Gelezen, gedacht, gehoord... [3]

[Dodo]

Mensen, deze man heeft naar we aannemen ongetwijfeld een goede intentie. Helaas manoeuvreert hij wat onhandig, en dan maakt de godsdienst wel gehakt van je. Reken daar maar op.

Het is niet eerlijk om een groep mensen die eerlijk naar de bijbel willen luisteren en daarover in gesprek gaan met iemand, weg te zetten als "de godsdienst".

Daarom denk ik ook dat er voor de echt levende Kerk geen plekje op deze aarde overblijft. Dat lijkt naar ons gevoel wel oneerlijk, maar wel naar de Schrift.
Ik voel ook wel dat ik nu niet veel meer kan zeggen.
Zijt niet hoog gevoelende maar vrees.

Je luistert niet. Jij zegt dingen die niet eerlijk zijn. Hans van Dijk schrijft voortdurend dingen die ook in reformatorisch Nederland uitzonderlijk zijn, en niet op de bijbel gegrond. Jij doet dat ook vaak. En dan zeg je dat mensen die jullie tegenspreken "de godsdienst" zijn. Dat is niet eerlijk. Degenen die jullie tegenspreken bedoelen het in ieder geval goed, en ze willen recht doen aan wat de bijbel zegt. Dat zou je moeten waarderen.

[eilander]

Daarom denk ik ook dat er voor de echt levende Kerk geen plekje op deze aarde overblijft. Dat lijkt naar ons gevoel wel oneerlijk, maar wel naar de Schrift.

Nee, dat is niet naar de Schrift. Daar wordt wel over vreemdelingschap gesproken, maar de Heere Jezus bidt "Ik bid niet, dat Gij hen uit de wereld wegneemt, maar dat Gij hen bewaart van den boze".

[-DIA-]

Daarom denk ik ook dat er voor de echt levende Kerk geen plekje op deze aarde overblijft. Dat lijkt naar ons gevoel wel oneerlijk, maar wel naar de Schrift.

Nee, dat is niet naar de Schrift. Daar wordt wel over vreemdelingschap gesproken, maar de Heere Jezus bidt "Ik bid niet, dat Gij hen uit de wereld wegneemt, maar dat Gij hen bewaart van den boze".

Dat is ook waar. Zowel dat is waar als het ander.
Enkele punten van opmerken:
* Het gaat hier over de levende Kerk
* Voor Zijn Eigen werk zal God instaan.
Wat het zou moeten zijn:

* De levende Kerk dient een zoutend zout te zijn.
* Een lichtend licht.
* Bestraffende man in de poort
* Onderwijzend in de Waarheid
* Bevindelijk de zaken kunnende toepassen
* Ootmoed, liefde en bewogenheid in het speken

Wat ons ontbreekt is zo vaak: ootmoed.
Het wordt wel als het meest belangrijke genoemd.
En als dat ontbreekt, komen we uit de hoogte als vele meesters.
Dan zijn we niet anders dan een luidende schel en een klinkend metaal.
Daar mogen we, denk ik, wel terecht voor vrezen.
Als ik dat niet ben, en wie zou dat zo durven zeggen,
wat wordt er dan van een blote belijdenis?
Daarom zei ik ook: Wees niet hoog gevoelende maar vreest.

Soms voel je wel aankomen dat je niet veel meer kunt zeggen.
Het gevaar van escalatie ligt er weer.
Hoe zou dat komen? Zou ik me moeten terug trekken?
Wellicht wel het meest verstandig, als we zo op onszelf zien.
Ik voel tevens wel aan dat ook hier gebruik van zal worden gemaakt.
Er zal worden gezegd: "Nou ga dan maar."
Dan kan ik daar ook niets tegenin brengen.
Dat is wel de praktijk, een klein beetje ondervinding leert dat wel.
Dan is het forum tenminste rustig.
Want onrust wil ik liever niet.

