Welke (NL) Bijbelvertaling en/of editie gebruikt u het meest?

[Zonderling]

De wijzigingen zijn gering. Slechts in enkele gevallen heeft kritiek geleid tot een aangepaste vertaling, zoals de Ladder in de droom van Jakob. Wat mij betreft blijven de fundamentele bezwaren tegen de HSV overeind, nemelijk:
1. De HSV vertaalt niet even letterlijk als de SV en verwijdert zich daarmee van de vertaaluitgangspunten die expliciet door de Synode van Dordrecht aan de vertalers was meegegeven. Om die reden had nooit het etiket ' Statenvertaling' aan de HSV mogen worden opgeplakt.
2. De HSV is minder nauwkeurig dan de SV.
3. De HSV heeft zich niet beperkt tot een herziening op grond van verouderd Nederlands, maar heeft ook goede en begrijpelijke vertaalkeuzes van de SV onnodig gewijzigd - doorgaans zonder dat hiervoor aanleiding bestond vanuit de grondtekst.

1. Ik kan wel begrijpen dat de fervente aanhangers van de SV dat vinden. Voor het merendeel van de mensen lijkt het wel degelijk een aangepaste SV.
2. Kan, maar zeker ook leesbaarder; daartussen zit altijd een uitruil.
3. Kun je daar nog eens een voorbeeld van geven, ter bespreking.

Overigens hoor ik regelmatig in een preek iets van: "je kunt het ook zo (en dan volgt een begrijpelijker woord) vertalen", wat dan vaak overeenkomt met de HSV.

Een voorbeeld bij punt 3 dat ik weleens eerder gegeven heb:

Genesis 8:4 (SV): En de ark rustte in de zevende maand, op den zeventienden dag der maand, op de bergen van Ararát.
Genesis 8:4 (HSV): En de ark bleef in de zevende maand, op de zeventiende dag van de maand, vastzitten op het gebergte van Ararat.

Het hier gebruikte grondwoord betekent letterlijk 'rusten', dus vanuit de grondtekst was er geen aanleiding om de SV hier te wijzigen. Het is ook een voorbeeld van punt 2, want het grondwoord heeft niets te maken met 'vastzitten'. De HSV sluit misschien aan met hoe we het aan kinderen zullen vertellen, maar het staat er zo niet in de grondtekst. (Bovendien is 'rusten' een themawoord in dit hoofdstuk.)

Ander voorbeeld:

Genesis 15:7 (SV): Ik ben de HEERE, Die u uitgeleid heb uit Ur der Chaldeeën om u dit land te geven, om dat erfelijk te bezitten.
Genesis 15:7 (HSV): Ik ben de HEERE, Die u uit Ur van de Chaldeeën geleid heeft, om u dit land te geven om het in bezit te hebben.

Het valt moeilijk te zien wat er mis is met de SV 'om dat erfelijk te bezitten'. Het Hebreeuwse woord betekent namelijk niet alleen bezitten, maar in het bijzonder ook 'erfelijk bezitten' en zelfs 'erven'. En dat 'erfelijk bezitten' is ook een wezenlijk ingrediënt van deze tekst. De belofte gold namelijk niet alleen Abraham, maar ook zijn nageslacht (en dat is essentieel in deze tekst). De HSV heeft dit gewijzigd; die wijziging is geen verbetering, maar een verslechtering.

Ik zou honderden voorbeelden kunnen geven...

[DDD]

De HSV kiest soms voor een andere tekstvariant dan de SV deed. En mogelijk zijn er inderdaad honderden voorbeelden zoals hierboven. Maar het is mij al eerder opgevallen dat in artikelen in Standvastig bijvoorbeeld, de voorbeelden heel eenzijdig gekozen worden. Is er ook zo´n lijstje, maar dan andersom mogelijk?

Bovendien gebruikt de SV de Textus Receptus. Dat lijkt me al een heel belangrijke reden om hem als een variant van de SV te blijven zien.

