De bekering van John Warburton : Wet & Evangelie

[Ander]

Worden boeken als deze (weldadigheden van een Verbonds-God van Warburton) nog wel gelezen? Op zich is het een heel leerzaam boek met een diepe bevinding en een afhankelijk leven dicht bij de Heere. Alleszins nuttig om te lezen. Of weten we met zulke boeken geen raad meer?

'k Zou toch wel antwoord willen hebben op deze vraag, of kent niemand dit boek?

Ik vind het een heel mooi boek. Ik kreeg het toen ik belijdenis gedaan heb. Toen ik in Engeland in een Bethesda Home werkte, mocht ik ook een kleindochter van zijn zoon John verzorgen.
De bekeringsgeschiedenis van Huntington vind ik ook heel mooi. Mijn grootmoeder die las hem erg graag, ik denk ook, o.a. omdat ze zich wat kon indenken in wat voor armoede ze in die tijd leefden (daar kon ze ook van meepraten)

God, de Kassier der armen is dat toch? Ook erg mooi. Boeken lijken ook wel op elkaar.

[gravo]

Allereerst, Gravo, waarom schep je er behagen in om uitdagend te posten, fatalistisch en bijna op een "Wilders-achtige" manier; een beetje dikker aangezegd, een scherp randje er aan gegeven, karikaturaal. Je schrijft als een columnist, zeg maar. Waarom? Waarom niet eenvoudige ter zake doende zinnen, zonder hyperbolen en cynisme?

Waarom beschrijvend en niet betogend? Waarom altijd vragen opwerpen die je zelf beantwoord? Is er geen andere stijlvorm om je eigen mening naar voren te brengen?

Is het "ieder vogeltje zingt zoals het gebekt is'? Of zit er toch iets achter deze manier van schrijven?

Het is in ieder geval een wijze van posten die op forums als deze zelden gezien wordt.

Dat gezegd hebbende wil ik inhoudelijk enige opmerkingen maken.

Wanneer ik iets dergelijks wél had meegemaakt, maar ik zou die ervaringen in hedendaags Nederlands hebben doorverteld, dan zou ik waarschijnlijk toch DJK en anderen niet hebben kunnen overtuigen van de waarheid er van.

Dit is de kern van je bezwaren uit het eerste gedeelte van je posting. Ik ga hier op in omdat dit niet alleen een bezwaar is tegen DJK maar omdat DJK voor jou een uitgelezen mogelijkheid is om dit aan de orde te stellen in breder verband (want ik ga er vanuit dat je dit niet louter op DJK van toepassing acht). M.i. maakt het niets uit welke taal je gebruikt om je uit te drukken. Het gaat erom dat wat er aan je ziel gebeurd is, echt is. En dan maakt het niet uit of je de "Tale Kanaäns" meester bent. Wel moet gezegt worden dat deze, wat verheven taal, het beste uitdrukt wat men door Gods Geest ondervonden heeft.
Wat dit overigens verder met kerklatijn te maken heeft is mij een raadsel. Want ook mensen buiten de gereformeerde gezindte kunnen het vaak best volgen (daar zijn genoeg praktijkvoorbeelden van).

(...)

Erasmiaan,

De kern van mijn kritiek op het bevindelijk gereformeerde protestantisme is, dat het wel een hek ter linker zijde weet te zetten, maar dat het hek ter rechterzijde ontbreekt, dat het hek aan die zijde, zogezegd, van de dam is.

