De oude mens in Romeinen 6:5, 6

[Marnix]

Velen verstaan het stuk van de heiligmaking daarom verkeerd. Maar Kohlbrugge had het van God geleerd, namelijk waar hij gedurig zijn goddeloze verdorven bestaan/natuur voor God in moest leven, niet in de uitleving, maar in de inleving, daar was Christus rein en rechtvaardig voor Kohlbrugge. Dat is nu de volle troost voor de Kerk van Christus. Velen moeten nog zoveel doen in het stuk van de heiligmaking, maar Kohlbrugge behoefde NIETS meer te doen. Want, het was voor hem volledig volbracht..!! Niet half, maar geheel. Voor hem was er betaald.

Dus, als we Kohlbrugge nu even loslaten, houdt de heiligmaking voor jou hooguit in: Weten dat je zondaar bent voor God en op vergeving aangelegd blijven. Niet meer en niet minder. Je laat de heiliging opgaan in de vergeving?

Welke en hoedanige heiligheid denk jij dat een goddeloze gerechtvaardigde ziel dan nog voor God zou kunnen betrachten...?

Zo dan, ik zelf dien wel met het gemoed de wet Gods, maar met het vlees de wet der zonde, Rom. 7:26

Daar staat de Bijbel vol van. Lees over de vrucht van de Geest, het nieuwe leven, de nieuwe mens. En dat is niet uit zichzelf maar omdat Hij met zijn Geest werkt en ons verandert. Opnieuw wil ik waarschuwen voor eenzijdigheid gezien je citaat uit Romeinen 7. Bekijk de context er maar eens bij en dan zie je dat naast wat Paulus hier zegt over de strijd tegen de oude mens, hij nog veel meer zegt, ook over de nieuwe mens. Wat Paulus zegt en jij citeert is in zijn relaas tegen de oude mens waarna hij uitroept: Wie zal me verlossen? En dan weet hij dat zijn verlossing, ook van wat jij hier citeert, er in Christus is.

Overigens heb je het over een goddeloze gerechtvaardigde ziel? Wat mag dat wezen? Een gerechtvaardigde ziel kan nooit goddeloos, zonder God zijn want buiten Hem is er geen rechtvaardiging. Gerechtvaardigden zijn juist niet meer goddeloos maar van God... en God woont in hen.

[DWW]

Velen verstaan het stuk van de heiligmaking daarom verkeerd. Maar Kohlbrugge had het van God geleerd, namelijk waar hij gedurig zijn goddeloze verdorven bestaan/natuur voor God in moest leven, niet in de uitleving, maar in de inleving, daar was Christus rein en rechtvaardig voor Kohlbrugge. Dat is nu de volle troost voor de Kerk van Christus. Velen moeten nog zoveel doen in het stuk van de heiligmaking, maar Kohlbrugge behoefde NIETS meer te doen. Want, het was voor hem volledig volbracht..!! Niet half, maar geheel. Voor hem was er betaald.

Dus, als we Kohlbrugge nu even loslaten, houdt de heiligmaking voor jou hooguit in: Weten dat je zondaar bent voor God en op vergeving aangelegd blijven. Niet meer en niet minder. Je laat de heiliging opgaan in de vergeving?

Welke en hoedanige heiligheid denk jij dat een goddeloze gerechtvaardigde ziel dan nog voor God zou kunnen betrachten...?

Zo dan, ik zelf dien wel met het gemoed de wet Gods, maar met het vlees de wet der zonde, Rom. 7:26

Daar staat de Bijbel vol van. Lees over de vrucht van de Geest, het nieuwe leven, de nieuwe mens. En dat is niet uit zichzelf maar omdat Hij met zijn Geest werkt en ons verandert. Opnieuw wil ik waarschuwen voor eenzijdigheid gezien je citaat uit Romeinen 7. Bekijk de context er maar eens bij en dan zie je dat naast wat Paulus hier zegt over de strijd tegen de oude mens, hij nog veel meer zegt, ook over de nieuwe mens. Wat Paulus zegt en jij citeert is in zijn relaas tegen de oude mens waarna hij uitroept: Wie zal me verlossen? En dan weet hij dat zijn verlossing, ook van wat jij hier citeert, er in Christus is.

