Waar ging de preek van afgelopen zondag over?

[samanthi]

Ik kan daar geen dodelijks tijdsgewricht van maken.


De tekst in Jeremia gaat niet om een persoonlijke bekering, maar om het volk, dit lees je duidelijk in de kanttekeningen die je er onder heeft gezet.
Het staat in een andere context dan een persoonlijke bekering.

[-DIA-]

Ik kan daar geen dodelijks tijdsgewricht van maken.


De tekst in Jeremia gaat niet om een persoonlijke bekering, maar om het volk, dit lees je duidelijk in de kanttekeningen die je er onder heeft gezet.
Het staat in een andere context dan een persoonlijke bekering.

Toch is het naar de Schrift dat God aan deze zijde van het graf met de mens afrekent. Na het sterven is de genadetijd voorbij. Dat moeten we toch weten met ons verstand? We moeten ook weten (naar de Schrift) dat God een God van Recht en Genade is, en dat geen van Zijn deugden ooit gekrenkt mag worden. Zouden Zijn deugden om een mens gekrenkt worden dan was de hemel geen hemel meer en God geen God meer. Daarom moet hier het recht zijn loop hebben. En Gods deugden strijden nooit met elkaar: Zijn Recht en Zijn Genade blinken even gelijk uit in de bekering, en rechtvaardigmaking. Er is daarin geen meerdere en geen mindere. Dat wordt op veel plaatsen niet meer gepreekt. Daar lijkt alleen de deugd van Zijn Genade te bestaan, en weet men blijkbaar niet van Zijn Recht. Dat is bedrog en onBijbels. Leest ook onze belijdenisgeschriften er maar op na. Met name 'Van de bekering des mensen' en de Heidelberger Catechismus: De eerste zondagen die leiden naar Zondag 7. Als dat niet waar is, werp dan de belijdeniseschriften maar in het vuur en verbrand ze.

[samanthi]

Ik kan daar geen dodelijks tijdsgewricht van maken.


De tekst in Jeremia gaat niet om een persoonlijke bekering, maar om het volk, dit lees je duidelijk in de kanttekeningen die je er onder heeft gezet.
Het staat in een andere context dan een persoonlijke bekering.

Toch is het naar de Schrift dat God aan deze zijde van het graf met de mens afrekent. Na het sterven is de genadetijd voorbij. Dat moeten we toch weten met ons verstand? We moeten ook weten (naar de Schrift) dat God een God van Recht en Genade is, en dat geen van Zijn deugden ooit gekrenkt mag worden. Zouden Zijn deugden om een mens gekrenkt worden dan was de hemel geen hemel meer en God geen God meer. Daarom moet hier het recht zijn loop hebben. En Gods deugden strijden nooit met elkaar: Zijn Recht en Zijn Genade blinken even gelijk uit in de bekering, en rechtvaardigmaking. Er is daarin geen meerdere en geen mindere. Dat wordt op veel plaatsen niet meer gepreekt. Daar lijkt alleen de deugd van Zijn Genade te bestaan, en weet men blijkbaar niet van Zijn Recht. Dat is bedrog en onBijbels. Leest ook onze belijdenisgeschriften er maar op na. Met name 'Van de bekering des mensen' en de Heidelberger Catechismus: De eerste zondagen die leiden naar Zondag 7. Als dat niet waar is, werp dan de belijdeniseschriften maar in het vuur en verbrand ze.

Sion zal door recht verlost worden.

Galaten 3 vers 13 Christus heeft ons verlost van de vloek der wet.
In Kol.2 vers 14 staat dat Hij heeft de rekening betaald heeft het handschrift van de zonden aan het kruis genageld.

Dus aan het recht is voldaan aan deze zijde van het graf door de Heere Jezus en als je niet in Hen geloofd dat val je onder de vloek.

De HC zegt toch duidelijk
Is er nog een middel om die welverdiende straf te ontgaan (...)
Het antwoord? God rekent aan deze zijde van het graf met je af?
Nee toch zeker?

Nee door onze Heere Jezus Christus.

[eilander]

Nu ontstaat er een begripsverwarring denk ik. De uitdrukking dat God aan deze zijde van het graf met Zijn volk afrekent, kan echt niet met de rechtvaardiging te maken hebben: niemand zou dat kunnen overleven.
Zoals ik altijd hoor, wordt daarmee bedoeld dat de Heere in deze tijd de zonden van Zijn kinderen bezoekt. Zie het heel duidelijk bij David. Direct laat de Heere hem dmv Nathan weten dat zijn zonden vergeven zijn, maar toch volgt er een straf. In deze tijd dus. Dat is Bijbels, en de straf kan ook zijn dat de Heere met Zijn Geest wijkt.

