Christelijke vrijheid

[memento]

In deze topic kunnen we verder gaan met de discussie rondom christelijke vrijheid. Wat behelst het, wat niet? Wat zijn de Schriftuurlijke gronden, en noemt de Schrift ook uitzonderingen? Wat hebben onze oudvaders hierover geschreven? Etc.

Om een goede, inhoudelijke discussie te krijgen, stel ik voor dat iedereen probeert niet alleen aan te geven waar hij het niet mee eens is, maar ook probeert te onderbouwen vanuit de Schrift wat zijn eigen visie is.

Om de discussie zuiver te houden, en om te voorkomen dat in de discussie geoordeeld wordt over een bepaald persoon, graag geen casussen inbrengen, behalve dan wanneer ze anoniem zijn.

[Marnix]

Volgens mij wordt hieronder dat verstaan, waarbij de Bijbel geen concrete richtlijnen geeft over of dingen mogen of niet. Denk voor Bijbelse voorbeelden aan het eten van offervlees, het plukken van aren op sabbat, Joodse handelingen en feestdagen. Ze worden niet veroordeeld maar ook niet verplicht, je bent daarin vrij en de belangrijkste opdracht is om elkaar er niet om te veroordelen. Dat zie je tegenwoordig vaak, de Bijbel verbiedt niet het een wel en het ander niet... sterker nog, je kan beide keuzen dan Bijbels onderbouwen. Wat je dan vaak ziet is dat een van beiden eerst gewoonte wordt maar later zo met de cultuur verweven is geraakt dat uit het oog wordt verloren dat het ander ook Bijbels te verantwoorden en goed te keuren is. En dan krijg je onbegrip, veroordeling enz. Want beide partijen kunnen vanuit de Bijbel onderbouwen dat hun punt Bijbels juist is. Bij christelijke vrijheid houdt echter de Bijbelse juistheid van een houding niet in dat de andere houding daarom wel verkeerd moet zijn.

Ik denk dat in Romeinen 14, waar een soortgelijke problematiek besproken wordt, dat ook naar voren komt.... en die vrijheid goed wordt uitgewerkt in bovenstaande: Dat de een iets niet doet wil niet zeggen dat als een ander het wel doet, dat fout is. Of je het wel of niet doet, doe het tot eer van God (Hem liefhebben) en veroordeel de ander niet en geef hem geen aanstoot (en je naaste liefhebben).

Natuurlijk zitten daar grenzen aan, namelijk de vrijheid die Christus geeft, binnen wat de Bijbel leert en wat goed voor ons is (samengevat in de wet). Als mensen menen dat de vrijheid ruimer is misleiden ze zichzelf.

[Terri]

Wat ook helpt om je vrijheid of juist je plicht/regel onder de loep te nemen,is, als je naar onze broeders en zusters in andere landen kijkt.
Het geeft op z'n minst een nadenken van "waarom doen we iets niet/wel".
Soms heel lastig,want het kan zo maar betekenen dat je het niet onderbouwd vanuit de Schrift doet.
Of dat iets een heel andere betekenis heeft, in de context waarin het staat.
Ik denk dat het gebed;" Beproef mij Heere, of er een kwalijke weg bij mij is" heel belangrijk is, bij alles wat we doen of laten.

[-DIA-]

Ik zal me er eens wat in verdiepen.
Maar kan even duren.

Persoonlijk ervaar ik deze tijd als een bange tijd. Een tijd dat veel mag, bijna alles. Zolang... let op, het de Waarheid niet raakt.
Dit is heel tekenend. De aanvallen komen van de seculiere wereld, maar soms nog scherper en pijnlijker van de broeders die soms toch van hetzelfde huis zijn. Hier zien we ook, naar mijn vaste overtuiging, de strijd der geesten ontbranden.
En dat is ook naar de Schrift: De ene broeder zal de andere overleveren. Maar ik hoop er nog nader op terug te komen.

[vlinder]

Ik denk dat een belangrijk punt hierbij ook is dat je je broeder niet ergert. Wanneer hij zich ergert aan jouw leefstijl moet je het m.i. aanpassen. Deze broeder belijdt daarmee trouwens wel een klein geloof te bezitten....

