Leren van Evangelische gemeente????

Gebruikersavatar
refo
Berichten: 23811
Lid geworden op: 29 dec 2001, 11:45

Bericht door refo »

Evo (U2U) (Aan Buddy Lijst toevoegen)
Aangemeld: 12/29/01 (0 berichten per dag)
Reacties: 0 (0% van totaal aantal berichten.)
Status:
Member
Laatst actief: 1/1/70 om 02:00
kridje
Berichten: 1193
Lid geworden op: 07 mar 2002, 22:59
Locatie: Moerkapelle
Contacteer:

Bericht door kridje »

Er mooi stukje Kislev. En dan voor te stellen dat dit een predikant is van de Ger. Gem.

De mens is aan de ene kant onbekwaam maar heeft aan de andere kant de eis!
kridje
Berichten: 1193
Lid geworden op: 07 mar 2002, 22:59
Locatie: Moerkapelle
Contacteer:

Bericht door kridje »

Eigenlijk voel ik me iets aangesproken aan de opmerking van Christen. Ik was ook 1 van de personen die heel persoonlijk op hem ging inspelen terwijl het een algemeen onderwerp is. Bij deze hoop ik het goed te maken en aan te geven waar volgens mij het verschil tussen de Evangelische en gereformeerde ligt.

Na de zondeval kon de mens niet meer tot God komen. De weg tot God was afgesloten; de mens was voor God dood! Als verzoening heeft God toen belooft om Zijn Zoon naar de aarde te zenden zodat zondaren in Hem geheiligd kennen worden. Voor Christus komst was de mens dood en hoe was dat na Christus komst? Ook dood! De mens kan niet opeens uit zichzelf levend worden, onmogelijk. Toch ligt er (zoals al opgemerkt) op de mens de eis om zich te bekeren en naar God toe te wenden. Anderzijds is de mens dood, hierover staan ook teksten in de bijbel. De mens moet wederom geboren worden! Er zit dus een spanningsveld in, aan de ene kant de eis en aan de andere kant de onbekwaamheid.

Ik denk dat een (groot) gedeelte van de gereformeerde gezindte de nadruk legt op de onbekwaamheid en de Evangelische richting de nadruk op de eis terwijl de mens dood is! We zijn verkeerd bezig als we op 1 van deze 2 punten de nadruk leggen, evenwichtigheid hierin is het ‘best’. Op dit punt kunnen we volgens mij zeker dingen van elkaar leren. Als we de nadruk gaan leggen op onbekwaamheid, dan komen we ook niet meer uit de vraag dat de mens zelf verantwoordelijk is voor zijn ellende. Met dit stukje hoop ik het ook aan Hoopvol duidelijk te hebben gemaakt hoe ik het bedoeld.
Origineel geplaatst door Lecram
Origineel geplaatst door kridje
Een oprecht geloof is een werkgeloof!
Dit moet je echt even uitleggen, kridje.
Lecram, met werkgeloof bedoel ik een gedeelte van het geloof van de Evangelische die veelal in de gereformeerde gezindte wordt gemist! Op zondag 14 april preekte een andere dominee uit de Ger. Gem. bij ons omdat we sinds kort vacant zijn. Deze dominee wees erop dat de mens zo vaak alles lijdelijk aanziet en dit klopt niet. Een oprecht geloof is een werkzaam geloof! Om dit duidelijk te maken noemde de dominee een paar voorbeelden uit de Heilige Schrift. Ik zal hierbij 1 voorbeeld aanhalen zodat het jouw wat duidelijker is. Een voorbeeld was de moordenaar aan het kruis. Tijdens de kruisiging kwam hij tot de ontdekking dat Christus rechtvaardig was en hijzelf onrechtvaardig door al zijn zonde. Hij kreeg al het ware kennis van zijn eigen staat, geleid door de Heilige Geest! Hoeveel mensen hebben wel niet de kennis van der eigen staat? Wat deed de moordenaar naar zijn constatering? Werd hij lijdelijk en wachten hij maar af? Nee, hij sprak tot Jezus en zeide: “Heere, gedenk mijner, als Gij in Uw koninkrijk zult gekomen zijn.â€
The Real G-G Bobo

