Gedichten

[jvdg]

Bilderdijk/Liefde tot God

(ZANG.)

Doof des Hemels klaarheid uit,
’k Zal mijn God beminnen:
Dat de Hel heur kaken fluit’,
’k Zal Hem toch beminnen;
Zij de dood een eeuwig graf,
’k Zal hem toch beminnen:
Neem my hoop en uitzicht af,
’k Zal Hem toch beminnen.
Neen, geen Hemel is mijn doel;
Neen, geen eeuwig strafgevoel
Speelt my door de zinnen.
Neen, verdwijnen vreugd en smart,
’t Eigen wezen van mijn hart,
Is, mijn God beminnen.

1824

[Wilma van den Berg]

Boven mijn bureau hangt het volgende gedicht

Gebed van een onderwijzer
A teachers prayer

Maar ik, wie ben ik toch, o Heer'
die kind'ren wel Uw wegen leer
maar zelf daar afdwaal keer op keer,

'k vermeer hun kennis, ach mijn hand
beft war mijn lamp hen bijlicht want
ik weet hoe zwak, hoe flauw hij brandt

en lief te hebben leer ik hen
al wie ik als Uw scheps'len ken
ik die zelf aller schuldenaar ben,

maar wilt Gij toch dat ik hen leid
Heer', toon dan te allen tijd
hoe zeer Gij zelf mijn Helper zijt.

[henriët]

Boven mijn bureau hangt het volgende gedicht

Gebed van een onderwijzer
A teachers prayer

Maar ik, wie ben ik toch, o Heer'
die kind'ren wel Uw wegen leer
maar zelf daar afdwaal keer op keer,

'k vermeer hun kennis, ach mijn hand
beft war mijn lamp hen bijlicht want
ik weet hoe zwak, hoe flauw hij brandt

en lief te hebben leer ik hen
al wie ik als Uw scheps'len ken
ik die zelf aller schuldenaar ben,

maar wilt Gij toch dat ik hen leid
Heer', toon dan te allen tijd
hoe zeer Gij zelf mijn Helper zijt.

Is en blijft een heel mooi gedicht
Wij kregen m van onze leraar schrijven als poster!

[sweelinck 25]

Ik las net dit gedicht in Geestelijke Gezangen van Wilhelmus Schortinghuis:

Heer', Uw Naam zij lof gegeven
Voor het eindeloze goed
Dat Gij daag'lijks aan mij doet
Ach! dat nu mijn ganse leven
Tot Uw lof en heerlijkheid
Mocht geschikt zijn en bereid!

O! Vergeef mij al mijn kwade
In het kruisbloed van Uw Zoon
Die de Borg is voor Uw troon
Kom en schenk mij Uw genade
Lich en leven dat mijn hert
Aan U opgedragen werd.

Wees en Maker als ik ruste
Weer ban mij al`t ongeval
Dat mij brengen kan ten val
Dat ik mij in U verluste
Wek mij morgen en geef stof
Tot verheffing van Uw lof!

Nog oude taal, maar wel een mooi gebed voor de afsluiting van de dag!

[Hendrikus]

Wees en Maker als ik ruste
Weer ban mij al`t ongeval
Dat mij brengen kan ten val
Dat ik mij in U verluste
Wek mij morgen en geef stof
Tot verheffing van Uw lof!

Nog oude taal, maar wel een mooi gebed voor de afsluiting van de dag!

Zeker.
De eerste regel van de derde strofe is wel "Wees mijn Maker / als ik ruste" en natuurlijk volgt dan "Weer van mij..."
Gebruik je de uitgave uit 2002?

Overigens vraag ik mij bij zo'n zin als "Wees mijn Maker als ik ruste" wel af wat de dichter daar nou precies mee wil zeggen. God IS onze maker, of we nou rusten of arbeiden. Daar hoeven we ook niet om te bidden of Hij dat wil zijn, want Hij IS het, zelfs als we het NIET zouden willen.

[Tiberius]

Overigens vraag ik mij bij zo'n zin als "Wees mijn Maker als ik ruste" wel af wat de dichter daar nou precies mee wil zeggen. God IS onze maker, of we nou rusten of arbeiden. Daar hoeven we ook niet om te bidden of Hij dat wil zijn, want Hij IS het, zelfs als we het NIET zouden willen.

Klopt.
Maar het zal wel een typefout wezen van "Wees mijn Waker". Er staan wel meer typefoutjes in.

[Hendrikus]

Overigens vraag ik mij bij zo'n zin als "Wees mijn Maker als ik ruste" wel af wat de dichter daar nou precies mee wil zeggen. God IS onze maker, of we nou rusten of arbeiden. Daar hoeven we ook niet om te bidden of Hij dat wil zijn, want Hij IS het, zelfs als we het NIET zouden willen.

Klopt.
Maar het zal wel een typefout wezen van "Wees mijn Waker". Er staan wel meer typefoutjes in.

In die uitgave uit 2002?
Dat zou toch niet moeten mogen...

Maar ik denk dat je gelijk hebt met die Waker.

