Geloofsbelijdenis

[Fjodor]

Ik weet niet of het mijn mening is, zo komt het over. Dat iemand van buitenaf even komt vertellen wat er allemaal fout is. Ik herken het ook niet trouwens.

Ik wel. Ik heb net belijdenis gedaan gisteren. Het is zijdelings tijdens catechese een keer aan bod gekomen: moet je echt geloven? Daar word enkel dit zinnetje gezegd: 'Nee, dat mogen we niet van je eisen'. En Gods Woord dan? Luk 14:23: En de heer zeide tot den dienstknecht: Ga uit in de wegen en heggen; en dwing ze in te komen, opdat mijn huis vol worde;
Ik snap heel goed dat er praktische bezwaren verbonden zijn om alleen oprecht gelovende mensen aan de belijdenis toe te laten. Maar nu word er veel en veel te snel overheen gewalst.

Als ik het goed begrijp wordt in de gemeente waar jij zojuist belijdenis hebt gedaan gezegd op de vraag: "Moet je echt geloven?" geantwoord: " 'Nee, dat mogen we niet van je eisen'? Klopt het dat dit als antwoord is gegeven?

Dit gebeurt echt wel hoor. Jij gaat het nu allemaal formeel recht praten. Je zegt dan dat niemand zegt dat je ongelovig mag blijven. En dan heb je natuurlijk gelijk.

Maar in de praktijk zeggen (de) gewone kerkleden van zo ongeveer alle rechts bevindelijke kerken dat je niet persoonlijk hoeft te geloven om geloofsbelijdenis af te leggen.

[-DIA-]

Ik weet niet of het mijn mening is, zo komt het over. Dat iemand van buitenaf even komt vertellen wat er allemaal fout is. Ik herken het ook niet trouwens.

Ik wel. Ik heb net belijdenis gedaan gisteren. Het is zijdelings tijdens catechese een keer aan bod gekomen: moet je echt geloven? Daar word enkel dit zinnetje gezegd: 'Nee, dat mogen we niet van je eisen'. En Gods Woord dan? Luk 14:23: En de heer zeide tot den dienstknecht: Ga uit in de wegen en heggen; en dwing ze in te komen, opdat mijn huis vol worde;
Ik snap heel goed dat er praktische bezwaren verbonden zijn om alleen oprecht gelovende mensen aan de belijdenis toe te laten. Maar nu word er veel en veel te snel overheen gewalst.

Als ik het goed begrijp wordt in de gemeente waar jij zojuist belijdenis hebt gedaan gezegd op de vraag: "Moet je echt geloven?" geantwoord: " 'Nee, dat mogen we niet van je eisen'? Klopt het dat dit als antwoord is gegeven?

Dit gebeurt echt wel hoor. Jij gaat het nu allemaal formeel recht praten. Je zegt dan dat niemand zegt dat je ongelovig mag blijven. En dan heb je natuurlijk gelijk.

Maar in de praktijk zeggen (de) gewone kerkleden van zo ongeveer alle rechts bevindelijke kerken dat je niet persoonlijk hoeft te geloven om geloofsbelijdenis af te leggen.

Als het zo gaat is er wel wat fundamenteel mis. De mens moet in de klem komen: De eis van bekering moet gaan drukken. Niet dat een mens (een dominee) dat
kan bewerkstellingen, maar als de predikant het gewicht van de zielen opgebonden krijgt kan hij niet anders en zal ook niet anders doen om zoveel als hem mogelijk
is de klem op de harten te binden. Belijdenis doen mag nooit verworden tot een bagatel, om maar van de catechisatie af te zijn. Of omdat het nu eenmaal hoort.
Anders kun je toch met recht zeggen dat het niet anders dan een lauwe godsdienst is?

[Sheba]

.Als het zo gaat is er wel wat fundamenteel mis. De mens moet in de klem komen: De eis van bekering moet gaan drukken. Niet dat een mens (een dominee) dat
kan bewerkstellingen, maar als de predikant het gewicht van de zielen opgebonden krijgt kan hij niet anders en zal ook niet anders doen om zoveel als hem mogelijk
is de klem op de harten te binden. Belijdenis doen mag nooit verworden tot een bagatel, om maar van de catechisatie af te zijn. Of omdat het nu eenmaal hoort.
Anders kun je toch met recht zeggen dat het niet anders dan een lauwe godsdienst is?

