wel 'voorwaarde', hetzij het geloof van de persoon zelf, hetzij van de ouders. Als je dat los gaat koppelen, is het eind zoek.
Dat is jouw mening... en dat is je goed recht. Maar het is vanuit de tijd van het opstellen van het doopsformulier (bijvoorbeeld) niet zo geweest.
En daar ben ik het dan weer niet mee eens (Posthoorn waarschijnlijk ook niet)!
Gebruikersavatar
Posthoorn
Berichten: 6465
Lid geworden op: 04 dec 2008, 11:22

Re: Heilig Avondmaal

Bericht door Posthoorn »

Marco schreef:
eilander schreef:Dat is jouw mening... en dat is je goed recht. Maar het is vanuit de tijd van het opstellen van het doopsformulier (bijvoorbeeld) niet zo geweest.
En daar ben ik het dan weer niet mee eens (Posthoorn waarschijnlijk ook niet)!
Inderdaad. In de tijd van de Reformatie werd wel degelijk echt geloof vereist. Wel denk ik dat men in de tijd van de Reformatie daar te 'gemakkelijk' over dacht, met name ook doordat ze ervan uitgingen dat kinderen opgroeiden als kleine gelovigen ("in Christus wassen en toenemen").
Gebruikersavatar
Luther
Berichten: 15857
Lid geworden op: 25 jun 2008, 20:16
Contacteer:

Re: Heilig Avondmaal

Bericht door Luther »

Marco schreef:
Luther schreef:
Marco schreef:
Luther schreef:Mooie formulering. Misschien is dat in een bepaald opzicht wel juist. Dat is gelijk een antwoord op @samanthi. Het doen van openbare geloofsbelijdenis is niet het afleggen van belijdenis van jouw persoonlijke geloof, maar het belijden dat wat beleden wordt in de kerk van de Reformatie ook jouw belijden is. Daarop is echter geen ja-woord mogelijk zonder persoonlijk geloof.
Tegelijk zou ik jonge mensen voor wie dat nog niet helder is, maar die wel met ernst de genademiddelen gebruiken niet willen uitsluiten van het doen van geloofsbelijdenis, eigenlijk in lijn met DL 1,16. Wie daarover een mooie preek wil horen, verwijs ik naar http://www.kerkomroep.nl/#/kerken/11119 en dan de dienst van donderdagavond 18 mei.
En daarmee maak je het nogal ingewikkeld: belijdenis is geen belijdenis van persoonlijk geloof, maar je moet wel persoonlijk geloof hebben om het te doen...
Het zal best bot overkomen, maar: stop nou eens met die onzin. Als het zo ligt, vraag dan gewoon naar persoonlijk geloof, en koppel deelname aan het avondmaal aan die persoonlijke geloofsbelijdenis? Zoals het in de tijd van de reformatoren ook was?

En hoe kan je je kind laten dopen, als je zelf niet gelooft dat de beloften in dat verbond voor jou (of voor je kind) zijn? Genademiddelen gebruiken zonder genade te vinden? Kan dat?
Waar heb ik gezegd dat je niet naar persoonlijk geloof moet vragen? Het is echter geen onzin. Het gaat er in de kerk niet om, het subjectieve van de gelovige centraal te stellen (mijn geloof als doopouder, de al dan niet veronderstelde wedergeboorte van het te dopen kind, mijn geloof dat ik ga belijden, mijn geloof dat ik laat zien door aan het HA deel te nemen).
Het gaat om Christus en Die gekruisigt, om Zijn verbond en beloften.

In de kerk is geen enkele grond voor automatisme, maar gaat het gaat om de weg van het wonder door het werk van de Heilige Geest.
Het woordje 'dus' moet eruit:
Ik ben gedoopt, dus...
Ik ben een kind van God, dus...
Ik heb belijdenis gedaan, dus...
Ik ga aan het HA, dus...