[ejvl]

Het moment van de levendmaking kan altijd pas achteraf worden gezegd. Als men in Christus is kan men zeggen, toen en toen is God al begonnen te werken in mijn leven. Er is geen enkel mens op deze aarde die kan zeggen wel levendgemaakt te zijn, maar Christus nog niet te kennen. Iemand die dat zegt weet niet waar hij het over heeft. De enige rust en zekerheid die er is, is in Christus, inclusief de vergeving van zonden.
En om het nog ingewikkelder te maken, sommigen zoals @Johannus van Dijk, menen dat er jaren tussen levendmaking en wedergeboorte (in ruimere zin) kan zitten, maar dat staat niet in de DL, h3, p12.

Je moet dit omdraaien.Eerst de wedergeboorte.(levendmaking) dan de opwas van het kind van melk naar vaste spijze.Niet zoals jij stelt jaren tussen levendmaking en wedergeboorte.Hier draai je de boel om,wat ik nooit zo gezegd heb.Ook is er voor de geboorte sprake van zwangerschap. Maar dat hoeft niet altijd wat te zeggen,al kan er wel hoop zijn in die periode.Want ik lees er waren barensangsten,en barensweeën maar we hebben niet dan wind gebaart! Zie dat maar als een miskraam in geestelijk opzicht(Koning Saul enz)

Excuses als je dat nooit gezegd/bedoelt hebt.
Wat vind je van een uitspraak van vd Groe?
De eerste en onmiddellijke vrucht van de wedergeboorte is de rechtvaardigmaking.

[CvdW]

Oudvaders trekken het niet uit elkaar. Heden ten dage wel. Daardoor is de afwijking t.o.v. de Reformatie.

[Johannes van Dijk]

Het moment van de levendmaking kan altijd pas achteraf worden gezegd. Als men in Christus is kan men zeggen, toen en toen is God al begonnen te werken in mijn leven. Er is geen enkel mens op deze aarde die kan zeggen wel levendgemaakt te zijn, maar Christus nog niet te kennen. Iemand die dat zegt weet niet waar hij het over heeft. De enige rust en zekerheid die er is, is in Christus, inclusief de vergeving van zonden.
En om het nog ingewikkelder te maken, sommigen zoals @Johannus van Dijk, menen dat er jaren tussen levendmaking en wedergeboorte (in ruimere zin) kan zitten, maar dat staat niet in de DL, h3, p12.

Je moet dit omdraaien.Eerst de wedergeboorte.(levendmaking) dan de opwas van het kind van melk naar vaste spijze.Niet zoals jij stelt jaren tussen levendmaking en wedergeboorte.Hier draai je de boel om,wat ik nooit zo gezegd heb.Ook is er voor de geboorte sprake van zwangerschap. Maar dat hoeft niet altijd wat te zeggen,al kan er wel hoop zijn in die periode.Want ik lees er waren barensangsten,en barensweeën maar we hebben niet dan wind gebaart! Zie dat maar als een miskraam in geestelijk opzicht(Koning Saul enz)

Excuses als je dat nooit gezegd/bedoelt hebt.
Wat vind je van een uitspraak van vd Groe?
De eerste en onmiddellijke vrucht van de wedergeboorte is de rechtvaardigmaking.

Dat ben ik helemaal met vd Groe eens.De mens krijgt in de wedergeboort alles tegelijk.Maar het is de Heilige Geest die het in de juiste porties uitpakt,en op Gods tijd invoegt in het leven.Het is niet in het natuurlijke,noch in het geesteklijke:Vandaag zaaien,en morgen dorsen!

[ejvl]

Het moment van de levendmaking kan altijd pas achteraf worden gezegd. Als men in Christus is kan men zeggen, toen en toen is God al begonnen te werken in mijn leven. Er is geen enkel mens op deze aarde die kan zeggen wel levendgemaakt te zijn, maar Christus nog niet te kennen. Iemand die dat zegt weet niet waar hij het over heeft. De enige rust en zekerheid die er is, is in Christus, inclusief de vergeving van zonden.
En om het nog ingewikkelder te maken, sommigen zoals @Johannus van Dijk, menen dat er jaren tussen levendmaking en wedergeboorte (in ruimere zin) kan zitten, maar dat staat niet in de DL, h3, p12.

