Dorsvloer vol confetti

[Mister]

Vanwaar deze vraag? Hij is niet aan mij gesteld, maar wil 'm toch wel beantwoorden.

Ik wist al een tijdje dat de film eraan kwam, en wilde deze sowieso bekijken. Dus ging ik er snel naar de première heen.

Ik snap de vraag wel: Ooit was er een tijd dat het bezoeken van een bioscoop als een ernstige zonde werd gezien... Kennelijk is dat voorbij?

Die overtuiging had ik ook altijd, totdat onze oudste naar de reformatorische middelbare ging en uitgevallen uren werden opgevuld in de bios.
Het komt niet meer over als je zegt dat je op die plaats de Heere niet kunt ontmoeten.
Dat was altijd het argument en maakte op mij, als kind, heel veel indruk.
Zoveel, dat ik in die paar stiekeme uitstapjes er geen genoegen aan kon ontlenen.

Precies. En wat mij betreft geldt dat argument nog steeds volop. Dat geldt ook overigens voor het kijken van vrijwel alle speelfilms en series.

Eensch!

[refo]

Ook voor autorijden. Je brengt jezelf moedwillig in gevaar. Daarnaast verstook je benzine: verspilling.
Bij God zijn er niet soorten zonden: alles wat we doen is verkeerd in Zijn ogen.

[cupcake]

Voorgelogen?

Je ziet nog steeds niet het verschil tussen 'echt gebeurd' en 'fictie met autobiografische details'.

Ik heb hier regelmatig jonge mensen over de vloer, die wel geloven dat dit echt zo gaat in veel gezinnen!
Het gaat niet over mij!

Het gáát ook zo in veel gezinnen! Wees maar dankbaar als je jezelf daar geen voorstelling bij kunt maken!

Nee, maar het is nogal naïef en een groot misverstand om te denken dat alles wat in dat boek staat bij haar thuis gebeurd is.
Ik denk dat ze verhalen uit haar eigen jeugd en verhalen van anderen samengebundeld.

Je kunt niet zeggen: Katelijne = Franca. Dat heeft ze overigens zelf ook heel vaak weersproken.

Nee, maar nogmaals, in dit verband maakt dat niet zoveel uit. Ze zet toch, al dan niet fictief, een bepaald beeld neer. Een beeld dat ten 1. niet klopt, want ik geloof niet dat het zo liefdeloos eraan toegaat in de gezinnen als tussen de broers en zusjes Minderhoud en 2. dat getekend wordt door de observaties van de hoofdpersoon (melkvellen/bekeerde vrouw, etc.).

Helaas Posthoorn… Die gezinnen bestaan wel. Sterker nog in vergelijking met sommige andere gezinnen gaan de broers en zusje Minderhoud heel liefdevol met elkaar om. Ook binnen de Reformatorische gezindte zijn gezinnen die totaal langs elkaar heen leven!

Heb het boek gelezen en de film gezien.
Vond bij beide dat het ‘refowereldje’ zeer herkenbaar en integer is neergezet.
De film begint met een scene waarin het Heilig Avondmaal word nagespeeld. Nu vind ik het persoonlijk niet de bedoeling om een sacrament “na te spelen”.
Verder klopt de film helemaal.
Het laaaannnnnngggggzame zingen, de kleding, auto’s, taalgebruik. Maar ook de leraar die ’n les over popmuziek geeft, doorgeven van rolletjes snoep enz.
Vind dat het echt heel goed is neergezet!
Wel een paar kleine missertjes. De baard zoals al eerder werd genoemd. En het gezamenlijk hardop “Amen” zeggen na het gebed aan tafel en in de gemeente.

Zou de film zeker aanraden aan mensen die meer willen weten over hoe het binnen een reformatorisch gezin kán gaan. Daarbij zou ik wel benadrukken dat het de sfeer neerzet maar dat de diepgang van het geloof nauwelijks aan de orde komt. In de film komt het doel van ons leven en wie de Heere Jezus is en wil zijn nauwelijks aan de orde.

[Mara]

Ik heb hier regelmatig jonge mensen over de vloer, die wel geloven dat dit echt zo gaat in veel gezinnen!
Het gaat niet over mij!

Het gáát ook zo in veel gezinnen! Wees maar dankbaar als je jezelf daar geen voorstelling bij kunt maken!

Nee, dat ging over een opmerking die gemaakt werd, dat ik zou geloven dat het boek precies zo was gebeurd, de hoofdpersoon is de auteur. Maar zo naief ben ik niet, dat begrijp ik ook wel.
Het ging er over dat anderen dit wel zo zien, zoals men denkt dat de moeder van Maarten tH een gruwelijke verstikkingsdood is gestorven zoals in het boek over de regenwulpen.
Maar zijn moeder leefde nog jarenlang na het verschijnen van dit boek!
Ik kom zelf uit een refogezin, en misschien is er van ieder gezin wel een karikatuur te maken, als je de dingen maar ver genoeg uitvergroot.
Het gaat om bepaalde details in het boek, waarom moet je de Saambinder versnipperen bijvoorbeeld?
Daar heeft zij wel zeker een bedoeling mee gehad. Je kan ook een reclamefolder nemen, als je stelt dat er geen gewone weekbladen in huis zouden komen.