Het is niet alleen nuchter verstand, maar ook een theologisch bezwaar, dat mij brengt tot kritiek op de uitersten binnen deze gezindte. Het nuchter verstand zegt mij, dat de taal die soms in ultra-orthodoxe kring wordt gebezigd nog slechts door heel weinig mensen wordt begrepen en gewaardeerd. Die kleine groep van mensen ziet dat natuurlijk als de grote afval: men wil het Woord, dat recht gesneden wordt, niet meer horen. Maar de eerlijkheid en nuchterheid gebiedt dan toch te zeggen, dat het eerder de eigengereidheid van een kleine groep is, die dergelijke exclusieve opvattingen in stand houdt, dan dat het iets met de werkelijkheid van doen heeft. Ik denk nu maar eens aan de jongere generaties. Binnen de kerken van de gereformeerde gezindte zijn de opvattingen van deze nieuwe generaties over kerk en geloof beslist niet meer te vergelijken met de uitersten, die ik nu bedoel. Er zijn vele aanwijzingen, dat de gereformeerde gezindte (ik bedoel nu: in de breedte) zich aan het aanpassen is en nieuwe vormen en nadrukken legt, overigens binnen het raamwerk van Reformatie en bevindelijkheid. Neem daarvoor als aanwijzing nu eens de gewijzigde omgang met avondmaalsgang, evangelische invloeden of de steeds sterker wordende presentie van dergelijke groepen in de samenleving door internet (refoforum is daar ook een voorbeeld van).
Samengevat: de uitersten, die ik zie in kleine afsplitsingen ter rechterzijde, voor mij hoort daar ook de groep van ds. Wink bij, maar ook anderen, inclusief kerkmijders als DJK, verbijzonderen zich zozeer van de breedte van de gereformeerde gezindte, dat ze uiteindelijk niet meer begrepen zullen worden. Ook al omdat ze zich graag bedienen van een taal, die passé is.

Het vreemde van de zaak is, dat er intussen geen enkele kritiek geduld wordt op deze uiterst rechtse groepen of personen. het lijkt er op alsof de orthodoxie zich tot in het oneindige mag verplaatsen naar rechts. De beweging van orthodox naar ultra-orthodox wordt bewust of onbewust altijd als de juiste richting gezien. De heimelijke bewondering voor mensen en denkwijzen, die nog een graadje strenger, nog een streepje afsnijdender of een turfje dieper willen gaan, verklaart mijns inziens ook de doorgang van al die afsplitsingen. Bij de orthodoxie is er altijd een bloeiende markt voor "orthodoxer". Steeds weer, eindeloos weer, kan er weer iemand opstaan die roept, dat het "ware werk" hier niet meer gevonden wordt. En dus schuift men op, huurt een schuurtje, timmert een plankier en zuigt mensen met zich mee in één of ander Lokaal.

Wie dat kritiseert, wordt genadeloos weggezet. Al die predikanten, lerend ouderlingen, die de kerk aan flarden scheuren zouden allemaal geroepen mannen zijn, waarop geen spoortje kritiek meer mogelijk is. Ik verzet mij daartegen. En ik heb er kritiek op. Ze trekken de boel uit elkaar en suggereren, dat al die arme drommels, die met hun kinderen in een synodale kerk blijven zitten, dwalende en dolende afvalligen zijn. Waar het allemaal maar zo gemakkelijk gaat. En waar men niet meer wil horen van....dittem...en van dattum.
Onrecht vind ik het tegenover jonge mensen, die een weg zoeken in kerk en geloof. Die niet meer mee kunnen met taal en overtuigingen van de 18e of 19e eeuw, maar die toch weten, dat er zonder God geen leven mogelijk is. Indirect worden deze mensen, die blijven en die de grote (soms zwijgende) meerderheid uitmaken van de gereformeerde gezindte nu uitgemaakt voor oppervlakkige, te ruim denkende gelovigen, die allemaal zomaar geloven, dat ze in de hemel zullen komen.
Want dat is de andere kant van deze medaille: wie zo inzet op dat super-bijzondere, dat extra-ordinaire, dat buitengewone werk van God ("waar vindt men het nog...toch alleen bij ons?"), die moet natuurlijk hoofdschuddend neerzien op al dat volk, dat stenen voor brood krijgt. Het hek ter linker zijde schuift mee, omdat men het hek ter rechterzijde heeft afgeschaft. Tja, dan is geen enkele kerk meer orthodox genoeg. dan zijn alle synodale Geref. Gem. predikanten te licht. Dan schrijf je Gereformeerde Bond in de PKN met een pennestreek natuurlijk ook af. Laat staan alle christenen buiten de gereformeerde gezindte of wereldwijd.

Ik heb niets tegen een uitgesproken krachtige, zelfs radicale christelijke overtuiging. Piëtistisch, ethisch, maatschappelijk betrokken of vroom. Maar het gaat zo vaak samen met een exclusivisme, dat de kern van het gebod Gods, de liefde, ontbeert.