Je moet dit omdraaien.Eerst de wedergeboorte.(levendmaking) dan de opwas van het kind van melk naar vaste spijze.Niet zoals jij stelt jaren tussen levendmaking en wedergeboorte.Hier draai je de boel om,wat ik nooit zo gezegd heb.Ook is er voor de geboorte sprake van zwangerschap. Maar dat hoeft niet altijd wat te zeggen,al kan er wel hoop zijn in die periode.Want ik lees er waren barensangsten,en barensweeën maar we hebben niet dan wind gebaart! Zie dat maar als een miskraam in geestelijk opzicht(Koning Saul enz)

Excuses als je dat nooit gezegd/bedoelt hebt.
Wat vind je van een uitspraak van vd Groe?
De eerste en onmiddellijke vrucht van de wedergeboorte is de rechtvaardigmaking.

Dat ben ik helemaal met vd Groe eens.De mens krijgt in de wedergeboort alles tegelijk.Maar het is de Heilige Geest die het in de juiste porties uitpakt,en op Gods tijd invoegt in het leven.Het is niet in het natuurlijke,noch in het geesteklijke:Vandaag zaaien,en morgen dorsen!

Dus als ik het goed begrijp kan de mens wedergeboren zijn, zonder Christus te kennen als schuldovernemende borg?
En daaraan gekoppeld, is er een volk van God die kan zeggen een veranderd leven te hebben, maar Christus nog niet te kennen als Borg en Zaligmaker?

[Johannes van Dijk]

Dus als ik het goed begrijp kan de mens wedergeboren zijn, zonder Christus te kennen als schuldovernemende borg?
En daaraan gekoppeld, is er een volk van God die kan zeggen een veranderd leven te hebben, maar Christus nog niet te kennen als Borg en Zaligmaker?

Dat eerste kan zeker ja.Die bloedvloeiende vrouw lag al van eeuwigheid in de liefde Gods,maar daar kwam ze pas achter toen ze de zoom van Zijn kleed aanraakte,en o wonder! Na 12 jaren ellende de stroom des bloeds terstond opdroogde!Het tweede is niet juist geformleerd.Je kan niet zeggen een veranderd leven te hebben.Dat kunnen anderen in je omgeving wél zien.Veel mensen die veranderd zijn,zijn ook later weer terug gevallen in de wereld.Dus elke verandering is nog geen vernieuwing.Maar als je hoort bij het volk dat de Heere van eeuwigheid liefheeft,dan zal je zeker aan deze kant van het graf,Christus als Borg(persoonlijk) leren kennen.

[CvdW]

@Hans
Lezen we dit ook in Bijbel. Wat zeggen oudvaders hierover?
(Verwar je verkiezing niet met wedergeboorte?)

[samanthi]

Dus als ik het goed begrijp kan de mens wedergeboren zijn, zonder Christus te kennen als schuldovernemende borg?
En daaraan gekoppeld, is er een volk van God die kan zeggen een veranderd leven te hebben, maar Christus nog niet te kennen als Borg en Zaligmaker?

Dat eerste kan zeker ja.Die bloedvloeiende vrouw lag al van eeuwigheid in de liefde Gods,maar daar kwam ze pas achter toen ze de zoom van Zijn kleed aanraakte,en o wonder! Na 12 jaren ellende de stroom des bloeds terstond opdroogde!Het tweede is niet juist geformleerd.Je kan niet zeggen een veranderd leven te hebben.Dat kunnen anderen in je omgeving wél zien.Veel mensen die veranderd zijn,zijn ook later weer terug gevallen in de wereld.Dus elke verandering is nog geen vernieuwing.Maar als je hoort bij het volk dat de Heere van eeuwigheid liefheeft,dan zal je zeker aan deze kant van het graf,Christus als Borg(persoonlijk) leren kennen.

