Sheba schreef:Ik begrijp je. Maar de praktijk is dat wij wel degelijk zien dat die jongeren in twee werelden leven. Jongeren lijken heel wat te kunnen vertellen. Maar tegelijkertijd laten ze in de praktijk heel tegenstrijdig gedrag zien. Ze weten heel gied dat porno niet mag. Of ze weten hierop een "sociaal" wenselijk antwoord te geven. Maar ondertussen.
Daarnaast is er naast de groep waarmee gesproken wordt een veel grotere groep die onzichtbaar blijft. Die komen niet met jou en mij praten.
Natuurlijk wordt er geleefd in twee werelden. Helemaal waar!
Dat was in mijn tijd net zo goed. Sterker nog, dat doen we van nature allemaal. Eens heb ik ds. Moerkerken horen zeggen in zijn preek: "...voor het huisbezoek nog even snel de bezem door de woonkamer en de deuren van de rommelkamers dicht. Onze buitenkant willen we mooier maken dan het is."
En dat geldt voor de jeugd net zo goed! In de Bijbelse tijd, vroeger, nu en tot aan de laatste dag toe. Daarover denken we, hoop ik, niet anders.
Je hebt het over de grote onzichtbare groep. Gelukkig maar dat er een hele groep onzichtbaar voor mij is. Het zou niet goed zijn als ieder mens zichtbaar is voor elke volwassene. Ik heb het over de groep die ik
wel zie. En dat zijn niet alleen maar de jongeren die thuis toch al alles vertellen. De voor mij onzichtbare groep zullen daarom hopelijk aansluiting en een horend oor vinden bij andere volwassenen.
Wederom een taak voor de volwassenen om
open te staan en dat betekent in de eerste plaats: geef je zelf!
Sheba schreef:En ook ik vind dat een grote verantwoording thuis ligt. Maar wat mij nu juist zorgen baart is dat het lijkt of de grootste groep ouders nog steeds niet hun verantwoording daadwerkelijk nemen. Ook hierin weten we het allemaal zo mooi te verwoorden. Maar de praktijk is zoveel weerbarstiger.
En ja dan zijn ook de voorbeelden niet meer zo positief. Zij zien docenten voor de klas die niet tijdens werktijd/schooltijd zonder smarthphone kunnen.
Zij zien ouders die precies hetzelfde dien.
De jongsten zien nu de papa's van vriendinnetjes uit refogezinnen net zo hart lachen om youtube filmpjes met zgn grappige mensen waar muziek gedraaid wordt wat niet past bij een christelijke levensstijl.
Zij zien jongvolwassenen ook zo leven.
M.a.w. De voorbeelden zijn niet zo positief.
Dat is nu steeds de kern van mijn punt. De opvoeding is aan hevige erosie blootgesteld. De generatie 1945-1980 heeft teveel van hun welvaart kunnen genieten, waardoor het individualisme de kop op kon steken en er veel meer materialistisch gedacht kon worden. De generaties daarna hebben het begrip 'opvoeden' op een andere manier mee gekregen en zullen dit dus ook op een andere manier doorgeven.
Daarover heb ik zeker mijn zorgen. Die zorgen wil ik echter niet reflecteren op de jeugd alsof zij de kern zijn van het probleem. Sterker nog, ik denk dat er bij de ouders van de laatste generatie voorzichtig een kentering zichtbaar is.
Sheba schreef:En ik kan je uit ervaring vertellen dat ondanks dat je hen er als ouders bewust in voorleeft, zij gewoon keihard met een andere werkelijkheid worden geconfronteerd op de Refoschool, binnen de kerk (jeugd) en vrienden. En ze gaan er gewoon in mee. Doen ze het niet stiekum dan wel openlijk.
Tijd om het begrip en de inhoud van de "Refoschool" diepgaand te herfunderen?
Tijd om "onze kerk" op die punten eens stevig te bespreken?
Jongeren zijn leerbaar! Kinderen zijn afhankelijk. De jeugd staat er voor open. Dat vraagt om onderwijzers in de kerk, thuis en op school.
En ik kan je uit eigen ervaring zeggen dat als jij de jeugd bewust voorleeft, in oprechtheid en in eerlijkheid, dat hoe dan ook bij hen zal landen. De vrucht blijkt pas later of wordt misschien wel nooit zichtbaar. Toch is hun geweten daar, de Heilige Geest waakt daarover. Mijn ouders hebben mij altijd op die manier voorgeleefd. En daar ben ik ze tot op de dag van vandaag dankbaar voor. En dat was ik niet hoor toen ik 12-18 was. Ik deed dingen die zij niet wisten. En gelukkig heb ik daarvan veel achter mij kunnen laten, hoewel ook voor mij geldt dat het vlees zwak is. De fouten uit het verleden, mag ik nu soms juist inzetten als waarschuwing voor jongeren die net zo goed fouten (gaan) maken.
Sheba schreef:En ja, ik ben toch wel pessimistischer. Als ik mijn eigen jeugd voor ogen haal. Dan voelde je nog aan dat bepaalde dingen niet konden. Waren we toch gevoeliger voor de normen en waarden die vanuit de Schrift werden gesteld. En was er toch meer ( uiteraard toen ook al minder) ontzag voor het Woord. Nu lijkt het maar al te vaak dat wat ik denk en wat ik voel de norm is. De kinderen leren al jong eigen meningen te vormen. Ze moeten overal een mening over hebben. Terwijl ze dat eigenlijk nog niet kunnen. En nu zie ik een generatie die meer en meer lijkt te zeggen mijn mening, mijn gevoel is de norm.
Vroeger was alles beter. ZUCHT. Ik snap waarom de jeugd dan gaat afdwalen. Dat is geen verwijt naar jou, oprecht niet. Want je zal het in alle eerlijkheid bedoelen. Maar dit is wel mijn grootste bezwaar tegen het pessimisme over de jeugd.
Er zijn zoveel beloften die op Bijbelse gronden gezegd kunnen worden. Juist (!) over jongeren en kinderen.
Sheba schreef:De geest van veel kinderen en jeugd is al zo gehersenspoeld met wat ik fijn vindt, lekker feesten, uit je dak gaan, sexuele ongebondenheid, dat velen niet meer lijken aan te voelen dat het haaks staat op het Woord van God. Natuurlijk niet bij allemaal. Maar bij velen wel. En ik denk dat dat echt desastreus is. Een soort herhaling van de val van het Romeinse rijk zeg maar.
Ik denk dat wij hier redelijk op één lijn zitten. Ik trek het alleen wel breder "onze geest is zo gehersenspoeld", de satan zit namelijk niet stil. De ganse hellemacht is op de been, dat wordt niet voor niets weleens gezegd. En dat is werkelijkheid. Het Bijbelboek Openbaringen zegt daar voldoende over. In dat opzicht heeft optimisme weinig grond om op te staan. Maar in Hem, in Hem alleen is de grond van optimisme. Alleen in en door Christus kan de gehersenspoelde geest vergeving vinden. En dat doet Hij hoor, reken maar! Onder baby's, onder kinderen, onder jongeren, onder adolescenten, onder volwassenen, onder jonge ouders, onder de middelbare leeftijd, onder de ouderen, onder de bejaarden. Wel of geen val van het grote Babylon dat wij aan het bouwen zijn, altijd blijft gelden: "De Heere regeert de hoogste Majesteit."