Ik ben het eens met dat mensen in de klem moeten komen.
Ik ben het ook eens met dat je belijdenis van persoonlijk geloof aflegt.

Maar verstaat iedereen hetzelfde onder persoonlijk geloof?
In een deel van de rechtse kerken kan je geloven zonder te weten wedergeboren te zijn. De onbewuste wedergeboorte.... Dus God is in je leven bezig. Je hebt indrukken, gevoelens maar weet nog niet of je echt wedergeboren bent! Dat is dan al geloof.... Volgens deze groep. Toch?
Anderen zijn tevreden met een geloof zonder zekerheid. In de zin van ze geloven wel in Jezus als Zaligmaker, maar om het toe te passen op persoonlijke Zaligmaker....gaat te ver. Geloof zonder zekerheid kan, zeggen ze!
En weer anderen verstaan onder geloof, en ik denk dat dat ook het juiste is, weten van persoonlijke vergeving van zonden... Ik denk ook als dat laatste verkondigd zou worden mensen pas echt in de klem worden gebracht...
Niet tevreden zijn met wat algemene gevoelens, gedachten en indrukken. Maar dat het erom gaat persoonlijk genade te hebben ontvangen! Wat aangevochten kan zijn. Maar altijd weer tot Hem uitdrijft. En in en vanuit Hem leeft.

[WimA]

Gelukkig onderschrijven we de eis van ds. Tuinier beiden.

Was dat maar waar! Ik was maandag bij een belijdenisdienst waarin toch echt een ander geluid klonk (helaas!) dan dat van ds. Tuinier.

Wat voor "ander" geluid? (Ik neem aan dat je niet het merk geluidsinstallatie bedoeld?).
En verder is duidelijk dat er geen kerkgenootschap is die ontkend dat bekering en geloof noodzakelijk is, anders hoor ik het graag.
En dan dit pogen om anderen maar "op woorden" te vangen blijf ik vreemd vinden. Waarom nu altijd deze discussie - of dit kittelachtige luisteren - bij belijdenisdiensten? Waarom niet bij de Doop? Of bij het Huwelijk? Of bij... vul maar in.

[WimA]

Ik weet niet of het mijn mening is, zo komt het over. Dat iemand van buitenaf even komt vertellen wat er allemaal fout is. Ik herken het ook niet trouwens.

Ik wel. Ik heb net belijdenis gedaan gisteren. Het is zijdelings tijdens catechese een keer aan bod gekomen: moet je echt geloven? Daar word enkel dit zinnetje gezegd: 'Nee, dat mogen we niet van je eisen'. En Gods Woord dan? Luk 14:23: En de heer zeide tot den dienstknecht: Ga uit in de wegen en heggen; en dwing ze in te komen, opdat mijn huis vol worde;
Ik snap heel goed dat er praktische bezwaren verbonden zijn om alleen oprecht gelovende mensen aan de belijdenis toe te laten. Maar nu word er veel en veel te snel overheen gewalst.

Als ik het goed begrijp wordt in de gemeente waar jij zojuist belijdenis hebt gedaan gezegd op de vraag: "Moet je echt geloven?" geantwoord: " 'Nee, dat mogen we niet van je eisen'? Klopt het dat dit als antwoord is gegeven?

Dit gebeurt echt wel hoor. Jij gaat het nu allemaal formeel recht praten. Je zegt dan dat niemand zegt dat je ongelovig mag blijven. En dan heb je natuurlijk gelijk.

Mooi. Dan zijn we het daarover eens.

Maar in de praktijk zeggen (de) gewone kerkleden van zo ongeveer alle rechts bevindelijke kerken dat je niet persoonlijk hoeft te geloven om geloofsbelijdenis af te leggen.