Nee dit is onjuist, de bloedvloeiende vrouw had een uitgaande daad van het geloof naar de Heere Jezus toe, ze had het geloof, het was vrucht van haar bekering en niet de bekering zelf, ze wilde genezen worden,dat was de reden waarom ze naar de Heere Jezus ging.

[ejvl]

Dus als ik het goed begrijp kan de mens wedergeboren zijn, zonder Christus te kennen als schuldovernemende borg?
En daaraan gekoppeld, is er een volk van God die kan zeggen een veranderd leven te hebben, maar Christus nog niet te kennen als Borg en Zaligmaker?

Dat eerste kan zeker ja.Die bloedvloeiende vrouw lag al van eeuwigheid in de liefde Gods,maar daar kwam ze pas achter toen ze de zoom van Zijn kleed aanraakte,en o wonder! Na 12 jaren ellende de stroom des bloeds terstond opdroogde!Het tweede is niet juist geformleerd.Je kan niet zeggen een veranderd leven te hebben.Dat kunnen anderen in je omgeving wél zien.Veel mensen die veranderd zijn,zijn ook later weer terug gevallen in de wereld.Dus elke verandering is nog geen vernieuwing.Maar als je hoort bij het volk dat de Heere van eeuwigheid liefheeft,dan zal je zeker aan deze kant van het graf,Christus als Borg(persoonlijk) leren kennen.

Dank voor het antwoord.
Als ik het goed begrijp liggen onze standpunten dan niet heel ver van elkaar.
Je bent het met mij eens dat er geen enkele rust buiten Christus mag zijn?
Dat de rechtvaardigmaking (bewuste vergeving van zonden) geen nadere weldaad is, maar juist een noodzakelijke, directe stap van het geloof is? (dus niet dat iemand kan zeggen dat hij/zij Christus kent, maar nog met een openstaande schuld rondloopt)
Dat er maar 2 wegen zijn, of erbinnen, of erbuiten, en niet een tussenweg?

Sorry voor de bevraging, maar ik probeer het duidelijk te krijgen in de warboel van posts.

[Johannes van Dijk]

Dus als ik het goed begrijp kan de mens wedergeboren zijn, zonder Christus te kennen als schuldovernemende borg?
En daaraan gekoppeld, is er een volk van God die kan zeggen een veranderd leven te hebben, maar Christus nog niet te kennen als Borg en Zaligmaker?

Dat eerste kan zeker ja.Die bloedvloeiende vrouw lag al van eeuwigheid in de liefde Gods,maar daar kwam ze pas achter toen ze de zoom van Zijn kleed aanraakte,en o wonder! Na 12 jaren ellende de stroom des bloeds terstond opdroogde!Het tweede is niet juist geformleerd.Je kan niet zeggen een veranderd leven te hebben.Dat kunnen anderen in je omgeving wél zien.Veel mensen die veranderd zijn,zijn ook later weer terug gevallen in de wereld.Dus elke verandering is nog geen vernieuwing.Maar als je hoort bij het volk dat de Heere van eeuwigheid liefheeft,dan zal je zeker aan deze kant van het graf,Christus als Borg(persoonlijk) leren kennen.

Dank voor het antwoord.Als ik het goed begrijp liggen onze standpunten dan niet heel ver van elkaar.Je bent het met mij eens dat er geen enkele rust buiten Christus mag zijn? Dat de rechtvaardigmaking (bewuste vergeving van zonden) geen nadere weldaad is, maar juist een noodzakelijke, directe stap van het geloof is? (dus niet dat iemand kan zeggen dat hij/zij Christus kent, maar nog met een openstaande schuld rondloopt)Dat er maar 2 wegen zijn, of erbinnen, of erbuiten, en niet een tussenweg?Sorry voor de bevraging, maar ik probeer het duidelijk te krijgen in de warboel van posts.

