niet-christelijke vrienden

[DDD]

Als ik het RD mag geloven (en waarom niet) schreef ds. K. Hoefnagel in Bewaar het Pand het volgende:

Een kind van God kan wel goddeloze kennissen hebben, maar geen goddeloze vrienden.

Ik verbaas me nogal over deze stelling. Als ik het goed begrijp kan een kind van God wel overspel plegen, zelfs moorden begaan, maar geen goddeloze vrienden hebben. Het verbaast mij vooral omdat kinderen van God zelf ook goddeloos kunnen zijn. Dat sluit elkaar helaas niet uit.

Los daarvan: ik vind het veel moeilijker om bevriend te zijn met een historisch 'gelovige' die goddeloos is, dan met iemand die niet in God gelooft.

En hoe zou deze dominee denken over kinderen die zich niet bekeren? En broers en zussen? Moet je die als kennissen behandelen? En wat heeft dat dan voor consequenties?

Ik vraag me af of deze dominee wel enig idee heeft wat hij schrijft. Hoe langer ik er over nadenk, hoe dommer ik de uitspraak vind.

Nu is het mogelijk een citaat dat uit zijn verband is gehaald, dus wellicht kan iemand het citaat in zijn verband plaatsen. Maar ik ben heel benieuwd naar andere gedachten hierover. Misschien zie ik iets over het hoofd.

[helma]

Vanmorgen las ik juist uit Jakobus 4:
Zo wie dan een vriend der wereld wil zijn, die wordt een vijand van God gesteld.

[-DIA-]

Een christen zal altijd bewogen zijn met zijn naaste.
Wie is uw naaste? Elk die op je weg wordt geplaatst, en die hebben we lief te hebben.
Niet de zonde in de mens, wel de mens als medereiziger naar de eeeuwigheid.
Dan kan het niet anders of me zal bewogen worden met een mens die gans verkeerde
wegen gaat.

En wat zegt David? Ik ben een vriend en een metgezel van allen die U vrezen.
Maar ook: Zou ik niet haten die U haten? Ik haat ze met een volkomen haat.

Is dit tegenstrijdig? Nee toch? Hier wordt de ziel van de mens verbonden met
Gods volk. En dat volk ziet waar zijn naaste naartoe gaat: Namelijk dat we eens
samen zullen staan voor de Rechter van hemel en aarde. En heb je daar enig besef van,
dab kun je je naaste (ook al is het de grootste zondaar) niet haten, maar bewogen
zijn aangaande zijn eeuwige bestemming, en... kan het dan een vriend zijn?
Ik meen van niet. Zeker de zonde in die mens niet. Niet in die zin om zo'n mens als een
zondaar minder te achten, gedachtig zijnde aan wat je zelf bent.

Maar een zielsvriend is wat anders:
Zie aangehaalde woorden uit Psalm 119. Dit is een geestelijke liefde, en geen
algemene liefde. Je zou kunnen denken aan bijzondere zielsbanden als tussen
David en Jonathan. Maar haatte David Saul? Hij zocht het goede, want hij was immers
de gezalfde des Heeren. Dit lag heel teer, maar dat hield niet in dat David de zonde
in Saul vergoelijkte.

[eilander]

Als ik het RD mag geloven (en waarom niet) schreef ds. K. Hoefnagel in Bewaar het Pand het volgende:

Een kind van God kan wel goddeloze kennissen hebben, maar geen goddeloze vrienden.

Ik verbaas me nogal over deze stelling. Als ik het goed begrijp kan een kind van God wel overspel plegen, zelfs moorden begaan, maar geen goddeloze vrienden hebben. Het verbaast mij vooral omdat kinderen van God zelf ook goddeloos kunnen zijn. Dat sluit elkaar helaas niet uit.

Het woordje "kan" interpreteer je denk ik niet goed. Ds. Hoefnagel bedoelt dat meer in de zin van "een kind van God behoort geen goddeloze vrienden te hebben".

Verder denk ik dat je wat te ver gaat in het doordenken van de consequenties voor eigen kinderen, bijvoorbeeld. Je moet niet net doen alsof iemand die zo'n soort stuk schrijft, ook alle gedachtenspinsels die eruit voort kunnen vloeien voor z'n rekening moet nemen.

Anders gezegd: een paar goede (en op zichzelf zeker ook terechte!) vragen aan de schrijver kunnen in een ander beeld van het geschrevene resulteren, dan wat jij of ik daar in eerste instantie aan ontlenen.

[DDD]

Dat laatste ben ik helemaal met je eens. Daarom vraag ik me ook af of ik het wel goed begrepen heb, en ga ik op zoek naar het artikel. En soms denken ook dominees niet lang genoeg na bij wat zij schrijven.

