De overspelige vrouw!

Gebruikersavatar
Mariavt
Berichten: 2095
Lid geworden op: 26 mar 2007, 13:11
Locatie: Haarlem

De overspelige vrouw!

Bericht door Mariavt »

Mooi gedicht over de overspelige vrouw

door

H. Tollens, Cz.

Wat bracht die schare volks bijeen,
Die aansnelt met verhaaste schreden?
Zij rept zich naar de tempeltreden
En spreidt zich door den voorhof heen;
Zij wacht hen in, die ginder naderen:
‘t Zijn Schriftgeleerden, ‘t is een drom
Van priesters en van vrome vaderen,
Die opgaan naar het heiligdom.

De Christus is er. — Op hun wezen
Zijn groeven van gepeins verspreid;
De “godsvrucht en de heiligheid”
Zijn in die -strakke blik- te lezen.
Zij naderen statig. ‘t Zal gewis
Om lering zijn, om aan te horen,
Te redetwisten, na te sporen,
Te ontsluieren wat verborgen is;
‘t Zal zijn om stralen op te vangen
Van wat geen aardse wijsheid weet,

En vorsend aan den mond te hangen,
Die spreekt zoo als nooit iemand deed……
Neen, om een wonder, om een teken
Zal ‘t wezen; om een wenk, een woord,
Dat doden in den sluimer stoort
En grendels van het graf kan breken….
Ziet!.. in hun midden is een vrouw:
De tranen druppelend uit hare ogen;
Haar hoofd is op haar borst gebogen:
Wat of deze droeve deren zou?

Daar boezem jaagt, haar knieën knikken:
Zij durft niet opzien onder ‘t gaan;
Het is als vreesde ze ieders blikken,
Als zag haar elk met afschuw aan.....
Gewis, ‘t zal een melaatse wezen:
Zij vond geen hulp, zij weet geen raad!
Nu zoekt ze bij den Godsman baat,
Die zoo veel kranken heeft genezen.
Zij waggelt voort met hoop en schroom;
Zij gaat Hem bidden om erbarmen;
Zij zal de knieën Hem omarmen
En kussen Hem den mantelzoom...

De stoet genaakt -- bereikt den drempel:
De menigte ontwart zich uit elkaâr;
In ‘t midden van de priesterschaar
Betreedt de ellendige den tempel,
En. ‘t volk stroomt binnen, achter haar.

Neen, ‘t is niet om bespiegelingen,
Niet om bepeinzingen der wet,
Noch om te knielen in ‘t gebed,
Dat al die priesteren zich verdringen;
‘t Is niet om licht in duisternis -
Om hoger wijsheid af te smeken,
Of van de liefde Gods te spreken,
Die peilloos als Zijn almacht is;

‘t Is niet om tekenen te aanschouwen,
Om wonderen van den Godsgezant,
Die weldoende omtrekt door het land
En helpt, wie op zijn hulp vertrouwen:
Neen, andere prikkel drijft hen aan;

‘t Zijn andere wensen, die zij smeden;
‘t Zijn andere werken, dan gebeden,
Die hen ten tempel op doen gaan.
«Heer!» roepen zij van ver hem tegen:
« Wij leiden, schaamrood, een boelin -
«Een overspeelster tot u in:
«Zij werd betrapt op ontuchtplegen.
«De wet van Mozes eist haar bloed:
«Op de echtbreuk staat de prijs van ‘t leven.
«Het vonnis is ons voorgeschreven:
«Wat meent gij.., dat geschieden moet?

« Zie, ‘t volk is met ons mee` verschenen;
«Het vloog reeds herwaarts ons vooruit;
«Het reikhalst naar een ras besluit;
«Hun vingeren jeuken naar de stenen.
«Spreek, Rabbi! spreek! Wat eist het recht?
«Moet niet vervuld zijn wat wij lezen?
«Of zal uw uitspraak anders wezen
«Dan Mozes in zijn wetboek zegt?»