Bericht door The Real G-G Bobo »

Origineel geplaatst door kridje
Eigenlijk voel ik me iets aangesproken aan de opmerking van Christen. Ik was ook 1 van de personen die heel persoonlijk op hem ging inspelen terwijl het een algemeen onderwerp is. Bij deze hoop ik het goed te maken en aan te geven waar volgens mij het verschil tussen de Evangelische en gereformeerde ligt.

Na de zondeval kon de mens niet meer tot God komen. De weg tot God was afgesloten; de mens was voor God dood! Als verzoening heeft God toen belooft om Zijn Zoon naar de aarde te zenden zodat zondaren in Hem geheiligd kennen worden. Voor Christus komst was de mens dood en hoe was dat na Christus komst? Ook dood! De mens kan niet opeens uit zichzelf levend worden, onmogelijk. Toch ligt er (zoals al opgemerkt) op de mens de eis om zich te bekeren en naar God toe te wenden. Anderzijds is de mens dood, hierover staan ook teksten in de bijbel. De mens moet wederom geboren worden! Er zit dus een spanningsveld in, aan de ene kant de eis en aan de andere kant de onbekwaamheid.

Ik denk dat een (groot) gedeelte van de gereformeerde gezindte de nadruk legt op de onbekwaamheid en de Evangelische richting de nadruk op de eis terwijl de mens dood is! We zijn verkeerd bezig als we op 1 van deze 2 punten de nadruk leggen, evenwichtigheid hierin is het ‘best’. Op dit punt kunnen we volgens mij zeker dingen van elkaar leren. Als we de nadruk gaan leggen op onbekwaamheid, dan komen we ook niet meer uit de vraag dat de mens zelf verantwoordelijk is voor zijn ellende. Met dit stukje hoop ik het ook aan Hoopvol duidelijk te hebben gemaakt hoe ik het bedoeld.
Origineel geplaatst door Lecram
Origineel geplaatst door kridje
Een oprecht geloof is een werkgeloof!
Dit moet je echt even uitleggen, kridje.
Lecram, met werkgeloof bedoel ik een gedeelte van het geloof van de Evangelische die veelal in de gereformeerde gezindte wordt gemist! Op zondag 14 april preekte een andere dominee uit de Ger. Gem. bij ons omdat we sinds kort vacant zijn. Deze dominee wees erop dat de mens zo vaak alles lijdelijk aanziet en dit klopt niet. Een oprecht geloof is een werkzaam geloof! Om dit duidelijk te maken noemde de dominee een paar voorbeelden uit de Heilige Schrift. Ik zal hierbij 1 voorbeeld aanhalen zodat het jouw wat duidelijker is. Een voorbeeld was de moordenaar aan het kruis. Tijdens de kruisiging kwam hij tot de ontdekking dat Christus rechtvaardig was en hijzelf onrechtvaardig door al zijn zonde. Hij kreeg al het ware kennis van zijn eigen staat, geleid door de Heilige Geest! Hoeveel mensen hebben wel niet de kennis van der eigen staat? Wat deed de moordenaar naar zijn constatering? Werd hij lijdelijk en wachten hij maar af? Nee, hij sprak tot Jezus en zeide: “Heere, gedenk mijner, als Gij in Uw koninkrijk zult gekomen zijn.â€
Lecram

Bericht door Lecram »

