Het ruwhouten Kruis, daar moet mijn vader ook niets van hebben. Hij heeft het me wel eens geprobeerd uit te leggen waarom. Als je het goed leest, wordt het kruis een kleinood genoemd. Maar het kruis is geen kleinood, het kruis is het vloekhout.
Is het lied dan helemaal fout? Welnee, want ieder zal begrijpen dat met het lied helemaal niet wordt bedoeld dat het kruis geen vloekhout is en dat het juist gaat om de gedachten aan de Gekruisigde.
Mocht ik ergens zijn waar men het zingen wil, dan zal ik mijn mond niet houden. Maar het zelf opgeven zal ik niet doen.
Er zijn al prachtige liederen langsgekomen, ik wil er nog twee aan toevoegen:
1.
Hoog, omhoog, het hart naar boven!
Hier beneden is het niet:
't Ware leven, lieven, loven
Is maar, daar men Jezus ziet.
Wat men hoort' of zie op aard',
Is ons kostlijk hart niet waard:
Wil men leven, lieven, loven;
Hoog, omhoog, het hart naar boven!
2.
Pracht en schoonheid moog wat schijnen,
't Is om d'ijdelheid gelijk;
Bij 't gebruik zal 't al verdwijnen,
Goud en zilver is als slijk:
Niets, o Jezus! dan uw bloed,
Geeft voldoening aan 't gemoed;
Wat wij lieven in dit leven,
Niets kan ons voldoening geven.
3.
't Eeuwig leven, eindloos heerlijk,
Dat ons na dit leven wacht,
Is voor 't hart alleen begeerlijk,
Werkt onzigtbaar, maar met kracht.
Sluiten wij slechts 't vleeschlijk oog,
't Ware leven is omhoog;
't Leven, dat wij lieven, loven,
't Heerlijk leven is daar boven!
4.
Zalig heil, dat w'eenmaal erven!
Gode leven, zonder pijn,
Zonder moeite, ziekt' of sterven,
Eewig zonder zonde zijn,
Leven in volmaakte deugd,
Vrolijk zijn in 's hemelsvreugd;
Loven, lieven wij dit leven,
Dat ons Gods gena' zal geven!
5.
Jezus! bron dier hemelvreugde,
Die ons hart eens smaken zal;
Wat ons ooit op aard verheugde,
Gij verheugt ons boven al!
Daar gij ons reeds hier bereidt
Voor des hemels heerlijkheid,
Waar w'eeuwig lieven, loven;
Jezus! trek ons hart naar boven!
6.
Och! dat aller menschen tongen,
Aller Englen zang, o Heer!
Zamenstemden, zamen zongen
Eeuwig tot uw' lof en eer!
Zonder einde geeft uw lof,
Jezus! ons de rijkste stof:
Trek tot U ons hart naar boven,
Dat w' U eeuwig lieven, loven.
Vers 2, 3 en 4 kende ik helemaal niet, totdat ik op zoek ging naar de tekst. Ik vind ze ook erg mooi, dus ik heb ze er maar bij gezet.
Bron
Gezang 393
1 De dag, door uwe gunst ontvangen,
is weer voorbij, de nacht genaakt;
en dankbaar klinken onze zangen
tot U, die 't licht en 't duister maakt.
2 Die dan, als onze beden zwijgen,
als hier het daglicht onderduikt,
weer nieuwe zangen op doet stijgen,
ginds waar de nieuwe dag ontluikt.
3 Zodat de dank, U toegezonden,
op aard nooit onderbroken wordt,
maar steeds opnieuw door mensenmonden
gezongen en gesproken wordt.
4 Voorwaar, de aarde zal getuigen
van U, die thans en eeuwig zijt,
tot al uw schepselen zich buigen
voor uwe liefd' en majesteit.
Liedboek voor de Kerken 1973
Dit lied vind ik zo mooi omdat het een kant laat zien van het draaien van de aarde waar ik nog nooit over na had gedacht, totdat de woorden van dit lied tot mij doordrongen.