Ik lees in de Bijbel juist een ernstige waarschuwing om niet te rusten in jezelf, en niet uit te gaan van uiterlijke voorrechten.
Wie gelooft, belijdt daarmee dat hij Gods genade kent, die van God uit gekomen is. Daar is niets automatisch aan. Dus ook geen 'dus', behalve in Christus. Oftewel: 'Christus heeft mij verlost, en Hij roept mij aan het avondmaal, en daarom ga ik aan'. Daar is niets subjectiefs aan, en zeker niet vanuit het initiatief van de mens. Het is wel de bevestiging en getuigenis van wat God aan de mens heeft gedaan.

En juist omdat je zegt dat je wel zegt dat er naar persoonlijk geloof gevraagd moet worden, maak je het nodeloos ingewikkeld: 'Belijdenis is geen belijdenis van persoonlijk geloof, maar je moet er wel voor geloven'... Daarmee is belijdenis wel degelijk belijdenis van persoonlijk geloof. Waarom dat niet gewoon zeggen?
Omdat het dat niet is. Ik zou bijna DIA gaan citeren: Deze taal wordt kennelijk niet meer verstaan, of ingewikkeld gevonden.

Je zegt: Daar is niets automatisch aan, en vervolgens geef je een vervolg waarin ik een aaneenrijging van automatismen lees. Je mag ook lezen: gearriveerdheid.
De kracht van het Evangelie zit in de bezittelijke voornaamwoorden. (Maarten Luther, WA 101, 2, 25)
Mara
Berichten: 23141
Lid geworden op: 15 jun 2010, 15:54

Re: Heilig Avondmaal

Bericht door Mara »

Marco schreef: Wie gelooft, belijdt daarmee dat hij Gods genade kent, die van God uit gekomen is. Daar is niets automatisch aan. Dus ook geen 'dus', behalve in Christus. Oftewel: 'Christus heeft mij verlost, en Hij roept mij aan het avondmaal, en daarom ga ik aan'. Daar is niets subjectiefs aan, en zeker niet vanuit het initiatief van de mens. Het is wel de bevestiging en getuigenis van wat God aan de mens heeft gedaan.
En je twijfelt nooit?
Je verzinkt nooit eens in de golven van het ongeloof?
Dwaal je nooit van de grazige weiden af?
Luther schreef:Omdat het dat niet is. Ik zou bijna DIA gaan citeren: Deze taal wordt kennelijk niet meer verstaan, of ingewikkeld gevonden.
Ik vraag me weleens af wat een voorbereidingsweek nu nog inhoudt.
Ik vroeg het laatst aan een medegemeentelid, hij antwoordde: "het moet elke week voorbereidingsweek zijn.
Maar het is geen voorwaarde om op voorbereidingszondag in de kerk te zitten hoor."
Op zo'n moment voel ik me idd net DIA.
Als er schaduw is, dan moet er ook licht zijn ~ Spurgeon
ejvl
Berichten: 5726
Lid geworden op: 06 jun 2011, 11:15

Re: Heilig Avondmaal

Bericht door ejvl »

Mara schreef: En je twijfelt nooit?
Je verzinkt nooit eens in de golven van het ongeloof?
Dwaal je nooit van de grazige weiden af?
Iedere gelovige twijfelt, dat is een gevolg van onze zondige natuur, want twijfel is ongeloof, en dus een zonde. Ook het verzinken en dwalen vallen daaronder.
Maar dat heeft niet zoveel te maken met het Heilig Avondmaal of geloofsbeleidenis. Want ondanks aanvechtingen, twijfel en storm, zal men toch weten van het fundament Christus. En hoe klein of aangevochten dat geloof ook is, het is er wel.
Ik vraag me weleens af wat een voorbereidingsweek nu nog inhoudt.
Ik vroeg het laatst aan een medegemeentelid, hij antwoordde: "het moet elke week voorbereidingsweek zijn.
Maar het is geen voorwaarde om op voorbereidingszondag in de kerk te zitten hoor."
Op zo'n moment voel ik me idd net DIA.
Los van het feit dat een voorbereidingsweek vroeger zeker niet was, toen er vele malen vaker avondmaal gevierd werd, elke week of elke maand, vind ik het wel nuttig. Een indien mogelijk, is kerkbezoek altijd nuttig en noodzakelijk om gevoed te worden.
eilander
Moderator
Berichten: 16786
Lid geworden op: 15 okt 2007, 21:42