Origineel geplaatst door kridje
Origineel geplaatst door Lecram
Origineel geplaatst door kridje
Een oprecht geloof is een werkgeloof!
Dit moet je echt even uitleggen, kridje.
Lecram, met werkgeloof bedoel ik een gedeelte van het geloof van de Evangelische die veelal in de gereformeerde gezindte wordt gemist! Op zondag 14 april preekte een andere dominee uit de Ger. Gem. bij ons omdat we sinds kort vacant zijn. Deze dominee wees erop dat de mens zo vaak alles lijdelijk aanziet en dit klopt niet. Een oprecht geloof is een werkzaam geloof! Om dit duidelijk te maken noemde de dominee een paar voorbeelden uit de Heilige Schrift. Ik zal hierbij 1 voorbeeld aanhalen zodat het jouw wat duidelijker is. Een voorbeeld was de moordenaar aan het kruis. Tijdens de kruisiging kwam hij tot de ontdekking dat Christus rechtvaardig was en hijzelf onrechtvaardig door al zijn zonde. Hij kreeg al het ware kennis van zijn eigen staat, geleid door de Heilige Geest! Hoeveel mensen hebben wel niet de kennis van der eigen staat? Wat deed de moordenaar naar zijn constatering? Werd hij lijdelijk en wachten hij maar af? Nee, hij sprak tot Jezus en zeide: “Heere, gedenk mijner, als Gij in Uw koninkrijk zult gekomen zijn.â€
kridje
Berichten: 1193
Lid geworden op: 07 mar 2002, 22:59
Locatie: Moerkapelle
Contacteer:

Bericht door kridje »

Lecram,

Ik weet wel zeker dat we hetzelfde bedoelen. Het probleem is echter dat men de term 'werkgeloof' vaak verkeerd uitlegt. Als je deze term goed hanteerd is hij bijbels!
Mirror

Bericht door Mirror »

Wat vinden jullie van de volgende uitdrukking?

Als wij doen wat we kunnen, dan doet de Heere wat wij niet kunnen.




Ik heb een keer de volgende uitleg op de verovering van Jericho gelezen. Het behoeft geen uitleg, mijn inziens geeft het duidelijk antwoord op verkiezing, verantwoordelijkheid, geduld en geloof.

