Juist het bekend zijn met oudvaders en theologie van onze vaderen maakt het eenvoudiger te begrijpen wat (in dit geval) ds. Moerkerken bedoelt. Hij haalt niet voor niets Comrie aan. Deze Comrie was sterk betrokken op de theologie van Boston.DDD schreef:Ik hoop dat je gelijk hebt. Maar ik geloof het niet. Ik heb het artikel er bij geleverd. En een mijns inziens zo zorgvuldig mogelijke interpretatie daarvan gegeven, en daarbij de tekst nauwkeurig gevolgd. Ik zou dan wel graag een exegese van het artikel van ds. Moerkerken zien die een andere interpretatie rechtvaardigt, zonder dat je daarin allerlei andere gedachten inleest.
En verder zou het logischer zijn geweest eerst te beweren dat ik het artikel niet goed had gelezen dan dat ik de oudvaders onvoldoende ken.
Als je dat weet hoef je geen vreemde conclusies te trekken uit een artikel. Want wat jij stelt is nogal wat: Als zou ds. Moerkerken leren dat de Heilige Geest de bewerker is het het kwade, nl. ongeloof en de verharding! Hierin geldt: ze worden overgelaten aan het goeddunken van het eigen hart. Het is het uitkomen van de natuurlijke mens die vijandschap is tegen God.
De Heilige Geest overtuigt van zonden. Maar de zondaar leeft die zonden uit, ook als het gaat om verharding, vertwijfeling, angst en vrees die genade vertrapt. Judas is daar een voorbeeld van.
Gods Geest leert de zonden zien bij zowel gelovigen als ongelovigen.
Wat daar vervolgens mee gedaan wordt is de verantwoordelijkheid van de mens. Bij de gelovigen komt daar genade bij die Christus als Verlosser leert zien. Bij ongelovigen drijft dat tot wanhoop omdat ze niet zien dat de verlossing buiten zichzelf ligt.
Dat weten alle gelovigen, want in die weg is de genade gaan schitteren als redding terwijl aanvankelijk ook die wanhoop nabij leek.
In die zin ben ik het met DIA eens dat deze zaken met elkaar samenhangen.