DJK geeft mij een uitgelezen kans om iedereen bewust te maken van de consequenties, die zo'n exclusivistische houding met zich meebrengt. DJK hult zich in het orthodoxere kleed. Hij bespeelt de orthodoxen met het verleidelijke " het kan nog orthodoxer". Wanneer we ontdekken, dat we daar vatbaar voor zijn, dat we heimelijk wel bewondering hebben voor die nóg-bijbelser, nóg radicalere, nóg afsnijdender en nóg meer op WET en RECHT gebaseerde prediking, die kan zich er ook tegen verweren.

Die snapt opeens, dat hij gegijzeld wordt. Die begrijpt, dat hij gevangen gehouden wordt, omdat hij bang gemaakt is niet orthodox genoeg te zijn. Die durft eens hardop te zeggen: er is een grens aan de orthodoxie!

Nee, DJK, ik begrijp je standpunt, maar ik laat me niet aanmeten, dat zo'n beetje alle christenen van de gereformeerde gezindte dwalen en dat de enige redding voor die "oppervlakkige" kerken van tegenwoordig zou zijn, dat ze weer terugduiken in de vorige eeuw en zich onderhorig maken aan een kleine aantal ultra-orthodoxe zegslieden.

"DJK, gij dwaalt". Wanneer dat niet meer gezegd mag worden tegen iemand, die zich staande naast het kerkelijk erf, de mensen op dat erf toeroept, dat het allemaal nog lang niet diep en breed en zwaar genoeg is...wanneer dat niet meer gezegd mag worden, dan stop ik ook met mijn bijdragen aan dit forum.

Want tegen mij mag het kennelijk wel gezegd worden.
Ter linker zijde is altijd zo duidelijk, wie het verkeerd doet. Maar ter rechterzijde?

gravo

[Gian]

De echte bekering gaat ongeveer zo

[Zonderling]

Nee, DJK, ik begrijp je standpunt, maar ik laat me niet aanmeten, dat zo'n beetje alle christenen van de gereformeerde gezindte dwalen en dat de enige redding voor die "oppervlakkige" kerken van tegenwoordig zou zijn, dat ze weer terugduiken in de vorige eeuw en zich onderhorig maken aan een kleine aantal ultra-orthodoxe zegslieden.

Gravo,

Merkwaardig genoeg beroep je je alleen maar op de meerderheid en zeg maar de mainstream van de gereformeerde gezindte.

Waarom geen toetsing aan de Schrift en belijdenis? Dat lijkt mij heel wat zinniger.

En waarom zouden we niet terug kunnen duiken in vorige eeuwen en eens nagaan wat men tóen verstond onder een prediking van Wet en Evangelie? Dat zou je wel eens het inzicht kunnen geven dat wat nú de mainstream is van de gereformeerde gezindte grote verschillen kent ten opzichte van de leer van Reformatie, Dordtse Synode en puriteinen.

Wanneer we hier eens wat stukken zouden plaaten van Boston, de Erskines (en dan de 'ontdekkende' gedeelten uit hun preken), Shepard, Hooker, Van der Groe, enzovoort, dan zou je daar waarschijnlijk dezelfde bezwaren tegen hebben als tegen het aan het begin van dit topic geplaatste stuk.

Daarom nogmaals: Toets dit aan Schrift en belijdenis en niet aan de massa.

[gravo]

Nee, DJK, ik begrijp je standpunt, maar ik laat me niet aanmeten, dat zo'n beetje alle christenen van de gereformeerde gezindte dwalen en dat de enige redding voor die "oppervlakkige" kerken van tegenwoordig zou zijn, dat ze weer terugduiken in de vorige eeuw en zich onderhorig maken aan een kleine aantal ultra-orthodoxe zegslieden.

Gravo,

Merkwaardig genoeg beroep je je alleen maar op de meerderheid en zeg maar de mainstream van de gereformeerde gezindte.

Waarom geen toetsing aan de Schrift en belijdenis? Dat lijkt mij heel wat zinniger.

En waarom zouden we niet terug kunnen duiken in vorige eeuwen en eens nagaan wat men tóen verstond onder een prediking van Wet en Evangelie? Dat zou je wel eens het inzicht kunnen geven dat wat nú de mainstream is van de gereformeerde gezindte helemaal niet meer lijkt op de leer van Reformatie, Dordtse Synode en puriteinen.

