Kinderen

[-DIA-]

@DIA, jouw "catechisatieles" schiet ernstig tekort. Zo kan ieder kind rustig op z'n plek blijven zitten.

Er is ook maar een heel klein stukje genoemd.
Ik begrijp het wel, maar ik begrijp tevens de aanstoot van het Kruis.

Mijn punt is juist dat in jouw catechisatieles het Kruis helemaal niet genoemd wordt!

Het was ook niet mijn bedoeling om volledig te zijn, slechts enkel enkele puntjes. De rest weten we toch hopelijk met ons verstand wel?

[parsifal]

Ik denk aan het kleine vragenboekje van Ledeboer...heel ernstig en ook heel liefdevol.
Dat heb ik vanaf mijn 4e jaar geleerd.

Waarom zouden kinderen Jezus nodig hebben als ze geen Zaligmaker nodig hebben?

Nadat mensen tot kinderen van God zijn aangenomen hebben ze de Heere Jezus nog steeds nodig. Ik weet dat je dit volmondig zult beamen.

Ik zie ook het gevaar van genade te vanzelfsprekend maken. Het heeft de Heere Jezus zoveel gekost. Dit werd bij ons in een Bijbelstudie weer eens duidelijk toen het lied "Awesome God" werd aangehaald (Ik zit in een brede gemeente, met Calvinisten, Pinksterbroeders en zusters, Baptisten enz.) Juist in dit lied zie je dit punt uitvergroot. Vaak wordt alleen het refrein gezongen en zinnen als "The Lord wasn't joking when he kicked them out of Eden" (okee over de stijl valt te praten) en "It wasn't for no reason that He shed His blood" worden niet meer gezongen, (veel van de deelnemers aan de studie kenden die regels niet eens, terwijl ze het refrein wel regelmatig hebben gezongen.)

Echter, ik denk toch dat de Bijbel echt tot de kinderen spreekt als dat de genade hen al gegeven is en ze daaruit moeten leven. Niet alsof ze moeten wachten (of verwachten) of erger: eerst nog wat moeten doen of voelen.

[eilander]

Echter, ik denk toch dat de Bijbel echt tot de kinderen spreekt als dat de genade hen al gegeven is en ze daaruit moeten leven. Niet alsof ze moeten wachten (of verwachten) of erger: eerst nog wat moeten doen of voelen.

Dus volgens jou is het Bijbels gezien zo: geboren uit gelovige ouders + gedoopt = zalig

[JolandaOudshoorn]

Het was ook niet mijn bedoeling om volledig te zijn, slechts enkel enkele puntjes. De rest weten we toch hopelijk met ons verstand wel?

Dat werd ook gezegd van het lied: Vader wij danken U. En toen was het niet goed.

[ejvl]

Dus volgens jou is het Bijbels gezien zo: geboren uit gelovige ouders + gedoopt = zalig

Het is al eens eerder genoemd, vd Groe leerde het zo wel, totdat het tegendeel bewezen is.

Ik denk niet dat je kinderen de angst moet aanpraten, want als het goed is verlangen Gods kinderen niet naar de hemel om de hel en straf te ontlopen maar uit liefde tot Jezus Christus alleen. Ik ken ook wel iemand die dat tegen jonge kinderen zei, kind kind, branden zul je! Totaal verkeerd mijns inziens.
Wel moeten er 2 wegen verteld worden. Als je veel van de Heere Jezus houdt ben je een schaapje van Hem en mag je bij Hem in de hemel komen.
Als je allemaal dingen doet die niet goed zijn, heeft de Heere Jezus daar verdriet over, dat mag niet van de Heere, en de Heere wil dan dat je die dingen tegen Hem zegt en vraagt of Hij die dingen wil vergeven.
Vraag of de Heere elke dag in je hartje wil wonen en jij veel van Hem mag houden.

Op dat niveau denk ik.

[eilander]

Nee, @ejvl, Van der Groe leerde dat niet zo. Hij heeft gezegd dat je ze daarvoor moet houden, totdat het tegendeel blijkt. Dat is toch echt iets anders dan aanpraten dat het wel goed zit. Je gelooft toch zelf niet dat Vd Groe de noodzaak van wedergeboorte en bekering onduidelijk heeft geleerd? Die leer wordt hier echt verdoezeld.

Ik denk dat je tegen kinderen heel eerlijk mag en moet zijn. Maar dan wel echt twee wegen - en dat vind ik in jouw stukje niet erg duidelijk.

[parsifal]

Echter, ik denk toch dat de Bijbel echt tot de kinderen spreekt als dat de genade hen al gegeven is en ze daaruit moeten leven. Niet alsof ze moeten wachten (of verwachten) of erger: eerst nog wat moeten doen of voelen.

Dus volgens jou is het Bijbels gezien zo: geboren uit gelovige ouders + gedoopt = zalig

In ieder geval inderdaad de kinderen voor kinderen van de Heere houden totdat het tegendeel blijkt. Het is niet een aanpraten dat het wel goed zit, maar een leren dat alles al gedaan is en dat ons antwoord nu dankbaarheid is. De ellende is er voor de mensheid, de ellende is nog steeds merkbaar ook in Gods kinderen, maar ik wil zo vrijmoedig spreken als de stukken die ik eerder geciteerd heb.

