Vaak wordt er vanuit de gereformeerde gezindte erg negatief gekeken naar de Evangelische- en Pinkstergemeente. Is dit terecht? Wat is er dan volgens jullie niet bijbels bij hun?
Zijn er ook nog dingen die we van hun kunnen leren? Is hun uitstralling niet veel beter dan de gereformeerde gezindte? Of kunnen we dit niet zeggen?
[Veranderd op 12/4/02 door kridje]
Leren van Evangelische gemeente????
-
Jelle
Bij de evangelische richtingen gaat het er vaak om dat de mens een klein beetje moet doe en dat God dan de rest doet.
De gereformeerde belijdenis is dat wij van ons zelf niets kunnen en niets willen. Van nature zijn wij geneigd om God en onze naaste te haten.
Dus een klein beetje van ons en de rest van God dat kan beslist niet.
Verder is er van de evangelische gezindt wat te leren? ja.!!!!
De liefde onderling voor elkaar en naar elkaar toe is vele malen beter als bij de gereformeerde gezindt.
Mijn ervaring is dat naaste liefde bij de gerefomeerde gezindte soms ver te zoeken is.
Het wordt wel gepredikt maar we staan ozo snel klaar om kommentaar over anderen te geven en de heleboel af te branden. We weten altijd zo goed wat er bij de ander niet deugd en dat steken we niet onder stoelen of banken.
Wat dat betreft hebben de mensen van de evangelische richting meer naaste liefde en wordt een buitenstaander liefdevol ontvangen en binnengehaald.
Wat dat betreft valt er voor ons van hen nog een hoop te leren.
De gereformeerde belijdenis is dat wij van ons zelf niets kunnen en niets willen. Van nature zijn wij geneigd om God en onze naaste te haten.
Dus een klein beetje van ons en de rest van God dat kan beslist niet.
Verder is er van de evangelische gezindt wat te leren? ja.!!!!
De liefde onderling voor elkaar en naar elkaar toe is vele malen beter als bij de gereformeerde gezindt.
Mijn ervaring is dat naaste liefde bij de gerefomeerde gezindte soms ver te zoeken is.
Het wordt wel gepredikt maar we staan ozo snel klaar om kommentaar over anderen te geven en de heleboel af te branden. We weten altijd zo goed wat er bij de ander niet deugd en dat steken we niet onder stoelen of banken.
Wat dat betreft hebben de mensen van de evangelische richting meer naaste liefde en wordt een buitenstaander liefdevol ontvangen en binnengehaald.
Wat dat betreft valt er voor ons van hen nog een hoop te leren.
-
PeterB
Het is niet alleen dat we zelf nog wat moeten doen. Als je met iemand praat vanuit die soort gemeenten, hoor je ze ook zeggen dat God alles doet. Ze zullen zeker tegenspreken dat we iets tot onze zaligheid toe kunnen doen.
De grootste fout die ze maken en leren is devolgende: ze menen dat de godsdienst ook met de tijd mee moet. Men spreekt alleen maar over liefde en ze zeggen dat als we de weg tot het Leven niet bewandelen dat we dan verloren gaan. Wat missen we hier? We GAAN niet verloren, we LIGGEN verloren. En dat zal ons eerst geleerd moeten worden.
De grootste fout die ze maken en leren is devolgende: ze menen dat de godsdienst ook met de tijd mee moet. Men spreekt alleen maar over liefde en ze zeggen dat als we de weg tot het Leven niet bewandelen dat we dan verloren gaan. Wat missen we hier? We GAAN niet verloren, we LIGGEN verloren. En dat zal ons eerst geleerd moeten worden.
-
de Paus
-
PeterB
Hoe???Origineel geplaatst door refo
Dan wachten we daar maar op.
Waarom heeft God Zijn Wet gegeven NA de zondeval? Dat we daar ons aan houden.
De Wet samengevat: God liefhebben boven alles en de naaste als onszelf.
God liefhebben boven alles. Dat kunnen we niet omdat wij met zonden bevlekt zijn. Dus al ons werk is zondig tegenover een heilig God.
