De prediking van het gericht

[Cees]

@DWW, ik zal mijn posting nu puntsgewijs herhalen:

. Als je niet om de leer van deze vaderen heen kan, beken dit dan gewoon eerlijk, maar ga niet veinzen.

En dat zeg jij? Die de zaken uit de leer van de vaderen haalt die hem zelf aanstaat? Over verbond en doop zullen we het dan maar niet hebben. Daarnaast heb ik eens op die site zitten kijken en ik zie daar zaken staan die van andere sites zijn afgehaald waar geen toestemming voor gegeven is. Daarnaast komt bij mij de vraag boven of jij je niet een positie toeeigent die niet naar de orde van de kerk is. (Het voorgaan op bepaalde plekken). Hoe kan je dan andere betichten dan ze onbijbels zijn, terwijl jezelf je niet houd aan de wijze zoals onze vaderen in al die eeuwen gedacht en geleerd hebben?

[huisman]

als jij deze dingen hier als feit poneert (w.b. Ds Harinck/prof Baars) zeg ik met Henriet dat je lastert.

Ik sluit me daarbij aan.
Ik zou je willen verzoeken om je lasterpraatjes terug te nemen.

Ik poneer dit niet als een feit, maar poneer dit als hetgeen ikzelf heb geconstateerd. Wanneer u dit niet kan aanhoren, is onze discussie gesloten. Maar wanneer u deze dingen op een andere wijze hebt geconstateerd...zeg mij dan wat u hoorde hoedanig zij het gericht des hemels in hun preken verklaren. Het is natuurlijk maar net met/door welke oren we luisteren.

In ds. Harinck bemin ik zijn liefde voor de godzalige puriteinen, maar dit staat voor mij wel vast, namelijk dat zij een andere wedergeboorte leerden dan hijzelf aanhangt. Dit kan ik niet vatten. Dan denk ik van....het moet kennelijk niet te dichtbij komen. Onlangs stelde iemand op Refoweb aan ds. Harinck een vraag over hetgeen ik hier opmerkte. Lees hier
http://www.refoweb.nl/vragenrubriek/174 ... des-heils/

Zeg u mij dan eens, waarom hij hen aanhangt....maar evenwel toch de Kerstiaanse wedergeboorteleer blijft aanhangen. Hetzelfde geldt voor ds. J. Roos waar ik onlangs wat over schreef. Hij geeft aan Van der Groe en de Erskines te beminnen, maar moet werkelijk niets hebben van hun wedergeboorteleer en het ruime aanbod van genade dat zij preekten. Waarom mogen deze dingen niet openlijk gezegd worden? Is dan volgens Gods Woord, een openbare bestraffing niet beter dan een verborgen liefde tot deze voorgangers...??

@DWW jij verwerpt de kinderdoop dan lijkt het mij een beetje vreemd om oudvaders als de Erkines en van der Groe te claimen. Om dat jij een openbare bestraffing vind kunnen op dit forum wil ik je op het punt van de doop ernstig vermanen.
Je kunt niet deze oudvaders claimen als het je uitkomt en hun doopvisie verwerpen.

[DWW]

als jij deze dingen hier als feit poneert (w.b. Ds Harinck/prof Baars) zeg ik met Henriet dat je lastert.

Ik sluit me daarbij aan.
Ik zou je willen verzoeken om je lasterpraatjes terug te nemen.

Ik poneer dit niet als een feit, maar poneer dit als hetgeen ikzelf heb geconstateerd. Wanneer u dit niet kan aanhoren, is onze discussie gesloten. Maar wanneer u deze dingen op een andere wijze hebt geconstateerd...zeg mij dan wat u hoorde hoedanig zij het gericht des hemels in hun preken verklaren. Het is natuurlijk maar net met/door welke oren we luisteren.

In ds. Harinck bemin ik zijn liefde voor de godzalige puriteinen, maar dit staat voor mij wel vast, namelijk dat zij een andere wedergeboorte leerden dan hijzelf aanhangt. Dit kan ik niet vatten. Dan denk ik van....het moet kennelijk niet te dichtbij komen. Onlangs stelde iemand op Refoweb aan ds. Harinck een vraag over hetgeen ik hier opmerkte. Lees hier
http://www.refoweb.nl/vragenrubriek/174 ... des-heils/

Zeg u mij dan eens, waarom hij hen aanhangt....maar evenwel toch de Kerstiaanse wedergeboorteleer blijft aanhangen. Hetzelfde geldt voor ds. J. Roos waar ik onlangs wat over schreef. Hij geeft aan Van der Groe en de Erskines te beminnen, maar moet werkelijk niets hebben van hun wedergeboorteleer en het ruime aanbod van genade dat zij preekten. Waarom mogen deze dingen niet openlijk gezegd worden? Is dan volgens Gods Woord, een openbare bestraffing niet beter dan een verborgen liefde tot deze voorgangers...??