[Mara]

Echter, ik denk toch dat de Bijbel echt tot de kinderen spreekt als dat de genade hen al gegeven is en ze daaruit moeten leven. Niet alsof ze moeten wachten (of verwachten) of erger: eerst nog wat moeten doen of voelen.

Ja, maar zo is het niet volledig parsifal.
Dit zegt Smijtegelt:
U weet dat God ook aan jonge kinderen genade schenkt. Maar nu is de vraag: 'Wat doet God aan zo'n kind, als Hij het genade geeft? Zo'n kind is immers niet werkzaam; hoe gaat dat toe? 'Hoor, en span u wat in'.
a. Wij zouden u eerst willen vragen wat God doet aan een dor zaadje, dat in de aarde wordt geworpen. Daar legt Hij kracht van leven en groeizaamheid in. Als zo'n zaadje de aarde raakt, dan zou men niet zeggen dat daar iets goeds van zou komen. Maar God legt er een levende en groeiende kracht in als het in de aarde ligt en regen ontvangt. God legt leven in een dood graantje, en zo eveneens schone gaven in een kind. U zult vragen: hoe kan dat zo?
b. God, als rechtvaardige Rechter, laat de kinderen in zonden ontvangen en geboren worden. Maar als de genadige God in Christus, herstelt God Zijn beeld in het hart van sommige kinderen. Daar stelt Hij ook Zijn beeld in het verstand van zo'n kind, in zijn geweten, wil, in al de krachten van de ziel, zoals Hij er het beeld des duivels in legt. Het ligt er allebei stil in: in zo'n kind ligt de oude mens net zo stil als de nieuwe mens; de verdorvenheid en de genade, het ligt er beide stil in.
Bij de groei van het lichaam en het klimmen van hun jaren, beginnen ze het te vertonen. Ze vertonen zowel het beeld van God in zich te hebben als het beeld van de duivel, zodat u moet zeggen als u zo'n kind stil naoogt: het gaat mijn gedachten en bevattingen te boven. Wat ziet u er dan in? Ze beginnen vonkjes te tonen van vroomheid, en een tedere en oprechte liefde tot God en de Heere Jezus. Ze zijn zo oprecht, het komt er alles zo eenvoudig uit. Ze durven niets doen wat God zou mis-hagen. Zo'n kind heeft soms zijn vurige gebedjes, ze weten wat het is om eens naar buiten te gaan, in het veld, om hun vurige gebeden tot God te doen. Als men ze hoort bidden, dan verwacht men dat niet van zo'n kind. Ze hebben soms zulke blijdschap en ze doen zo'n keuze: 'Heere, met U zal ik het houden, al zou ik erom gesmaad worden.' Ze worden zo al een jong martelaartje. Zo behaagt het God uit de mond der kinderen en der zuigelingen Zijn lof te laten verkondigen, zoals de tekst leert: 'En Jezus zeide tot hen: ja, hebt gij nooit gelezen: Uit den mond der jonge kinderen en der zuigelingen hebt Gij U lof toebereid?' Men moet dikwijls over zo'n kind versteld staan. Als het moet gaan sterven, dan horen de omstanders het met verbaasdheid aan. O, er zijn zoveel voorbeelden verzameld en tot stichting in druk uitgegeven, hoe kinderen hebben getoond dat ze genade hadden.

Ds. B. Smijtegelt

[eilander]

Echter, ik denk toch dat de Bijbel echt tot de kinderen spreekt als dat de genade hen al gegeven is en ze daaruit moeten leven. Niet alsof ze moeten wachten (of verwachten) of erger: eerst nog wat moeten doen of voelen.

Dus volgens jou is het Bijbels gezien zo: geboren uit gelovige ouders + gedoopt = zalig

In ieder geval inderdaad de kinderen voor kinderen van de Heere houden totdat het tegendeel blijkt. Het is niet een aanpraten dat het wel goed zit, maar een leren dat alles al gedaan is en dat ons antwoord nu dankbaarheid is. De ellende is er voor de mensheid, de ellende is nog steeds merkbaar ook in Gods kinderen, maar ik wil zo vrijmoedig spreken als de stukken die ik eerder geciteerd heb.

Misschien kan ik er beter over stoppen. Maar in deze posting zit natuurlijk iets wonderlijks: als alles gedaan is, kan nooit het tegendeel blijken. Het is het één of het ander.

[parsifal]

Echter, ik denk toch dat de Bijbel echt tot de kinderen spreekt als dat de genade hen al gegeven is en ze daaruit moeten leven. Niet alsof ze moeten wachten (of verwachten) of erger: eerst nog wat moeten doen of voelen.