[samanthi]

Nu ontstaat er een begripsverwarring denk ik. De uitdrukking dat God aan deze zijde van het graf met Zijn volk afrekent, kan echt niet met de rechtvaardiging te maken hebben: niemand zou dat kunnen overleven.
Zoals ik altijd hoor, wordt daarmee bedoeld dat de Heere in deze tijd de zonden van Zijn kinderen bezoekt. Zie het heel duidelijk bij David. Direct laat de Heere hem dmv Nathan weten dat zijn zonden vergeven zijn, maar toch volgt er een straf. In deze tijd dus. Dat is Bijbels, en de straf kan ook zijn dat de Heere met Zijn Geest wijkt.

David had een voorbeeldfunctie
Zo ook de profeet die profeteert bij het altaar van Jerobeam.

Bij Petrus zie ik dat de Heere Jezus hem apart neemt en hem vragen stelt.

Gaan we anders niet de roomse kant op, dat wij hier de straf moeten uitzitten en boete doen?

Nee alle zonden door Jezus Christus vergeven en betaald op Hem de straf die ons de vrede aanbrengt.

[-DIA-]

Nu ontstaat er een begripsverwarring denk ik. De uitdrukking dat God aan deze zijde van het graf met Zijn volk afrekent, kan echt niet met de rechtvaardiging te maken hebben: niemand zou dat kunnen overleven.
Zoals ik altijd hoor, wordt daarmee bedoeld dat de Heere in deze tijd de zonden van Zijn kinderen bezoekt. Zie het heel duidelijk bij David. Direct laat de Heere hem dmv Nathan weten dat zijn zonden vergeven zijn, maar toch volgt er een straf. In deze tijd dus. Dat is Bijbels, en de straf kan ook zijn dat de Heere met Zijn Geest wijkt.

David had een voorbeeldfunctie
Zo ook de profeet die profeteert bij het altaar van Jerobeam.

Bij Petrus zie ik dat de Heere Jezus hem apart neemt en hem vragen stelt.

Gaan we anders niet de roomse kant op, dat wij hier de straf moeten uitzitten en boete doen?

Nee alle zonden door Jezus Christus vergeven en betaald op Hem de straf die ons de vrede aanbrengt.

Ik geef het op, heb het al meer gemerkt. Hier gaat het altijd fout. Of ertegenin, of niet begrijpen, of ontkennen, of belanden op een zijspoor, of zeggen dat het anders is, of wat ook; hier gaat het tot nu toe altijd fout. En.... ik geloof ook nog dat het niet met opzet fout gaat, maar daarom is het wel fout. Het tekent weer duidelijk dat we, laten we zeggen, de blote theorie der praktijk, ofwel de voorbeelden der Goddelijke waarheden niet kennen, door het feit dat heel veel predikanten het verzwijgen of misvormen. Daarom lijkt het veel beter stoppen, wat ik wel kon weten, maar ja, iedereen weet hoe het hier gaat.

[Posthoorn]

Dat is zeker niet waar. De woorden komen wel niet letterlijk in de Bijbel voor, de zaken wel. Wel wordt het soms te pas en te onpas gebruikt zo merkte ik ook nog onlangs weer. Ook voor zaken die toch iets anders bedoelen. En hiermee heb ik denk ik toch genoeg gezegd.

Ik weet het echt niet DIA, ik hoor mensen zeggen dat je dat na je bekering mee moet maken, terwijl ik dat niet in de Bijbel terug kan vinden.

Het komen tot geloof is zo'n 'dood'lijkst tijdsgewricht'. Persoonlijk geloof ik dat dat de essentie van het geloof is. Ik zou niet durven zeggen dat iemand die daar nog vóór staat helemaal geen geloof heeft, maar hij heeft dan toch niet de vrede met God. En daar is het hem wel om te doen. Dus in die zin ben ik het met -DIA- eens.

[-DIA-]

Dat is zeker niet waar. De woorden komen wel niet letterlijk in de Bijbel voor, de zaken wel. Wel wordt het soms te pas en te onpas gebruikt zo merkte ik ook nog onlangs weer. Ook voor zaken die toch iets anders bedoelen. En hiermee heb ik denk ik toch genoeg gezegd.