@DWW jij verwerpt de kinderdoop dan lijkt het mij een beetje vreemd om oudvaders als de Erkines en van der Groe te claimen. Om dat jij een openbare bestraffing vind kunnen op dit forum wil ik je op het punt van de doop ernstig vermanen. Je kunt niet deze oudvaders claimen als het je uitkomt en hun doopvisie verwerpen.

Beste Huisman, ik heb middels m'n website vanaf het begin duidelijk aangegeven hoe ik over de kinderdoop dacht. De oudvaders die jij noemt zijn Calvijn en de traditie der kerk gevolgd, en hebben kinderen gedoopt op grond van een verondersteld geloof. Lees hier een samenvatting van hoe Calvijn dit in zijn Institutie op grond van Gods Woord meende te kunnen verdedigen. http://www.dewoesteweg.nl/wp-content/up ... st.-16.pdf

Ik waan mezelf niet wijzer dan Calvijn, maar meen wel op grond van Gods Woord te kunnen zeggen dat Calvijn en Luther hierin dwaalden, en zal je zeggen waarom. De apostel Petrus zei in Hand. 2 vers 37: "Want u komt de belofte toe en uw kinderen, en zovelen als er onze God toe roepen zal...." De kinderdopers besprenkelen al hun kinderen en lopen daarmee op deze beloftenis vooruit, maar de geloofsdopers wachten met dopen door onderdompeling totdat deze beloftenis daadwerkelijk is toegepast. Zeg mij nu eens bijv. vanuit het boek Handelingen wat Bijbelser is? De doop wordt in Gods Woord altijd genoemd, in verband met het geschonken geloof in Jezus Christus, het ontvangen van de Heilige Geest, en met de persoonlijke kennis der schuldvergeving. Van hoeveel zuigelingen kunnen en durven wij dit te veronderstellen? Dit kon idd gezegd van Jacob en Johannes de doper in de schoot van hun moeders, maar kwam later pas openbaar. Ik noem nu maar een paar dingen, omdat jij er nu zelf over begint. Noem jij mij slechts een voorbeeld van een ongelovige die in het NT gedoopt werd. Kom niet met Simon de tovenaar, want ook hij beleed eerst zijn geloof en werd vervolgens door Filippus de diaken gedoopt. God alleen was de Hartenkenner en de Nierenproever. Het gaat mij nu even om de Bijbelse volgorde. Daarnaast misbruik ik de oudvaders op m'n website niet om mijn doopstandpunt te verdedigen, integendeel. Ik bemin hen in alles, en acht hen vele malen hoger dan mezelf, behalve op dit punt.

[DWW]

als jij deze dingen hier als feit poneert (w.b. Ds Harinck/prof Baars) zeg ik met Henriet dat je lastert.

Beste Helma, ik was nog niet uitgeschreven. Dus hier nogmaals, wanneer het aankomt op de toepassing van het Heil door de weg van Gods heilige recht....vind ik, dat ook hij dit hemels gericht in zijn uitleg omzeilt. Luther heeft altijd gezegd dat de kerk valt of staat met de rechtvaardiging door het geloof. Dat geloof ontvang je niet tijdens je doop (op grond van een verondersteld geloof), ook niet wanneer je belijdenis doet), maar dit geloof in Jezus Christus ontvangt een zondaar NADAT hij in het hemels gericht zijn vonnis heeft gemijnd, en als in een punt des tijds is ondergegaan in de golven van Gods toorn in het badwater der wedergeboorte. Dit geloof in Hem is zijn daadwerkelijke geestelijke opstanding uit de kruisdood. Maar de doding van het vlees (= besnijdenis) gaat altijd vooraf aan de geestelijke opstanding. Dit hoor je bijna nergens meer. Ik heb ook ds. Baars en ds. C. Harinck hier nooit zo uit/over spreken. Het gaat mij om de inhoud van de zaak, en niet om het vertoog van woorden waarmee die zaak geestelijk wordt voorgesteld. Laat dit laatste heel duidelijk zijn! Dit is dus geen aanval op de persoon van ds. A. Baars (en ds. C. Harinck), maar slechts een opmerking omtrent hetgeen waarin zij (naar mijn bescheiden mening) in gebreke blijven....of weigeren uit/over te spreken. Maar dit zijn wel de dingen waar het op aankomt.

Neen, hier komt het niet op aan, DWW! Laat ik dat hier eens openlijk mogen zeggen.
Wat jij hier beschrijft is een buiten-bijbelse beleving van geestelijke zaken die op deze wijze nergens in de Schrift naar voren komen. Daarnaast werpt deze voorstelling van zaken de mens in zichzelf terug, want er zal gegraven worden in de belevingen of men ervaringen kent die ook maar enigszins beantwoorden aan het taalgebruik dat je hierboven bezigt. Ik doel dan op:

- Het vonnis wordt gemijnd in het hemels gericht.
- In een punt des tijds gaan we onder in de golven van Gods toorn in het bad der wedergeboorte.
- Dit geloof in Hem is zijn daadwerkelijke geestelijke opstanding uit de kruisdood.