Wat was uw oogmerk, vrome mannen!
Is ‘t om den Christus, dien gij haat,
Een warnet van gesmeed verraad,
Een valstrik voor den voet te spannen?
Hoopt gij niet heimelijk, dat zijn mond
De zondaresse vrij zal spreken,
Opdat gij Hem van Wet-verbreken
Belasteren en verklagen kondt?

Of is ‘t uit ijverig plichtsbetrachting,
Uit afschuw van vergrijp en schuld,
Dat gij met heilig ongeduld
Des Meesters uitspraak staat te wachten?
Wenst gij ‘t in waarheid, dat Zijn hand
Het zegel vasthechtte aan uw wetten;
Dat Hij de voetzool neer zal zetten
En trappen op een worm in ‘t zand?

Wat hoopt, wat wenst gij? zegt, ontzinden!
Kwam gij uit Godsvrucht of uit nijd?
Maar zoo ge geen verraders zijt,
Dan, “ vrome vaadren!” zijt gij blinden.
Weet, zaagt ge niet, waarom, waartoe,
Voor wie Hij kwam, Gods afgezonden?
Wankt in Zijn hand een geeselroe?
Heeft Hij een strafzwaard aangebonden?
Hem is des zondaars dood geen lust;
Hij komt in schuldig bloed niet baden;
Hij brengt de kranke zielen rust
Van die vermoeid zijn en beladen;
Hij draagt het afgezworven ooi
Weer op Zijn schouder naar de kooi.
Neen, priesters! wilt ge bloed zien stroomen
Beproeft het, of gij elders slaagt;
Voor zulke dingen, als gij vraagt,
Is niet de Christus Gods gekomen;
Van steniging of martelpijn
Staat in zijn lastbrief niets geschreven,
En, vragen Mozes wetten ‘t leven,
Te straffen moog’ des menschen zijn,
Des Christus’ is het schuldvergeven.

De priesters zwegen. Alles zweeg
En wachtte ‘t vonnis aan te horen,
De onkuise zondares beschoren,
Die aan des Heeren voeten zeeg.
Al dichter sloten zich de scharen,
Al nader drongen zij zich voort...
Er werd geen enkele klank gehoord;
hoe lang zij luistrend op hem staren,
Des Heeren mond ontglipt geen woord.
Hij scheen verzonken in gedachten;
Hij trok in mijmering met de hand
Onachtzaam letteren in het zand,
Alsof geen priesters antwoord wachtten.
Ze zagen beurtelings op elkaar,
Ze sloegen neêr op Hem de blikken:
Zij hoorden niets — dan enkel haar,
Die aan zijn knieën lag te snikken.
In ‘t eind, zij harden ‘t nu niet meer!
Zij wi1len de uitspraak van Hem weten...
« Spreek, Rabbi!» klonk het luider weêr:
«Wat straf bestemt Gij de eervergeten’?»
En uit de houding opgericht,
Waarin Hij peinzend stond gebogen,
Slaat nu De Christus langzaam de oogen
Op haar, die aan Zijn voeten ligt,
Op hen, die haar ter vierschaar togen;
En tot de menigte om hem heen,
En tot de priesters, die er stonden,
Spreekt Hij dit antwoord, dit alleen…:
«Wie uwer zijn moog’ zonder zonden,
«hij werp op haar den eersten steen.»

Als had een adder hen gebeten,
Als ging de vlijm door vlees en bloed,
Zoo bleek bestierf de priesterstoet;
Zoo stak hen de angel van ‘t geweten.
Zij waren snood. Hun pleeggewaad
Verborg zoo veel afzichtelijk kwaad
Onreine lusten, helsche lagen
En ‘t was of ‘s Heeren Woord het kleed
Het momtuig van hun inborst reet
En allen ‘t boos verdichtsel zagen.
Hij had hun oogmerk wel bespied
Hij wist, waartoe de valsaards kwamen,
En welke wet Hij rusten liet —
Hij toefde met hun vonnis niet!
Het was ontmaskeren en beschamen.
Neen, vuige vlekken des altaars,
Gij wolven in uw lammervachten!
Wie ooit zijn vrijspraak mogen wachten,
De Christus spaart geen huichelaars. —
Ze slopen weg met stille schreden,
Met gluipende ogen, een voor een,
En ‘t volk, hen achteraan getreden,
Zag met een spotlach naar hen heen.
Den rug gekromd en ‘t hoofd gedoken,
Verstrooien zij zich paar aan paar,
Terwijl ze fluisteren tot elkaar:
«Nooit heeft een mens alzo gesproken. »