Overigens heb je het over een goddeloze gerechtvaardigde ziel? Wat mag dat wezen? Een gerechtvaardigde ziel kan nooit goddeloos, zonder God zijn want buiten Hem is er geen rechtvaardiging. Gerechtvaardigden zijn juist niet meer goddeloos maar van God... en God woont in hen.

Romeinen 4:5
Doch dengene, die niet werkt, maar gelooft in Hem, Die den goddeloze rechtvaardigt, wordt zijn geloof gerekend tot rechtvaardigheid.

Met kanttekeningen daarbij :

11)
den goddeloze rechtvaardigt,
Dat is, die in zichzelven nog onrein en met zonden besmet is, gelijk alle mensen, zelfs ook de wedergeborenen, voor God zijn, naar de getuigenis van David in de volgende verzen.
 
12)
zijn geloof
Niet dat het geloof, ten aanzien dat het een werk is, dit verdient, of in zichzelven waardig is, gelijk enigen verkeerdelijk menen; want dit heeft Paulus terstond tevoren aan alle werken, en derhalve ook aan het geloof als een werk, benomen; maar omdat God zulks uit enkele genade den gelovigen beloofd heeft, en omdat het geloof als een middel is, hetwelk de gerechtigheid van Christus aanneemt, en dezelve tussen Gods oordeel en zijn eigen misdaden stelt. Zie Rom. 5:9; 2 Cor. 5:19; Filipp. 3:9.
 
13)
gerekend tot rechtvaardigheid.
Het woord rekenen, of toerekenen, wordt genomen van ene gelijkenis dergenen, die iets op iemand rekening stellen; Filem. 18. Zo wordt God gezegd iemand de zonde toe te rekenen, als Hij wil dat voor dezelve van hem door de straf zal voldaan worden; en niet toe te rekenen als Hij die vergeeft en de straf kwijtscheldt, Rom. 4:8. Desgelijks dat Hij het geloof rekent tot rechtvaardigheid als Hij den gelovigen schenkt, toeschrijft en toerekent de gerechtigheid van Christus, van hen door het geloof aangenomen, en houdt, door deze genadige toerekening, alsof het hun eigen gerechtigheid ware. Daarom wordt ook hier gezegd dat hun de gerechtigheid toegerekend wordt.

[Marnix]

Tja ik ben het in deze niet met het eerste stukje kanttekeningen eens, er is een verschil tussen goddeloos zijn en "nog onrein en met zonde besmet zijn". Dan moet je je maar eens verdiepen in het woord "goddeloos". Goddeloos betekent niet "zondig, onrein". Het betekent: Zonder God. En hoe zou je wedergeboren kunnen zijn maar zonder God zijn?

Paulus geeft hier aan dat het geloof niet uit verdienste is maar om wat God geeft. Hij rechtvaardigt geen mensen die eerst gaan geloven maar goddelozen, die maakt Hij tot rechtvaardigen. Zie ook heel Romeinen 3/

23 Iedereen heeft gezondigd en ontbeert de nabijheid van God; 24 en iedereen wordt uit genade, die niets kost, door God als een rechtvaardige aangenomen omdat hij ons door Christus Jezus heeft verlost

Toen wij nog hulpeloos waren is Christus immers voor ons, die op dat moment nog schuldig waren, gestorven. 7 Er is bijna niemand die voor een rechtvaardig mens wil sterven; slechts een enkeling durft voor een goed mens zijn leven te geven. 8 Maar God bewees ons zijn liefde doordat Christus voor ons gestorven is toen wij nog zondaars waren. 9 Des te zekerder is het dus dat wij, nu we door zijn dood zijn vrijgesproken, dankzij hem zullen worden gered en niet veroordeeld. 10 Werden we in de tijd dat we nog Gods vijanden waren al met hem verzoend door de dood van zijn Zoon, des te zekerder is het dat wij, nu we met hem zijn verzoend, worden gered door diens leven.

Bij mijn weten wordt nergens in de Bijbel het woord "goddeloze" toegepast op bekeerde, verloste christenen.

[Avi]

Als je tijd hebt, wil je dan op mijn vorige posting reageren DWW?

Wat betreft het woord voor goddeloze in Romeinen 4 vers 5. Er staat asebè. Dat betekent zoiets als: Geen verhouding met God hebben, atheïst, zonder eerbied voor God, in staat van oorlog met God.

