Geestelijke groei

Gabrielle
Berichten: 1055
Lid geworden op: 04 nov 2004, 23:12

Bericht door Gabrielle »

ai, ai,ai, daar gaan we alweer......... :? :(


als het te praktisch wordt en te dicht bij komt.....wordt het eng

liever een beschouwende , diep-dogmatische preek, waarbij je zelf niets hoeft te doen.....

je hebt niets aan een preek of Bijbelgedeelte als je het niet in de praktijk brengt..
miscanthus probeert het handen en voeten te geven., een handvat aan te reiken...
Gabrielle
Berichten: 1055
Lid geworden op: 04 nov 2004, 23:12

Bericht door Gabrielle »

Miscanthus schreef:5. Groeien, daar gaat het God om. Groeien is niet zo hoog mogelijk worden, maar is groeien in de diepte, is wortelen in Christus. Johannes 15 zegt: blijf in Mij, gelijk Ik in u, dan brengt u veel vrucht voort. Om die vrucht gaat het. We kunnen beter zeggen dat het gaat om mannen die vrucht dragen. Vrucht dragen betekent dat je mag uitdelen wat je van God hebt ontvangen, dat je de mensen om je heen mag zegenen..
mooi verwoord.
doet me denken aan het (aanbevelingswaardige) boekje van
Andrew Murray : Blijf in Mij
Houthakker

Bericht door Houthakker »

Miscanthus schreef:Ben benieuwd hoe zij (of jij) dan denken over groeien in het geloof
Groeien in het geloof.
Hoe wij daar over denken?
Wel, als ik voor mezelf mag spreken: het is een uiterst belangrijk onderwerp.
De Schrift zegt dat het zonder geloof onmogelijk is om God te behagen.
Uit genade worden we zalig, door het geloof!
Geloof in de Heere Jezus Christus, en gij zult zalig worden, gij en uw huis.

Geloof is dus heel belangrijk.
Wanneer een kind geboren wordt, dan is het vervolgens van het grootste belang dat het kind ook gaat groeien. Iedere week wegen de ouders de baby om te controleren of de baby groeit. Zodra blijkt het het kind is afgevallen, wordt ogenblikkelijk een arts bezocht. Hij moet kijken wat er aan de hand is en de ouders willen weten wat ze moeten doen zodat het kindje weer zal gaan groeien.
Want als het kindje niet groeit, dan gaat het mis.

Zo is het ook met de gelovige.
Wanneer een mens wederom geboren wordt, tot geloof komt, dan is het van belang dat hij gaat groeien. Ook in het geloof is het niet gezond om eindeloos baby te blijven.

Groet,
Houthakker.
Gabrielle
Berichten: 1055
Lid geworden op: 04 nov 2004, 23:12

Bericht door Gabrielle »

Houthakker schreef:
Miscanthus schreef:Ben benieuwd hoe zij (of jij) dan denken over groeien in het geloof
Groeien in het geloof.
Hoe wij daar over denken?
Wel, als ik voor mezelf mag spreken: het is een uiterst belangrijk onderwerp.
De Schrift zegt dat het zonder geloof onmogelijk is om God te behagen.
Uit genade worden we zalig, door het geloof!
Geloof in de Heere Jezus Christus, en gij zult zalig worden, gij en uw huis.

Geloof is dus heel belangrijk.
Wanneer een kind geboren wordt, dan is het vervolgens van het grootste belang dat het kind ook gaat groeien. Iedere week wegen de ouders de baby om te controleren of de baby groeit. Zodra blijkt het het kind is afgevallen, wordt ogenblikkelijk een arts bezocht. Hij moet kijken wat er aan de hand is en de ouders willen weten wat ze moeten doen zodat het kindje weer zal gaan groeien.
Want als het kindje niet groeit, dan gaat het mis.

Zo is het ook met de gelovige.
Wanneer een mens wederom geboren wordt, tot geloof komt, dan is het van belang dat hij gaat groeien. Ook in het geloof is het niet gezond om eindeloos baby te blijven.

Groet,
Houthakker.
maak het eens concreet
Houthakker

Bericht door Houthakker »

maak het eens concreet
Leuke vraag, terwijl ik er juist voor koos om het nog even niet concreet te maken. :)
Om eerst te proberen helder te krijgen, dat het gesprek over groeien in het geloof, belangrijk is.

Wellicht dat het in de loop van de discussie vanzelf aan de orde komt.
Het is 10 uur, ik moet nu off-line.
We spreken elkaar later.

Groet,
Houthakker.
Gebruikersavatar
Miscanthus
Berichten: 5306
Lid geworden op: 30 okt 2004, 14:38
Locatie: Heuvelrug

Bericht door Miscanthus »

Wat heeftGalaten 4:9 ons in dit verband over groeien in het geloof te zeggen?