Ik weet het echt niet DIA, ik hoor mensen zeggen dat je dat na je bekering mee moet maken, terwijl ik dat niet in de Bijbel terug kan vinden.

Het komen tot geloof is zo'n 'dood'lijkst tijdsgewricht'. Persoonlijk geloof ik dat dat de essentie van het geloof is. Ik zou niet durven zeggen dat iemand die daar nog vóór staat helemaal geen geloof heeft, maar hij heeft dan toch niet de vrede met God. En daar is het hem wel om te doen. Dus in die zin ben ik het met -DIA- eens.

Kijk, zo wordt het duidelijker. Twee weten vaak meer te zeggen dan een.
Hoewel... het is niet helemaal synoniem. Wat 'dood'lijkst tijdsgewricht' wordt genoemd, dat is niet het eerste geloof.
Wie dit kent heeft immers al geloof? Duidelijker zou zo gezegd kunnen worden: De bewuste rechtvaardigmaking,
door een drie-enig God, waarin de Heilige Geest, de Vader en de Zoon persoonlijk gekend worden. De aangeklaagde
consciëntie moet in dat rechtsgeding onder gaan, en gaat ten onder in de waarneming. We moeten niet proberen dit
te beschrijven als we het niet kennen, want dan zal altijd blijken dat je het alleen uit de theorie kent. Maar hier in dit
Rechtsgeding treedt de Middelaar (die tevoren verborgen was, en ook nog in dat rechtsgeding verborgen blijft, als de
aanklager beschuldigd, tot.... Hij naar voren treedt: Ik wil niet dat deze in het verderf nederdale. (het is hier wat standaard
uitgedrukt, maar dat is ook meer armoede dan wijsheid.)

[huisman]

Dat is zeker niet waar. De woorden komen wel niet letterlijk in de Bijbel voor, de zaken wel. Wel wordt het soms te pas en te onpas gebruikt zo merkte ik ook nog onlangs weer. Ook voor zaken die toch iets anders bedoelen. En hiermee heb ik denk ik toch genoeg gezegd.

Ik weet het echt niet DIA, ik hoor mensen zeggen dat je dat na je bekering mee moet maken, terwijl ik dat niet in de Bijbel terug kan vinden.

Het komen tot geloof is zo'n 'dood'lijkst tijdsgewricht'. Persoonlijk geloof ik dat dat de essentie van het geloof is. Ik zou niet durven zeggen dat iemand die daar nog vóór staat helemaal geen geloof heeft, maar hij heeft dan toch niet de vrede met God. En daar is het hem wel om te doen. Dus in die zin ben ik het met -DIA- eens.

Eens met posthoorn en DIA. Zie bv bekering stokbewaarder, Saulus, Manasse ( 2Kron33:12,13)ook in Ezechiël 36 kun je het terugvinden.

[keesjanm]

Dat is zeker niet waar. De woorden komen wel niet letterlijk in de Bijbel voor, de zaken wel. Wel wordt het soms te pas en te onpas gebruikt zo merkte ik ook nog onlangs weer. Ook voor zaken die toch iets anders bedoelen. En hiermee heb ik denk ik toch genoeg gezegd.

Ik weet het echt niet DIA, ik hoor mensen zeggen dat je dat na je bekering mee moet maken, terwijl ik dat niet in de Bijbel terug kan vinden.

Het komen tot geloof is zo'n 'dood'lijkst tijdsgewricht'. Persoonlijk geloof ik dat dat de essentie van het geloof is. Ik zou niet durven zeggen dat iemand die daar nog vóór staat helemaal geen geloof heeft, maar hij heeft dan toch niet de vrede met God. En daar is het hem wel om te doen. Dus in die zin ben ik het met -DIA- eens.

Eens met posthoorn en DIA. Zie bv bekering stokbewaarder, Saulus, Manasse ( 2Kron33:12,13)ook in Ezechiël 36 kun je het terugvinden.

Ontkennen jullie hiermee de weg der geleidelijkheid ? Of genade van kindschap af zonder dat er een duidelijk keerpunt aangewezen kan worden?
En, is het dood'lijkst tijdsgewricht een bepaalde ervaring of is het, het moment dat de schellen van de ogen afvallen voor wie Jezus is? "Ik weet dat ik blind was en nu zie" ? Met andere woorden , kan het heel verschillend ervaren worden?

[Posthoorn]

Ontkennen jullie hiermee de weg der geleidelijkheid ? Of genade van kindschap af zonder dat er een duidelijk keerpunt aangewezen kan worden?