Nog lag ze schreiend op de kniên,
De zondaresse, diep gebogen;
Zij durft Den Regter niet in de oogen -
Niet smekende in het aanzicht zien.
Ze is dan met Hem alleen gebleven,
Zij, zoo bezoedeld en bevlekt,
Zij ligt voor Hem ter neêr gestrekt,
Op Wien alleen geen vlekken kleven!
o ‘t Was haar minder eng en bang,
Toen nog die wreede priesterscharen,
Die andere zondaars, met haar waren,
En al dat wemelend volksgedrang.
Nu is haar hart als toegenepen;
Het angstzweet drupt haar slapen af:
‘t Is niet de vreeze voor de straf -
De schaamte heeft haar aangegrepen:
Zoo vaak ze schichtig de oogen beurt,

Is ‘t lijkwit gloeijend rood gekleurd.
o Kon zij vlieden, zij vlood henen;
Zij stak zich weg in ‘t hart der aard’,
Het verst van Hem, die op haar staart
En die haar blozen ziet en wenen,
Want wis geen oog als van Dien Eenen,
Die vlekloos is van alle kwaad,
Aanschouwt haar met zoo diepen smaad.
Zij hijgt naar lucht, ze wringt de handen,
Ze dekt het aanzicht keer op keer...
Ja, zelfverwijt doet bitter zeer,
‘t Geweten vlijmt met scherpe tanden!
Maar wél u, wél u met die smart,
Dat schrijnend wee, dat innig knagen:
o, Tranen van ‘t verbrijzeld hart
Zijn beden, die welsprekend vragen.
Wél, wél u, afgedoolde vrouw,
Hoe diep gezonken, niet verloren!
De deugd doet u haar roepstem horen:
De deugd des zondaars is berouw.

En of Hij nogmaals in gepeinzen,
In afgetrokken mijmering stond,
Schreef weêr de Christus langs den grond,
Na hij de valsaards af deed deinzen.
Maar, zoo hij ‘t huichelrot ontmomd
En tot beschaming had verwezen,
Hij had ook haar in ‘t hart gelezen,
Die weerloos aan zijn voeten kromt.
Hij zag de tuchtroê haar kastijden,
Den gesel, dien ‘t geweten voert,
En ‘t Goddelijk harte werd geroerd
Van meer dan menselijk medelijden.
Neen, droeve, die Hij boeten ziet,
Hij komt geen vreeslijk oordeel spreken:
Hij dooft het rokend lemmet niet
Noch zal het krokend riet verbreken...
Op eens weêr blikt hij om zich heen:
«‘Waar zijn ze,» vraagt hij, «die U grepen?
«Zij kwamen u ter doodstraf slepen:
« Wierp niemand hunner d’ eersten steen? »
«Neen» snikt de vrouwe : «Rabbi! neen.»
— « Nu, » zegt hij, tot haar neêrgebogen,
En vol ontferming ziet Hij ze aan
«Zoo zal ik ook geen vonnis slaan,
« Wat Mozes wetten eisen mogen.»
En met gezag vervolgt de Heer,
De handen zegenende opgeheven:
«Uw zonden, vrouwe! zijn vergeven;
«Ga heen, en zondig nu niet meer.»
Alleen wie door de duisternis van de nacht is gegaan, kan het licht van de morgen naar waarde schatten !

He will wipe away every tear from their eyes. Death shall be no more, neither shall be mourning nor crying nor pain anymore, for the former things have passed away. Revelation 21:4
Gebruikersavatar
jvdg
Berichten: 12063
Lid geworden op: 12 okt 2006, 14:07

Re: De overspelige vrouw!

