Johannes van Dijk schreef:Hij is voor 100% te vertrouwen. Maar het geloof kunnen wij niet pakken,niet aanleren,niet kopen,niet aannemen.Het is niet zo eenvoudig als: Het staat er,dus het is óok voor mij. Van nature staan we er buiten, en rest ons de bede:HEERE! Wees mij zondaar genadig. Dat heeft niks met de Heere de schuld geven te maken. Hij verkiest of verwerpt wien Hij wil.
...
dat laatste was ... gewoon een vaststelling dat de Heere niets aan ons verplicht is.
Jij zegt: het geloof kunnen wij niet aannemen.
Ik vind het een vreemde uitspraak, en ik zal proberen uit te leggen waarom.
Jezus zegt (Marc. 4:20 SV):
"En dezen zijn, die in de goede aarde bezaaid zijn, welke het Woord horen en aannemen ..."
Jezus zegt dus dat wij
wel kunnen "aannemen".
Maar: aannemen gaat over Gods Woord, of beter: over Gods belofte(n). Niet over "geloof".
God biedt niet "het geloof" aan, maar Zijn belofte.
En toegegeven, ik zag dat werd verwezen naar Johannes, die zegt (Joh. 3:27 SV):
"Een mens kan geen ding aannemen, zo het hem uit den hemel niet gegeven zij"
En dit wordt uitgelegd alsof wij
niet kunnen aannemen.
Maar dat is niet wat Johannes zegt.
Johannes zegt dat ik niets kan aannemen
als ik het niet eerst gegeven krijg.
Dat klopt. Als je niets (aangeboden) krijgt, valt er niet aan te nemen.
Maar als je WEL iets uit de hemel gegeven krijgt, zegt Jezus dus zelf dat we het dan blijkbaar ook
kunnen (en mogen) aannemen.
En als het goed is, wordt er veel gezaaid (= wordt er dus veel uit de hemel gegeven), en dus valt er iets aan te nemen.
En dan blijft het heel simpel:
Het aannemen is iets wat een mens zelf moet doen.
Ik krijg het niet in mijn handen gedrukt, ik moet het aannemen.
Het wordt mij voorgehouden, en ik moet het pakken.
Dat is nu eenmaal wat "aannemen" betekent.
En dat aannemen betekent dan: vertrouwen dat wat God zegt, waar is.
Dat, zoals de catechismus ook zegt, ik er op vertrouw dat het
ook voor mij is.
(In het engels wordt "geloof" ook wel aangeduid met "faith", wat zoveel betekent als "vertrouwen".)
Dat is "aannemen": geloven/vertrouwen dat Gods belofte "waar" is, en "ook voor jou".
En dan vanuit dat vertrouwen gaan leven.
En
als het goed is, krijg je in ELKE preek die genade uit de hemel aangeboden.
Elke keer hoor je te horen te krijgen: God heeft verzoening teweeg gebracht. Voor een ieder die het aan wil nemen.
Ja: "WIL" nemen.
Een ander beeld:
De genade wordt ons aangeboden, zo eenvoudig als dat de Heilige Geest op jouw deur klopt, en je alleen maar open hoeft te doen.
Maar je moet wel zelf open doen.
De Geest komt niet binnen zonder open deur, en opent ook niet zelf de deur.
Als je er op gaat zitten wachten dat Hij een trucje bedenkt om door die gesloten deur heen te komen,
dan neem je dus NIET aan.
En ook als je twijfelt of je het wel 'waard' bent om die deur open te mogen doen:
Waarom zou de Geest kloppen als je het niet waard bent?