[Gian]

Christelijke vrijheid wordt nu wel beperkt tot de vrijheid in ons handelen tegenover anderen.
Christelijke vrijheid betekent ook dat niets en niemand meer het recht heeft mij te veroordelen naar mijn staat tegenover God op grond van regels of wetten. Voor God ben ik rechtvaardig en Hij ziet me als geheel rein.
Omdat een christen intrinsiek gemotiveerd is (werk van de Geest) om Gods wil te doen heeft hij geen gebod nodig wat eist, maar hooguit een gebod wat de goede richting aangeeft als bepaalde dingen niet duidelijk zouden zijn. Niet om God iets terug te geven, maar om gemeenschap te behouden.
Zijn we dan vrij om te zondigen? Ja en nee, we zijn immers gered, dus kunnen we niet zondigen omdat we dat niet willen. Wat we nog zondigen doet niets af aan onze staat!
Zodra we toch zondigen worden we gevangen door de eis van de wet omdat die zonde altijd door het vlees gedaan wordt. De wet is gelegd op het vlees. We dienen het vlees te negeren en zonden te belijden om rein te blijven.
Daarom zijn we vrij als we wandelen naar de Geest, en gebonden als we het vlees verkiezen.
Als we ons door de Geest laten leiden ervaren we werkelijk christelijke vrijheid en raakt de vraag wat wel of niet mag op de achtergrond. Dat speelt dan niet meer.

[-DIA-]

Ik denk dat een belangrijk punt hierbij ook is dat je je broeder niet ergert. Wanneer hij zich ergert aan jouw leefstijl moet je het m.i. aanpassen. Deze broeder belijdt daarmee trouwens wel een klein geloof te bezitten....

Dat is waar. De Schrift zegt ook: Vergeldt niemand kwaad voor kwaad. Bezorgt hetgeen eerlijk is voor alle mensen.
Indien het mogelijk is, zoveel in u is, houdt vrede met alle mensen.Wreekt uzelven niet, beminden, maar geeft den toorn plaats; want er is geschreven: Mij komt de wraak toe; Ik zal het vergelden, zegt de Heere.

Maar er is nog iets anders wat we niet uit het oog mogen verliezen. Dezelffde heilige Schrift is ook heilig onverdraagzaam (om het zo uit te drukken) tegen alles wat van de reine leer afwijkt.
Het is een teken dat het niet meer verdragen wordt als een mens broederlijk vermaand wordt. Toch is dat onze dure plicht. We moeten acht hebben op onze naaste, en als wij hem zien dwalen terecht wijzen met liefde en zachtmoedigeheid.
Velen verdragen dat niet, en verlaten de Kerk als de censuur aan de orde komt... Of ook al eerder, als een gesprek met de ambtsbroeders minder naar hun zin verloopt... het geeft wel te denken.

Maar dan nog, zal degene die zijn broeder tracht te redden, geen verkeerde wraakzuchtige of ook maar enigzins de gedachten mogen koesteren: Ik heb het hem goed gezegd. Daar zijn we er niet mee. Ettelijk malen ernstiglijk vermamen, dat moet blijven in liefde., en alleen met oog op het behoud van de ziel van de broeder die dwaalt.

[jvdg]

Een one-liner: De Christelijke vrijheid is gebonden aan de vrijheid die Christus de Zijnen schenkt.
In de praktijk van ons dagelijkse leven betekent dit wij dor ons gedrag Christus Naam niet mogen doen lasteren, maar juist integendeel in die gebonden vrijheid de Heerlijkheid van Christus moeten uitstralen.

En wie is daartoe bekwaam? Niemand.
Maar onze onbekwaamheid is geen enkele verontschuldiging om het geloof in Hem niet uit te stralen.

Johannes 8:31
Jezus dan zeide tot de Joden die in Hem geloofden: Indien gijlieden in Mijn woord blijft, zo zijt gij waarlijk Mijn discipelen,

Dus die vrijheid ligt in het blijven in Zijn woord.

[edward]

Een one-liner: De Christelijke vrijheid is gebonden aan de vrijheid die Christus de Zijnen schenkt.
In de praktijk van ons dagelijkse leven betekent dit wij dor ons gedrag Christus Naam niet mogen doen lasteren, maar juist integendeel in die gebonden vrijheid de Heerlijkheid van Christus moeten uitstralen.

