Welk boek ben jij nu aan het lezen?

[JCRyle]

'De ambtelijke bediening van den Christus in den geloovigen' van Prof. G. Wisse

Ik hoop dat ik het doorgeworsteld krijg .. wat een beschouwelijke theologie.

Ben ik niet met je eens.

En waarom ben je dat niet met me eens? Ik heb al lopen zoeken of er andere mensen waren die wat over dit boek gezegd hebben, maar daar heb ik (behalve van Herman in dit topic) nog niet veel over gevonden. Dus ik vind het wel interessant waarom jij het geen beschouwelijke theologie zou vinden.

Ligt de bewijslast niet bij jou?

Nee, want op dat lijntje wil ik helemaal niet gaan zitten. Ik vraag meer naar andere leeservaringen, dan naar een discussie of het wel of niet beschouwelijk is.

[Posthoorn]

Dus ik vind het wel interessant waarom jij het geen beschouwelijke theologie zou vinden.

Ligt de bewijslast niet bij jou?

Nee, want op dat lijntje wil ik helemaal niet gaan zitten. Ik vraag meer naar andere leeservaringen, dan naar een discussie of het wel of niet beschouwelijk is.

Je zegt dat je het wel interessant om te weten waarom ik het geen beschouwelijke theologie zou vinden. Die vraag kan ik niet beantwoorden als jij niet aangeeft waarom jij het wél beschouwelijke theologie vindt.

[Ambtenaar]

Judas, door Astrid Holleeder.

[Dodo]

Judas, door Astrid Holleeder.

Ik heb er wat brokstukken uit gelezen, en het is interessant doch treurig. En je weet ook nooit echt of het allemaal waar is.

[Ambtenaar]

Ik heb er wat brokstukken uit gelezen, en het is interessant doch treurig. En je weet ook nooit echt of het allemaal waar is.

Ik heb geen reden om te twijfelen aan het waarheidsgehalte van het boek.

[JCRyle]

Dus ik vind het wel interessant waarom jij het geen beschouwelijke theologie zou vinden.

Ligt de bewijslast niet bij jou?

Nee, want op dat lijntje wil ik helemaal niet gaan zitten. Ik vraag meer naar andere leeservaringen, dan naar een discussie of het wel of niet beschouwelijk is.

Je zegt dat je het wel interessant om te weten waarom ik het geen beschouwelijke theologie zou vinden. Die vraag kan ik niet beantwoorden als jij niet aangeeft waarom jij het wél beschouwelijke theologie vindt.

Herman heeft al een punt aangegeven dat ik zeer herken. Het is in een taal geschreven, dat van je af staat en blijft. Daarnaast vind ik het een "koude" beschrijving hoe het zou moeten gaan in het leven van de gelovige. Vervolgens is mijn bezwaar dat mensen onnodig bij Christus vandaan gehouden worden, door de vele "voorwaarden". Want je moet aardig wat beleefd hebben voordat je eindelijk tot Christus mag komen. Verder schrik ik van de weinige Schriftplaatsen die Prof. Wisse aanvoert. Hij doet zeer stellige uitdrukkingen, die hij niet onderbouwd heeft vanuit de Schrift. Van de ambtelijke bediening van Christus had ik gehoord, maar van de ambtelijke bediening in de afzonderlijke drie stukken nog nooit. Ik zou daar weleens Schriftgegevens bij willen zien.

In ieder geval wordt er door dit boekje wel enigszins verheldering geschept over bepaalde prediking, die ik ook niet begrijpen/volgen kan. Dus dat is wel weer een meevaller.

[eilander]

Ik heb wel aardig wat boeken van prof. Wisse, hoewel ik dit boek niet ken.
Toch meen ik wel te kunnen stellen dat je hem nu geen recht doet, omdat je - denk ik - wat door elkaar haalt: een beschrijving hoe het gaat in het leven een mens waarin God werkt is iets anders dan hoe het zou moeten gaan.

Als je dat door elkaar haalt, denk je dus dat er voorwaarden gesteld worden voor het komen tot Christus. Terwijl er niets anders beschreven wordt dan de weg die de Heere (doorgaans) gaat.

Misschien dat de taal dan inderdaad een belemmering is.