Re: Heilig Avondmaal

Bericht door eilander »

Posthoorn schreef:
Marco schreef:
eilander schreef:Dat is jouw mening... en dat is je goed recht. Maar het is vanuit de tijd van het opstellen van het doopsformulier (bijvoorbeeld) niet zo geweest.
En daar ben ik het dan weer niet mee eens (Posthoorn waarschijnlijk ook niet)!
Inderdaad. In de tijd van de Reformatie werd wel degelijk echt geloof vereist. Wel denk ik dat men in de tijd van de Reformatie daar te 'gemakkelijk' over dacht, met name ook doordat ze ervan uitgingen dat kinderen opgroeiden als kleine gelovigen ("in Christus wassen en toenemen").
Oh ja, net als bij de besnijdenis: vaders mochten ook alleen hun zoons besnijden als ze zelf echt geloofden :nonnon
Dus in de tijd van de Reformatie waren er ook gewoon ongedoopte kinderen in de kerk omdat hun ouders niet konden belijden dat ze in Christus waren? Of dacht iedereen er toen makkelijk over?
Ik geloof er helemaal niets van. Als de ouders uiterlijk in het verbond begrepen waren, mochten ze ook hun kinderen laten dopen.
Maar natuurlijk mochten die ouders, net als andere hoorders, niet onbekeerd zijn.

Maar goed, dit is wel een beetje off-topic geworden.
Gebruikersavatar
Posthoorn
Berichten: 6465
Lid geworden op: 04 dec 2008, 11:22

Re: Heilig Avondmaal

Bericht door Posthoorn »

eilander schreef:Oh ja, net als bij de besnijdenis: vaders mochten ook alleen hun zoons besnijden als ze zelf echt geloofden :nonnon
Heel het gezin mocht/moest ook deelnemen aan het Pascha...
Dus in de tijd van de Reformatie waren er ook gewoon ongedoopte kinderen in de kerk omdat hun ouders niet konden belijden dat ze in Christus waren? Of dacht iedereen er toen makkelijk over?
Ik geloof er helemaal niets van. Als de ouders uiterlijk in het verbond begrepen waren, mochten ze ook hun kinderen laten dopen.
Zo spreken de reformatoren er in elk geval niet over. En de formulieren ook niet. Hoe zij dit zagen ten aanzien van de besnijdenis in het OT, weet ik eigenlijk niet.
Gebruikersavatar
samanthi
Berichten: 7880
Lid geworden op: 16 jul 2009, 10:30
Locatie: rotterdam

Re: Heilig Avondmaal

Bericht door samanthi »

eilander schreef:
samanthi schreef:
eilander schreef:Met genademiddelen bedoel je dan de prediking, neem ik aan, en niet de sacramenten.
Voor wat betreft belijdenis doen en deelname aan het Heilig Avondmaal ben ik het met je eens.

Ik denk toch dat het bij de doop iets anders ligt. Natuurlijk ben ik het met je eens: je mag niet onbekeerd voortleven, ook niet als hoorder van het Woord.
Maar het geloof van de ouders mag nooit de grond voor de doop van het kind worden, en daarom: bij gelovige (= in dit geval: uiterlijk bij de gemeente behorende) ouders mag het kind gedoopt worden. Waarbij uiteraard de ouders vermaand moeten worden als ze moeten belijden buiten Christus te zijn.
Maar dan is wordt het toch uit gewoonte of bijgelovigheid?
Blijkbaar niet, dat gaat nog weer wat verder.
Ik weet het niet zou eens uitgezocht moeten worden. Misschien een nieuwe topic?
O HEERE, wat is de mens, dat Gij hem kent? Het kind des mensen, dat Gij het acht?
JCRyle
Berichten: 2287
Lid geworden op: 29 mei 2017, 13:08

Re: Heilig Avondmaal

Bericht door JCRyle »

Mara schreef:En je twijfelt nooit?
Je verzinkt nooit eens in de golven van het ongeloof?
Dwaal je nooit van de grazige weiden af?