En wie is daartoe bekwaam? Niemand.
Maar onze onbekwaamheid is geen enkele verontschuldiging om het geloof in Hem niet uit te stralen.

Johannes 8:31
Jezus dan zeide tot de Joden die in Hem geloofden: Indien gijlieden in Mijn woord blijft, zo zijt gij waarlijk Mijn discipelen,

Dus die vrijheid ligt in het blijven in Zijn woord.

Maar je zegt toch net dat we daartoe onbekwaam zijn?

[Wilhelm]

Vanochtend las ik Titus 3
En in vers 9 staat "Maar wedersta de dwaze vragen en geslachtsrekeningen, en twistingen, en strijdingen over de wet; want zij zijn onnut en ijdel"
Volgens mij is dit voor ons allen een les.

[huisman]

Vanochtend las ik Titus 3
En in vers 9 staat "Maar wedersta de dwaze vragen en geslachtsrekeningen, en twistingen, en strijdingen over de wet; want zij zijn onnut en ijdel"
Volgens mij is dit voor ons allen een les.

Ik zie het verband niet zo, zeker niet als je het gedeelte in zijn contekst leest. maar misschien kun jij het uitleggen.

9 ¶ Maar wedersta de dwaze vragen en geslachtsrekeningen, en twistingen, en strijdingen over de wet; want zij zijn onnut en ijdel.
10 Verwerp een kettersen mens na de eerste en tweede vermaning;
11 Wetende, dat de zodanige verkeerd is , en zondigt, zijnde bij zichzelf veroordeeld.

En twistingen en strijdingen over de wet. Er waren onder hen, die de Mozaische regelen en ceremoniën voorstonden, en deze door de gemeenten wilden onderhouden zien, ofschoon ze door het Evangelie en de komst van Christus waren vervuld en afgeschaft. -Titus mocht hun geen voet geven, maar moest hen vermijden en tegenstaan, want zijn onnut en ijdel. Dat slaat zowel op de dwaze vragen en geslachtsrekeningen, als op de twistingen en strijdingen over de wet. Wel verre dat ze dienstig zijn om te onderwijzen en op te bouwen in de godzaligheid, zijn zij er veel meer hinderpalen voor; de Christelijke godsdienst en de goede werken, die gehandhaafd moeten worden, zullen er door verzwakt en benadeeld worden; de vrede der gemeente wordt er door verstoord en de voortgang van het Evangelie gestremd. Dienaren moeten niet alleen onderwijzen dingen, die nuttig en goed zijn, maar het tegendeel vermijden en weerstaan, omdat dit het geloof zou bederven, de godzaligheid en de goede werken verhinderen; ook moet de gemeente niet het oor gestreeld worden, maar zij moet gezonde leer liefhebben en omhelzen, die het meest tot nut en opbouwing dient.

II. Maar omdat er, niettegenstaande dit alles toch ketterijen en ketters in de gemeente zullen zijn, geeft de apostelen aan Titus aanwijzing hoe hij in zulke gevallen handelen moet, vers 10. Hij die de waarheid, zoals zij in Christus Jezus is, verzaakt, die valse leringen bedenkt en die verbreidt tot verderf van het geloof op gewichtige en belangrijke punten, en daardoor den vrede der gemeente verwoest, moet, nadat behoorlijke middelen om hem tot inkeer te brengen vergeefs aangewend werden, verworpen worden. Verwerp hem na de eerste en tweede vermaning; vermaan hem eerst opdat hij zo mogelijk terug gebracht worde, en gij uw broeder moogt gewinnen; maar indien dat niet helpt, verwerp hem uit de gemeenschap, opdat anderen niet benadeeld worden, en waarschuw alle Christenen hem te mijden.