Is het mogelijk om dit alles bijbelser te zeggen dan op deze pompeuze manier te spreken?
Ik heb het hier al vaker gezegd: de Heere vraagt niet om grote woorden en diepe bevindingen; wel om een oprecht hart dat in zijn zonden en ellenden het niet meer uithoudt zonder Christus. Daarom de vraag: Hebt gij Mij lief? Dáár gaat het om!

Beste Luther, als jij meent buiten de weg van het Goddelijke recht zalig denkt te kunnen worden, hoe komt God dan aan Zijn eer en hoe Zijn geschonken genade dan in jouw ziel verheerlijkt...?? Gooi dan ook de doorleefde bevinding van deze vaderen ook maar weg.

Van der Groe: http://www.dewoesteweg.nl/wp-content/up ... lenaar.pdf
H.F. Kohlbrugge: http://www.dewoesteweg.nl/wp-content/up ... t-gods.pdf

Lees hier hoe met name John Warburton werd gedoopt in de vloekdood van Christus:Nadat het eerste vers geëindigd was, ging Ds. Roby voor in gebed, aan het eind waarvan hij zich enige woorden liet ontvallen, die ik vast geloof, dat uitsluitend voor mij waren. Hij smeekte God dat, indien hier iemand was, die een laatste poging deed op Zijn genade, Hij zich dan aan de zodanige wilde betonen als zijn God. Ik deed mijn uiterste best om mij in te houden, dat ik niet uitriep: "Ja, hier is een arme verloren John Warburton. Hier ben ik om de laatste poging te doen." O, hoe ging mijn ziel uit tot God in het gebed, of Hij zich wilde openbaren! Nadat het gebed geëindigd was, werd er nog een vers gezongen vóór de predikatie.
Geheel mijn hoop scheen vernietigd te zullen worden, toen ik de dominee de bijbel van het kussen zag nemen om zijn tekst te zoeken. "O", dacht ik, "hij zoekt zeker naar de vreselijke tekst die mijn hart gedurende deze maanden vaneen gescheurd heeft." Hoe zal ik het maken als hij die tekst neemt: "Vervloekt is een iegelijk"? O, wat zal er van mij worden? "Ik moet in de hel verzinken als hij die neemt." O, de gewaarwordingen, die ik gevoelde! Ik kon er maar geen denkbeeld van vormen, waarom hij zolang talmde om de bijbel weer op het kussen te leggen. Tenslotte deed hij het, en ik zag, dat hij hem midden opensloeg. "Geloofd zij God", fluisterde mijn ziel, "de tekst is niet: Vervloekt is een iegelijk, die niet blijft in al hetgeen geschreven is in het boek der Wet, om dat te doen." O, de verwachting die binnen in mij ontsprong! "Heere, vergeef mijn zonden, als het U belieft Heere, wees mijn arme verloren ziel genadig", barstte mij uit het hart,

En lees hier hoe John Warburton met Christus mocht opstaan tot een nieuw leven:
En toen Ds. Roby zijn tekst las, o de verwondering en de heerlijkheid die in mijn ziel kwam! De dierbare tekst was: "Gij zijt opgevaren in de hoogte, Gij hebt de gevangenis gevangen gevoerd, Gij hebt gaven genomen om uit te delen onder de mensen; ja ook de wederhorige om bij U te wonen, o Heere God!" Ps. 68:19. O, de liefde, vrede en blijdschap die in mijn hart vloeide toen de woorden uit zijn mond kwamen! Zij waren waarlijk mijn ziel zoeter dan duizenden van goud of zilver. Ik was enkel verwondering, en zei in mijn hart: "Wat mag dit beduiden? Waar zijn mijn zonden? Wat kan toch de bedoeling van dit alles zijn? Waar is mijn last en de toorn en verschrikking, die ik zoveel maanden achtereen gedragen heb?" En wederom vloeide de tekst in mijn ziel: "Gij hebt de gevangenis gevangen gevoerd; Gij hebt gaven genomen om uit te delen onder de mensen, ja, ook de wederhorige om bij U te wonen,
o Heere God!" O, ik wist niet, waar mijn aangezicht te verbergen! Mijn ziel fluisterde aldoor: "Waarlijk het kan niet voor u bedoeld zijn; is het een droom? is het een droom?" Ik zocht naar mijn zonden, naar mijn last, naar de toorn en de ellende, die ik zo lang in mijn arme verwarde ziel had omgedragen, en kon noch schuld noch zonde, toorn noch gevangenschap vinden, want de Zaligmaker mijner ziel had ze allen weggenomen.