Dag Zonderling,

Kennelijk ben je ook behept met die eigenaardige voorkeur voor "het zuivere" en "de weinigen". Heeft de term "gereformeerde gezindte" nog wel betekenis? Of is het in jouw ogen een verzameling kerkgenootschappen, die zich onterecht associeren met de (Nadere) Reformatie? Is er in feite geen gereformeerde gezindte? is het een onheuse titel? Een vlag, die de lading niet dekt? Als ik 'meerderheid' schrijf, bedoel ik inderdaad de grote groep mensen die zich niet uiterst rechts en ook niet uiterst links bevinden in het spectrum van de bekende gereformeerde gezindte kerken. Wat is daar mis mee?

Ruwweg laat mijn bijdrage zich samenvatten tot de volgende vraag:

" Moet ik de zaken van kerk en geloof nu echt op de manier van DJK aan mijn kinderen gaan uitleggen? "

Laten alle zuiveraars, die zo schamper kijken naar de gereformeerde gezindte, die vraag nu eens adequaat beantwoorden!!!

gravo

[Zonderling]

Misschien moeten we eens stilstaan bij de plaats van de wet in de brieven van Paulus, met name in de brief aan de Romeinen en de Galaten.

[Zonderling]

Dag Zonderling,

Kennelijk ben je ook behept met die eigenaardige voorkeur voor "het zuivere" en "de weinigen".

Tja, je speelt kennelijk graag op de persoon, Gravo.

Zoals ik gezegd heb zul je de zaken die door DJK naar voren zijn gebracht moeten toetsen aan de Schrift en de belijdenis. Dat is de enige norm. Daar wil ik over spreken. Dan is "het zuivere" en de "weinigen" daaraan gerelateerd EN ondergeschikt. Overigens: Misschien goed om eens in het NT in de SV te zoeken op het woordje "weinigen". Dat zou misschien al meteen meer duidelijkheid kunnen geven.

Heeft de term "gereformeerde gezindte" nog wel betekenis? ...

Het gaat hier in dit topic met name over het ontdekkend werk van de Wet. Laten we het daar dan over hebben. Volgens mij ben je daar redelijk allergisch voor. Een discussie over diverse kerkgenootschappen lijkt mij daarom weinig vruchtbaar zolang je op het hoofdonderwerp in dit topic niet ingaat. Wel zou het goed zijn om eens de vergelijking te maken tussen wezenstrekken van Reformatie, Nadere Reformatie en puritanisme enerzijds en de gereformeerde gezindte anderzijds. Maar dat gaat denk ik iets verder dan dit topic...

[accoord]

Ik moet wel lachen af en toe hier op het forum des refo's! Er is werkelijk in ons smalle zuiltje toch nog een breed publiek van divers pluimage! Natuurlijk mag iedereen reageren en zijn zienswijze luid laten klingelbellen. Maar ik zou zeggen, laten we het kort houden, want veel lezen is vermoeiing des geestes. En dat is echt zo heb ik wel weer gemerkt.

[Afgewezen]

Ik moet wel lachen af en toe hier op het forum des refo's! Er is werkelijk in ons smalle zuiltje toch nog een breed publiek van divers pluimage! Natuurlijk mag iedereen reageren en zijn zienswijze luid laten klingelbellen. Maar ik zou zeggen, laten we het kort houden, want veel lezen is vermoeiing des geestes. En dat is echt zo heb ik wel weer gemerkt.

Niemand verplicht je hier mee te lezen.
Maar de zaak zelf is belangrijk genoeg.

[Erasmiaan]

Erasmiaan,

De kern van mijn kritiek op het bevindelijk gereformeerde protestantisme is, dat het wel een hek ter linker zijde weet te zetten, maar dat het hek ter rechterzijde ontbreekt, dat het hek aan die zijde, zogezegd, van de dam is.

In de gemeenten en omgeving waar ik opgegroeid ben werd er echt wel een hek ter rechterzijde neer gezet. Om een voorbeeld te noemen: een diepe doorleving van de ellendekennis (waar dan ook uitgebreid over gepraat kan worden) zonder kennis aan Christus wordt gezien als een luidende schel en een klinkend metaal.