Klopt buiten Jezus is geen leven.De rechtvaardigmaking(van Gods kant uit) gaat voor de levendmaking.Sion zal door recht verlost worden enz.Na het recht de genade.Of ook dit: Goed doet geen nut ten dage der verbolgenheid,maar de gerechtigheid(van Christus) redt van de dood.

[ejvl]

Klopt buiten Jezus is geen leven.De rechtvaardigmaking(van Gods kant uit) gaat voor de levendmaking.Sion zal door recht verlost worden enz.Na het recht de genade.Of ook dit: Goed doet geen nut ten dage der verbolgenheid,maar de gerechtigheid(van Christus) redt van de dood.

Maar waarom sprak je dan wel dat er een bedekte schuld kan zijn maar nog geen vergeven schuld? Met alleen een bedekte schuld gaat een mens dus verloren?
De rechtvaardigmaking is de vergeven schuld, los van het feit dat God dat al lang beslist en gedaan heeft, ik denk dat de mens dit ook direct bij aanvang ervaart. Niet als nadere weldaad maar in eigen gewaarwording is dat het begin van het geestelijke leven. Hoe klein en aangevochten dit ook kan zijn.

[samanthi]

Dus als ik het goed begrijp kan de mens wedergeboren zijn, zonder Christus te kennen als schuldovernemende borg?
En daaraan gekoppeld, is er een volk van God die kan zeggen een veranderd leven te hebben, maar Christus nog niet te kennen als Borg en Zaligmaker?

Dat eerste kan zeker ja.Die bloedvloeiende vrouw lag al van eeuwigheid in de liefde Gods,maar daar kwam ze pas achter toen ze de zoom van Zijn kleed aanraakte,en o wonder! Na 12 jaren ellende de stroom des bloeds terstond opdroogde!Het tweede is niet juist geformleerd.Je kan niet zeggen een veranderd leven te hebben.Dat kunnen anderen in je omgeving wél zien.Veel mensen die veranderd zijn,zijn ook later weer terug gevallen in de wereld.Dus elke verandering is nog geen vernieuwing.Maar als je hoort bij het volk dat de Heere van eeuwigheid liefheeft,dan zal je zeker aan deze kant van het graf,Christus als Borg(persoonlijk) leren kennen.

Nee dit is onjuist, de bloedvloeiende vrouw had een uitgaande daad van het geloof naar de Heere Jezus toe, ze had het geloof, het was vrucht van haar bekering en niet de bekering zelf, ze wilde genezen worden,dat was de reden waarom ze naar de Heere Jezus ging.

Hans wil je hier op reageren?

[Johannes van Dijk]

Klopt buiten Jezus is geen leven.De rechtvaardigmaking(van Gods kant uit) gaat voor de levendmaking.Sion zal door recht verlost worden enz.Na het recht de genade.Of ook dit: Goed doet geen nut ten dage der verbolgenheid,maar de gerechtigheid(van Christus) redt van de dood.

Maar waarom sprak je dan wel dat er een bedekte schuld kan zijn maar nog geen vergeven schuld? Met alleen een bedekte schuld gaat een mens dus verloren?De rechtvaardigmaking is de vergeven schuld, los van het feit dat God dat al lang beslist en gedaan heeft, ik denk dat de mens dit ook direct bij aanvang ervaart. Niet als nadere weldaad maar in eigen gewaarwording is dat het begin van het geestelijke leven. Hoe klein en aangevochten dit ook kan zijn.

Daar is in kerkelijk Nederland al genoeg strijd over gevoerd.Je kan voor jezelf een openstaande schuld hebben,die al lang betaald is.Maar van die betaling weet je pas af,als die kwijtschelding bekend word gemaakt. Zo kan een bedekte schuld tóch een vergeven schuld zijn.Maar het kan óok zijn dat de schuld ontdekt word in de ziel.Dus de gewaarwording tegen Wie we gezondigd hebben,en van een hemelhoge openstaande schuld! Maar daarmee is de schuld nog niet vergeven.Zo beter?