Bericht door jvdg »

Mooi....
Wat een rijke prediking.
alias
Berichten: 313
Lid geworden op: 02 aug 2011, 18:27

Re: De overspelige vrouw!

Bericht door alias »

alias schreef:
refo schreef:
alias schreef:
Simon schreef:...''Gaat heen en zondigt niet meer'', wordt dan de invulling in je leven.
Maar dát is nog geen ware bekering!
En of dat de ware bekering is.
Lees jij een andere Bijbel?

Johannes 8:11; "En zij zeide: Niemand, Heere. En Jezus zeide tot haar: 11Zo veroordeel Ik u ook niet; ga heen en zondig niet meer."

Kantt. 11: Christus veroordeelt haar niet, en spreekt haar ook niet vrij, overmits Zijn ambt niet was een burgerlijk vonnis over misdadigen uit te spreken, maar als een Leraar de zondaren tot bekering te brengen.
Misschien kan refo enige uitleg toevoegen?

Mariavt schreef: «Zoo zal ik ook geen vonnis slaan,
« Wat Mozes wetten eisen mogen.»
En met gezag vervolgt de Heer,
De handen zegenende opgeheven:
«Uw zonden, vrouwe! zijn vergeven;
«Ga heen, en zondig nu niet meer.»
Waar staat in de Schrift geschreven dat haar de zonden vergeven zijn?
Gebruikersavatar
Mariavt
Berichten: 2095
Lid geworden op: 26 mar 2007, 13:11
Locatie: Haarlem

Re: De overspelige vrouw!

Bericht door Mariavt »

Sjongejongejonge, ik ben al heel lang hier niet meer geweest en sta verbaasd hoe jullie zelfs een gedicht durven veroordelen.
Het gaat om de boodschap dat, hoe zwaar je ook gezondigd hebt, je nooit te slecht bent voor de Heere.
Moet dan alles letterlijk genomen worden? Ben je zelf wel eens zo'n overspeler/ overspeelster geweest? Figuurlijk gesproken maar ook letterlijk, want die een vrouw aanziet om overspel te doen die heeft alrede overspel gedaan, dan, Ik denk dat je dan veel troost mag putten uit zo'n gedicht. Maar ja, de Farizeeën zochten ook overal wat achter om Hem veroordeeld te krijgen en daar zijn jullie nu mee bezig.

Laat het staan zoals het er staat, en vraag of de Heere je eens zo'n zondares/zondaar wil maken voor Hem, dan hou je wel op met muggeziften.....
Alleen wie door de duisternis van de nacht is gegaan, kan het licht van de morgen naar waarde schatten !

He will wipe away every tear from their eyes. Death shall be no more, neither shall be mourning nor crying nor pain anymore, for the former things have passed away. Revelation 21:4
alias
Berichten: 313
Lid geworden op: 02 aug 2011, 18:27

Re: De overspelige vrouw!

Bericht door alias »

Mariavt schreef:Sjongejongejonge, ik ben al heel lang hier niet meer geweest en sta verbaasd hoe jullie zelfs een gedicht durven veroordelen.
Het gaat om de boodschap dat, hoe zwaar je ook gezondigd hebt, je nooit te slecht bent voor de Heere.
Moet dan alles letterlijk genomen worden? Ben je zelf wel eens zo'n overspeler/ overspeelster geweest? Figuurlijk gesproken maar ook letterlijk, want die een vrouw aanziet om overspel te doen die heeft alrede overspel gedaan, dan, Ik denk dat je dan veel troost mag putten uit zo'n gedicht. Maar ja, de Farizeeën zochten ook overal wat achter om Hem veroordeeld te krijgen en daar zijn jullie nu mee bezig.

Laat het staan zoals het er staat, en vraag of de Heere je eens zo'n zondares/zondaar wil maken voor Hem, dan hou je wel op met muggeziften.....
Het gaat hier niet om te muggenziften!
Wáár staat het in de Schrift geschreven dat haar zonden vergeven zijn?
Want daar is het gedicht toch op gebaseerd?
Moeten wij het mooier maken dan het in werkelijkheid is?