Bron: http://www.dewoesteweg.nl/wp-content/up ... burton.pdf

Is deze bovenstaande bevinding dan andere taal, als deze onderstaande Bijbelse taal:
In Welken gij ook besneden zijt met een besnijdenis, die zonder handen geschiedt, in de uittrekking van het lichaam der zonden des vleses, door de besnijdenis van Christus; Zijnde met Hem begraven in den doop, in welken gij ook met Hem opgewekt zijt door het geloof der werking Gods, Die Hem uit de doden opgewekt heeft. En Hij heeft u, als gij dood waart in de misdaden, en in de voorhuid uws vleses, mede levend gemaakt met Hem, al uw misdaden u vergevende; Uitgewist hebbende het handschrift, dat tegen ons was, in inzettingen bestaande, hetwelk, zeg ik, enigerwijze ons tegen was, en heeft datzelve uit het midden weggenomen, hetzelve aan het kruis genageld hebbende; (Kol. 2:11-14)

Nu dan de vraag: Werd het hart van Warburton dan niet geestelijk besneden, alvorens hij in Christus door het geloof werd ingelijfd....?? Was dit dan geen doding van zijn eigen verdorven vlees (= eigengerechtigheid) alvorens hij het vlees van het Meerdere geslachte Paaslam Christi eten mocht, naar Joh. 6:54-57....?? Was de bevinding van Warburton dan een on-Bijbelse bevinding? Was dit dan geen hemels gericht waarin hij door de Heilige Geest werd gebracht? Ten laatste, trap en mate zij Gode bekend....maar al Gods gerechtvaardigde volk moet en mag het met de psalmdichter betuigen: "Die in de nood mijn Redder is geweest." Leg je hart hier eens naast, en wanneer je dit nog mist smeek dan of God het je zou willen geven, uit vrije genade om niet, om Jezus wil, maar zeg niet dat deze dingen niet gekend behoeven te worden, en dat het hier niet op aankomt. Want dit was bij John Warburton het begin van zijn bekering, al hetgeen eraan vooraf ging was de toeleidende weg tot Christus onder de heerschappij van een vloekende wet.

[Johann Gottfried Walther]

Christus heeft het goddelijk recht vervuld !
Voor al de Zijnen.
Daar hoeft en kan niets van de gelovigen bij.

[DWW]

Christus heeft het goddelijk recht vervuld !
Voor al de Zijnen.
Daar hoeft en kan niets van de gelovigen bij.

Zo dan, mijn broeders, gij zijt ook der wet gedood door het lichaam van Christus, opdat gij zoudt worden eens Anderen (Rom. 7:4)

Christus is niet alleen een Middelaar van verwerving maar ook een Middelaar van toepassing.
Op Golgotha is Zijn verkoren Kerk in de volheid des tijds door Zijn lichaam aan de wet gestorven. Maar wanneer dit verworven Heil wordt toegepast in het uur der minne, is het de volheid des tijds in het leven van Zijn verkorenen, daar sterven zij der wet door het Lichaam van Christus. Versta dit geestelijk hoe Jona als een overtreder overboord ging, toen hij onderging in de golven stuurde God een vis tot zijn redding die hem op het droge bracht. Die vis was een beeld van Christus Die al Zijn verkorenen was voorgegaan, maar ook van het graf van Christus waarin de zonden begraven worden. Mijn zonden veroordeeld in Zijn aangenomen vlees....(Rom. 8:3-4)

Opdat het recht der wet vervuld zou worden in ons

[freek]

Wij kunnen het niet doen met de 'doorleefde bevinding der vaderen'. En het hoeft gelukkig ook niet.

[huisman]

Beste Huisman, ik heb middels m'n website vanaf het begin duidelijk aangegeven hoe ik over de kinderdoop dacht. De oudvaders die jij noemt zijn Calvijn en de traditie der kerk gevolgd, en hebben kinderen gedoopt op grond van een verondersteld geloof. Lees hier een samenvatting van hoe Calvijn dit in zijn Institutie op grond van Gods Woord meende te kunnen verdedigen. http://www.dewoesteweg.nl/wp-content/up ... st.-16.pdf