Ga 4:9 En nu, als gij God kent, ja, veelmeer van God gekend zijt, hoe keert gij u wederom tot de zwakke en arme beginselen, welke gij wederom van voren aan wilt dienen?

en Col 2:20 en Heb 5:12?
Gebruikersavatar
Miscanthus
Berichten: 5306
Lid geworden op: 30 okt 2004, 14:38
Locatie: Heuvelrug

Bericht door Miscanthus »

Volgens mij goed passend in dit verband:
--------------------------------------------------------------------------------
NBV: Laat ieder van u de gave die hij van God gekregen heeft, gebruiken om de anderen daarmee te helpen, zoals het goede beheerders van Gods veelsoortige gaven betaamt.

SV: Een iegelijk, gelijk hij gave ontvangen heeft, [alzo] bediene hij dezelve aan de anderen, als goede uitdelers der menigerlei genade Gods.

1 Petrus 4:10
--------------------------------------------------------------------------------


Dag 31: Iedereen een gave
God houdt van veelkleurigheid. Daarom geeft Hij aan al zijn kinderen verschillende gaven. Het is een mooie uitdaging om in de gemeente van Christus te ontdekken wat de gave is die jij gekregen hebt en om te zoeken naar de manier waarop je die gave in een bediening kunt gebruiken. Daarbij is het belangrijk dat we dienstbaar willen zijn aan anderen. Want God houdt ervan dat elkaar helpen. Juist daarvoor rust Hij ons toe met de gaven van Christus’ Geest. Ken jij je gave(n) al? En heb je in de gemeente waar je lid van bent ook de ruimte om die gave te gebruiken in dienst van Christus?
Houthakker

Bericht door Houthakker »

We spreken elkaar later.
En dat kan nu wel even.
Hebben jullie ook al gedacht aan dit bevel:
Wast dan op in de kennis van onze Heere Jezus Christus?

Want dat is hetzelfde.
Groeien in het geloof heeft alles te maken met het groeien in de kennis van Christus.
Want geloof op zich is niets. Het gaat om het geloof in Christus.
Het echte geloof heeft een voorwerp om in te geloven.

Geloven is ook vertrouwen.
Je zou dus ook kunnen zeggen: groeien in vertrouwen.
Leren om steeds meer jezelf toe te vertrouwen aan Hem.

Is dit al concreet genoeg, Gabrielle?

Groet,
Houthakker.
Gabrielle
Berichten: 1055
Lid geworden op: 04 nov 2004, 23:12

Bericht door Gabrielle »

Houthakker schreef:
We spreken elkaar later.
En dat kan nu wel even.
Hebben jullie ook al gedacht aan dit bevel:
Wast dan op in de kennis van onze Heere Jezus Christus?


Geloven is ook vertrouwen.
Je zou dus ook kunnen zeggen: groeien in vertrouwen.
Leren om steeds meer jezelf toe te vertrouwen aan Hem.

Is dit al concreet genoeg, Gabrielle?

Groet,
Houthakker.
Dank voor je reaktie, Houthakker,
Ja, dit heb je mooi verwoord, het is idd een groeien in vertrouwen.

In het begin ga je vooral op je gevoel af, dat is niet zo verstandig, want als je niets meer voelt, sla je aan het twijfelen.

maar naarmate je groeit, ga je meer vertrouwen en wordt je zekerder. zo ervaar ik het tenminste wel.
Je vind in de eerste plaats nu belangrijk wat God er van vindt, niet wat mensen van je zullen denken ( al blijft dat altijd meespelen)

Niet ik maar Christus leeft in mij.
Al is dat niet altijd werkelijkheid, lijkt het.

Verlangen naar Zijn komst, dat hoort ook bij geestelijke groei, denk ik .
hoe zien jullie dat ?
Gebruikersavatar
Miscanthus
Berichten: 5306
Lid geworden op: 30 okt 2004, 14:38
Locatie: Heuvelrug

Bericht door Miscanthus »

Gabrielle schreef: Verlangen naar Zijn komst, dat hoort ook bij geestelijke groei, denk ik .
hoe zien jullie dat ?
Onze Nederlandse geloofsbelijdenis zegt:
En daarom is de gedachtenis van dit oordeel met recht schrikkelijk en vervaarlijk voor de bozen en goddelozen, en zeer wenselijk en troostelijk voor de vromen en uitverkorenen; dewijl alsdan hun volle verlossing volbracht zal worden, en zij aldaar zullen ontvangen de vruchten des arbeid en der moeite, die zij zullen gedragen hebben; ...

Daarom verwachten wij dien groten dag met een groot verlangen, om ten volle te genieten de beloften Gods, in Jezus Christus onzen Heere.


Zonder die komst zou alles zonder perspectief zijn. Want dan zullen Gods beloften vervuld worden en zullen we Hem zien gelijk hij is. Dan hoeven we niet meer te geloven wat we niet zien, maar dan zal het aanschouwen worden. Dan zullen we met Hem gemeenschap hebben en zitten op tronen....
Het is dat Hij het zelf gezegd heeft, anders zou je het niet kunnen geloven.
gravo
Berichten: 588
Lid geworden op: 10 jun 2004, 00:30
Locatie: : De grote stad

Bericht door gravo »

Nog een element, dat naar mijn idee bij geestelijke groei behoort:

Het inzicht, dat je krijgt door de vele teleurstellingen en tekortkomingen op je geestelijke weg.