Ik vraag me weleens af wat een voorbereidingsweek nu nog inhoudt.
Ik vroeg het laatst aan een medegemeentelid, hij antwoordde: "het moet elke week voorbereidingsweek zijn.
Maar het is geen voorwaarde om op voorbereidingszondag in de kerk te zitten hoor."
Op zo'n moment voel ik me idd net DIA.
De volgende opmerkingen heb ik hierbij. En ik hoop dat je het wil/kan beantwoorden:
1. Is de twijfel/het ongeloof/het afdwalen de reden om af te blijven aan het Avondmaal? Zoek je dan geen menselijke waardigheid om deel te nemen aan het Avondmaal? Juist in het Avondmaal belijdt men toch dat men de zaligheid buiten hem/haar zelf zoekt in Christus?

Ik zou zeggen lees Zondag 23, vraag 60 van onze Heidelberger er eens op na:
Hoe zijt gij rechtvaardig voor God?
Alleen door een waar geloof in Jezus Christus ; alzo dat, al is het dat mij mijn consciëntie aanklaagt, dat ik tegen al de geboden Godszwaarlijk gezondigd en geen daarvan gehouden heb , en nog steeds tot alleboosheid geneigd ben , nochtans God, zonder enige verdienste mijnerzijds ,uit louter genade mij de volkomen genoegdoening , gerechtigheid enheiligheid van Christus schenkt en toerekent , evenals had ik nooit zondegehad noch gedaan, ja, als had ik zelf al de gehoorzaamheid volbracht, die Christus voor mij volbracht heeft , in zoverre ik zulke weldaad met eengelovig hart aanneem.
Hierin komt duidelijk naar voren dat het ware geloof vast en zeker ligt in het Goddelijke 'nochtans' van Zijn genade in Christus. Ja dan klaagt het geweten mij aan, dan voel ik mij onwaardig, dan zie ik mijn eigen boos en verderfelijk hart en dan zie ik dat ik er niks van terecht brengt. "Maar" zonder enige verdienste mijnerzijds, wil God mij alle dingen schenken en toerekenen door het geloof in Christus. Dan ligt de grond voor de rechtvaardiging in Hem én dan ligt de grond voor het deelnemen aan het Avondmaal in Hem. Ondanks mij, schenkt en toerekent God mij alles in Hem!

2. Ik snap je moeite met het niet aanwezig zijn op de voorbereidingszondag. Nee het is geen voorwaarde voor het Avondmaal, maar als het goed is ligt dit toch anders in het leven van Gods kinderen. Geen voorwaarde, maar een verlangen om van zichelf af te mogen zienen op te zien op hun Koning. Het verlangen alles te mogen verliezen van zichzelf, om vervuld te worden met Hem.
Mara
Berichten: 23141
Lid geworden op: 15 jun 2010, 15:54

Re: Heilig Avondmaal

Bericht door Mara »

