Heb ook steeds geprobeerd dit zo naar voren te brengen, aan de ene kant een eenzijdig Godswege, aan de andere kant gij hebt niet gewild.Isala schreef:Het ging om het citaat van John Owen wat Jeremiah plaatste.JCRyle schreef:Bij mij komen toch wel enige vragen op:
- Waar is de onmogelijkheid van 's mensen kant?
- Waar zijn de werkingen des Geestes?
- En neigt dit niet naar menselijke activisme? En bij het laatste denk ik voornamelijk aan je regels over de volharding. Juist dat volk waarvoor deze oproep er ligt, heeft moeten leren bij aanvang en voortgang 'Uit u geen vrucht meer in der eeuwigheid'.
Ik wilde graag de twee zaken bij elkaar houden, zoals die in de Bijbel ook naar voren komen. Aan de ene kant dat er in ons niets goeds is, en dat wij alles van Hem ontvangen moeten. Aan de ander kant dat wij op de oordeelsdag afgerekend worden op het feit dat we door ongeloof niet hebben gewild (zoals we zien bij Jeruzalem).
Het feit dat er in ons niets goeds te vinden is, kan ons niet anders dan uitdrijven naar Christus. Het grootste wonder is dat Hij ons wil aannemen, juist doordat wij niets hebben en er met onszelf niet kunnen komen! De Heere wil het ons schenken, dat is juist het Evangelie, wat zo mooi en treffend in Jesaja 55 wordt aangeboden! En niets is gepaster voor een mens dan de toevlucht tot Hem te mogen nemen en er zo achter te komen dat Hij juist wel wil, en dat Hij maakt dat wij ook willen. (werkingen van de Geest)
Het feit dat Christus mensen zaligen wil, en dat juist dat door onwil wordt afgewezen, dat zal (vooral voor kerkmensen die het week in week uit horen) ons zwaar aangerekend worden.
Het naar de Heere gaan, en belijden dat onze onwil recht tegenover Zijn wil staat, is echt geen activisme, maar het beste wat je kunt doen!
Ook mbt tot de volharding zie je die twee zaken, de Heere schakelt de mens ook in. Niet omdat de mens daar zelf de stappen in zet, maar omdat de Heere hem inschakelt. Johannes en Paulus blijf dit ook herhalen: Blijf in Christus. Blijf vasthouden aan het fundament. Volhard tot het einde. Houd elkaar in het oog dat men niet afdwaalt. Het blijft een groot geheim hoe de Heere dit uit heeft gedacht. Ik vind dat zo'n ontzagwekkend Goddelijk mysterie.
Aan de ene kant strijd om in te gaan, aan de andere kant uit genade zijt gij zalig geworden en dat niet uit u het is Gods gave.
Beiden staan in de Bijbel.
Toen een ouderling mij vroeger in een gesprek vroeg, maar waarom blijft de bekering dan uit? Heb ik tot mijn schande geantwoord, de Heere is er vrij in, natuurlijk was me dat zo geleerd, maar het is zo makkelijk om te zeggen en de Heere de schuld geven. ik wil wel, maar Hij wil het niet geven. De tekst uit Ezechiel is gaan leven, Ik heb geen lusten in de dood van een zondaar, maar daarin heb Ik lust, dat hij zich bekeerd en leef, bekeer u bekeer u o huis van Israël want waarom zoudt gij sterven. Dit is net zo'n klacht als de Heere Jezus bij Jeruzalem.
Zouden wij dan mogen zeggen, ja maar God moet het doen, zou God dit zeggen en dat erbij zeggen, maar je kunt het toch niet?
Hij is voor 100% te vertrouwen, laten we in Hem geloven.