Het is niet alleen nuchter verstand, maar ook een theologisch bezwaar, dat mij brengt tot kritiek op de uitersten binnen deze gezindte. Het nuchter verstand zegt mij, dat de taal die soms in ultra-orthodoxe kring wordt gebezigd nog slechts door heel weinig mensen wordt begrepen en gewaardeerd.

Die taal zit je nogal diep hè?

Die kleine groep van mensen ziet dat natuurlijk als de grote afval: men wil het Woord, dat recht gesneden wordt, niet meer horen. Maar de eerlijkheid en nuchterheid gebiedt dan toch te zeggen, dat het eerder de eigengereidheid van een kleine groep is, die dergelijke exclusieve opvattingen in stand houdt, dan dat het iets met de werkelijkheid van doen heeft.

Het gebruik van de taal ziet men niet als "de grote afval" hoor. Het gaat om waarheid, hoe dat ook door iemand uitgedrukt mag worden. Maar daarvan krijg ik je helaas niet overtuigd.

Het vreemde van de zaak is, dat er intussen geen enkele kritiek geduld wordt op deze uiterst rechtse groepen of personen. het lijkt er op alsof de orthodoxie zich tot in het oneindige mag verplaatsen naar rechts. De beweging van orthodox naar ultra-orthodox wordt bewust of onbewust altijd als de juiste richting gezien. De heimelijke bewondering voor mensen en denkwijzen, die nog een graadje strenger, nog een streepje afsnijdender of een turfje dieper willen gaan, verklaart mijns inziens ook de doorgang van al die afsplitsingen. Bij de orthodoxie is er altijd een bloeiende markt voor "orthodoxer". Steeds weer, eindeloos weer, kan er weer iemand opstaan die roept, dat het "ware werk" hier niet meer gevonden wordt. En dus schuift men op, huurt een schuurtje, timmert een plankier en zuigt mensen met zich mee in één of ander Lokaal.

Wie dat kritiseert, wordt genadeloos weggezet. Al die predikanten, lerend ouderlingen, die de kerk aan flarden scheuren zouden allemaal geroepen mannen zijn, waarop geen spoortje kritiek meer mogelijk is. Ik verzet mij daartegen. En ik heb er kritiek op. Ze trekken de boel uit elkaar en suggereren, dat al die arme drommels, die met hun kinderen in een synodale kerk blijven zitten, dwalende en dolende afvalligen zijn. Waar het allemaal maar zo gemakkelijk gaat. En waar men niet meer wil horen van....dittem...en van dattum.
Onrecht vind ik het tegenover jonge mensen, die een weg zoeken in kerk en geloof. Die niet meer mee kunnen met taal en overtuigingen van de 18e of 19e eeuw, maar die toch weten, dat er zonder God geen leven mogelijk is. Indirect worden deze mensen, die blijven en die de grote (soms zwijgende) meerderheid uitmaken van de gereformeerde gezindte nu uitgemaakt voor oppervlakkige, te ruim denkende gelovigen, die allemaal zomaar geloven, dat ze in de hemel zullen komen.
Want dat is de andere kant van deze medaille: wie zo inzet op dat super-bijzondere, dat extra-ordinaire, dat buitengewone werk van God ("waar vindt men het nog...toch alleen bij ons?"), die moet natuurlijk hoofdschuddend neerzien op al dat volk, dat stenen voor brood krijgt. Het hek ter linker zijde schuift mee, omdat men het hek ter rechterzijde heeft afgeschaft. Tja, dan is geen enkele kerk meer orthodox genoeg. dan zijn alle synodale Geref. Gem. predikanten te licht. Dan schrijf je Gereformeerde Bond in de PKN met een pennestreek natuurlijk ook af. Laat staan alle christenen buiten de gereformeerde gezindte of wereldwijd.

Ik heb niets tegen een uitgesproken krachtige, zelfs radicale christelijke overtuiging. Piëtistisch, ethisch, maatschappelijk betrokken of vroom. Maar het gaat zo vaak samen met een exclusivisme, dat de kern van het gebod Gods, de liefde, ontbeert.

Verklaar dat eens, wat "exclusivisme" aan liefde ontbeert? Zoals Zonderling terecht opmerkt, dat er weinigen zijn betekent niet dat het niet waar is. Kortom, kom nu eens met echte argumenten. Taal, kleding etc., daar gaat het helemaal niet over, dat zijn randzaken. Maar men wil niet meer weten van het zondaar worden voor God. Dat noemt men "exclusief", of "ultra-orthodox", "orthodoxer".