Mijn kracht wordt in zwakheid volbracht

1 (Jericho nu sloot de poorten toe, en was gesloten, voor het aangezicht van de kinderen Israels; er ging niemand uit, en er ging niemand in.)
2 Toen zeide de HEERE tot Jozua: Zie, Ik heb Jericho met haar koning en strijdbare helden in uw hand gegeven.
God had hun de stad gegeven, maar zij moesten de aangewezen middelen gebruiken om haar te nemen. De verkiezing van God wordt vervuld dooor een ernstig zoeken van onze kant.
3 Gij dan allen, die krijgslieden zijt, zult rondom de stad gaan, de stad omringende eenmaal; alzo zult gij doen zes dagen lang.
4 En zeven priesters zullen zeven ramsbazuinen dragen, voor de ark; (geringe instrumenten werden gekozen om wonderen te werken)en gijlieden zult op den zevenden dag de stad zevenmaal omgaan; en de priesters zullen met de bazuinen blazen.
5 En het zal geschieden, als men langzaam met den ramshoorn blaast, als gijlieden het geluid der bazuin hoort, zo zal al het volk juichen met een groot gejuich; dan zal de stadsmuur onder zich vallen, en het volk zal daarin klimmen, een iegelijk tegenover zich.
Er scheen weinig verband te bestaan tussen het middel en de begeerde uitkomst; maar het volk had er niet over te discuteren, aan hun was het, het gegeven voorschrift op te volgen.
12 Daarna stond Jozua des morgens vroeg op, en de priesters droegen de ark des HEEREN.
13 En de zeven priesters, dragende de zeven ramsbazuinen voor de ark des HEEREN, gingen voort, en bliezen met de bazuinen; en de toegerusten gingen voor hun aangezichten, en de achtertocht volgde de ark des HEEREN na, terwijl men ging en blies met de bazuinen.
Zij deden nauwkeurig wat hun gezegd was, tot groot vermaak, ongetwijfeld, van de kinderen Belials, die deze manier van doen zeker zeer dom vonden, volkomen ongepast voor mensen met een gezond verstand om zo hun tijd door te brengen.
14 Alzo gingen zij eenmaal rondom de stad op den tweeden dag; en zij keerden weder in het leger. Alzo deden zij zes dagen lang.
15 En het geschiedde op den zevenden dag, dat zij zich vroeg opmaakten, met het opgaan des dageraads, en zij gingen rondom de stad, naar dezelve wijze, zevenmaal; alleenlijk op dien dag gingen zij zevenmaal rondom de stad.
16 En het geschiedde ten zevenden male, als de priesters met de bazuinen bliezen, dat Jozua tot het volk sprak: Juicht, want de HEERE heeft ulieden de stad gegeven!
Hun eerdere stilte was een blijk van hun geduld en het juichen, dat zij nu deden, naar het bevel, was een teken van de verwachting van hun geloof.
17 Doch deze stad zal den HEERE verbannen zijn, zij en al wat daarin is; alleenlijk zal de hoer Rachab levend blijven, zij en allen, die met haar in het huis zijn, omdat zij de boden, die wij uitgezonden hadden, verborgen heeft.
18 Alleenlijk dat gijlieden u wacht van het verbannene, opdat gij u misschien niet verbant, mits nemende van het verbannene, en het leger van Israel niet stelt tot een ban, noch datzelve beroert.
19 Maar al het zilver en goud, en de koperen en ijzeren vaten, zullen den HEERE heilig zijn; tot den schat des HEEREN zullen zij komen.
Het was voegzaam en gepast, dat de eerstelingen van de vruchten van Kanaan aan de Heere gewijd werden.
20 Het volk dan juichte, als zij met de bazuinen bliezen; en het geschiedde, als het volk het geluid der bazuin hoorde, zo juichte het volk met een groot gejuich; en de muur viel onder zich, en het volk klom in de stad, een ieder tegenover zich, en zij namen de stad in. Een vreemde methode om sterkten neer te werpen, maar toen God het zo bepaalde, bleek zij even doelmatig als de beste stromram. Wat een vreemd gezicht moet het geweest zijn, toen Rachabs huis zich hoog verhief, terwijl al de overigen in puin vielen. Het geloof werpt neer, maar het geloof houdt ook staande.
21 En zij verbanden alles, wat in de stad was, van den man tot de vrouw toe, van het kind tot den oude, en tot den os, en het klein vee, en den ezel, door de scherpte des zwaards.
23 Toen gingen de jongelingen, de verspieders, daarin en brachten er Rachab uit, en haar vader, en haar moeder, en haar broeders, en al wat zij had; ook brachten zij uit al haar huisgezinnen, en zij stelden hen buiten het leger van Israel.
Op de oordeelsdag zal het huis met het scharlaken snoer aan het venster niet prijsgeven aan het algemene verderf. Wie ook zal omkomen, de gelovigen zijn veilig door de belofte van Hem, Die niet liegen kan en zij hebben niets te vrezen.
25 Dus liet Jozua de hoer Rachab leven, en het huisgezin haars vaders, en al wat zij had; en zij heeft gewoond in het midden van Israel tot op dezen dag, omdat zij de boden verborgen had, die Jozua gezonden had, om Jericho te verspieden.

Uw macht is groot, Uw trouw zal nooit vergaan;
Al wat Gij ooit beloofd hebt zal bestaan,
De heiligheid is voor Uw huis, o Heer'!
Eeuw uit, eeuw in, tot sieraad en tot eer.

Psalm 93 : 4

De bovenstaande tekst kun je vinden op pagina 165 (20 maart avond) van "De schriftuitlegger" van C.H. Spurgeon.
kridje
Berichten: 1193
Lid geworden op: 07 mar 2002, 22:59
Locatie: Moerkapelle
Contacteer:

Bericht door kridje »

Origineel geplaatst door Mirror
Wat vinden jullie van de volgende uitdrukking?