Ik waan mezelf niet wijzer dan Calvijn, maar meen wel op grond van Gods Woord te kunnen zeggen dat Calvijn en Luther hierin dwaalden, en zal je zeggen waarom. De apostel Petrus zei in Hand. 2 vers 37: "Want u komt de belofte toe en uw kinderen, en zovelen als er onze God toe roepen zal...." De kinderdopers besprenkelen al hun kinderen en lopen daarmee op deze beloftenis vooruit, maar de geloofsdopers wachten met dopen door onderdompeling totdat deze beloftenis daadwerkelijk is toegepast. Zeg mij nu eens bijv. vanuit het boek Handelingen wat Bijbelser is? De doop wordt in Gods Woord altijd genoemd, in verband met het geschonken geloof in Jezus Christus, het ontvangen van de Heilige Geest, en met de persoonlijke kennis der schuldvergeving. Van hoeveel zuigelingen kunnen en durven wij dit te veronderstellen? Dit kon idd gezegd van Jacob en Johannes de doper in de schoot van hun moeders, maar kwam later pas openbaar. Ik noem nu maar een paar dingen, omdat jij er nu zelf over begint. Noem jij mij slechts een voorbeeld van een ongelovige die in het NT gedoopt werd. Kom niet met Simon de tovenaar, want ook hij beleed eerst zijn geloof en werd vervolgens door Filippus de diaken gedoopt. God alleen was de Hartenkenner en de Nierenproever. Het gaat mij nu even om de Bijbelse volgorde. Daarnaast misbruik ik de oudvaders op m'n website niet om mijn doopstandpunt te verdedigen, integendeel. Ik bemin hen in alles, en acht hen vele malen hoger dan mezelf, behalve op dit punt.

Ik ga geen discussie aan over de Bijbelse grond van de kinderdoop omdat dat terecht tegen de forumregels is.
Met het verwerpen van de kinderdoop verwerp je immers ook een deel van de 3FvE. Het is ook behoorlijk naïef om te denken dat je de oudvaders los kunt maken van hun doopvisie die zo krachtig in onze HC en NGB beleden word.
Als je jezelf wat bescheidener zou opstellen zou ik best hier wel verder over willen spreken maar het lijkt mij nu niet verstandig.
Er zijn in het verleden vele topics geweest waar de kinderdoop aan de orde kwam. Daar kun je lezen met welke bijbelse argumenten huisman deze doop onderschrijft.
Eindig ik met wat Guido de Brès schrijft in onze NGB.

Hierom verwerpen wij de dwaling der wederdopers, die niet tevreden zijn met een enig doopsel, dat zij eens ontvangen hebben, en daarenboven verdoemen den doop der kinderkens der gelovigen; dewelke wij geloven dat men behoort te dopen en met het merkteken des verbonds te verzegelen, gelijk de kinderkens in Israël besneden werden, op dezelfde beloften die onzen kinderen gedaan zijn. En voorwaar, Christus heeft Zijn bloed niet minder vergoten om de kinderkens der gelovigen te wassen, dan Hij gedaan heeft om de volwassenen. En daarom behoren zij het teken te ontvangen en het sacrament van hetgeen dat Christus voor hen gedaan heeft; gelijk de Heere in de wet beval hun mede te delen het sacrament des lijdens en stervens van Christus, kort nadat zij geboren waren, offerende voor hen een lammeken, hetwelk was een sacrament van Jezus Christus. Daarenboven, hetgeen de besnijdenis deed aan het Joodse volk, hetzelfde doet de Doop aan onze kinderen; welke de oorzaak is waarom de heilige Paulus den Doop noemt de besnijdenis van Christus.

[Johann Gottfried Walther]

Christus heeft het goddelijk recht vervuld !
Voor al de Zijnen.
Daar hoeft en kan niets van de gelovigen bij.

Zo dan, mijn broeders, gij zijt ook der wet gedood door het lichaam van Christus, opdat gij zoudt worden eens Anderen (Rom. 7:4)

Christus is niet alleen een Middelaar van verwerving maar ook een Middelaar van toepassing.
Op Golgotha is Zijn verkoren Kerk in de volheid des tijds door Zijn lichaam aan de wet gestorven. Maar wanneer dit verworven Heil wordt toegepast in het uur der minne, is het de volheid des tijds in het leven van Zijn verkorenen, daar sterven zij der wet door het Lichaam van Christus. Versta dit geestelijk hoe Jona als een overtreder overboord ging, toen hij onderging in de golven stuurde God een vis tot zijn redding die hem op het droge bracht. Die vis was een beeld van Christus Die al Zijn verkorenen was voorgegaan, maar ook van het graf van Christus waarin de zonden begraven worden. Mijn zonden veroordeeld in Zijn aangenomen vlees....(Rom. 8:3-4)

Opdat het recht der wet vervuld zou worden in ons

Zoals Dr. Kohlbrugge zei, ik ben op Golgotha gestorven.
Elke gelovige is daar gestorven.
Wie Christus heeft, en verbonden is met Hem door het geloof, is ook toen met Hem gestorven en opgestaan.
Zie ook Galaten 2 vers 19-20.
In de Bijbel staat niet dat we 2 maal moeten sterven.