Bij deze zondares is geen ene zonde vergeven.
Lees ook de kanttekeningen aub en het voorwoord bij hoofdstuk 8, waar geschreven staat: "Doch Hij maakt hen in hun voornemen beschaamd, schrijvende op de aarde, en laat de vrouw met een vermaning gaan."

Leg er niets in wat er niet in hoort!
Zie hoe voorzichtig wij moeten zijn!
Gebruikersavatar
Mariavt
Berichten: 2095
Lid geworden op: 26 mar 2007, 13:11
Locatie: Haarlem

Re: De overspelige vrouw!

Bericht door Mariavt »

Ik ben niet degene die dat gedicht heb geschreven, maar heb er veel troost uit mogen halen, en daarom heb ik het er neergezet, het dreef mij uit tot de Heere, Die mijn gebeden heeft willen verhoren, een gebed om zelfkennis, armmakende genade en ontdekkend licht.
Dat is wat wij nodig hebben, en daar ontbreekt het ons nog wel eens aan.
Maar goed, doen jullie er maar mee, zoals het jullie goeddunkt, het was niet de bedoeling om hier een twistpunt van te maken. Ik zal hier dan ook verder niet op reageren....
Alleen wie door de duisternis van de nacht is gegaan, kan het licht van de morgen naar waarde schatten !

He will wipe away every tear from their eyes. Death shall be no more, neither shall be mourning nor crying nor pain anymore, for the former things have passed away. Revelation 21:4
Jongere
Berichten: 7754
Lid geworden op: 14 apr 2004, 15:45

Re: De overspelige vrouw!

Bericht door Jongere »

alias schreef:Bij deze zondares is geen ene zonde vergeven.
Lees ook de kanttekeningen aub en het voorwoord bij hoofdstuk 8, waar geschreven staat: "Doch Hij maakt hen in hun voornemen beschaamd, schrijvende op de aarde, en laat de vrouw met een vermaning gaan."

Leg er niets in wat er niet in hoort!
Zie hoe voorzichtig wij moeten zijn!
Dat klinkt wel mooi, maar je eerste zin kun je om deze redenen evenmin hard maken.
-DIA-
Berichten: 32702
Lid geworden op: 03 okt 2008, 00:10

Re: De overspelige vrouw!

Bericht door -DIA- »

Mariavt schreef:Ik ben niet degene die dat gedicht heb geschreven, maar heb er veel troost uit mogen halen, en daarom heb ik het er neergezet, het dreef mij uit tot de Heere, Die mijn gebeden heeft willen verhoren, een gebed om zelfkennis, armmakende genade en ontdekkend licht.
Dat is wat wij nodig hebben, en daar ontbreekt het ons nog wel eens aan.
Maar goed, doen jullie er maar mee, zoals het jullie goeddunkt, het was niet de bedoeling om hier een twistpunt van te maken. Ik zal hier dan ook verder niet op reageren....
Ach, je weet het, dingen waar geen haar op je hoofd aan denkt om een twistpunt van
te maken dat kan hier soms wel gebeuren. En echt niet heel erg incidenteel...
Het beste is dan maar negeren, en zelf blijven bij wat je van de vaderen is overgeleverd
en waar onze Bijbel en de belijdenisgeschriften zo treffelijk van spreken.

Soms denk ik wel eens: Zouden er ook hier mensen zijn voor wie de belijdenisgeschriften
meer een sta-in-de-weg zijn dan dat het tot verheldering is? Meer en meer hebben we
zo onze eigen gedachten, en, zoals eens iemand zei: Je krijgt ze er nog met geen paard
weer af!
© -DIA- Laatst actief: 00 xxx 24??
DDD
Berichten: 28485
Lid geworden op: 11 jul 2012, 17:48

Re: De overspelige vrouw!