We kunnen God dus niet liefhebben en Zijn Wet houden. Maar het is wel onze plicht. Wat moeten we dan doen? We weten vanuit de Bijbel: "Want alzo lief heeft God de wereld gehad dat Hij Zijn Enig geboren Zoon gegeven heeft...... " en "Door Zijn striemen is ons genezing geworden". Dus er is een Weg tot God. Een Weg die God ons zelf wijst. Bidden en Gods Woord onderzoeken. Daar vinden we de weg.
Niet afwachten dus, want dan gaan we verloren.
We hebben te onderzoeken wat God in Zijn Woord aan ons te zeggen heeft. En als we onszelf dan wegcijferen tegenover een Heilig en Rechtvaardig God, dan zal God ons zeker bezoeken. Maar dan moet dat alles wel ter ere van Hem zijn en NIET UIT ONS.
Dat wij niks tot onze zaligheid toe kunnen doen wil dus nog niet zeggen dat wij zomaar af mogen wachten. God vraagt het van ons dat we Hem dienen. Met dat doel zijn we ook geschapen: Om God eeuwig groot te maken.
conclusie: bid zonder ophouden.
Maar wat ik dus eigenlijk bedoelde is dat we eerst in moeten gaan zien dat we van God afgevallen zijn en dat God zelf ons uit zal sluiten van de zaligheid. Lees maar eens goed na Genesis 3, met de kanttekeningen en diverse Bijbelverklaringen (Matthew Henry / Erskines / Calvijn).
Verder is een duidelijke gang van zaken over het geestelijk leven te vinden in o.a.het bekende werk van W. a Brakel: "De redelijke Godsdienst".
Ook vinden we hierin wijze lessen over hoe we moeten leven. Niet om hierdoor een grond onder de voeten te hebben om zo te denken van: "nu zal God wel naar mij toe komen" Helaas zien we dit veel te vaak in vooral de "zware" kringen. Vaak veel regeltjes etc die streng onderhouden worden en terwijl er met een schuin oog naar een ander gekeken wordt die er andere gebruiken op na houdt. Terwijl er iedere zondag JUIST hen voorgehouden wordt dat we uit onze levensstijl absoluut geen grond mogen putten. Toch zijn al die regeltjes op zich niet verkeerd. Het kan de mens zeker helpen in de plicht die we hebben hier op aarde, maar ze moeten onderhouden worden met de gedachte: Alleen God alle eer.
Ik kan hier wel alles uit gaan leggen, maar ik moet ook eerlijk zijn tegenover mezelf en mezelf er eensw naast leggen en dan houd ik zelf niks meer over. Want het gevaar is te groot dat ik hierin ook zelf een grond ga leggen voro de eeuwigheid dat ik alles zo goed weet. Niet dat het verkeerd is om historiele kennis te hebben, maar het moet genade gaan worden. En dan is het beter om iemand een goed boek van een van de kerkvaders of oudvaders aan te bevelen. Ik zou ze zelf ook veel meer moeten lezen, maar je weet hoe het gaat, je bent jong en heb meer tijd voor andere dingen. Daarom is bidden het enige wat overblijft denk ik.
-
PeterB
Is dit waar? Zeggen hun het niet in andere woorden, maar bedoelen ze ten diepste hetzelfde als wat wij zeggen?Origineel geplaatst door Jelle
Bij de evangelische richtingen gaat het er vaak om dat de mens een klein beetje moet doe en dat God dan de rest doet.
De gereformeerde belijdenis is dat wij van ons zelf niets kunnen en niets willen. Van nature zijn wij geneigd om God en onze naaste te haten.
Dus een klein beetje van ons en de rest van God dat kan beslist niet.
Verder draait het naar mijn gevoel bij de Evangelische erg veel om de liefde. Men stelt de liefde soms boven andere dingen die in de bijbel staan!
-
Jelle
Het gevaat van de evangelische gemeenten is nu juist dat het zo verpakt wordt dat wij gaan denken dat ze toch zo denken als dat wij doen. Hiermee worden vele jongeren verlijdt. Juist door het zo te brengen dat het net een gereformeerde leer lijkt is zo gevaarlijk. Het zijn vaak van die kleine dingen waarin men dan met je meepraten wil maar langzaam sluipt die andere leer bij je naar binnen.