[Luther]

Neen, hier komt het niet op aan, DWW! Laat ik dat hier eens openlijk mogen zeggen.
Wat jij hier beschrijft is een buiten-bijbelse beleving van geestelijke zaken die op deze wijze nergens in de Schrift naar voren komen. Daarnaast werpt deze voorstelling van zaken de mens in zichzelf terug, want er zal gegraven worden in de belevingen of men ervaringen kent die ook maar enigszins beantwoorden aan het taalgebruik dat je hierboven bezigt. Ik doel dan op:

- Het vonnis wordt gemijnd in het hemels gericht.
- In een punt des tijds gaan we onder in de golven van Gods toorn in het bad der wedergeboorte.
- Dit geloof in Hem is zijn daadwerkelijke geestelijke opstanding uit de kruisdood.

Is het mogelijk om dit alles bijbelser te zeggen dan op deze pompeuze manier te spreken?
Ik heb het hier al vaker gezegd: de Heere vraagt niet om grote woorden en diepe bevindingen; wel om een oprecht hart dat in zijn zonden en ellenden het niet meer uithoudt zonder Christus. Daarom de vraag: Hebt gij Mij lief? Dáár gaat het om!

Beste Luther, als jij meent buiten de weg van het Goddelijke recht zalig denkt te kunnen worden, hoe komt God dan aan Zijn eer en hoe is Zijn geschonken genade dan in jouw ziel verheerlijkt...?? Gooi dan ook de doorleefde bevinding van deze vaderen ook maar weg.

Nee, niemand wordt buiten Gods recht om zalig. Niemand! Maar wat is het wonderlijke van Gods heilige liefde? Dat Hij, eer Hij de zonden ongestraft zou laten, ze heeft gestraft aan Zijn eigen lieve Zoon Jezus Christus!
Dát is het recht van God: En als we in deze Christus geloven, tot Hem de toevlucht nemen, dan zijn al Zijn verdiensten de onze.
Hoe komt God aan Zijn eer? Wel, de drieënige God heeft een welbehagen gehad in het offer van Christus. De Heere komt aan Zijn eer als we in dit offer met een gelovig hart ook een welbehagen hebben. En als we leren zien hoe ernstig het er met ons voor staat en dat het geestelijk werkelijk ook nooit meer wat wordt met ons, ja dat we tot op het bot ongerechtigheid zijn en daarom niet voor onze Schepper kunnen bestaan, dan kan het niet anders of we kríjgen een welbehagen in het offer van Christus.

Jij probeert de geschriften die je citeert, in te lijven in je eigen constructie. En dat vind ik kwalijk. Want nergens lees ik bij Kohlbrugge wat je in eerdere postings hier schrijft, over gedoopt worden in de vloekdood en dat soort onbijbelse taal.

Is deze bovenstaande bevinding dan andere taal, als deze onderstaande Bijbelse taal:
In Welken gij ook besneden zijt met een besnijdenis, die zonder handen geschiedt, in de uittrekking van het lichaam der zonden des vleses, door de besnijdenis van Christus; Zijnde met Hem begraven in den doop, in welken gij ook met Hem opgewekt zijt door het geloof der werking Gods, Die Hem uit de doden opgewekt heeft. En Hij heeft u, als gij dood waart in de misdaden, en in de voorhuid uws vleses, mede levend gemaakt met Hem, al uw misdaden u vergevende; Uitgewist hebbende het handschrift, dat tegen ons was, in inzettingen bestaande, hetwelk, zeg ik, enigerwijze ons tegen was, en heeft datzelve uit het midden weggenomen, hetzelve aan het kruis genageld hebbende; (Kol. 2:11-14)

Paulus zegt hier eenvoudig dat alles wat Jezus heeft gedaan, Hij dat deed als Borg. Met eerbied gesproken: Hij werd niet alleen besneden, nee Hij werd door met al de Zijnen besneden; Hij werd niet alleen aan het kruishout gespijkerd, nee, Hij hing daar met al de Zijnen; Hij stierf niet alleen, nee, Hij stierf daar met al de Zijnen; Hij stond niet alleen op, nee, Hij stond met al de Zijnen op. En dáárom alleen is het handschrift dat tegen ons was, de heilige Wet bvan de Heere, het zwijgen opgelegd en uitgewist als bron van oordeel.

Nu dan de vraag: Werd het hart van Warburton dan niet geestelijk besneden, alvorens hij in Christus door het geloof werd ingelijfd....?? Was dit dan geen doding van zijn eigen verdorven vlees (= eigengerechtigheid) alvorens hij het vlees van het Meerdere geslachte Paaslam Christi eten mocht, naar Joh. 6:54-57....?? Was de bevinding van Warburton dan een on-Bijbelse bevinding? Was dit dan geen hemels gericht waarin hij door de Heilige Geest werd gebracht? Ten laatste, trap en mate zij Gode bekend....maar al Gods gerechtvaardigde volk moet en mag het met de psalmdichter betuigen: "Die in de nood mijn Redder is geweest."