En nu ik weet dat het H.A. wordt nagespeeld, is dat helemaal om een reden om nooit die film te bekijken, ook niet op DVD.
Vreselijk!
Als ik per ongeluk in zo'n filmzaal terecht was gekomen, was ik direkt opgestaan en had de zaal verlaten.
Die scene is waarschijnlijk wel 10 keer (of vaker) overgedaan.

[cupcake]

Oke Mara, dan had ik het verkeerd begrepen! Bedankt voor je toelichting!

Het Heilig Avondmaal word alleen in 't begin gespeeld. Heel kort, en voor zover ik me kan herinneren ook zonder tekst. Ik kan me alleen herinneren dat mensen de schaal brood doorgeven. Eerlijk gezegd vond ik dit erg schokkend!

Tja... en waarom de Saambinder tot confetti perforeren? Geen idee.... Vond het zelf wel sprekend. Vooral omdat de geloofsbeleving zo doods lijkt maar er wel heel veel woorden aan worden vuil gemaakt. M.a.w: weg met lege woorden en laat in de praktijk zién wat het geloof inhoud. (Maar... dat was vast niet de achterliggende gedachte bij Franka)
Ze had hiervoor ook de sportpagina van de krant van oma kunnen gebruiken. Daar zaten tenminste geen doodgeslagen zilvervisjes op

[Mara]

Oke Mara, dan had ik het verkeerd begrepen! Bedankt voor je toelichting!

Het Heilig Avondmaal word alleen in 't begin gespeeld. Heel kort, en voor zover ik me kan herinneren ook zonder tekst. Ik kan me alleen herinneren dat mensen de schaal brood doorgeven. Eerlijk gezegd vond ik dit erg schokkend!

Tja... en waarom de Saambinder tot confetti perforeren? Geen idee.... Vond het zelf wel sprekend. Vooral omdat de geloofsbeleving zo doods lijkt maar er wel heel veel woorden aan worden vuil gemaakt. M.a.w: weg met lege woorden en laat in de praktijk zién wat het geloof inhoud. (Maar... dat was vast niet de achterliggende gedachte bij Franka)
Ze had hiervoor ook de sportpagina van de krant van oma kunnen gebruiken. Daar zaten tenminste geen doodgeslagen zilvervisjes op

Ben je in het algemeen niet tegen het bekijken van films of het bezoeken van een bios?

[cupcake]

Ben je in het algemeen niet tegen het bekijken van films of het bezoeken van een bios?

Ik ben absoluut geen voorstander van films en het bezoeken van een bios!
Was al jaren terug dat ik in de bios ben geweest. Volgens mij draaide toen de Titanic of de film over de aanval op Pearl Harbor. (is ongeveer rond 2000 geweest)

Mijn weerstand ontstaat vooral omdat er over het algemeen een levensstijl word neergezet die lijnrecht tegen de Bijbel indruist. Denk aan taalgebruik en het omgaan met relaties.
Thuis kijk ik wel eens natuurfilms. Ook dit vind ik niet altijd verantwoord. Vooral omdat men er vaak vanuit gaat dat de wereld al miljoenen jaren bestaat en de evolutietheorie als uitgangspunt neemt. Tja... ook dat druist in tegen het uitgangspunt dat God Schepper is van de wereld.

Dorsvloer vol Confetti wilde ik graag zien omdat ik de ophef rond het boek niet kon plaatsen. De achterliggende tijd veel mensen gesproken over wat het geloof eigenlijk inhoud. Vroeg me af of de film een realistisch beeld zou geven en of het aan te raden is voor 'buitenstaanders'.

[Dodo]

Het is juist een mooi detail dat ze de saambinder gebruikt om confetti van te maken. De saambinder staat toch voor dat kerkverband waar ze moeite mee heeft.
Heel goed gevonden van de schrijfster.

[Mara]

Ben je in het algemeen niet tegen het bekijken van films of het bezoeken van een bios?

Ik ben absoluut geen voorstander van films en het bezoeken van een bios!
Was al jaren terug dat ik in de bios ben geweest. Volgens mij draaide toen de Titanic of de film over de aanval op Pearl Harbor. (is ongeveer rond 2000 geweest)

Mijn weerstand ontstaat vooral omdat er over het algemeen een levensstijl word neergezet die lijnrecht tegen de Bijbel indruist. Denk aan taalgebruik en het omgaan met relaties.
Thuis kijk ik wel eens natuurfilms. Ook dit vind ik niet altijd verantwoord. Vooral omdat men er vaak vanuit gaat dat de wereld al miljoenen jaren bestaat en de evolutietheorie als uitgangspunt neemt. Tja... ook dat druist in tegen het uitgangspunt dat God Schepper is van de wereld.