JCRyle schreef: 2. Ik snap je moeite met het niet aanwezig zijn op de voorbereidingszondag. Nee het is geen voorwaarde voor het Avondmaal, maar als het goed is ligt dit toch anders in het leven van Gods kinderen. Geen voorwaarde, maar een verlangen om van zichelf af te mogen zienen op te zien op hun Koning. Het verlangen alles te mogen verliezen van zichzelf, om vervuld te worden met Hem.
Moeite? Zo wil ik het niet noemen. Ik begrijp niet dat iemand die een verlangen heeft om aan te gaan, de zondag ervóór niet belangrijk vindt.
Inderdaad, dat zou toch anders moeten liggen?
JCRyle schreef:Is de twijfel/het ongeloof/het afdwalen de reden om af te blijven aan het Avondmaal? Zoek je dan geen menselijke waardigheid om deel te nemen aan het Avondmaal?
In het leven van God's kinderen komen tijden van vertwjfeling, aanvechting voor toch? We lezen in de Bijbel daar meerdere voorbeelden van.
Ook dat een kind van God ver van zijn plaats verwijderd kan zijn.
Ik zeg niet dat dit allemaal tekenen van een waar geloof moeten zijn, maar als je altijd op de toppen leeft, wat hoe weet je dan wat er in de dalen is. En waar bestaat die vertroosting dan uit, heb je daar dan wel ten diepste behoefte aan?
Als er schaduw is, dan moet er ook licht zijn ~ Spurgeon
JCRyle
Berichten: 2287
Lid geworden op: 29 mei 2017, 13:08

Re: Heilig Avondmaal

Bericht door JCRyle »

Mara schreef:
JCRyle schreef: 2. Ik snap je moeite met het niet aanwezig zijn op de voorbereidingszondag. Nee het is geen voorwaarde voor het Avondmaal, maar als het goed is ligt dit toch anders in het leven van Gods kinderen. Geen voorwaarde, maar een verlangen om van zichelf af te mogen zienen op te zien op hun Koning. Het verlangen alles te mogen verliezen van zichzelf, om vervuld te worden met Hem.
Moeite? Zo wil ik het niet noemen. Ik begrijp niet dat iemand die een verlangen heeft om aan te gaan, de zondag ervóór niet belangrijk vindt.
Inderdaad, dat zou toch anders moeten liggen?
JCRyle schreef:Is de twijfel/het ongeloof/het afdwalen de reden om af te blijven aan het Avondmaal? Zoek je dan geen menselijke waardigheid om deel te nemen aan het Avondmaal?
In het leven van God's kinderen komen tijden van vertwjfeling, aanvechting voor toch? We lezen in de Bijbel daar meerdere voorbeelden van.
Ook dat een kind van God ver van zijn plaats verwijderd kan zijn.
Ik zeg niet dat dit allemaal tekenen van een waar geloof moeten zijn, maar als je altijd op de toppen leeft, wat hoe weet je dan wat er in de dalen is. En waar bestaat die vertroosting dan uit, heb je daar dan wel ten diepste behoefte aan?
Zonder een oordeel over iemand uit te spreken, wil ik wel zeggen dat het anders zou moeten liggen in het leven van Gods kinderen. Daarin ben ik met je eens. Toch hoop ik dat je er wel moeite mee hebt of krijgt. Want 'iets niet begrijpen' heeft het gevaar in zich om boven iemand te gaan staan. Dat is niet jouw bedoeling, daar ga ik vanuit. Maar zielsbewogenheid met de naasten is ook een vrucht van het ware leven, vergeet dat niet.

Zeker komen twijfel, ongeloof en afdwaling in het leven van Gods volk voor. Daar staan genoeg voorbeelden van in de Bijbel, ons ter lering opgetekend. Maar dit mag inderdaad niet gezien worden als "kenmerk" van het ware leven. Het is namelijk niet voorkomend uit het leven, want het zijn overblijfselen van de oude mens. De dalen in het geloofsleven mogen nooit norm worden voor het geloofsleven, de toppen daarentegen wel. Want als het goed is zal er bij een gelovige, die in de diepte verkeert, het gebed oprijzen "och wierd ik derwaars weer geleid". In de diepe dalen zal er altijd een verlangen zijn naar de HEERE, al is het op de bodem van het hart. Zonder een levend Christusgemis zal dat volk in de moedeloosheid wegzinken. Dus jazeker heeft dat volk van God behoefte aan vertroosting, anders is het geen volk! En ligt dat altijd even helder in het leven? Nee, dat niet. Maar als het goed is zal een gelovige op de toppen altijd opmerken dat er in de diepte een verlangen was tot Christus.
Plaats reactie