Bericht door DDD »

Er is niets mis mee om zorgvuldig te lezen. Maar iemand die bij voorbaat uitsluit dat God haar zonden vergeven heeft heeft niet veel van het evangelie begrepen. Als Jezus zegt dat hij haar niet veroordeelt, zou dat dan niet meer in zich hebben dan de vaststelling dat hij geen rechtersfunctie had? Hij is immers juist voor zondaren gekomen. Op deze manier slaat de persoonlijke spits die met het belijden van de particuliere verzoening beoogd wordt om in een soort God zonder barmhartigheid. Dat kan de evangelist niet bedoeld hebben.
alias
Berichten: 313
Lid geworden op: 02 aug 2011, 18:27

Re: De overspelige vrouw!

Bericht door alias »

Jongere schreef:
alias schreef:Bij deze zondares is geen ene zonde vergeven.
Lees ook de kanttekeningen aub en het voorwoord bij hoofdstuk 8, waar geschreven staat: "Doch Hij maakt hen in hun voornemen beschaamd, schrijvende op de aarde, en laat de vrouw met een vermaning gaan."

Leg er niets in wat er niet in hoort!
Zie hoe voorzichtig wij moeten zijn!
Dat klinkt wel mooi, maar je eerste zin kun je om deze redenen evenmin hard maken.
@allen hier die maar wat gevoeligheden opwerpen dan nog 1 keer:
Waar staat in de Schrift geschreven dat haar zonden vergeven zijn?
Geef daar eens antwoord op!
Simon
Berichten: 2035
Lid geworden op: 19 sep 2011, 23:34

Re: De overspelige vrouw!

Bericht door Simon »

Er staat wel :oordeelt niet Andermans krnecht.
De overspelige vrouw staat voor Israel, denk ik.
De gelijkenis is een profetie van wat Paulus in Rom 11 probeert uit te leggen omtrent het volk Israel.
Zoals Hij Zich destijds over ons, heidenen collectief door Zijn barmhartigheid heeft ontfermd, zo zal dat ook spoedig wederom gebeuren met Israel.
Hoe weten we niet, dat behoort tot God's verborgen raad en onnaspeurijkheid.
Laten we dus niet wijs proberen te zijn boven hetgeen geschreven staat.
“Wij prediken tot mensen alsof zij zich ervan bewust zijn stervende zondaars te zijn; dat zijn zij niet; zij hebben een goede tijd, en ons spreken over wedergeboren worden ligt op een domein waarvan zij niets weten. De natuurlijke mens wil niet wedergeboren worden”.
- Oswald Chambers -
ejvl
Berichten: 5726
Lid geworden op: 06 jun 2011, 11:15

Re: De overspelige vrouw!

Bericht door ejvl »

DDD schreef:Er is niets mis mee om zorgvuldig te lezen. Maar iemand die bij voorbaat uitsluit dat God haar zonden vergeven heeft heeft niet veel van het evangelie begrepen. Als Jezus zegt dat hij haar niet veroordeelt, zou dat dan niet meer in zich hebben dan de vaststelling dat hij geen rechtersfunctie had? Hij is immers juist voor zondaren gekomen. Op deze manier slaat de persoonlijke spits die met het belijden van de particuliere verzoening beoogd wordt om in een soort God zonder barmhartigheid. Dat kan de evangelist niet bedoeld hebben.
Dat Jezus naar de aarde is gekomen voor hoeren en tollenaars, voor slechte mensen, is een ding wat zeker is. Dat er vele voorbeelden in de bijbel staan dat Jezus deze mensen gered heeft is ook zeker.
In deze geschiedenis word het niet beschreven, we kunnen dus niet zeggen dat de zonden van deze vrouw vergeven zijn, we kunnen echter ook niet zeggen dat ze niet vergeven zijn, het is niet beschreven dus hebben wij er over te zwijgen in deze ene situatie, laten we dan liever het voorbeeld van Rachab of Maria gebruiken.
DDD
Berichten: 28485
Lid geworden op: 11 jul 2012, 17:48

Re: De overspelige vrouw!