De Willibrordvertaling is na de revisie voor zover ik weet tamelijk brontekstgetrouw en vrij letterlijk. Ik zou wel eens een artikel willen lezen waarin het tegenovergestelde staat. Maar het is altijd een afweging. Ik denk dat het overgrote deel van de kerkgangers de SV niet goed begrijpt, ook in de (O)GG(iN). En dan heb je meer aan de Willibrordvertaling, mijns inziens. Dat voor mensen die de grondtalen beheersen de SV dan meer geschikt is, is naar mijn idee een bijzaak.

[Zonderling]

De HSV kiest soms voor een andere tekstvariant dan de SV deed. En mogelijk zijn er inderdaad honderden voorbeelden zoals hierboven.

Deze voorbeelden hebben niets met tekstvarianten te maken. Praat alsjeblieft over iets waarvan je kennis hebt.

Bovendien gebruikt de SV de Textus Receptus. Dat lijkt me al een heel belangrijke reden om hem als een variant van de SV te blijven zien.

De HSV gebruikt ook de Textus Receptus. De HSV heeft (bewust) dezelfde grondtekst aangehouden als de SV. Verschillen tussen SV en HSV hebben met tekstvarianten niets te maken (op een zeer klein aantal uitzonderingen na, wellicht op één hand te tellen).

[Herman]

Ander voorbeeld:

Genesis 15:7 (SV): Ik ben de HEERE, Die u uitgeleid heb uit Ur der Chaldeeën om u dit land te geven, om dat erfelijk te bezitten.
Genesis 15:7 (HSV): Ik ben de HEERE, Die u uit Ur van de Chaldeeën geleid heeft, om u dit land te geven om het in bezit te hebben.

Het valt moeilijk te zien wat er mis is met de SV 'om dat erfelijk te bezitten'. Het Hebreeuwse woord betekent namelijk niet alleen bezitten, maar in het bijzonder ook 'erfelijk bezitten' en zelfs 'erven'. En dat 'erfelijk bezitten' is ook een wezenlijk ingrediënt van deze tekst. De belofte gold namelijk niet alleen Abraham, maar ook zijn nageslacht (en dat is essentieel in deze tekst). De HSV heeft dit gewijzigd; die wijziging is geen verbetering, maar een verslechtering.

Uit voetnoot i bij vers 18 staan genoeg tekstverwijzingen die uitleggen dat het land aan Abraham en zijn zaad wordt gegeven. Uit de contekst blijkt dus duidelijk dat het een erfelijk bezit zal worden. Waarom zou het dan ook voor deze tekst (vers 7) essentieel zijn? Of een wezenlijk ingrediënt?

[eilander]

De Willibrordvertaling is na de revisie voor zover ik weet tamelijk brontekstgetrouw en vrij letterlijk. Ik zou wel eens een artikel willen lezen waarin het tegenovergestelde staat. Maar het is altijd een afweging. Ik denk dat het overgrote deel van de kerkgangers de SV niet goed begrijpt, ook in de (O)GG(iN). En dan heb je meer aan de Willibrordvertaling, mijns inziens. Dat voor mensen die de grondtalen beheersen de SV dan meer geschikt is, is naar mijn idee een bijzaak.

Ik heb een zinnetje onderstreept: ik geloof daar helemaal niets van. Zeker zullen er woorden zijn die verkeerd of helemaal niet worden begrepen, maar ik denk dat dat uitzonderingen zijn. De kern van de boodschap wordt door het merendeel echt wel begrepen.
Dan heb ik het niet over mensen die niet opgevoed zijn met de SV, dan is het wel lastig. Maar in de prediking en catechese wordt toch het Woord uitgelegd? En de BMU is tegenwoordig een mooi hulpmiddel.

[Zonderling]

Ander voorbeeld:

Genesis 15:7 (SV): Ik ben de HEERE, Die u uitgeleid heb uit Ur der Chaldeeën om u dit land te geven, om dat erfelijk te bezitten.
Genesis 15:7 (HSV): Ik ben de HEERE, Die u uit Ur van de Chaldeeën geleid heeft, om u dit land te geven om het in bezit te hebben.