Dorsvloer vol Confetti wilde ik graag zien omdat ik de ophef rond het boek niet kon plaatsen. De achterliggende tijd veel mensen gesproken over wat het geloof eigenlijk inhoud. Vroeg me af of de film een realistisch beeld zou geven en of het aan te raden is voor 'buitenstaanders'.

Okay.
En wat vond je van het boek, zou je het anderen aanraden?

[cupcake]

Net als de film vond ik het boek ook zeer herkenbaar.
Zou het aanraden, ook/ wel met de kanttekening dat ik vind dat de sfeer herkenbaar is. De inhoud van het geloof, het werk van de Heere Jezus en het eigenlijke doel van ons leven komt niet/ nauwelijks aan de orde.

Als ik de keus had tussen Knielen op een bed violen of Dorsvloer vol Confetti zal ik de laatste eerder aanraden. Het laatste is voor mij realistischer en respectvoller.

[Mara]

Net als de film vond ik het boek ook zeer herkenbaar.
Zou het aanraden, ook/ wel met de kanttekening dat ik vind dat de sfeer herkenbaar is. De inhoud van het geloof, het werk van de Heere Jezus en het eigenlijke doel van ons leven komt niet/ nauwelijks aan de orde.

Als ik de keus had tussen Knielen op een bed violen of Dorsvloer vol Confetti zal ik de laatste eerder aanraden. Het laatste is voor mij realistischer en respectvoller.

Er zijn nog meer boeken die zich in een reformatorisch milieu/gezinsleven afspelen.
Alleen die zijn wat minder groot in de markt gezet, dus onbekend(er) bij het grote publiek.
Ik tref er wel eens eentje in de bieb.

[dennis]

Net als de film vond ik het boek ook zeer herkenbaar.
Zou het aanraden, ook/ wel met de kanttekening dat ik vind dat de sfeer herkenbaar is. De inhoud van het geloof, het werk van de Heere Jezus en het eigenlijke doel van ons leven komt niet/ nauwelijks aan de orde.

Als ik de keus had tussen Knielen op een bed violen of Dorsvloer vol Confetti zal ik de laatste eerder aanraden. Het laatste is voor mij realistischer en respectvoller.

Er zijn nog meer boeken die zich in een reformatorisch milieu/gezinsleven afspelen.
Alleen die zijn wat minder groot in de markt gezet, dus onbekend(er) bij het grote publiek.
Ik tref er wel eens eentje in de bieb.

Om echt een bestseller over dit onderwerp te schrijven mag een boek niet echt positief zijn. Boeken zoals 'Dorstvloer' worden m.i. vooral gelezen door mensen die uit een Christelijk milieu komen, daar afstand van hebben genomen, en nu in die keuze bevestigd willen worden. (en natuurlijk door refo's die willen weten hoe 'hun' wereld wordt neer gezet.)
Een positief boek over een refogezin zal volgens mij dus helaas niet aanslaan.

[cupcake]

@Mara: Ben wel benieuwd naar deze boeken. Heb je per ongeluk een titel onthouden?

@Dennis: Voor mij is Dorsvloer vol Confetti niet negatief maar realistisch. Het houd een spiegel voor aan onze zuil. En ja.. dat kan pijn doen omdat het de vinger op de zere plek legt. Maar... dat maakt het voor mij als "refo" nog niet negatief. Hoe zie jij dit dan? En wat maakt het boek voor jou negatief?

[Mara]

@Mara: Ben wel benieuwd naar deze boeken. Heb je per ongeluk een titel onthouden?

Het ligt eraan wat je precies zoekt.
In de trant van belachelijk maken of frustratie-verwerking of een serieus "vriendelijk" boek?

Deze bijvoorbeeld:
Wij dansen niet van Ellen Heijmerikx, maakte mij halverwege enigszins onpasselijk.

Of deze:


Zelf vond ik een zeer indrukwekkend boek: Waanzee, van Robert Haasnoot en geloofwaardig!
Korte inhoud:
Roman over het best bewaarde geheim van Katwijk In Waanzee reconstrueert Robert Haasnoot het waargebeurde verhaal van de Gekkenlogger, die aan de vooravond van de Eerste Wereldoorlog uitvaart. De charismatische matroos Arend overtuigt de bemanning ervan dat zij uitverkoren zijn en koers moeten zetten naar Jeruzalem. Wie Arends woorden in twijfel trekt moet dat met de dood bekopen.

En als me iets te binnen schiet nog, laat ik je dat weten, evt pb ik je dan wel.

[Posthoorn]

@Dennis: Voor mij is Dorsvloer vol Confetti niet negatief maar realistisch. Het houd een spiegel voor aan onze zuil. En ja.. dat kan pijn doen omdat het de vinger op de zere plek legt. Maar... dat maakt het voor mij als "refo" nog niet negatief. Hoe zie jij dit dan? En wat maakt het boek voor jou negatief?

Als je de moeite neemt de hele topic te lezen, zie je dat de spiegeldiscussie al uittentreuren is gevoerd. Niks geen spiegel voor onze zuil, maar gewoon wat spielerei van Franca Treur die haar jeugd een beetje wilde verwerken.