Als wij doen wat we kunnen, dan doet de Heere wat wij niet kunnen.
[/i]
Kan de mens van nature iets doen? Hij is toch dood door de zonde. Ik denk dat als de Heilige Geest in iemands leven gaat werken dan zal deze persoon zich naar God willen keren. Hij zal niet ophouden om tot Gods eer te proberen te leven en bidden om behoud.

Door zo een opmerking ben ik bang dat de mens zo goed mogelijk probeerd te doen terwijl het uit genade is.

Kan je zelf ook even uitleggen hoe je deze uitdrukking ziet? Misschien leg ik hem verkeerd uit!
Lecram

Bericht door Lecram »

Origineel geplaatst door kridje
Origineel geplaatst door Mirror
Wat vinden jullie van de volgende uitdrukking?

Als wij doen wat we kunnen, dan doet de Heere wat wij niet kunnen.
[/i]
Kan de mens van nature iets doen? Hij is toch dood door de zonde. Ik denk dat als de Heilige Geest in iemands leven gaat werken dan zal deze persoon zich naar God willen keren. Hij zal niet ophouden om tot Gods eer te proberen te leven en bidden om behoud.

Door zo een opmerking ben ik bang dat de mens zo goed mogelijk probeerd te doen terwijl het uit genade is.

Kan je zelf ook even uitleggen hoe je deze uitdrukking ziet? Misschien leg ik hem verkeerd uit!
Kridje, een mens MOET alles doen wattie kan doen. We worden daar immers toe opgeroepen! Er staan zoveel teksten in de bijbel waar staat dat we wat MOETEN doen. Een vraag bijvoorbeeld van de stokbewaarder: Lieve heren, wat MOET ik DOEN om zalig te worden. En dan het heerlijke antwoord van Paulus: geloof in de Heere Jezus Christus en je zult zalig worden (alles ff in mn eigen woorden).
De wetenschap dat we dood zijn in zonden en misdaden mag ons nooit lijdelijk maken. Ten eerste niet omdat we door onze zonden ACTIEF dood zijn (zie Efeze 2) en ten tweede omdat het woord van Jezus ons levend kan maken. Doden zullen horen de stem van de Zoon van God..... Dus in eigen kracht dingen doen.... nee, dat gaat fout. Laten we dan ACTIEF alles van God verwachten.
Mirror

Bericht door Mirror »

Als wij doen wat we kunnen, dan doet de Heere wat wij niet kunnen.
Lecram, begrijp ik het goed dat jij je in deze stelling kunt vinden?

Wat vinden de overige OSW-ers van deze stelling?
Refojongere

Bericht door Refojongere »

Je kunt die stelling natuurlijk zien als: Ik een beetje, God de rest. Dat zou in strijd zijn met wat wij belijden. Wij verwerpen de dwaling van degenen die leren dat de genade en de vrije wil gedeeltelijke oorzaken zijn, die beide te zamen het begin van de bekering werken, en dat de genade in orde van werking niet gaat voor de werking van onze wil; dat is, dat God niet eerder de wil van de mens krachtig helpt tot de bekering, dan wanneer de wil van de mens zich zelf beweegt en daartoe bepaalt.

Maargoed, intussen wordt wel een appel op ons gedaan om ons te bekeren. Het is alleen niet goed om te denken: Ik moet eerst wat doen, en dan zal God mij wel bekeren. Aan de andere kant is het ook fout om te zeggen: God doet het alles, en pas dan ga of kan ik mij bekeren.

En dan zegt de Heere Jezus tot ons: Zonder Mij kunt gij NIETS doen. Blijft in Mij! Wat moeten wij denk ik doen? Niet redeneren over hoe de bekering in zijn werk gaat. Maar inzien waarom wij ons moeten bekeren, waartoe wij ons moeten bekeren, en smeken om het ontdekkende licht van de Heilige Geest om ons te doen beseffen dat wij niks kunnen, dat wij God Drie-enig nodig hebben, of Hij met ons wil handelen naar Zijn beloften.