Het valt moeilijk te zien wat er mis is met de SV 'om dat erfelijk te bezitten'. Het Hebreeuwse woord betekent namelijk niet alleen bezitten, maar in het bijzonder ook 'erfelijk bezitten' en zelfs 'erven'. En dat 'erfelijk bezitten' is ook een wezenlijk ingrediënt van deze tekst. De belofte gold namelijk niet alleen Abraham, maar ook zijn nageslacht (en dat is essentieel in deze tekst). De HSV heeft dit gewijzigd; die wijziging is geen verbetering, maar een verslechtering.

Uit voetnoot i bij vers 18 staan genoeg tekstverwijzingen die uitleggen dat het land aan Abraham en zijn zaad wordt gegeven. Uit de contekst blijkt dus duidelijk dat het een erfelijk bezit zal worden. Waarom zou het dan ook voor deze tekst (vers 7) essentieel zijn? Of een wezenlijk ingrediënt?

Inderdaad blijkt ook uit vers 18 dat het land aan Abraham én zijn zaad gegeven wordt. (En voetnoot i is niet de Bijbel zelf, maar zijn tekstverwijzingen van de vertalers.) Maar het staat dus ook al in vers 7, in de tekst zelf. Het is het antwoord van de Heere op Abrahams klacht dat hij kinderloos is (vs. 2, enz.). De Heere belooft hem vanaf vers 7 dat Abraham niet alleen een land krijgt, maar dat dit land erfelijk bezeten zal worden. Die boodschap wordt niet uitgesteld tot vers 18, maar is er al meteen in vers 7. Dat is ook hetgeen de Heere met eedzwering bevestigt (vs. 8 e.v.). Deze belofte en eed hebben dus niet alleen daarop betrekking dat Abraham een land in bezit krijgt, maar dat dit een erfelijk bezit zal zijn. Dat lijkt mij belangrijk genoeg. (Daarnaast heeft het ook allemaal een verderstrekkende betekenis, maar dat laat ik nu rusten.) Hoe dan ook: het ging mij erom dat de uitstekende vertaling in de SV vervangen is door een mindere vertaling in de HSV. Daarvan was dit een voorbeeld.

[DDD]

De HSV kiest soms voor een andere tekstvariant dan de SV deed. En mogelijk zijn er inderdaad honderden voorbeelden zoals hierboven.

Deze voorbeelden hebben niets met tekstvarianten te maken. Praat alsjeblieft over iets waarvan je kennis hebt.

Bovendien gebruikt de SV de Textus Receptus. Dat lijkt me al een heel belangrijke reden om hem als een variant van de SV te blijven zien.

De HSV gebruikt ook de Textus Receptus. De HSV heeft (bewust) dezelfde grondtekst aangehouden als de SV. Verschillen tussen SV en HSV hebben met tekstvarianten niets te maken (op een zeer klein aantal uitzonderingen na, wellicht op één hand te tellen).

Er moest natuurlijk staan HSV. En verder gebruikt de HSV soms wel een andere tekstvariant. En ik begrijp dat dat met jouw voorbeelden niets te maken heeft maar er staat nog meer in dit draadje.

Verstuurd vanaf mijn SM-G920F met Tapatalk

[DDD]

De Willibrordvertaling is na de revisie voor zover ik weet tamelijk brontekstgetrouw en vrij letterlijk. Ik zou wel eens een artikel willen lezen waarin het tegenovergestelde staat. Maar het is altijd een afweging. Ik denk dat het overgrote deel van de kerkgangers de SV niet goed begrijpt, ook in de (O)GG(iN). En dan heb je meer aan de Willibrordvertaling, mijns inziens. Dat voor mensen die de grondtalen beheersen de SV dan meer geschikt is, is naar mijn idee een bijzaak.

Ik heb een zinnetje onderstreept: ik geloof daar helemaal niets van. Zeker zullen er woorden zijn die verkeerd of helemaal niet worden begrepen, maar ik denk dat dat uitzonderingen zijn. De kern van de boodschap wordt door het merendeel echt wel begrepen.
Dan heb ik het niet over mensen die niet opgevoed zijn met de SV, dan is het wel lastig. Maar in de prediking en catechese wordt toch het Woord uitgelegd? En de BMU is tegenwoordig een mooi hulpmiddel.

Vanzelf. De kern van de boodschap. Daar zeg je wat.