Het gaat mij er ook om, op welke wijze je deze zaken onder woorden brengt. Nee, de bevinding van Warburton was niet onbijbels; hij heeft zijn ellende en verlorenheid ingeleefd en dat was geen buitenkant-verhaal. Ik zie alleen nergens in de Schrift dat we dit moeten benoemen met de term "het hart geestelijk besneden zijn" en "het hemels gericht".
Als het daarover gaat: het hemels gericht werd voltrokken op de kruisheuvel Golgotha. En nooit zal een mens dat gericht kunnen doormaken.

[DWW]

Christus heeft het goddelijk recht vervuld !
Voor al de Zijnen.
Daar hoeft en kan niets van de gelovigen bij.

Zo dan, mijn broeders, gij zijt ook der wet gedood door het lichaam van Christus, opdat gij zoudt worden eens Anderen (Rom. 7:4)

Christus is niet alleen een Middelaar van verwerving maar ook een Middelaar van toepassing.
Op Golgotha is Zijn verkoren Kerk in de volheid des tijds door Zijn lichaam aan de wet gestorven. Maar wanneer dit verworven Heil wordt toegepast in het uur der minne, is het de volheid des tijds in het leven van Zijn verkorenen, daar sterven zij der wet door het Lichaam van Christus. Versta dit geestelijk hoe Jona als een overtreder overboord ging, toen hij onderging in de golven stuurde God een vis tot zijn redding die hem op het droge bracht. Die vis was een beeld van Christus Die al Zijn verkorenen was voorgegaan, maar ook van het graf van Christus waarin de zonden begraven worden. Mijn zonden veroordeeld in Zijn aangenomen vlees....(Rom. 8:3-4)

Opdat het recht der wet vervuld zou worden in ons

Zoals Dr. Kohlbrugge zei, ik ben op Golgotha gestorven. Elke gelovige is daar gestorven.
Wie Christus heeft, en verbonden is met Hem door het geloof, is ook toen met Hem gestorven en opgestaan.

Kohlbrugge kreeg naar eigen zeggen zijn geloof in Christus geschonken in de hel van zijn bestaan, net als bij Warburton....dit was de toepassing van hetgeen Christus voor hem verworven had. Het geloof in de wet (tot afsnijding en doding), en het mijnen van zijn vonnis (= doding en strafaanvaarding), middels een hartverscheurend berouw....ging dus wel vooraf aan de inlijving in Christus door het zaligmakende geloof. Daarom moest gans Israel met een stenen mes (der gerechtigheid) besneden worden 2 Kor. 3:7, alvorens zij verenigd konden worden met het vlees van het geslachte paaslam dat gegeten moest worden. Bij het geestelijk verkoren Israel gaat dit wezenlijk niet anders. Hetgeen Christus voor Zijn verkorenen standelijk verwierf, wordt stondelijk aan hun hart toegepast...wanneer de Vader hen trekt door de weg van Zijn heilige recht tot de gemeenschap Christi, Joh. 6:37,44. Je moet dit niet ontkennen, want heel de offerdienst van het Oude Testament getuigde hier ook van. Het bloed bij het altaar en het water van het wasvat, waren de toegang tot het Heilige met de toonbroden, de kandelaar en het reukofferaltaar. Op deze wijze werd Israel door de tabernakeldienst nader onderwezen (= herinnerd) aan hun verlossing door het bloed des lams en het water van de rode zee....die de toegang waren tot het manna in de woestijn en de vervulde wet aan de Sinai. Dat hoor je ook bijna nergens meer, dat Israel Gods heilige wet in vrijheid ontving. In de HC komt de wet ook twee keer ter sprake, eenmaal tot ontdekking en doding...zoals bij Israel door de plagen in het diensthuis, en eenmaal na ontvangen genade in Christus. Derhalve werd de wet in de ark des verbonds gelegd. Ik wenste dat je deze dingen eens ging verstaan.

[Cees]

Ik wenste dat je deze dingen eens ging verstaan.

En steeds meer ga ik mij afvragen of jij deze dingen echt verstaat. Zowel in de diepte als in de hoogte!

[Afgewezen]

Het is ook behoorlijk naïef om te denken dat je de oudvaders los kunt maken van hun doopvisie die zo krachtig in onze HC en NGB beleden word.

Ik denk dat dat wel kan, hoor.

[Johann Gottfried Walther]

Christus heeft het goddelijk recht vervuld !
Voor al de Zijnen.
Daar hoeft en kan niets van de gelovigen bij.