Maar de grond blijft toch dat we er zelf ook wat aan kunnen doen, al is het nog maar zo weinig.
En in de bIjbel lezen we dat geen goed in de mens gevonden wordt. Alleen door het bloed van Christus kunnen wij voor 100% bestaan voor God en het is niet 2% van ons zelf en 98% van Christus, want zelfs met die twee procent zal God als een verterend vuur voor ons zijn.
Het is enkel en alleen het bloed van Christus uit genade alleen.
Maar de grond blijft toch dat we er zelf ook wat aan kunnen doen, al is het nog maar zo weinig.
En in de bIjbel lezen we dat geen goed in de mens gevonden wordt. Alleen door het bloed van Christus kunnen wij voor 100% bestaan voor God en het is niet 2% van ons zelf en 98% van Christus, want zelfs met die twee procent zal God als een verterend vuur voor ons zijn.
Het is enkel en alleen het bloed van Christus uit genade alleen.
Nu moet ik toch reageren. Ik heb zelf een tijdje in een vergadering van gelovigen gezeten (ook Evangelisch dus). Volgens mij kun je daar veel van leren. Om mensen gerust te stellen, de uitverkiezing komt er aan bod. Er wordt gewezen op 100% genade, door het geloof. (precies zoals de reformatoren het doen). Men erkent dat geloof een gave van God is. Aan de andere kant legt men de vinger wel bij zere plekken van andere gemeenten. Men heeft meer een band met elkaar (is ook makkelijker in kleine gemeenten). Men probeert ook de moeilijke gedeelten uit de Bijbel serieus te nemen (Openbaringen e.d.), maar niet met overdreven aandacht. Men probeert de Bijbel ten alle tijden boven de traditie te stellen. (In Reformatorische kringen hoor je wel eens dat het wel is waar het meest Bijbels lijkt om elke week avondmaal te vieren (zo niet elke dag), maar dat het nu eenmaal anders gegroeid is.)
Laten we ook de ogen niet sluiten voor de negatieve kanten. De liefde kan goed schijn zijn, met alles maar goed praten, en gewoon niet kritisch durven zijn. Ook zou men meer van de geschiedenis kunnen leren (de oudere generatie daar, ligt hier op het gebied van kennis ver voor op de reformatorische kring, maar zeker bij de jeugd neemt dit af. Maar ik vrees dat dit gebrek aan kennis van de geschiedenis (en bovenal de Bijbel) ook in de reformatorische kring wel de kop op gaat steken.
Wel is er mijn oproep om elkaar te erkennen als Christenen, als we dit op grond van de Bijbel denken te mogen doen. Laten we niet de verschillen wegpraten, maar ook niet de muur van de eigen kerk tot muur van de hemel maken. We hebben elkaar nodig, juist nu.
Vaya con Dios,
parsifal
Laten we ook de ogen niet sluiten voor de negatieve kanten. De liefde kan goed schijn zijn, met alles maar goed praten, en gewoon niet kritisch durven zijn. Ook zou men meer van de geschiedenis kunnen leren (de oudere generatie daar, ligt hier op het gebied van kennis ver voor op de reformatorische kring, maar zeker bij de jeugd neemt dit af. Maar ik vrees dat dit gebrek aan kennis van de geschiedenis (en bovenal de Bijbel) ook in de reformatorische kring wel de kop op gaat steken.
Wel is er mijn oproep om elkaar te erkennen als Christenen, als we dit op grond van de Bijbel denken te mogen doen. Laten we niet de verschillen wegpraten, maar ook niet de muur van de eigen kerk tot muur van de hemel maken. We hebben elkaar nodig, juist nu.
Vaya con Dios,
parsifal
"Then he isn't safe?" said Lucy.
"Safe?" said Mr. Beaver. "Don't you hear what Mrs. Beaver tells you? Who said anything about safe? "Course he isn't safe. But he's good. He's the King, I tell you."
"Safe?" said Mr. Beaver. "Don't you hear what Mrs. Beaver tells you? Who said anything about safe? "Course he isn't safe. But he's good. He's the King, I tell you."
