Het probleem is ook dat e.a beter tot z'n recht komt met een omschrijving, in plaats van een woord vertaling. Het woord betekent iets dat in een zucht voorbij gaat. Zelf vind ik het woord "ijdelheid" hedendaags niet de lading dekken, maar vluchtigheid ook niet. Ik zou eerder kiezen voor de NBV vertaling, lucht en leegte. Of inderdaad ledige nietigheden.Zonderling schreef:Voor de negatieve betekenissen van 'ijdelheid' in het Nederlands: zie ook het Woordenboek der Nederlandsche Taal (WNT), met name bij punt 3: nietigheid, nietswaardigheid, enz enz met de vele voorbeelden uit de Nederlandse literatuur.
Echter omschrijven wat een woord betekent is ook niet de bedoeling in een vertaling, dat is meer iets voor de kanttekeningen, of als voetnoot, of in de BMU of jongereneditie van de HSV.
Ahoewel ik de HSV zelf ook regelmatig lees, ben ik het wel met @Zonderling eens dat de SV een letterlijker vertaling is, dus dichter bij de grondtekst staat, dan de HSV. Echter maakt dit het voor mij nog niet een betere weergave van de Bijbel.
Dit bestaat natuurlijk uit meerdere elementen. Letterlijkheid, maar ook verstaanbaarheid.
Daarom pleit ik voor het gebruik van de SV in de erediensten, en voor de HSV en BMU en SV met kanttekeningen in de huiskamers.
Ik begrijp de opmerkingen van @DIA (en anderen) niet waarom de HSV als een splijtzwam zou werken. Het zijn beide goede weergaven van de Bijbel. (dus niet de Bijbel zelf!) De een legt zich meer toe op de verstaanbaarheid, de andere meer op de letterlijkheid. Het lijkt mij geen enkel probleem deze gewoon naast elkaar te laten bestaan zonder enige kittelachtigheid naar elkaar, dat lijkt mij niet nodig.