Abraham is in zichzelf goddeloos, d.i. los van God.
Was hij dat niet, toen God hem riep?( over hem gaat het hier in Rom 4, als voorbeeld)
God greep Abraham vast, sprak hem vrij, bond hem aan Zich door Zijn beloftes.
Wat deed Abraham toen? Hij kwam tot een radicale en ongereserveerde overgave aan God. En in die weg was Abraham voor God rechtvaardig.
Dit gaat natuurlijk niet over de heiliging.

[DWW]

Velen verstaan het stuk van de heiligmaking daarom verkeerd. Maar Kohlbrugge had het van God geleerd, namelijk waar hij gedurig zijn goddeloze verdorven bestaan/natuur voor God in moest leven, niet in de uitleving, maar in de inleving, daar was Christus rein en rechtvaardig voor Kohlbrugge. Dat is nu de volle troost voor de Kerk van Christus. Velen moeten nog zoveel doen in het stuk van de heiligmaking, maar Kohlbrugge behoefde NIETS meer te doen. Want, het was voor hem volledig volbracht..!! Niet half, maar geheel. Voor hem was er betaald.

Dus, als we Kohlbrugge nu even loslaten, houdt de heiligmaking voor jou hooguit in: Weten dat je zondaar bent voor God en op vergeving aangelegd blijven. Niet meer en niet minder. Je laat de heiliging opgaan in de vergeving?

Welke en hoedanige heiligheid denk jij dat een goddeloze gerechtvaardigde ziel dan nog voor God zou kunnen betrachten...?

Zo dan, ik zelf dien wel met het gemoed de wet Gods, maar met het vlees de wet der zonde, Rom. 7:26

Het besef van mijn onvolkomenheid is een aansporing om tot Christus te vluchten tot vergeving van mijn zonden.
Het besef van mijn onvolkomenheid is ook een aansporing om steeds bij Hem mijn heiligmaking te zoeken.
De catechismus zegt ook, dat God ons concreet en volkomen de tien geboden laat preken 'opdat wij zonder ophouden ons benaarstigen, en God bidden om de genade van de Heilige Geest opdat wij hoe langer hoe meer naar het evenbeel van God vernieuwd worden, totdat wij tot deze volkomenheid na dit leven geraken.'
Onze onvolmaaktheid is op deze manier een voortdurende aansporing om dagelijks te strijden en altijd vordering te maken.

God roept op tot heiliging uit dankbaarheid.
Deze eis klinkt door in allerlei apostolische vermaningen. In Christus heeft God alles klaargelegd wat Hij vraagt, opdat wij met onze verdorvenheid de toevlucht tot Hem nemen. Vanuit deze gave ( Christus is geschonken tot wijsheid, gerechtigheid, heiligheid en een volkomen verlossing) klinkt de opgave tot heiliging.

Het maakt je op deze manier ook waakzaam, opdat de verleidingen van het vlees je niet overvallen.

In hoeverre zie jij dat anders?

Jij redeneert vanuit deze liturgie, die de mensen zelf verzonnen hebben, en nergens in Gods Woord is terug te vinden :

Och, of wij Uw geboon volbrachten! Gena o Hoogste Majesteit
Gun door 't geloof in Christus krachten, om die te doen uit dankbaarheid

De stenen tafelen der wet zijn destijds IN de ark gelegd geworden, dat wil zeggen dat de wet IN Christus volkomen volbracht is geworden. Moeten wij die wet dan nogmaals uit liefde gaan volbrengen? Nee, want dat kan niet, het is zelfs onmogelijk...!! Want de wet is geestelijk, en ik ben vleselijk, schrijft Paulus.

Als volgende tegenwerping zou je kunnen zeggen: "Wat betekent het dan, wat David in Psalm 119 bezong: "Hoe lief heb ik uw Wet, zij is mijn betrachting den ganse dag...?" Kijk, hier zingt David dit naar zijn nieuwe mens, vanuit zijn vernieuwde gemoed die de wet Gods mocht dienen. Hier lag David verslonden in de Liefde Gods in Christus, en deze ingestorte liefde vanuit Christus, is nu de vervulling der Wet, waar Paulus weleens over sprak. Deze liefde kan niet zondigen, en is het beste bewaarmiddel voor alle zonden. Maar toen David op het dak van zijn paleis liep, en daar toen in de tuin van zijn buurman Bathseba zag baden, toen diende hij met zijn vlees de wet der zonden. Vandaar mijn verwijzing naar Rom. 7:26, waarin dit staat : "Zo dan, ik zelf dien wel met het gemoed de wet Gods, maar met het vlees de wet der zonde."