[Herman]

Ik heb het boekje gisteren ook ter hand genomen. De beschouwelijkheid blijkt alleen uit de eerste paar pagina's, daarna wordt de taal zeer persoonlijk. Op dat punt moeten we denk ik de redenaar Wisse onderkennen, die prima in staat is een spanningsboog op te bouwen. Dat het m.i. beschouwelijk is, is uitsluitend de vorm, tot zekere hoogte, maar zeker niet de inhoud.

Maar dat Wisse allerlei voorwaarden eist voordat je tot Christus mag komen, behoeft nuance. Hij verklaart allerlei zielsgestalten in het komen tot Christus. Dat is iets anders dan het 'leren' wat ik lees bij jou en dat begrijp ik als voorwaarden of eisen. Ik lees zeer veel ruimte in de erkenning van bijvoorbeeld 'het verlangen naar Christus' wat hij onder het zaligmakende geloof schaart. Ook de kennis van onze zonde voorziet Wisse van een duidelijke limiet, namelijk zoveel dat het uitdrijft. Dat is toch in beide gevallen toch echt andere taal dan 'dat je heel veel beleefd moet hebben, voordat...'

Daarbij verwijt je hem een gebrek aan tekstverwijzingen. Klopt. Er staat er geen eentje in. Maar dan vraag ik me oprecht af of je de tekst wel wil lezen zoals hij tot je komt, of dat je op voorhand begonnen bent met zelfbevestigend te lezen: het zal wel niks zijn, dus... Die leeswijze ken ik ook, dus niet om je een vlieg af te vangen, maar keer je perspectief eens om en je zal positiever lezen.

[dennis]

Rode papaver van Elf Florijn.
Prachtig!
Het verhaal is origineel en boeiend, haar schrijfstijl origineel.
Ik kijk uit naar haar volgende boek.

Ik mag 'm nog gaan lezen voor leeskring. Maar na het lezen van dit blog http://teunisbunt.blogspot.nl/2017/04/r ... orijn.html moet ik wel even moed gaan verzamelen.
Een paar citaten van de blog:

Net als in Het meisje dat verdween moet Florijn het niet hebben van haar stijl. Die noemde ik indertijd 'stroef' en 'dof'. Dat is ook in dit boek het geval. Erger zijn de anachronismen in de taal. Iemand is 'gefrustreerd', iemand heeft een bedrijfje 'opgestart', iemand zegt: 'Wij kunnen samen het verschil maken'.

En nog erger zijn de clichés waarvan Florijn zich keer op keer van bedient. Als de verpleegsters dode lichamen zien van Belgen en Duitsers, zijn die 'verenigd in de dood'; lippen zijn niet alleen op elkaar geklemd, maar ook nog 'stevig op elkaar geklemd'; een gezicht 'plooit zich in een brede grijns' en Florijn schrikt ook niet terug voor een zin als 'Hij heeft mijn ziel geraakt, is onder mijn huid gekropen en nu hij weg is, mis ik hem alsof een deel van mijn leven niet meer klopt.'

De beschrijving van Arthurs verlof is mierzoet en ook hier heeft Florijn weer voluit geput uit de voorraad clichés:
De dagen lijken niet echt. Iedere ochtend gaat de zon op met vlammende kleuren. Eén keer regent het 's ochtends. Als wij buiten komen, dampt het land onder de eerste zonnestralen. Het ruikt helder en fris, naar aarde naar regen.
Wij lopen door de weilanden, hand in hand. We melken samen de koeien. Hij teert voor mij de staldeuren en zet nieuwe bloemen in de bakken onder de ramen.
We gaan samen naar de stad. Hij koopt voor mij garen, naalden en stof voor een nieuwe jurk.
In de beschrijving van personen is Florijn ook nogal kort door de bocht. Op een avond brengt Arthur enkele mensen mee naar huis, die nog wat komen drinken. De vrouw in het gezelschap, Eline, moet duidelijk als een kwaaie pier worden geportretteerd. Ze heeft rode lippen, wat blijkbaar al negatief is. Anna kijkt Eline aan: 'ik voel, alsof ik het in de lucht tussen ons in kan aanraken, de minachting die deze vrouw voor mij heeft.' Even verderop heeft Anna al 'weerzin' voor haar en moet ze zichzelf dwingen Eline een hand te geven. 'Als ze haar hand in de mijne legt, zie ik de schaduw van een spottend lachje in haar mondhoeken'.