[caballero]

rode sluier


onder de rode sluier van het middenaardestof
krijst een jonge dolleman met de ogen dof
hij verloor bestemming en doolde eenzaam
in de moddersteden vol met glitterwezens

en maakte duizend koninginnen met bijen-
ogen het gebombardeerde hof om als een
idolate oproerkraaier zijn verwarde idealen
die te boek stonden in zijn aldoor denkend

brein dat het allemaal door zijn hoogvoelend
inzicht de samenzweringen op zou lossen en
het tij zou keren om bewustwording van de

gemorfinieerde stervelingen die de schouders
lieten hangen en als werksters van zijn honing-
zoete dromen met de schrik vrij zouden komen

[Lassie]

kerkje



kerkje, lief kerkje

ik mocht bij jou op schoot

een schoot dat is een veilige plek

de wereld is zoo groot…



Heere zegen deze spijze

ik ga slapen ik ben moe

opent uwe mond, zijn wijze

woorden op weg naar de Heere toe



laat me van Uw grote kudde toch een heel klein schaapje zijn

zachte woorden, mooie zin

maar kerkje, lief kerkje

die grote kudde, HOE kom ik daar nu ìn ?



“Daar ruist langs de wolken een liefelijke Naam” – er ruist niets langs de wolken –

“Hoger dan de blauwe luchten” – Hij houd niet van alle kinderen, alleen van Zìjn kinderen –

Dat soort liedjes daar kon je niets mee, ze waren te frivool

Je barstte van de angst, dat daar Arminius in school



“Laat de kinderen tot Mij komen en verhinder ze toch niet”

maar elke avond nog uren wakker, steeds maar denken aan : oordeel, dood, ellende en verdriet

je complete kinderjaren leven met de gedachte: ik ben nog maar een kind, ik ben nog niet in tel

bekéérd zijn alleen een paar volwassen mensen, en als jìj morgen dood gaat, dan ga je naar de hel



kerkje, lief kerkje, wat is er toch gebeurd ? Wat vind je nu belangrijk ? Wat is precies je doel ?

de “gemeente des Heeren” maar zovelen missen zekerheid, dat klopt niet naar mijn gevoel

“vergadert U geen schatten op de aarde…” Jezus wees ons met liefde op de kern van het bestaan

maar toen de kerk muren kreeg, vermogen en bezit, wàt deed dat met die kèrn ? Wat is er toen en later mis gegaan ?



kerkje, lief kerkje, de Reformatie is een bron, je grijpt er steeds op terug. Maar is reformatie iets van 1 keer, een startpunt zonder nieuw begin ?

de noodzaak tot dagelijkse bekering die staat bij je voorop. Maar geldt dat ook je kerk-zijn ? Hoe sta je daar nu in ?

“opdat zij allen een zijn” Wie sprak die woorden uit ? Wat doen die woorden ons ? Zouden wij bereid zijn onze vormen los te laten als daar om werd gevraagd ?

om uiteindelijk weer terug te komen bij de kern : mensen, vanaf hun prilste begin, naar Jezus leiden, zonder dat ze met voorwaarden worden belaagd ?



kerkje, lief kerkje, je bent me zo dierbaar. Niet om je buitenkant, niet om je muren, maar omdat ik zo van alle mensen houd die in je zijn.

de mensen uit mijn voorgeslacht en hen met wie ik ben opgegroeid. De Heere heeft me nu vernieuwd, me op een Rots gezet, daarvan vertellen vind ik fijn

maar waarom trek je soms zo vlug een conclusie als anderen willen getuigen hoe zij het leven met de Heere Jezus in blijdschap ervaren ?

ben je kerkje, nog wel steeds, als mìddel op het Doel gericht ? Of ben je misschien meer doel op zìch ? ging je tòch aardse schatten vergaren ?



wat heb ik een kennis uit de Heilige Schrift bij je opgedaan ! Die prachtige berijmde psalmen, waar de Heere me nog dagelijks mee omhult

kerkje, lief kerkje, die heb ik bij jóu geleerd. Ze zijn me tot troost en tot kracht, zelfs soms midden in de nacht word ik er mee gevuld

maar inmiddels zing ik ook regelmatig een lied van lofprijs en aanbidding met heel Gods Heilige Woord als bron, de psalmen roepen er toe op

“Zing de Heere een nieuw lied”

en ik ervaar Zijn zegen. kerkje, lief kerkje, mijn dagelijks gebed voor jou :

“Geef ruimte Heer en moed om te bewegen…”



(Galaten 5:1 / Psalm 118:8)

<><



bron: http://www.voda.come2me.nl

[Hendrikus]

bedankt voor de correctie
taalfouten in een gedicht kan natuurlijk niet

op een verkeersbord wél?

[wim]

bedankt voor de correctie
taalfouten in een gedicht kan natuurlijk niet

op een verkeersbord wél?

Auw, dat doed pijn.

[MarthaMartha]

bedankt voor de correctie
taalfouten in een gedicht kan natuurlijk niet

op een verkeersbord wél?

[caballero]

taalfouten op verkeersborden ook niet
en zo kunnen we nog wel even door gaan

[wim]

In een mailtje van mijn baas:

"Dat houdt in dat je de PVR van je projecten opsteld en je die aan je collega (en mij) toestuurd"

[Jongere]

Haha. Hoewel ik er zelf ook wel eens over twijfel...