Maar als Gods volk dan vrij en verlost is van die wet, waartoe moet deze wet hen dan nog gedurig gepreekt worden, vraagt ons de HC onderwijzer. Antwoord : Opdat ik hoelanger hoe meer mijn verdorven aard en natuur zou leren kennen. Dit is nu de tuchtmeester tot Christus. En zo was die bestraffing van Nathan aangaande Davids' verdroven vlees/natuur, betreffende zijn moord en overspel, voor zijn vernieuwde gemoed een tuchtmeester tot Christus. Lees daartoe, Psalm 51.

[esthervanbuuren]

Regelmatig hoor je opmerkingen als: een wedergeborene is een tweemens, hij/zij heeft nog last van de oude mens etc.

Het gaat mij met name om die "oude mens".

Want Paulus schrijft in Romeinen 6:5,6

5 Want indien wij met Hem een plant geworden zijn in de gelijkmaking Zijns doods, zo zullen wij het ook zijn in de gelijkmaking Zijner opstanding;
6 Dit wetende, dat onze oude mens met Hem gekruisigd is, opdat het lichaam der zonde te niet gedaan worde, opdat wij niet meer de zonde dienen.
De oude mens IS gekruisigd, het lichaam der zonde WORDE te niet gedaan.

Met andere woorden: als ik dit lees zoals ik het er in eerste instantie zie staan, dan kan de wedergeborene geen last meer hebben van de oude mens, want die IS gekruisigd. Wel is er een lichaam der zonde waar hij last van kan hebben, want dat is nog niet te niet gedaan.

Maar als dit nu werkelijk zo ligt, wat moet ik dan met al die preken waarin het wel over de oude mens gaat, als ware hij nog steeds levend?

Kan iemand mij verder helpen?

PS. Ik ben geen erg actieve refoforummer, dus verwacht van mij geen snelle reacties...

ik elendig mens,wie zal mij verlossen het lichaam deze doods.

dat zegt paulus na zijn wedergeboorte.

maar we moeten wel groeien in heiligmaking.
De zonden niet meer liefhebben maar afschuwen.


groeten esther.

Dag Esther,

En hoever ben je al op weg én gegroeid in de heiligmaking....??

Weet je hoevér Asaf al op weg was en gegroeid was in de heiligmaking...??

"Heere, ik ben een groot beest bij U", dat was de heiligmaking van Asaf.

Nou ik moet toegeven dat groeien in heiligmaking, ik vind het heel moeilijk, en iedere dag moet ik weer erkennen dat er weer dingen mis zijn.
Geen vergissingen, boezemzonden dingen die vast zitten en ze worden groter.
vreeselijk.


asaf.
zegt mij niets, dat heb ik nooit mee gekregen.
kan ik er wat van leren?
leer het me alsjeblieft.

groeten esther.

[Avi]

Hallo DWW,

Luther zegt dat het geweten niets te doen heeft met de Wet der Werken. Calvijn zegt dat wanneer gelovigen verzekering van hun rechtvaardigmaking zoeken, ze hun geweten moeten verheffen boven de Wet.
Maar wanneer zij zo over de Wet spreken moet het wel duidelijk zijn dat zij dat alleen bedoelen met betrekking op de rechtvaardigmaking toch?

Luther zegt ergens: Buiten de zaak van de rechtvaardigmaking moeten wij met Paulus in Rom 7:12 en 14 over de Wet met eerbied denken, die hoog prijzen en die noemen: heilig, rechtvaardig, goed, geestelijk en goddelijk.
Calvijn zegt: Hieruit kan niemand concluderen dat de Wet voor de gelovige overbodig is. omdat zij hun onophoudelijk leert, vermaant en aanzet tot godzaligheid ( heiliging); hoewel zij voor Gods rechterstoel in hun geweten geen plaats meer heeft ( rechtvaardigmaking)

Het is een slecht teken als je jezelf uitsluit van te zijn onder de Wet van de Tien Woorden, als wet van Christus. Als je in Christus bent, dan is Christus ook in jou, en dan zal hij je regeren. Het is zo, dat Jesaja tegen ons zegt, dat dezelfde Heere, Die onze Behouder is, ook onze Koning en Wetgever is (Jes 33:22) En Hij wil voor niemand als Jezus een Zaligmaker zijn, dan alleen voor degenen voor wie Hij ook als Christus de Heere is.