Hoe vaak gebeurt het niet, dat je jezelf betrapt op een over-reactie, een reactie tegenover anderen die veel te fel is, veel te betweterig, veel te voorbarig of juist, dat je je betrapt op een onder-reactie, op een veel te slappe of onverschillige houding tegenover iemand of iets.

Een over-reactie doet je schuldig voelen, omdat je merkt, dat het vruchteloos was. het gesprek werd afgebroken, je kon de ander niet meer bereiken en er ontstond een vervelende stilte.

Een onder-reactie doet je ook schuldig voelen. Je hebt te weinig gedaan. Je hield je stil. Een ander ging vertwijfeld weg, niet wetend of hij/ zij ooit nog iets aan je zou kunnen hebben.

Het vervelendste is, wanneer je in de knoop raakt door te gaan compenseren. Was je te fel, dan doe je moeite om milder te zijn, voorzichtiger en meer begrip te tonen.
Was je te zwak, dan neem je je voor om adequater en rechtlijniger stelling te nemen.

Maar al met al begin je in een kringetje rond te draaien. Je bent feitelijk hard aan het werk om een uitgebalanceerd mens te zijn. Je wordt tactischer, strategischer. Je gaat je eigen score bijhouden, jezelf beoordelen, jezelf een cijfer geven.

Totdat je met een schok ontwaakt en plotseling beseft, dat je jezelf aan het helpen bent en dat je jezelf aan het opknappen bent. Ongemerkt zijn vrome bedoelingen en een terechte zelfkritiek omgeslagen in geforceerde zelf-red-pogingen.

Dat kan je dan weer zo schuldig doen voelen, dat je de kans loopt om weer helemaal opnieuw te beginnen.

Trouwens, overreactie en onderreactie zijn ook zonden in de relatie met God. Of we stellen ons assertief te weer tegen Hem en zien Zijn geduld en liefde niet, maar menen met onze eigenwillige godsdienst Hem Zelf nog wat te moeten leren (soms lijkt het wel alsof God er in moet toestemmen, dat wij niet uitverkoren zijn, zo zeker is men soms van die zaak) of (onderreactie) we laten Hem maar een beetje op een afgelegen plekje zitten in ons godsdienstige wereldje, zien Hem niet werkelijk als een optie en behelpen ons met een wat vaag vermoeden over Zijn rol in ons leven.

Maar... en daar gaat het om. Door steeds te beseffen, dat we de nieuwheid en de oprechtheid van leven alleen uit genade ontvangen en dat het anders helemaal niks wordt, en wanneer we ook bereid zij om al onze pogingen noodgedwongen in te leveren en weer met lege handen tegenover God en mensen te staan, is dit terugkomen bij de bron en deze verlegenheid een inzicht geworden, dat bij geestelijke groei hoort.

We komen steeds meer tot de ontdekking, dat we niet zelf heer en meester zijn over het leven, dat we leven. En dat we niet zelf in de hand hebben hoe en wat we spreken en doen moeten. We gaan inzien, dat we bij alles afhankelijk zijn van Gods genade.

Alleen de genadegaven houden ons op de been, doen ons ongecompliceerd met God en mens omgaan en doen ons de liefde, die we vaak zo krampachtig proberen zelf op te brengen, behouden.

gravo
Gebruikersavatar
vlinder
Berichten: 5474
Lid geworden op: 22 nov 2004, 18:19

Bericht door vlinder »

Ik denk dat bij mij mijn eigen hoogmoed in de weg staat. Ik voel me al zo snel wat beter in de kerk. Ik kan me zo snel ergeren aan anderen en voel me dan beter.

Bijv.
In de kerk: Er wordt voor mij langs in 4 keer een rol doorgegeven. Dan denk ik: Thuis als een kind na een half uur vraagt om een snoepje zegt moeder: je hebt net 1 op. Nu krijgen ze er achter elkaar.

Een kind zit te wiebelen: wordt niet gewezen op de inhoudvolle prediking (ookal is die vaak wel moeilijk te volgen voor kleine kinderen) maar krijgt een snoepje.

Mensen die overal heen zitten te kijken behalve naar de ds.

Jongelui die met het hoofd op de bank liggen

mensen die zitten te luisteren, maar ondertussen met hun gedachten ergens anders zitten.

neem dan mij: ik doe toch veel beter, en ik zit me maar te ergeren en de duivel heeft vrij spel om die afleidingen te gebruiken tot ergernissen.

Dan denk ik: wat erg alsik zo in de kerk zit. Dan voel ik dat dat in de weg staat.

En nog meer......
Een lepel vol vriendelijkheid helpt de ander om de waarheid te slikken.
Mara
Berichten: 23141
Lid geworden op: 15 jun 2010, 15:54

Re: Geestelijke groei

Bericht door Mara »

Geestelijke groei: gave of opgave?
https://www.youtube.com/watch?v=8C_A2AMWo6Y
Als er schaduw is, dan moet er ook licht zijn ~ Spurgeon
Plaats reactie