Maar dat neemt de verantwoordelijkheid van de dominee om te schrijven wat hij bedoelt te zeggen, niet weg. 'Kan' en 'behoort' zijn geen synoniemen, en ook al zou dat wel het geval zijn, dan nog moet zo'n citaat niet voor misverstand vatbaar zijn. De uitspraak lijkt mij tamelijk ongelukkig, en kennelijk zag de redactie van het RD reden om deze zo als citaat op te nemen. De redactie zal de zin niet zomaar uit zijn verband hebben willen halen.

Ik vind persoonlijk dat dominees die stevige uitspraken doen, wel degelijk alle consequenties daarvan moeten overdenken. Er zijn immers mensen die hen als autoriteit beschouwen en daaruit concluderen dat zij zich aan dit voorschrift moeten houden.

Los daarvan ben ik het ook niet eens met de stelling dat een kind van God geen onchristelijke vrienden behoort te hebben. Dat heeft mijns inziens niets met 'een vriend der wereld zijn' te maken.

En tenslotte: een dominee die bij zoiets niet denkt aan gemeenteleden die kinderen hebben die ongelovig zijn, zou mijns inziens een bijscholing moeten volgen. Want dat is in elke kerkelijke gemeente een punt van aandacht.

[Mara]

Als ik het RD mag geloven (en waarom niet) schreef ds. K. Hoefnagel in Bewaar het Pand het volgende:

Een kind van God kan wel goddeloze kennissen hebben, maar geen goddeloze vrienden.

Ik verbaas me nogal over deze stelling. Als ik het goed begrijp kan een kind van God wel overspel plegen, zelfs moorden begaan, maar geen goddeloze vrienden hebben. Het verbaast mij vooral omdat kinderen van God zelf ook goddeloos kunnen zijn. Dat sluit elkaar helaas niet uit.

Hoe zie jij dan het spreekwoord: zeg me wie jouw vrienden zijn en ik zal zeggen wie jij bent.?
En hoe moet je dan Psalm 1 lezen: Welgelukzalig is de man, die niet wandelt in den raad der goddelozen, noch staat op den weg der zondaren, noch zit in het gestoelte der spotters;?

Al zie ik wel het punt waar je mee worstelt in de uitspraak van ds. H.

[DDD]

Je vrienden zeggen veel over wie je bent. Als je erg eenkennig bent, heb je alleen maar vrienden die (denk je) hetzelfde denken. Als je wijs bent, zul je ook meer verstandige vrienden hebben. En als je christen bent, zul je vaak meer christelijke vrienden hebben.

Maar 'een vriend van de wereld zijn' is echt iets heel anders dan ongelovige vrienden hebben.

Wellicht dat de geachte dominee zijn eenkennigheid met godsvrucht verwart. Dat idee heb ik bij Bewaar het Pand wel vaker, trouwens.

[Mara]

Je vrienden zeggen veel over wie je bent. Als je erg eenkennig bent, heb je alleen maar vrienden die (denk je) hetzelfde denken. Als je wijs bent, zul je ook meer verstandige vrienden hebben. En als je christen bent, zul je vaak meer christelijke vrienden hebben.

Dat is goed mogelijk.
Een vriendschap is, evenals een huwelijk, geen evangelisatie-instituut.
Maar als je een niet-christelijke vriend hebt, kan het wel zijn dat jij het middel mag zijn dat hij de Heere leert kennen.
Mijn zoon heeft een studievriend die voor het eerst in een kerk kwam, toen mijn zoon belijdenis aflegde en hem uitgenodigd had.
Wat dit zal uitwerken weten we niet.
Ik zie niet dat hij een slechte invloed op onze zoon heeft of dat mijn zoon dingen doet die hij anders niet zou doen.

Maar 'een vriend van de wereld zijn' is echt iets heel anders dan ongelovige vrienden hebben.

Mee eens!

[eilander]

De kans dat ongodsdienstige vrienden ons en onze kinderen beïnvloeden, is groter dan andersom denk ik. Daarom vind ik bezinning op dit punt wel goed.

Ik krijg bij de reacties van DDD een beetje het idee dat hij juist zelf een te groot gewicht aan de woorden van een (of deze) predikant hangt. Je behandelt het nu - zo komt het bij mij over althans - alsof het jurisprudentie is: een rechterlijke uitspraak die aan alle kanten wordt afgewogen voor de uitspraak wordt gedaan, en die vervolgens ook uitgebreid geraadpleegd wordt door belanghebbenden.

Ik zou het wat willen relativeren, overigens niet als pleidooi voor het doen van ongenuanceerde uitspraken van predikanten.

[DDD]

1)De kans dat ongodsdienstige vrienden ons en onze kinderen beïnvloeden, is groter dan andersom denk ik. Daarom vind ik bezinning op dit punt wel goed.

2)Ik krijg bij de reacties van DDD een beetje het idee dat hij juist zelf een te groot gewicht aan de woorden van een (of deze) predikant hangt. Je behandelt het nu - zo komt het bij mij over althans - alsof het jurisprudentie is: een rechterlijke uitspraak die aan alle kanten wordt afgewogen voor de uitspraak wordt gedaan, en die vervolgens ook uitgebreid geraadpleegd wordt door belanghebbenden.