(missch snap ik je niet helemaal maar ik doe mijn best )

[DWW]

@ Esther van Buuren,

Hieronder staat het antwoord :

Rom. 7:14-26
Want wij weten, dat de wet geestelijk is, maar ik ben vleselijk, verkocht onder de zonde. Want hetgeen ik doe, dat ken ik niet; want hetgeen ik wil, dat doe ik niet, maar hetgeen ik haat, dat doe ik. En indien ik hetgene doe, dat ik niet wil, zo stem ik de wet toe, dat zij goed is. Ik dan doe datzelve nu niet meer, maar de zonde, die in mij woont. Want ik weet, dat in mij, dat is, in mijn vlees, geen goed woont; want het willen is wel bij mij, maar het goede te doen, dat vind ik niet. Want het goede dat ik wil, doe ik niet, maar het kwade, dat ik niet wil, dat doe ik. Indien ik hetgene doe, dat ik niet wil, zo doe ik nu hetzelve niet meer, maar de zonde, die in mij woont. Zo vind ik dan deze wet in mij: als ik het goede wil doen, dat het kwade mij bijligt. Want ik heb een vermaak in de wet Gods, naar den inwendigen mens; Maar ik zie een andere wet in mijn leden, welke strijdt tegen de wet mijns gemoeds, en mij gevangen neemt onder de wet der zonde, die in mijn leden is. Ik ellendig mens, wie zal mij verlossen uit het lichaam dezes doods? Ik dank God, door Jezus Christus, onzen Heere. Zo dan, ik zelf dien wel met het gemoed de wet Gods, maar met het vlees de wet der zonde.

Ter verduidelijking hier ook nog een preek van ds. KV over Rom. 7:4, waarin hij veel van deze zaken aanhaalt :

http://preken.dewoesteweg.nl/play.php?f ... 204%20.mp3

[Bert Mulder]

(is er ondertussen een foutje in de HC geslopen, want dat moet zijn 'gedood en begraven IS', zoals we ook in Rom.6:6 lezen.

De engelse tekst heeft het ook dus:

What further benefit do we receive from the sacrifice and death of Christ on the cross?
Answer. That by virtue thereof, our old man is crucified, dead and [e] buried with him; that so the corrupt inclinations of the flesh may no more [f] reign in us; but that we may [g] offer ourselves unto him a sacrifice of thanksgiving. )

Ik weet niet of je het realiseert, maar wat je nu doet, is de dwaling van het heiligheidsdrijven, zoals dat bijvoorbeeld bij HeartCry gebeurt, op een wel heel subtiele wijze binnenhalen en in de belijdenisgeschriften inlezen.
Je kan wel zeggen "gekruisigd is" (en zo staat het inderdaad ook in Rom 6:6), maar bij "gedood en begraven" kan dat niet, daar moet je "wordt" gebruiken. De Engelsen zullen dit vanwege de afwijkende woordvolgorde en in aansluiting op deze tekst veranderd hebben; correct is het niet, evenmin oorspronkelijk. Zie ook de bewijsteksten bij vraag en antwoord 88 en 89.

Tja, daar zit iets in wat je zegt, Tib...

[refo]

Ik had een vijf voor engels maar 'is crucified' is toch ook passief te vertalen?

Ik had een zeven voor Latijn:
Q. 43. Quid praeterea capimus commodi ex sacrificio et morte Christic?
R. Quod virtute eius mortis vetus noster homo una cum eo crucifigitur, interimitur ac sepelitur, ne pravae cupiditates et desideria carnis posthac in nobis regnent, sed nos ipsos ei hostiam gratitudinis offeramus.

de onderstreepte woorden geven een passief werkwoord weer.