Wetende dat de zodanige verkeerd is (afgekeerd van den grondslag), en zondigt op ergerlijke wijze, zijnde bij zichzelven veroordeeld. Zij, die zich door vermaningen niet laten gezeggen, maar in hun zonden en dwalingen blijven volharden, zijn verkeerd en bij zichzelven veroordeeld. Zij brengen over zichzelven de straf, welke de regeerders der kerk op hen moeten toepassen; zij onttrekken zichzelven aan de gemeente en daardoor aan hare gemeenschap en veroordelen dus zichzelven. Merk op:

1. Hoe groot een kwaad werkelijke ketterij is; daarom moet niemand er lichtvaardig van beschuldigd worden, ofschoon bij allen er streng tegen gewaakt moet worden. Zulk een is verkeerd of afgekeerd; een woord ontleend aan een gebouw, dat zo vervallen is, dat het moeilijk, zo niet onmogelijk, is het te herstellen of te herbouwen. Werkelijke ketters zijn zelden tot het ware geloof gebracht; omdat niet zozeer een onjuist oordeel als tegenstreven van den wil in het spel is; en wel door hoogmoed, eerzucht, eigenzinnigheid, gierigheid of dergegelijke zonde; waartegen dus moet gewaakt worden. Wees nederig, heb de waarheid lief en breng haar in beoefening, en gij zult geen prooi worden van vervloekte ketterij.

2. Er moet moeite en geduld besteed worden ook aan hen, die het ergerlijkst dwalen. Zij moeten niet gemakkelijk opgegeven en uitgeworpen worden; maar behoorlijk tijd en middelen moeten aangewend worden om hem terug te brengen.

3. De middelen der gemeente, zelfs tegenover ketters, zijn overredend en zedelijk. Zij moeten worden vermaand, onderwezen en gewaarschuwd; dat bedoelt noethesia.

4. Bij voortgezetten tegenstand en onbekeerlijkheid heeft de gemeente de macht, en is zij verplicht, haar eigen zuiverheid te bewaren, door zulk een bedorven lid af te scheiden. Deze tucht kan door Gods zegen dienstbaar worden tot bekering van den zondaar; en zo niet, dan zal zij hem des te minder te verontschuldigen maken in zijn veroordeling.

[edward]

Vanochtend las ik Titus 3
En in vers 9 staat "Maar wedersta de dwaze vragen en geslachtsrekeningen, en twistingen, en strijdingen over de wet; want zij zijn onnut en ijdel"
Volgens mij is dit voor ons allen een les.

Inderdaad.
80% van de topics kan gelijk dicht.

[marnikov]

Ik heb een tiental jaren geleden wel eens een 'gedicht' gelezen die ik jullie toch niet wil onthouden. Ik ben de precieze bewoordingen helaas kwijt, mijn excuses daarvoor.



Stofregen acht men niet, maar die er lang in treden
dringt door tot op het bot en en brengt voort natte leden.
Zonden die men in het algemeen nietig acht,
heeft al velen om het leven gebracht.

[Sola Scriptura]

Volgens Paulus waren de wettische broeders juist de zwakke, dus die door hun achtergrond en gewoonte (bijvoorbeeld joden) nog gewetenslast hadden bij het eten van sommige dingen of bepaalde feestdagen. De christen die weet dat hij vrij is moet dus geen aanstoot geven aan de zwakke en zich aanpassen.

Verder gaat het niet zo zeer om ons, wat mogen we wel, wat is de grens? Dan zijn we nog steeds egocentrisch bezig. We kunnen ons beter afvragen bij alles wat we doen of zeggen of het God verheerlijkt, en wat het voor onze getuigenis doet naar de buitenwereld.
Bonhoeffer heeft gelijk als hij spreekt over goedkope genade in zijn boek Navolging.

bij de titel van dit topic dacht ik gelijk aan:

1pet 2:

Want zó is het de wil van God, dat gij door goed te doen de mond snoert aan de onwetendheid van de onverstandige mensen, 16 als vrijen en niet als mannen, die de vrijheid misbruiken tot dekmantel voor hun kwaadwilligheid, maar als dienaren Gods

[Luther]

Christelijke vrijheid is...
... de vrijheid om God lief te hebben boven alles en de naaste als zichzelf.
... de vrijheid om niets te willen weten dan Jezus Christus en Dien gekruisigd.
... de vrijheid om alleen goed te doen.
... de vrijheid om een ander niet te stoten.
... de vrijheid om de minste te mogen zijn.
... de vrijheid om geen ergernis te geven en te nemen.

Christelijke vrijheid is geen recht; het inleveren ervan geen plicht.
Christelijke vrijheid is een gezindheid, die voortkomt uit: Indien de Zoon u zal vrijgemaakt hebben, zo zult gij waarlijk vrij zijn. (Joh. 8)