Boek ook gelezen. Heel mooi! Deze meneer Teunis Bunt mocht willen dat hij ook maar een fractie van het talent van deze schrijfster had ... Ik ken hem niet, dus ik kan niet beoordelen of er sprake is van enige frustratie zijnerzijds.

[Posthoorn]

Herman heeft al een punt aangegeven dat ik zeer herken. Het is in een taal geschreven, dat van je af staat en blijft. Daarnaast vind ik het een "koude" beschrijving hoe het zou moeten gaan in het leven van de gelovige. Vervolgens is mijn bezwaar dat mensen onnodig bij Christus vandaan gehouden worden, door de vele "voorwaarden". Want je moet aardig wat beleefd hebben voordat je eindelijk tot Christus mag komen. Verder schrik ik van de weinige Schriftplaatsen die Prof. Wisse aanvoert. Hij doet zeer stellige uitdrukkingen, die hij niet onderbouwd heeft vanuit de Schrift. Van de ambtelijke bediening van Christus had ik gehoord, maar van de ambtelijke bediening in de afzonderlijke drie stukken nog nooit. Ik zou daar weleens Schriftgegevens bij willen zien.

In ieder geval wordt er door dit boekje wel enigszins verheldering geschept over bepaalde prediking, die ik ook niet begrijpen/volgen kan. Dus dat is wel weer een meevaller.

Dat het een koude beschrijving is, ben ik niet met je eens. Ik vind het boekje juist een bepaalde 'innigheid' hebben. Er is trouwens een hertaling van dit boekje bij de Gebr. Koster verschenen, misschien verkleint dat de afstand wat.
Wat je opmerking over het Schriftbewijs betreft, ben ik het wel met je eens. Prof. Wisse noemt weleens een tekst, maar hij onderbouwt zijn visie vaak niet met Schriftbewijzen. Ik heb ook zeker mijn vragen bij bepaalde passages. Maar koud of beschouwelijk, nee, dat vind ik geen juiste typering voor dit boekje.

[Posthoorn]

Boek ook gelezen. Heel mooi! Deze meneer Teunis Bunt mocht willen dat hij ook maar een fractie van het talent van deze schrijfster had ... Ik ken hem niet, dus ik kan niet beoordelen of er sprake is van enige frustratie zijnerzijds.

Wat ik van Teunis Bunt weet, is dat er geen sprake van frustratie is bij hem, maar dat hij gewoon op persoonlijke titel allerlei boeken recenseert, zonder aanzien des persoons.

[JCRyle]

Ik heb wel aardig wat boeken van prof. Wisse, hoewel ik dit boek niet ken.
Toch meen ik wel te kunnen stellen dat je hem nu geen recht doet, omdat je - denk ik - wat door elkaar haalt: een beschrijving hoe het gaat in het leven een mens waarin God werkt is iets anders dan hoe het zou moeten gaan.

Als je dat door elkaar haalt, denk je dus dat er voorwaarden gesteld worden voor het komen tot Christus. Terwijl er niets anders beschreven wordt dan de weg die de Heere (doorgaans) gaat.

Misschien dat de taal dan inderdaad een belemmering is.

Mooi, ik zie enkele reacties binnenkomen! Bedankt!

@Eilander: Ik begrijp je opmerking over het door elkaar halen. Alleen het onderscheid wat jij aanbrengt is in mijn ogen 'flinterdun'. Hoe de Heere werkt in het leven van een mens, dat wordt geregeld als een vastheid gezien. En waarschijnlijk lees ik tegen die achtergrond dit boekje. Dat ik het inderdaad voorwaardelijk opvat, terwijl ik de 'kramp' er dan juist op legt. Bedankt, je zet mij aan het denken

[JCRyle]

Ik heb het boekje gisteren ook ter hand genomen. De beschouwelijkheid blijkt alleen uit de eerste paar pagina's, daarna wordt de taal zeer persoonlijk. Op dat punt moeten we denk ik de redenaar Wisse onderkennen, die prima in staat is een spanningsboog op te bouwen. Dat het m.i. beschouwelijk is, is uitsluitend de vorm, tot zekere hoogte, maar zeker niet de inhoud.