Verstuurd vanaf mijn SM-G920F met Tapatalk

[Zonderling]

De HSV kiest soms voor een andere tekstvariant dan de SV deed. En mogelijk zijn er inderdaad honderden voorbeelden zoals hierboven.

Deze voorbeelden hebben niets met tekstvarianten te maken. Praat alsjeblieft over iets waarvan je kennis hebt.

Bovendien gebruikt de SV de Textus Receptus. Dat lijkt me al een heel belangrijke reden om hem als een variant van de SV te blijven zien.

De HSV gebruikt ook de Textus Receptus. De HSV heeft (bewust) dezelfde grondtekst aangehouden als de SV. Verschillen tussen SV en HSV hebben met tekstvarianten niets te maken (op een zeer klein aantal uitzonderingen na, wellicht op één hand te tellen).

Er moest natuurlijk staan HSV. En verder gebruikt de HSV soms wel een andere tekstvariant. En ik begrijp dat dat met jouw voorbeelden niets te maken heeft maar er staat nog meer in dit draadje.

- O.k. je bedoelde dat het feit dat de HSV ook de Textus Receptus gebruikt genoeg reden is om de HSV als variant van de SV te blijven zien. Dat vind ik een merkwaardige redenering: wanneer twee vertalingen dezelfde grondtekst gebruiken, zie de vertalingen dan maar als variant en (in dit geval) de HSV dus als een (Herziene) 'Statenvertaling'. Die redenering kan ik echt niet volgen.

- Inderdaad staat er meer in dit draadje, maar je reageerde rechtstreeks op mijn voorbeelden. Dan is het gek wanneer je nu zegt dat je iets anders bedoelde....

[DDD]

De HSV kiest soms voor een andere tekstvariant dan de SV deed. En mogelijk zijn er inderdaad honderden voorbeelden zoals hierboven.

Deze voorbeelden hebben niets met tekstvarianten te maken. Praat alsjeblieft over iets waarvan je kennis hebt.

Bovendien gebruikt de SV de Textus Receptus. Dat lijkt me al een heel belangrijke reden om hem als een variant van de SV te blijven zien.

De HSV gebruikt ook de Textus Receptus. De HSV heeft (bewust) dezelfde grondtekst aangehouden als de SV. Verschillen tussen SV en HSV hebben met tekstvarianten niets te maken (op een zeer klein aantal uitzonderingen na, wellicht op één hand te tellen).

Er moest natuurlijk staan HSV. En verder gebruikt de HSV soms wel een andere tekstvariant. En ik begrijp dat dat met jouw voorbeelden niets te maken heeft maar er staat nog meer in dit draadje.

- O.k. je bedoelde dat het feit dat de HSV ook de Textus Receptus gebruikt genoeg reden is om de HSV als variant van de SV te blijven zien. Dat vind ik een merkwaardige redenering: wanneer twee vertalingen dezelfde grondtekst gebruiken, zie de vertalingen dan maar als variant en (in dit geval) de HSV dus als een (Herziene) 'Statenvertaling'. Die redenering kan ik echt niet volgen.

- Inderdaad staat er meer in dit draadje, maar je reageerde rechtstreeks op mijn voorbeelden. Dan is het gek wanneer je nu zegt dat je iets anders bedoelde....

Ik schreef 'een heel goede reden'. Voor alle duidelijkheid. En de opmerking over de tekstvariant ziet waarschijnlijk op jouw zin 'doorgaans etc.'

Verstuurd vanaf mijn SM-G920F met Tapatalk

[Zonderling]

Ik schreef 'een heel goede reden'. Voor alle duidelijkheid. En de opmerking over de tekstvariant ziet waarschijnlijk op jouw zin 'doorgaans etc.'

Waarvan akte.
Maar ik zou liever een inhoudelijke reactie krijgen (zoals van ZWP of Herman) dan wat stofwolken die de discussie vertroebelen...