3)Ik zou het wat willen relativeren, overigens niet als pleidooi voor het doen van ongenuanceerde uitspraken van predikanten.

Ad 1)Dat eerste hangt vooral af van je karakter. Iedereen is anders. Maar als het goed is, hebben vrienden invloed op hoe je je ontwikkelt. Dat is zonder twijfel waar.

Ad 2)Ook dat zal beroepsdeformatie zijn. Je hebt ongetwijfeld gelijk. Maar ik blijf erbij dat je je zou verbazen over het aantal mensen dat zelfs figuurlijke uitspraken van dominees letterlijk neemt. En dit is geen figuurlijke uitspraak. Ik heb in Terdege een interview gelezen met een eigenaar van een kledingzaak. Toen een dominee beweerde dat christenen het beste één mode (of mogelijk waren het er twee) achter kon lopen, waren er verschillende mensen die naar die mode kwamen informeren. Dat verzin ik niet. Het is echt waar. Het is vast in Digibron nog te achterhalen, als Terdege daaraan meedoet.

Ad 3) Ik ben de discussie ten eerste begonnen om te achterhalen of ik het goed begrijp. Maar ten tweede ook omdat ik het niet eens ben met het idee dat vriendschappen met ongelovigen niet zouden behoren. Ik zal nog eens goed in de stukjes van ds. Doornenbal zoeken, maar ik meen dat een van zijn goede vrienden een vrijzinnig predikant was of een vrijmetselaar. Dat lijkt mij heel gezond. Mensen die zich omringen met mensen die het met hen eens zijn, zijn gevaarlijk, zeker op leidinggevende posities in de kerk. Daar is al veel kwaad uit voortgekomen, om te beginnen een aantal kerkscheuringen.

[eilander]

ad 2) Ik geloof je direct, maar ik verbaas me erover. Dat gaat inderdaad veel en veel te ver. Of je dat de dominee kunt aanrekenen, vind ik dan ook wel weer de vraag. Je zou haast niets meer zeggen.

ad 3) Ik ben het in hoofdzaak niet geheel met je eens, want ik zie best wel gevaren in dat standpunt. Dat wil niet zeggen dat ik vind dat je alleen maar ja-knikkers om je heen moet verzamelen! Juist mensen die geworteld zijn in het Woord van God zullen je niet altijd over je bol aaien.
En ds. Doornebal.... tja, ik heb enorm genoten van zijn soort van dagboek, ik ben de titel even kwijt. Maar hij was dermate anders dan anders dat je hem moeilijk als autoriteit kunt aanvoeren. Maar mijn sympathie heeft hij zonder meer!

[DDD]

Nou, bij de kleding zal ik het de dominee niet zozeer verwijten. Al hoop ik dat het een goede les is. Het vervelende is dat de predikanten die geen misbruik willen maken van hun positie zich het zo aantrekken dat ze weinig durven zeggen, terwijl degenen die zich nog moeten oefenen in ootmoedigheid er niet zo zwaar aan tillen.

Ik zou niet weten waarom dominee Doornenbal geen autoriteit zou zijn. Hij heeft voor mij een zeldzaam gezag. Er zijn maar bijzonder weinig bevindelijk gereformeerde predikanten die hem in ootmoed en wijsheid hebben overtroffen.

[ejvl]

Hij was bevriend met een dichter. Gerrit Achterberg.
En inderdaad zou ik hem zeker als autoriteit gebruiken.

[Charles]

Als ik het RD mag geloven (en waarom niet) schreef ds. K. Hoefnagel in Bewaar het Pand het volgende:

Een kind van God kan wel goddeloze kennissen hebben, maar geen goddeloze vrienden.

Ik verbaas me nogal over deze stelling. Als ik het goed begrijp kan een kind van God wel overspel plegen, zelfs moorden begaan, maar geen goddeloze vrienden hebben. Het verbaast mij vooral omdat kinderen van God zelf ook goddeloos kunnen zijn. Dat sluit elkaar helaas niet uit.

Lijkt me duidelijk. Het gaat om goddeloze vrienden, dat is niet perse gelijk aan niet-christelijke vrienden. Zou jij bevriend kunnen zijn met iemand die veel vloekt, gore taal uitslaat, zich uitleeft in de zonde?

[Orchidee]

Vaak zijn wereldse vrienden netter in hun taalgebruik dan nette kerkmensen, zelfs bastaardvloeken word heel gewoon gevonden en vieze/vunzige/dubbelzinnige opmerkingen op verjaardagen bijv. verbaas ik me ook over. Ik zal het zeker getroffen hebben maar de wereldse vrienden/ kennissen/ buren die ik heb zijn zeer fatsoenlijke mensen die niet vloeken of gore praat uitslaan.
Natuurlijk zullen sommigen hier het wel weer "generaliserend" vinden