[Marnix]

Maar als Gods volk dan vrij en verlost is van die wet, waartoe moet deze wet hen dan nog gedurig gepreekt worden, vraagt ons de HC onderwijzer. Antwoord : Opdat ik hoelanger hoe meer mijn verdorven aard en natuur zou leren kennen. Dit is nu de tuchtmeester tot Christus. En zo was die bestraffing van Nathan aangaande Davids' verdroven vlees/natuur, betreffende zijn moord en overspel, voor zijn vernieuwde gemoed een tuchtmeester tot Christus. Lees daartoe, Psalm 51.

En weer kom je met een half antwoord.

De HC zegt meer dan wat jij zegt:

Waarom laat God de wet zo scherp prediken?

Ten eerste wil God, dat wij ons leven lang onze zondige aard steeds meer leren kennen en daardoor nog meer begeren de vergeving van de zonden en de gerechtigheid in Christus te zoeken.
Ten tweede dat wij zonder ophouden ons inspannen en God bidden om de genade van de Heilige Geest, om steeds meer naar het beeld van God vernieuwd te worden, totdat wij na dit leven het doel, namelijk de volmaaktheid, bereiken.

Overigens vraag ik me af of de vraagstelling van de HC hier zo zuiver is. Want als ik kijk naar de prediking van de wet zie ik wel verschillen tussen het oude en nieuwe testament. Dat als eerste. In de eerste gemeenten lees je niet dat ze elke dienst de wet voorlazen enzo. Als tweede, de wet staat in de HC niet onder het kopje ellende of verlossing maar onder dankbaarheid.

En dan nog even over het "tuchtmeester tot Christus". Ook dit klopt voor een deel niet. De wet is dat wel voor ongelovigen / onbekeerden maar niet voor gelovigen meer. Paulus schrijft immers:

24 Zo dan, de wet is onze tuchtmeester geweest tot Christus, opdat wij uit het geloof zouden gerechtvaardigd worden.
25 Maar als het geloof gekomen is, zo zijn wij niet meer onder den tuchtmeester.
26 Want gij zijt allen kinderen Gods door het geloof in Christus Jezus.

[Avi]

Maar als Gods volk dan vrij en verlost is van die wet, waartoe moet deze wet hen dan nog gedurig gepreekt worden, vraagt ons de HC onderwijzer. Antwoord : Opdat ik hoelanger hoe meer mijn verdorven aard en natuur zou leren kennen. Dit is nu de tuchtmeester tot Christus. En zo was die bestraffing van Nathan aangaande Davids' verdroven vlees/natuur, betreffende zijn moord en overspel, voor zijn vernieuwde gemoed een tuchtmeester tot Christus. Lees daartoe, Psalm 51.

En weer kom je met een half antwoord.

De HC zegt meer dan wat jij zegt:

Waarom laat God de wet zo scherp prediken?

Ten eerste wil God, dat wij ons leven lang onze zondige aard steeds meer leren kennen en daardoor nog meer begeren de vergeving van de zonden en de gerechtigheid in Christus te zoeken.
Ten tweede dat wij zonder ophouden ons inspannen en God bidden om de genade van de Heilige Geest, om steeds meer naar het beeld van God vernieuwd te worden, totdat wij na dit leven het doel, namelijk de volmaaktheid, bereiken.

Overigens vraag ik me af of de vraagstelling van de HC hier zo zuiver is. Want als ik kijk naar de prediking van de wet zie ik wel verschillen tussen het oude en nieuwe testament. Dat als eerste. In de eerste gemeenten lees je niet dat ze elke dienst de wet voorlazen enzo. Als tweede, de wet staat in de HC niet onder het kopje ellende of verlossing maar onder dankbaarheid.

En dan nog even over het "tuchtmeester tot Christus". Ook dit klopt voor een deel niet. De wet is dat wel voor ongelovigen / onbekeerden maar niet voor gelovigen meer. Paulus schrijft immers:

24 Zo dan, de wet is onze tuchtmeester geweest tot Christus, opdat wij uit het geloof zouden gerechtvaardigd worden.
25 Maar als het geloof gekomen is, zo zijn wij niet meer onder den tuchtmeester.
26 Want gij zijt allen kinderen Gods door het geloof in Christus Jezus.

Ik sluit me aan bij Marnix en zie een antwoord van DWW met interesse tegemoet.