Bericht door DDD »

Als er staat dat God zelf zegt dat hij ook niet veroordeelt dan vond ik het tot de vrijheid van de exegese behoren om te stellen dan haar zonden vergeven zijn. Zo heel vergezocht is dat helemaal niet. Maar mijn punt was een ander.
ejvl
Berichten: 5726
Lid geworden op: 06 jun 2011, 11:15

Re: De overspelige vrouw!

Bericht door ejvl »

DDD schreef:Als er staat dat God zelf zegt dat hij ook niet veroordeelt dan vond ik het tot de vrijheid van de exegese behoren om te stellen dan haar zonden vergeven zijn. Zo heel vergezocht is dat helemaal niet.
Ik denk dat je gelijk hebt, als ik tenminste de verklaring van Henry lees, Dachsel zegt het niet zo, maar Henry wel.
Het is inderdaad een vrijheid van de exegese, het word niet letterlijk benoemd, maar het kan er uit opgemaakt worden.
Al vind ik dat voorzichtigheid op z'n plaats is om het te stellen, en daarom vind ik nog steeds dat er niet 100% gezegd kan worden van wel, maar ook niet 100% van niet.
Matthew Henry schreef: B. Als de ontheffing der eeuwige straf. Als Christus zegt: Ik veroordeel u niet, dan betekent dit: Ik
vergeef u, en, de Zoon des mensen heeft macht op aarde de zonde te vergeven, en Hij kon op
goede gronden die absolutie geven, want gelijk Hij de hardheid en onboetvaardigheid kende van de
vervolgers, en daarom datgene zei wat hen beschaamde, zo kende Hij ook de verbrokenheid en het
oprechte berouw van de gevangene, en zei daarom hetgeen haar kon vertroosten, zoals aan de
vrouw, die ene zondares was, zulk ene zondares als deze, en die evenzo door een Farizeeër met
minachting werd aangezien, Lukas 7:48, 50.
Uwe zonden zijn u vergeven, ga heen in vrede. Zo ook hier: Zo veroordeel Ik u ook niet. Diegenen
zijn waarlijk gelukkig, die Christus niet veroordeelt, want Zijne vrijspraak volstaat ook voor alle
andere beschuldigingen. Christus zal diegenen niet veroordelen, die, hoewel gezondigd hebbende,
heengaan en niet meer zondigen, Psalm 85:9, Jesaja 55:7. Hij zal geen gebruik maken van het
voordeel, dat Hij over ons heeft door onze vorige rebellie, zo wij slechts de wapenen neerleggen en
terugkeren tot onze gehoorzaamheid en trouw. Christus’ gunst in de vergeving der zonden van het
verleden moet een afdoende reden voor ons wezen om heen tegaan en niet meer te zondigen,
Romeinen 6:1, 2. Zal Christus u niet veroordelen? Zo ga heen en zondig niet meer.
Jongere
Berichten: 7754
Lid geworden op: 14 apr 2004, 15:45

Re: De overspelige vrouw!

Bericht door Jongere »

alias schreef:
Jongere schreef:
alias schreef:Bij deze zondares is geen ene zonde vergeven.
Lees ook de kanttekeningen aub en het voorwoord bij hoofdstuk 8, waar geschreven staat: "Doch Hij maakt hen in hun voornemen beschaamd, schrijvende op de aarde, en laat de vrouw met een vermaning gaan."

Leg er niets in wat er niet in hoort!
Zie hoe voorzichtig wij moeten zijn!
Dat klinkt wel mooi, maar je eerste zin kun je om deze redenen evenmin hard maken.
@allen hier die maar wat gevoeligheden opwerpen dan nog 1 keer:
Waar staat in de Schrift geschreven dat haar zonden vergeven zijn?
Geef daar eens antwoord op!
Ik zeg niets over gevoeligheden.
Ik zeg dat je óók niet hard kunt maken wat jij zegt. Wil je daar op reageren?
Het is een beetje typisch als je jezelf schuldig maakt aan wat je anderen verwijt namelijk.
Plaats reactie