Dus volgens jou is het Bijbels gezien zo: geboren uit gelovige ouders + gedoopt = zalig

In ieder geval inderdaad de kinderen voor kinderen van de Heere houden totdat het tegendeel blijkt. Het is niet een aanpraten dat het wel goed zit, maar een leren dat alles al gedaan is en dat ons antwoord nu dankbaarheid is. De ellende is er voor de mensheid, de ellende is nog steeds merkbaar ook in Gods kinderen, maar ik wil zo vrijmoedig spreken als de stukken die ik eerder geciteerd heb.

Misschien kan ik er beter over stoppen. Maar in deze posting zit natuurlijk iets wonderlijks: als alles gedaan is, kan nooit het tegendeel blijken. Het is het één of het ander.

Ja, er is een spanning. Een spanning die je niet oplost door zonde en ellende kleiner te maken of te negeren, maar ook niet door de citaten die ik eerder aanhaalde als volkomen toekomstmuziek voor de jonge kinderen te maken.

Juist als een kind accepteert en het zich eigen maakt dat alles al gedaan is, blijkt dat het inderdaad het geval is.

[ejvl]

Nee, @ejvl, Van der Groe leerde dat niet zo. Hij heeft gezegd dat je ze daarvoor moet houden, totdat het tegendeel blijkt. Dat is toch echt iets anders dan aanpraten dat het wel goed zit. Je gelooft toch zelf niet dat Vd Groe de noodzaak van wedergeboorte en bekering onduidelijk heeft geleerd? Die leer wordt hier echt verdoezeld.

Ik denk dat je tegen kinderen heel eerlijk mag en moet zijn. Maar dan wel echt twee wegen - en dat vind ik in jouw stukje niet erg duidelijk.

Hoho, ik heb het toch niet over aanpraten? Daar ging het toch niet om? Zie mijn citaat in die post waar ik op reageer.

[eilander]

Nee, @ejvl, Van der Groe leerde dat niet zo. Hij heeft gezegd dat je ze daarvoor moet houden, totdat het tegendeel blijkt. Dat is toch echt iets anders dan aanpraten dat het wel goed zit. Je gelooft toch zelf niet dat Vd Groe de noodzaak van wedergeboorte en bekering onduidelijk heeft geleerd? Die leer wordt hier echt verdoezeld.

Ik denk dat je tegen kinderen heel eerlijk mag en moet zijn. Maar dan wel echt twee wegen - en dat vind ik in jouw stukje niet erg duidelijk.

Hoho, ik heb het toch niet over aanpraten? Daar ging het toch niet om? Zie mijn citaat in die post waar ik op reageer.

Nee, dat stukje was een reactie op wat parsifal zei.

[ejvl]

Nee, dat stukje was een reactie op wat parsifal zei.

Excuses, dan heb ik het vast verkeerd, wat je over vd Groe zei ben ik het natuurlijk mee eens.

[-DIA-]

Echter, ik denk toch dat de Bijbel echt tot de kinderen spreekt als dat de genade hen al gegeven is en ze daaruit moeten leven. Niet alsof ze moeten wachten (of verwachten) of erger: eerst nog wat moeten doen of voelen.

Dus volgens jou is het Bijbels gezien zo: geboren uit gelovige ouders + gedoopt = zalig

In ieder geval inderdaad de kinderen voor kinderen van de Heere houden totdat het tegendeel blijkt. Het is niet een aanpraten dat het wel goed zit, maar een leren dat alles al gedaan is en dat ons antwoord nu dankbaarheid is. De ellende is er voor de mensheid, de ellende is nog steeds merkbaar ook in Gods kinderen, maar ik wil zo vrijmoedig spreken als de stukken die ik eerder geciteerd heb.

Was dat niet de leer van Abraham Kuyper? Dat leidde tot grenzeloze zorgeloosheid en tenslotte tot de complete ondergang van zijn kerken. Ik las ergen dat de gereformeerde stroming nergens meer is terug te vinden binnen de PKN.

[Zita]

Echter, ik denk toch dat de Bijbel echt tot de kinderen spreekt als dat de genade hen al gegeven is en ze daaruit moeten leven. Niet alsof ze moeten wachten (of verwachten) of erger: eerst nog wat moeten doen of voelen.

Dus volgens jou is het Bijbels gezien zo: geboren uit gelovige ouders + gedoopt = zalig

In ieder geval inderdaad de kinderen voor kinderen van de Heere houden totdat het tegendeel blijkt. Het is niet een aanpraten dat het wel goed zit, maar een leren dat alles al gedaan is en dat ons antwoord nu dankbaarheid is. De ellende is er voor de mensheid, de ellende is nog steeds merkbaar ook in Gods kinderen, maar ik wil zo vrijmoedig spreken als de stukken die ik eerder geciteerd heb.

Was dat niet de leer van Abraham Kuyper? Dat leidde tot grenzeloze zorgeloosheid en tenslotte tot de complete ondergang van zijn kerken. Ik las ergen dat de gereformeerde stroming nergens meer is terug te vinden binnen de PKN.

Sorry DIA, zoals eerder in het topic is geschreven werd dit door Van der Groe gesteld.