emigrant schreef:Ik ken een vrouw die is Joods (geworden) en haar man kerkt bij de CGK.
De 1 blijft thuis als de ander naar kerk of synagoge gaat. Bij bijzondere diensten gaan ze samen.
Vroeger kwam het bij gemengde protestantse huwelijken ook zo voor. Het gezin ging in 2 gesplitst naar de kerken. Kinderen werden afwisselend in de ene of andere kerk gedoopt welke er maar aan de beurt was.
Ik denk dat je als je tot verschillende kerken behoort prima elk in je eigen gemeente kunt blijven kerken. Dan wordt er niemand benadeelt.
Zulke gezinnen ken ik ook. Bij ons in de kerk zat een gezin waarvan de vader vertrok naar een piepkleine vrije gemeente, van een rondtrekkende prediker. De moeder kon het daar niet uithouden.
Ze groeiden geestelijk ver uiteen. Ook al zit je in dezelfde kerk, kun je verschillend luisteren, ook dat is waar.
Maar als de één onder een ontdekkende of separerende prediking zit en de ander onder een vrijzinniger/evangelischer prediking, krijg je onherroepelijk een wig in je huwelijk en als de kinderen ouder zijn, ook nog een wig in je gezin.
Moeilijk kan het worden als de man besluit naar een andere kerk te gaan en moet je dan als vrouw altijd volgen?
Ik denk van niet.
Maar om op de vraag van van Ewijk terug te komen:
Van Ewijk schreef:
Ik wil graag weten wat hier de ervaringen zijn in gemengde doch protestantse huwelijken.
Ik heb zelf een van oorsprong "gemengd" huwelijk, alhoewel mijn man met mij is meegegaan naar de CGK, een vriendin was LdH, maar is uiteindelijk haar man gevolgd naar de hervormde kerk.
In het gezin waar ik uit kom hebben ze geen van allen een partner in de CGK gevonden, maar ze zijn allemaal uiteindelijk wel in een zelfde kerk terecht gekomen.
Ik denk dat die verschillende kerken de gebrokenheid en de gevolgen van de zondeval laat zien, wat doortrekt in huwelijkspartner kiezen.
Bij de splitsing van de Herst Herv. zijn ook huwelijken en families uiteen gevallen.
Als het tijdens een huwelijksleven gebeurt, zul je daar biddend een weg in moeten zoeken, maar ik raad mijn kinderen aan het niet op te zoeken. Tenzij je beiden op één lijn komt te zitten, voor de huwelijksdag.