DJK geeft mij een uitgelezen kans om iedereen bewust te maken van de consequenties, die zo'n exclusivistische houding met zich meebrengt. DJK hult zich in het orthodoxere kleed. Hij bespeelt de orthodoxen met het verleidelijke " het kan nog orthodoxer". Wanneer we ontdekken, dat we daar vatbaar voor zijn, dat we heimelijk wel bewondering hebben voor die nóg-bijbelser, nóg radicalere, nóg afsnijdender en nóg meer op WET en RECHT gebaseerde prediking, die kan zich er ook tegen verweren.

Wat, "orthodoxer"? Wat ik bij DJK lees vliegt soms wel eens uit de bocht qua argumenten en ik kan me met niet al zijn standpunten vereenzelvigen maar in de grond gaat het hierom: dat een mens zondaar moet worden voor God en in die weg Christus tot zijn deel krijgt.

Die snapt opeens, dat hij gegijzeld wordt. Die begrijpt, dat hij gevangen gehouden wordt, omdat hij bang gemaakt is niet orthodox genoeg te zijn. Die durft eens hardop te zeggen: er is een grens aan de orthodoxie!

Nee, DJK, ik begrijp je standpunt, maar ik laat me niet aanmeten, dat zo'n beetje alle christenen van de gereformeerde gezindte dwalen en dat de enige redding voor die "oppervlakkige" kerken van tegenwoordig zou zijn, dat ze weer terugduiken in de vorige eeuw en zich onderhorig maken aan een kleine aantal ultra-orthodoxe zegslieden.

"DJK, gij dwaalt". Wanneer dat niet meer gezegd mag worden tegen iemand, die zich staande naast het kerkelijk erf, de mensen op dat erf toeroept, dat het allemaal nog lang niet diep en breed en zwaar genoeg is...wanneer dat niet meer gezegd mag worden, dan stop ik ook met mijn bijdragen aan dit forum.

Want tegen mij mag het kennelijk wel gezegd worden.
Ter linker zijde is altijd zo duidelijk, wie het verkeerd doet. Maar ter rechterzijde?

Kijk je zou best interessante discussies kunnen voeren of het leven voor de rechtvaardigmaking nu een zaligmakend werk is of een algemeen werk (zoals DJK leert). Maar dat zijn wat mij betreft ondergeschikte punten. Het gaat om de grondnotie, van het met bewustheid zondaar voor God worden, en nee, ik kan niet zeggen dat DJK daarin dwaalt.

[eilander]

Kijk, deze separatie sluit nu een mens er binnen, of sluit hem er buiten…..(en waar horen we nog zulk een prediking !) Dus eigenlijk kan je deze uitleg van leer en deze Waarheid die naar de Godzaligheid is, eigenlijk alleen maar kwijt aan een ontwaakte onbekeerde goddeloze zondaar, die doodschuldig voor God staat !(Rom. 4:5)

Maar de korte samenvatting van de Bijbel is toch: God zoekt de zondaar (ds. Vd Poel)? Ik denk zeker dat de Waarheid gebracht moet worden aan zondaren: ontwaakte zondaren, maar ook verharde, onverschillige zondaren.
Het valt mij als OGGiN-er vaak op dat onze predikanten preken tegen Gods volk. Dat is helaas maar een klein deel van de kerkgangers, bovendien: er moet m.i. een nodiging en appèl uitgaan! Daarom waardeer ik ook zo de oudvaders, die beide kanten laten zien, met name de Schotse oudvaders. Gelukkig worden die nog gelezen.

Ik heb het boek van Warburton thuis wel. Lang geleden gelezen, ik zal het weer eens doen.

[Ander]

In de gemeenten en omgeving waar ik opgegroeid ben werd er echt wel een hek ter rechterzijde neer gezet. Om een voorbeeld te noemen: een diepe doorleving van de ellendekennis (waar dan ook uitgebreid over gepraat kan worden) zonder kennis aan Christus wordt gezien als een luidende schel en een klinkend metaal.