[samanthi]

De Willibrordvertaling is na de revisie voor zover ik weet tamelijk brontekstgetrouw en vrij letterlijk. Ik zou wel eens een artikel willen lezen waarin het tegenovergestelde staat. Maar het is altijd een afweging. Ik denk dat het overgrote deel van de kerkgangers de SV niet goed begrijpt, ook in de (O)GG(iN). En dan heb je meer aan de Willibrordvertaling, mijns inziens. Dat voor mensen die de grondtalen beheersen de SV dan meer geschikt is, is naar mijn idee een bijzaak.

Ik heb een zinnetje onderstreept: ik geloof daar helemaal niets van. Zeker zullen er woorden zijn die verkeerd of helemaal niet worden begrepen, maar ik denk dat dat uitzonderingen zijn. De kern van de boodschap wordt door het merendeel echt wel begrepen.
Dan heb ik het niet over mensen die niet opgevoed zijn met de SV, dan is het wel lastig. Maar in de prediking en catechese wordt toch het Woord uitgelegd? En de BMU is tegenwoordig een mooi hulpmiddel.

De BMU zet in de kanttekening de woorden waar de GBS over valt bij de HSV, bijvoorbeeld, ontroerd versus in verwarring, bovendien heeft de BMU veel inlegkunde die je op het verkeerde been zet, ik heb al eerdere voorbeelden genoemd maar hiet nog een, 1 kronieken 1, het feit dat de schrijver van Kronieken geslachtsregister begint bij Adam maakt duidelijk dat hij Gods plan met Israel beschouwt als de redenen van de schepping van de mens. Waar uit blijkt dit? Boevendien zou dit suggereren dat God de val heeft gewild als Israel, waar de Verlosser uit zou komen, het doel was van de schepping van de mens, een gevaarlijke gedachten. Veel gevaarlijker dan het voorbeeld wat geschreven is over de ark.

De kanttekening zijn, hoewel ouderwetser in taalgebruik, veel beter om dingen te onderzoeken dan de BMU.

Ga eens eerlijk tekst voor tekst de Hebreeënbrief lezen, niet oppervlakkig maar goed lezen wat staat er en wat wordt er bedoeld, je zult zien dat dit echt niet meevalt, ikzelf ben echt blij met SV, ik ben er mee opgegroeid, ik lees eruit, maar sinds een jaar of twee lezen mijn man en ik de Bijbel heel bewust, met kanttekeningen en BMU, soms de HSV of de Lutherbijbel erbij, dan kom je erachter hoe klakkeloos je altijd gelezen hebt en hoe anders sommige dingen zijn.

[DDD]

Dat is ook wat ik bedoel. De meeste mensen zullen uit de SV best halen wat de kernboodschap is van het Evangelie. Maar dat wil nog niet zeggen dat ze ook de Hebreeenbrief kunnen volgen. Terwijl dat (hoewel misschien wat associatief) toch geen moeilijke brief is.

[Van Ewijk]

Je leest dan namelijk de Bijbel VOLLEDIG door de bril van de vertaler. Zijn interpretatie is immers leidend. Wat lees je dan? Lees je dan werkelijk Gods Woord of lees je een menselijke interpretatie van Gods Woord. Dit is voor mij HET bezwaar tegen moderne vertalingen die alles kant en klaar uitgelegd willen hebben in de vertaling. En dan bedoel ik dus ook de NBV en Willibrord verteling, en al helemaal BGT.

De eerste twee zijn zeker geen geinterpeteerde vertalingen maar hoe dan ook toch gestoeld op de grondtekst.

[DDD]

Ik schreef 'een heel goede reden'. Voor alle duidelijkheid. En de opmerking over de tekstvariant ziet waarschijnlijk op jouw zin 'doorgaans etc.'

Waarvan akte.
Maar ik zou liever een inhoudelijke reactie krijgen (zoals van ZWP of Herman) dan wat stofwolken die de discussie vertroebelen...

Het lijkt mij evident dat het gebruik van een verouderde brontekst een heel goed argument is voor de term 'Herziene Statenvertaling'. Ik zie niet in wat daar onjuist aan is en ik weet ook niet wat ik daar nou nog aan toe zou moeten voegen. Voor zover ik weet, gaan alle nieuwere vertalingen, zelfs de Telosvertaling, uit van een nieuwere teksteditie, al heb ik eigenlijk geen idee welke versie bijvoorbeeld de ZGG gebruikt.