Zo dan, mijn broeders, gij zijt ook der wet gedood door het lichaam van Christus, opdat gij zoudt worden eens Anderen (Rom. 7:4)

Christus is niet alleen een Middelaar van verwerving maar ook een Middelaar van toepassing.
Op Golgotha is Zijn verkoren Kerk in de volheid des tijds door Zijn lichaam aan de wet gestorven. Maar wanneer dit verworven Heil wordt toegepast in het uur der minne, is het de volheid des tijds in het leven van Zijn verkorenen, daar sterven zij der wet door het Lichaam van Christus. Versta dit geestelijk hoe Jona als een overtreder overboord ging, toen hij onderging in de golven stuurde God een vis tot zijn redding die hem op het droge bracht. Die vis was een beeld van Christus Die al Zijn verkorenen was voorgegaan, maar ook van het graf van Christus waarin de zonden begraven worden. Mijn zonden veroordeeld in Zijn aangenomen vlees....(Rom. 8:3-4)

Opdat het recht der wet vervuld zou worden in ons

Zoals Dr. Kohlbrugge zei, ik ben op Golgotha gestorven. Elke gelovige is daar gestorven.
Wie Christus heeft, en verbonden is met Hem door het geloof, is ook toen met Hem gestorven en opgestaan.

Kohlbrugge kreeg naar eigen zeggen zijn geloof in Christus geschonken in de hel van zijn bestaan, net als bij Warburton....dit was de toepassing van hetgeen Christus voor hem verworven had. Het geloof in de wet (tot afsnijding en doding), en het mijnen van zijn vonnis (= doding en strafaanvaarding), middels een hartverscheurend berouw....ging dus wel vooraf aan de inlijving in Christus door het zaligmakende geloof. Daarom moest gans Israel met een stenen mes (der gerechtigheid) besneden worden 2 Kor. 3:7, alvorens zij verenigd konden worden met het vlees van het geslachte paaslam dat gegeten moest worden. Bij het geestelijk verkoren Israel gaat dit wezenlijk niet anders. Hetgeen Christus voor Zijn verkorenen standelijk verwierf, wordt stondelijk aan hun hart toegepast...wanneer de Vader hen trekt door de weg van Zijn heilige recht tot de gemeenschap Christi, Joh. 6:37,44. Je moet dit niet ontkennen, want heel de offerdienst van het Oude Testament getuigde hier ook van. Het bloed bij het altaar en het water van het wasvat, waren de toegang tot het Heilige met de toonbroden, de kandelaar en het reukofferaltaar. Op deze wijze werd Israel door de tabernakeldienst nader onderwezen (= herinnerd) aan hun verlossing door het bloed des lams en het water van de rode zee....die de toegang waren tot het manna in de woestijn en de vervulde wet aan de Sinai. Dat hoor je ook bijna nergens meer, dat Israel Gods heilige wet in vrijheid ontving. In de HC komt de wet ook twee keer ter sprake, eenmaal tot ontdekking en doding...zoals bij Israel door de plagen in het diensthuis, en eenmaal na ontvangen genade in Christus. Derhalve werd de wet in de ark des verbonds gelegd. Ik wenste dat je deze dingen eens ging verstaan.

Probleem is dat Kohlbrugge niet zegt dat het volgens jouw weg moet gaan.
In de offerdienst wordt juist Christus getekend volgens Kohlbrugge !
Niet de weg tot.... nee Christus ZELF.
Je bij elkaar rapen van teksten om je gelijk te krijgen ben ik niet zo van gediend.
Laat Gods Woord niet zo buikspreken.

Zondekennis is noodzakelijk, berouw net zo, de droefheid naar God....
maar je moet niet gaan zeggen hoe God moet werken, en hoe diep.
Er is zoveel zondekennis nodig, dat men niet meer buiten Christus kan.

Christus is een volkomen offer,
Zoals Kohlbrugge heeft moeten leren, DIT IS MIJN LAM, ben u daarmede tevrede?

[Fjodor]

@ de mensen die DWW betichten van laster: DWW constateert gewoon iets in de leer van iemand. Ik zou niet weten waarom dat laster zou zijn. Het kan misschien onwaar zijn, maar dat is nog niet meteen laster. (en inderdaad, de leer van genade door recht zoals DWW die brengt vinden we waarschijnlijk niet bij prof. Baars).

@ DWW: Het blijft nog steeds zo dat bij jou de werkzame kracht in de rechtvaardigmaking de doding door de wet is. En daarmee zeg je wel dat de wet doodt, maar in feite is de wet in jouw systeem levendmakend. Want ieder die volgens jou door de wet gedood wordt, die wordt levend gemaakt. Dat is wat jij zeggen wil met genade door recht. Het komt erop neer dat je het recht in de plaats van de genade stelt.
Terwijl pas in het hebben van Christus wij kunnen zeggen enige doding ontvangen te hebben.

Je gaat hier uitdrukkelijk in tegen iemand als Calvijn. Ik ben benieuwd waar je deze leer bij Calvijn vindt.
Ik heb je op dit punt al vaker op Romeinen 6 gewezen. Het sterven gebeurt met Christus, en niet met de wet!