Het valt dus nogal mee met de leer die in de Evangelische gemeentes word geleerd! Zijn er nog meer mensen die 'ervaring' hebben met een Evangelische gemeente?
Maar hoe moeten we hierbij denken over tongentaal en genezingen? Als we hier naar kijken, dan weten de Evangelische heel weinig van de kerkgeschiedenis!
En parsifal, waar zit je nu? Wat is voor jouw de reden geweest over niet meer bij de vergadering der gelovigen te zitten? Het lijk mij dat je hiervoor wel een hele goede reden moet hebben!
Maar hoe moeten we hierbij denken over tongentaal en genezingen? Als we hier naar kijken, dan weten de Evangelische heel weinig van de kerkgeschiedenis!
En parsifal, waar zit je nu? Wat is voor jouw de reden geweest over niet meer bij de vergadering der gelovigen te zitten? Het lijk mij dat je hiervoor wel een hele goede reden moet hebben!
Kridje,
Niet elke Evangelische gemeente is vol-evangelisch of is een pinkstergemeente. De meeste gemeenten hebben niets met tongentaal of opzienbarende genezingen waar ze kosten wat het kost mee in het nieuws willen. De vraag over tongentaal en genzingen mag trouwens best gesteld worden. Juist omdat dit iets is wat in de kerkgeschiedenis behoorlijk doodgezwegen lijkt te zijn. Laten we op grond van deze zaken een gemeente per direct veroordelen.
Tja, ik ben altijd lid geweest van een Hervormde Kerk (dooplid). Ik kreeg grote problemen met de kinderdoop, daarom zocht ik een gemeente die de geloofsdoop leerde (en niet direct overdoop eiste). De vergadering was een gemeente met een redelijke geschiedenis. Zeer Bijbels en men heeft er vaak kennis van de geschiedenis. Ondertussen ben ik door het lezen van verschillende boeken en artikelen weer op een ander zicht op de doop gekomen. Verder ben ik ook meer gaan denken over het verlaten van de plaatselijke gemeente waar je in zit. (De gelovigen uit Sardis werden niet opgeroepen hun gemeente te verlaten, ondanks dat de gemeente dood was). Ook speelde er wat minder verheven onderwerpen mee, als mijn vrienden die hervormd zijn. De goede jeugdvereniging bij de hervormde gemeente.
Vaya con Dios,
parsifal
Niet elke Evangelische gemeente is vol-evangelisch of is een pinkstergemeente. De meeste gemeenten hebben niets met tongentaal of opzienbarende genezingen waar ze kosten wat het kost mee in het nieuws willen. De vraag over tongentaal en genzingen mag trouwens best gesteld worden. Juist omdat dit iets is wat in de kerkgeschiedenis behoorlijk doodgezwegen lijkt te zijn. Laten we op grond van deze zaken een gemeente per direct veroordelen.
Tja, ik ben altijd lid geweest van een Hervormde Kerk (dooplid). Ik kreeg grote problemen met de kinderdoop, daarom zocht ik een gemeente die de geloofsdoop leerde (en niet direct overdoop eiste). De vergadering was een gemeente met een redelijke geschiedenis. Zeer Bijbels en men heeft er vaak kennis van de geschiedenis. Ondertussen ben ik door het lezen van verschillende boeken en artikelen weer op een ander zicht op de doop gekomen. Verder ben ik ook meer gaan denken over het verlaten van de plaatselijke gemeente waar je in zit. (De gelovigen uit Sardis werden niet opgeroepen hun gemeente te verlaten, ondanks dat de gemeente dood was). Ook speelde er wat minder verheven onderwerpen mee, als mijn vrienden die hervormd zijn. De goede jeugdvereniging bij de hervormde gemeente.
Vaya con Dios,
parsifal
"Then he isn't safe?" said Lucy.
"Safe?" said Mr. Beaver. "Don't you hear what Mrs. Beaver tells you? Who said anything about safe? "Course he isn't safe. But he's good. He's the King, I tell you."
"Safe?" said Mr. Beaver. "Don't you hear what Mrs. Beaver tells you? Who said anything about safe? "Course he isn't safe. But he's good. He's the King, I tell you."