[Bert Mulder]

Ik had een vijf voor engels maar 'is crucified' is toch ook passief te vertalen?

Ik had een zeven voor Latijn:
Q. 43. Quid praeterea capimus commodi ex sacrificio et morte Christic?
R. Quod virtute eius mortis vetus noster homo una cum eo crucifigitur, interimitur ac sepelitur, ne pravae cupiditates et desideria carnis posthac in nobis regnent, sed nos ipsos ei hostiam gratitudinis offeramus.

de onderstreepte woorden geven een passief werkwoord weer.

is mijn taalkundige kennis niet zo....

Maar denk wel dat dat mogelijk is.

[RJVerhoeks]

Als men dwaalt in het stuk van de rechtvaardigmaking, dan dwaalt men in alles, ook in het stuk van de heiligmaking. Gods kinderen zijn gestorven aan de wet, en zeggen met Paulus: "Ik ben door de wet aan de wet gestorven, opdat ik Gode leven zou." Gods kinderen zijn gestorven, en toch roepen zij nog dagelijk uit: "Ik sterf alle dagen." Waarom? Het vlees onderwerpt zich der wet Gods niet, het kan ook niet." In zichzelf zijn ze enkel vlees, daar groeit een kind van God aan deze zijde van het graf nooit boven uit. Heiligmaking ziet op een stervend leven, niet op een verbeterend leven. Gods kind naar ontvangen genade leeft de zonde niet uit, maar zij leven de zonde in. Want het goede dat ik wil, dat doe ik niet, maar het kwade dat ik niet wil, dat doe ik.

Gevaar! Men dwaalt zeer, als de heiligmaking, voor de rechtvaardigmaking geplaatst wordt. Daar krijg je namelijk de dwaling, waar Dordt voor gewaarschuwd heeft. Namelijk een onzekere zekerheid! Tegenwoordig begint men in de heiligmaking, en daaruit wordt een veronderstelde wedergeboorte geboren, waaruit men, op basis van wettische vruchten, mag opmaken een kind van God te zijn. Dit is Rooms, en Kuyperiaans. A. Kuyper leerde namelijk de veronderstelde wedergeboorte, en hoewel veel predikanten uit de afscheiding deze dwaling van A. Kuyper verwerpen, leert me precies hetzelfde, zij het in een andere vorm. Dit wilde ik even kwijt!

[Bert Mulder]

Als men dwaalt in het stuk van de rechtvaardigmaking, dan dwaalt men in alles, ook in het stuk van de heiligmaking. Gods kinderen zijn gestorven aan de wet, en zeggen met Paulus: "Ik ben door de wet aan de wet gestorven, opdat ik Gode leven zou." Gods kinderen zijn gestorven, en toch roepen zij nog dagelijk uit: "Ik sterf alle dagen." Waarom? Het vlees onderwerpt zich der wet Gods niet, het kan ook niet." In zichzelf zijn ze enkel vlees, daar groeit een kind van God aan deze zijde van het graf nooit boven uit. Heiligmaking ziet op een stervend leven, niet op een verbeterend leven. Gods kind naar ontvangen genade leeft de zonde niet uit, maar zij leven de zonde in. Want het goede dat ik wil, dat doe ik niet, maar het kwade dat ik niet wil, dat doe ik.

Gevaar! Men dwaalt zeer, als de heiligmaking, voor de rechtvaardigmaking geplaatst wordt. Daar krijg je namelijk de dwaling, waar Dordt voor gewaarschuwd heeft. Namelijk een onzekere zekerheid! Tegenwoordig begint men in de heiligmaking, en daaruit wordt een veronderstelde wedergeboorte geboren, waaruit men, op basis van wettische vruchten, mag opmaken een kind van God te zijn. Dit is Rooms, en Kuyperiaans. A. Kuyper leerde namelijk de veronderstelde wedergeboorte, en hoewel veel predikanten uit de afscheiding deze dwaling van A. Kuyper verwerpen, leert me precies hetzelfde, zij het in een andere vorm. Dit wilde ik even kwijt!

Geachte RJ Verhoeks,

Dat is geen nieuwe dwaling, maar die dwaling is als zo oud als Kain, die ook met vruchten van eigen akker God wilde behagen.