Maar dat Wisse allerlei voorwaarden eist voordat je tot Christus mag komen, behoeft nuance. Hij verklaart allerlei zielsgestalten in het komen tot Christus. Dat is iets anders dan het 'leren' wat ik lees bij jou en dat begrijp ik als voorwaarden of eisen. Ik lees zeer veel ruimte in de erkenning van bijvoorbeeld 'het verlangen naar Christus' wat hij onder het zaligmakende geloof schaart. Ook de kennis van onze zonde voorziet Wisse van een duidelijke limiet, namelijk zoveel dat het uitdrijft. Dat is toch in beide gevallen toch echt andere taal dan 'dat je heel veel beleefd moet hebben, voordat...'

Daarbij verwijt je hem een gebrek aan tekstverwijzingen. Klopt. Er staat er geen eentje in. Maar dan vraag ik me oprecht af of je de tekst wel wil lezen zoals hij tot je komt, of dat je op voorhand begonnen bent met zelfbevestigend te lezen: het zal wel niks zijn, dus... Die leeswijze ken ik ook, dus niet om je een vlieg af te vangen, maar keer je perspectief eens om en je zal positiever lezen.

Bedankt voor jouw leeservaring! Dat ik op de verkeerde golflengte het boekje op dit moment lees is denk al duidelijk geworden. Dus in die zin neem ik niet de bedoeling van de schrijver mee, waardoor er dus misverstanden komen. Ik ga opnieuw beginnen in het boekje en hoop deze gedachten mee te nemen. Want zoals jij het in je tweede alinea beschrijft, zo heb ik dus niet ervaren.

[JCRyle]

Herman heeft al een punt aangegeven dat ik zeer herken. Het is in een taal geschreven, dat van je af staat en blijft. Daarnaast vind ik het een "koude" beschrijving hoe het zou moeten gaan in het leven van de gelovige. Vervolgens is mijn bezwaar dat mensen onnodig bij Christus vandaan gehouden worden, door de vele "voorwaarden". Want je moet aardig wat beleefd hebben voordat je eindelijk tot Christus mag komen. Verder schrik ik van de weinige Schriftplaatsen die Prof. Wisse aanvoert. Hij doet zeer stellige uitdrukkingen, die hij niet onderbouwd heeft vanuit de Schrift. Van de ambtelijke bediening van Christus had ik gehoord, maar van de ambtelijke bediening in de afzonderlijke drie stukken nog nooit. Ik zou daar weleens Schriftgegevens bij willen zien.

In ieder geval wordt er door dit boekje wel enigszins verheldering geschept over bepaalde prediking, die ik ook niet begrijpen/volgen kan. Dus dat is wel weer een meevaller.

Dat het een koude beschrijving is, ben ik niet met je eens. Ik vind het boekje juist een bepaalde 'innigheid' hebben. Er is trouwens een hertaling van dit boekje bij de Gebr. Koster verschenen, misschien verkleint dat de afstand wat.
Wat je opmerking over het Schriftbewijs betreft, ben ik het wel met je eens. Prof. Wisse noemt weleens een tekst, maar hij onderbouwt zijn visie vaak niet met Schriftbewijzen. Ik heb ook zeker mijn vragen bij bepaalde passages. Maar koud of beschouwelijk, nee, dat vind ik geen juiste typering voor dit boekje.

Bewust had ik een koude beschrijving tussen haakjes gezet, omdat ik niet echt een betere verwoording wist. IJskoud wil ik het niet noemen, maar meer het beschouwende. Een soort helikopterview. Maar goed... ik ga opnieuw beginnen en een nieuwe ervaring op doen !

[Dodo]

Boek ook gelezen. Heel mooi! Deze meneer Teunis Bunt mocht willen dat hij ook maar een fractie van het talent van deze schrijfster had ... Ik ken hem niet, dus ik kan niet beoordelen of er sprake is van enige frustratie zijnerzijds.

Dat is ontzettend flauw. Ten eerste mag iedereen een mening over andermans boek hebben, ook al kan hij zelf niet schrijven. Te tweede onderbouwt hij nauwkeurig, met voorbeelden, waar zijn kritiek over gaat.

Gefrustreerd is zo'n makkelijk woord om iemand te verwijten.