Mara schreef:Terri schreef:Moderamen schreef:helma schreef:Ik herinner me een preek van ds van Aalst eind jaren 80; hij zei: (en het klonk door zijn manier van spreken ook een beetje dramatisch) "de vrouw verpietert in haar gezin; we lezen het in Libelle en Margriet" . Inmiddels zie je inderdaad in onze eigen bladen ook dat de buitenshuiswerkende moeder 'gewoon' is geworden. En is het helaas ook in onze kringen zo dat jonge moeders die thuis blijven en voor hun gezin kiezen zich aan alle kanten moeten verdedigen.
Maar dan ga je er dus vanuit dat een buitenshuiswerkende moeder haar gezin verpietert. Dat is gewoon een totaal verkeerde aanname. Een vrouw die vijf dagen p/week werkt, die verpietert inderdaad vanzelfsprekend haar gezin. Een normale part-time buitenshuiswerkende moeder kan prima haar kinderen in Bijbels opzicht opvoeden. Er wordt hier al zeven pagina's lang ontzettend zwart-wit gedacht en daardoor praat iedereen langs elkaar heen.
Met alle respect, maar je leest nu zelf ook de bijdrage van @ Helma niet goed, daardoor praat je er ook langs heen
Het gezin verpietert niet, maar de vrouw die enkel in haar gezin is verpietert, dat citeerde ds. van Aalst uit een Margriet of Libelle.
Of je het
daar mee eens bent is natuurlijk een andere.
In de Libelle viel dit eind jaren 80 nog wel mee hoor, dat was toch een wat conservatiever blad dan de Margriet die duidelijk feministisch was.
Toen was Winnie van Rossem (de vrouw van Maarten) en later Rob van Vuure de hoofdredacteur.
Hedy d'Ancona en Liesbeth den Uyl waren o.m. de columnisten, dat zorgde ook voor de nodige vernieuwende visie.
Intussen heeft de Libelle de Margriet wel ingehaald geloof ik, ik lees ze al jaren niet meer.
Ik heb eigenlijk in de jaren '80 geen vrouwen echt zien verpieteren, jij Terri?
Nee, sterker nog, ik ben enorm dankbaar dat ik thuis kon blijven en heb dat juist als een groot voorrecht ervaren.
Ik mocht en kon me helemaal geven aan m'n gezin.
Maar ik haast me om te zeggen, dat dat toen eerder regel dan uitzondering was.
Sterker nog, ik had een prachtige, verantwoordelijke baan, maar parttime werken was er niet bij, tenminste dat was er toen nauwelijks, je kwam toch gauw uit op minimaal vier dagen.
Het knijpt soms nog, want ik hield van m'n werk, toch is het gezin een grotere vreugde geworden en nee, ik heb me totaal niet verpietert gevoeld.
Maar we moeten niet uitvlakken dat er een enorm economische/sociale druk ligt op onze jonge moeders van nu, ik heb als eens meer geschreven, ik heb eerder met ze te doen dan dat ik jaloers ben.
Wel vind ik heel mooi om te lezen hoe b.v. Merel structuur en discipline heeft in haar gezinsleven.
Ik denk zomaar dat dat ook niet de gezinnen zijn waar de ouders afwezig zijn....