Ik ben het eens met de stelling omdat zij de valse lijdelijkheid wil bestraffen en ook wel recht doet aan het Woord Gods, mits we maar bekennen dat we in alles afhankelijk zijn van God en God op geen enkele manier van ons. En wij moeten tot de ontdekking komen dat wij niets kunnen.
de Paus

Bericht door de Paus »

Als wij doen wat we kunnen, dan doet de Heere wat wij niet kunnen.
Ik doe mijn best en God doet de rest.... zo ken ik die uitdrukking. En ik vind het een slechte opmerking. God is het die al het werk moet doen, die al het werk heeft gedaan.
Lecram

Bericht door Lecram »

Origineel geplaatst door Mirror
Als wij doen wat we kunnen, dan doet de Heere wat wij niet kunnen.
Lecram, begrijp ik het goed dat jij je in deze stelling kunt vinden?

Wat vinden de overige OSW-ers van deze stelling?
De praktijk leert, dat diegenen die alles eraan doen om behouden te worden, dus uit de nood van hun leven vluchten tot God, dit doen, omdat de Heilige Geest hun ogen heeft geopend. Iemand die nog rustig voortleeft, zal zich nooit inzetten om behouden te worden. Dat is tevens zijn zonde, waardoor zo iemand verloren zal gaan.

[Veranderd op 30/4/02 door Lecram]
kridje
Berichten: 1193
Lid geworden op: 07 mar 2002, 22:59
Locatie: Moerkapelle
Contacteer:

Bericht door kridje »

Lecram,

Ik ging er vanuit dat door de vorige reacties bij dit onderwerp bij jouw wel bekend was hoe ik kijkt tegen 'het niet kunnen' en de eis.

Vanuit dit oogpunt heb ik een reactie gegeven op de stelling en met deze reactie wilde ik alleen maar aangeven dat met zulke stellingen het gevaar insluipt dat de mens iets kan doen! De mens is DOOD en kan niks doen, maat heb wel de eis.

Ik hoorde tijdens een afsluiting van een districtavond van de Ger. Gem. de voorzitter het heel mooi verwoorden. Hij zei: Jullie jongeren hebben van je ouders de woorden overgenomen dat we uit onszelf niet tot God kunnen naderen. Maar is dit werkelijkheid voor jullie geworden? Heb je het weleens geprobeerd? Als je het nooit heb geprobeerd dan weet je het ook niet persoonlijk! Want als je het probeerd en dan blijkt dat het niet lukt, dan ga je echt en oprecht naar God zoeken want je kan het niet, maar je heb het wel nodig!

Hiermee gaf hij aan dat we de woorden zo snel overnemen, maar het moet persoonlijk werkelijkheid worden! Vanuit dit oogpunt gaf ik een reactie op de stelling want in de stelling zit het gevaar dat er een stukje van de mens bij komt.

Ik zou de stelling het liefst als volgt willen zien:

Als wij proberen te doen wat we kunnen, dan doet de Heere wat wij niet kunnen!

En dan blijkt na afloop dat God alles heb gedaan! Dat is genade!
Gerrie

Bericht door Gerrie »

Origineel geplaatst door kridje
Als wij proberen te doen wat we kunnen, dan doet de Heere wat wij niet kunnen!
Volgens mij klopt deze stelling niet, want de Heere is altijd de eerste. En ik ben het met Lecram eens, dat als een mens gaat zoeken naar de Heere, dit al een werk van God is.
Het is trouwens wel goed om te proberen het goede te doen en dan te ontdekken, dat je het niet kunt. Niet zeggen: ik kan niets en vervolgens overgaan tot de orde van de dag.
Plaats reactie