Genade van jongsaf aan kan, maar ik geloof niet dat dat nu zo heel vaak voorkomt. Maar een weg der geleidelijkheid, ik weet niet wat ik me daarbij voor moet stellen.

En, is het dood'lijkst tijdsgewricht een bepaalde ervaring of is het, het moment dat de schellen van de ogen afvallen voor wie Jezus is? "Ik weet dat ik blind was en nu zie" ? Met andere woorden , kan het heel verschillend ervaren worden?

In het dood'lijkst tijdsgewricht gaan je ogen open voor de weg van zaligheid in Christus. Dus inderdaad, dan gaan de schellen van je ogen af. Dan ontmoet je in Christus een verzoend God.

[Mara]

Ontkennen jullie hiermee de weg der geleidelijkheid ? Of genade van kindschap af zonder dat er een duidelijk keerpunt aangewezen kan worden?

Genade van jongsaf aan kan, maar ik geloof niet dat dat nu zo heel vaak voorkomt. Maar een weg der geleidelijkheid, ik weet niet wat ik me daarbij voor moet stellen.

Dit wordt bij ons vaak gepreekt. Opgegroeid op het erf van het Verbond en in de loop van je leven ga je steeds meer liefde tot God ervaren. Je kunt niet meer zonder Hem. Er is geen moment aan te wijzen waarop de bekering plaatsvond.
Toch is dit niet zoals ik het geleerd heb in de CGK. De oude althans.
De oorspronkelijke CGK prediking duidt toch scherper de ommekeer. De oude en de nieuwe mens.
Ik vind het zelf verwarrender, omdat je dan de neiging krijgt om in jezelf te gaan graven. Wat voel ik, wie ben ik, wat doe ik?
Het is ruimer geworden en daarom kunnen m.i. de Avondmaalstafels zo vol zitten.

[-DIA-]

... (was dubbel) ...

[-DIA-]

Genade van jongsaf aan kan, maar ik geloof niet dat dat nu zo heel vaak voorkomt. Maar een weg der geleidelijkheid, ik weet niet wat ik me daarbij voor moet stellen.

Hier ligt een groot gevaar dat we gaan rusten op wat eens gebeurd is. Dan loopt een mens toch met een ongeredde ziel over de aarde.
We kunnen het uitbreiden maar het komt op de persoonlijke beleving aan.

[samanthi]

Ontkennen jullie hiermee de weg der geleidelijkheid ? Of genade van kindschap af zonder dat er een duidelijk keerpunt aangewezen kan worden?

Genade van jongsaf aan kan, maar ik geloof niet dat dat nu zo heel vaak voorkomt. Maar een weg der geleidelijkheid, ik weet niet wat ik me daarbij voor moet stellen.

En, is het dood'lijkst tijdsgewricht een bepaalde ervaring of is het, het moment dat de schellen van de ogen afvallen voor wie Jezus is? "Ik weet dat ik blind was en nu zie" ? Met andere woorden , kan het heel verschillend ervaren worden?

In het dood'lijkst tijdsgewricht gaan je ogen open voor de weg van zaligheid in Christus. Dus inderdaad, dan gaan de schellen van je ogen af. Dan ontmoet je in Christus een verzoend God.

Waar staat het dan in de Bijbel, dat dood'lijkst tijdsgewricht (tijdsgewricht is een periode), dus een dodelijke periode?
Ik vind het een uitdrukking die je op het verkeerde been zet. Je kunt heel veel uitdrukkingen inpassen in een Bijbeltekst of situatie, er zijn veel mensen in de Bijbel die perioden hebben dat zij denken om te komen, al dan niet door hun zonden, maar ik zie altijd het oog op God gericht, bij mensen die de Heere niet kende zie ik mensen die worstelen en mensen waar hun hart geopend wordt door de Heere.

Leggen we de Heilige Geest geen regels en wetten op als we zeggen dat het zo moet gaan!

Ik weet dat het vaak uitgelegd wordt als "niet meervan willen horen, over de zonden heenstappen" ed. Maar dat is echt niet zo, ik weet dat vele mensen worstelen omdat ze bepaalde dingen niet kunnen vertellen, of dat er gezegd wordt dit of dat moet gekend worden.

Is het niet zo dat alle dingen bij de mensen onmogelijk zijn, maar bij God niet?
Hij buigt je onwil om
Hij maakt dat je vijandschap veranderd in een hartelijk liefhebben.
Het gaat nietom de weg waarin maar om DE WEG.