Graag zou ik daar bewijzen van zien. Volgens mij is enige nuancering wel op zijn plaats.

[Bert Mulder]

DJK geeft mij een uitgelezen kans om iedereen bewust te maken van de consequenties, die zo'n exclusivistische houding met zich meebrengt. DJK hult zich in het orthodoxere kleed. Hij bespeelt de orthodoxen met het verleidelijke " het kan nog orthodoxer". Wanneer we ontdekken, dat we daar vatbaar voor zijn, dat we heimelijk wel bewondering hebben voor die nóg-bijbelser, nóg radicalere, nóg afsnijdender en nóg meer op WET en RECHT gebaseerde prediking, die kan zich er ook tegen verweren.

Wat, "orthodoxer"? Wat ik bij DJK lees vliegt soms wel eens uit de bocht qua argumenten en ik kan me met niet al zijn standpunten vereenzelvigen maar in de grond gaat het hierom: dat een mens zondaar moet worden voor God en in die weg Christus tot zijn deel krijgt.

Waarom zegt hij dat niet gewoon dan? Verder heb ik op DJK tegen, dat hij fout is in zijn theologie, in dat hij de mens op de troon zet, en de zondekennis, door die VOOR de levendmaking te plaatsen, een mensenwerk maakt. Hij geeft God NIET de eer. Verder berooft zijn leer de kleinen in de genade van alle troost, doordat zijn theologie in elk geval lijkt te zeggen, alsof God het werk, dat Hij eenmaal begonnen is, misschien niet zou volenden.

[Ander]

DJK geeft mij een uitgelezen kans om iedereen bewust te maken van de consequenties, die zo'n exclusivistische houding met zich meebrengt. DJK hult zich in het orthodoxere kleed. Hij bespeelt de orthodoxen met het verleidelijke " het kan nog orthodoxer". Wanneer we ontdekken, dat we daar vatbaar voor zijn, dat we heimelijk wel bewondering hebben voor die nóg-bijbelser, nóg radicalere, nóg afsnijdender en nóg meer op WET en RECHT gebaseerde prediking, die kan zich er ook tegen verweren.

Wat, "orthodoxer"? Wat ik bij DJK lees vliegt soms wel eens uit de bocht qua argumenten en ik kan me met niet al zijn standpunten vereenzelvigen maar in de grond gaat het hierom: dat een mens zondaar moet worden voor God en in die weg Christus tot zijn deel krijgt.

Waarom zegt hij dat niet gewoon dan? Verder heb ik op DJK tegen, dat hij fout is in zijn theologie, in dat hij de mens op de troon zet, en de zondekennis, door die VOOR de levendmaking te plaatsen, een mensenwerk maakt. Hij geeft God NIET de eer. Verder berooft zijn leer de kleinen in de genade van alle troost, doordat zijn theologie in elk geval lijkt te zeggen, alsof God het werk, dat Hij eenmaal begonnen is, misschien niet zou volenden.

Is dit niet een beetje vergezocht? Wellicht is het mensenwerk, wellicht niet, dat weet God. Hij zegt ook niet dat God Zijn eigen werk niet voleindigt maar dat overtuigingen wel mensenwerk kunnen zijn en tegenwoordig al snel de handen opgelegd wordt. Volgens mij doe je een beetje aan inlegkunde, of ik lees het verkeerd. (die mogelijkheid laat ik open, wellicht kan DJK zelf antwoorden)

[Bert Mulder]

Is dit niet een beetje vergezocht? Wellicht is het mensenwerk, wellicht niet, dat weet God. Hij zegt ook niet dat God Zijn eigen werk niet voleindigt maar dat overtuigingen wel mensenwerk kunnen zijn en tegenwoordig al snel de handen opgelegd wordt. Volgens mij doe je een beetje aan inlegkunde, of ik lees het verkeerd. (die mogelijkheid laat ik open, wellicht kan DJK zelf antwoorden)

Wellicht KAN DJK wel antwoorden, maar dat heeft hij hier niet aangetoond.... (denk dat hij het niet wil)

Inlegkunde?

Geachte Ander, veel dingen zegt hij inderdaad niet, of hij maakt het zo ingewikkeld voor de gemiddelde lezer dat men niet weet wat hij zegt. Daarom gebruikte ik ook de bewoording 'lijkt'.