Nee, dat zeggen de kerkleden niet. De praktijk wijst uit dat het - op deze manier - gebeurd. De praktijk leert - helaas - dat er zijn in bevindelijke kringen die belijdenis doen - om allerlei redenen - zonder dat verteld kan worden van het - persoonlijke - levende geloof in Christus. En de praktijk leert ook dat in de kerken die een wat meer "automatische verbondsbeschouwing" erop na houden er zijn die geloofsbelijdenis doen en ook niet kunnen vertellen van hun levend geloof in Christus. Maar enkel stellen: "zoals iemand die op NL grondgebied is geboren nu eenmaal een Nederlander is zo zijn wij - geboren op het erf der kerk - onderdanen van Koning Jezus en daar horen nu eenmaal rechten en plichten bij waaronder o.a. geloofsbelijdenis"

[MoesTuin]

Het is al geloof, als het zo klein is, als het Mosterdzaadje.....
Het is wel heel persoonlijk het geloof. (je kan het niet overnemen van je ouders of wie dan ook, nee, geheel persoonlijk, harte zaak)
Bij Geloofsbelijdenis, doe je dat zelf, je bent zelf hiervoor verantwoordelijk. (of moet ik schrijven, De Heere werkt het door Zijn Geest in je.....voor er misverstanden ontstaan)
Als er geen geloof in je (gewerkt) is, zelfs niet een piepkleintwijfelend (want dat is ook geloof!), als dit al er niet is, je er ook niet naar leeft enz..., dan maak je je geloofsbelijdenis, tot een leugen.
(zelf heb ik er indertijd voor "gepast"
Om Geloofsbelijdenis te doen....
Het is zo gewoon, catechesatie en dan met zn allen geloofsbelijdenis doen als afsluiting.
Maar ik deed het niet.
Omdat ik er (toen) niet achter kon staan.
En dat brengt een hele schok teweeg in de gemeente, men kijkt je er op aan.....
En er wordt over (je) gesproken (maar niet met je)
Op latere leefdtijd heb ik wel Geloofsbelijdenis gedaan....
De Heere heeft me vast willen houden.
Hij heeft zich aan me geopenbaard en me veel in laten zien.
Dat is niet op een vlakke manier gebeurd, neen, omhoog en omlaag slingerdend.
Nog steeds houdt de Heere mij vast, ondanks alle tegenwerkingen in "christelijk" nederland, van mensen, van mensen die zich christen noemen.....
1 ding onthoudt ik altijd goed.
Alles kan van je afgenomen worden. Maar niemand, maar dan ook niemand kan het geloof wat in je hart is en woont, van jou afpakken, Niemand..... (niets kan je scheiden van de Liefde van Christus.....)

Maar er is geloof, zelfs al is het piep klein, zo klein als een mosterdzaadje
Ken je het mosterdzaadje, het kleinste van alle zaden?
en de gigantische plant die eruit voort kan komen.....



[quot="Marcus 4 vers 30-32"]30 En Hij zeide: Hoe zullen wij het Koninkrijk Gods afbeelden, of onder welke gelijkenis zullen wij het brengen?
31 [Het is als een] mosterdzaadje, dat, wanneer het in de aarde gezaaid wordt, het kleinste is van alle zaden op de aarde,
32 en toch, als het gezaaid is, opkomt en groter wordt dan alle tuingewassen, en grote takken maakt, zodat in zijn schaduw de vogelen des hemels kunnen nestelen.[/quote]

[eilander]

Gelukkig onderschrijven we de eis van ds. Tuinier beiden.

Was dat maar waar! Ik was maandag bij een belijdenisdienst waarin toch echt een ander geluid klonk (helaas!) dan dat van ds. Tuinier.

Wat voor "ander" geluid? (Ik neem aan dat je niet het merk geluidsinstallatie bedoeld?).
En verder is duidelijk dat er geen kerkgenootschap is die ontkend dat bekering en geloof noodzakelijk is, anders hoor ik het graag.
En dan dit pogen om anderen maar "op woorden" te vangen blijf ik vreemd vinden. Waarom nu altijd deze discussie - of dit kittelachtige luisteren - bij belijdenisdiensten? Waarom niet bij de Doop? Of bij het Huwelijk? Of bij... vul maar in.

Natuurlijk, bij die gelegenheden speelt precies hetzelfde. Maar het komt temeer openbaar bij het doen van belijdenis. Het heeft echt geen zin om te ontkennen dat de gewraakte opmerkingen gedaan worden.

In de OGGiN althans heb ik meerdere belijdenisdiensten meegemaakt waar door de predikant gezegd werd dat er belijdenis gedaan werd van het historieel geloof en de wens werd uitgesproken dat er toch zaligmakend geloof gewerkt mocht worden. "Wij kunnen het niet geven, maar we gunnen het jullie allemaal".

Ik begrijp deze opmerkingen wel, maar de spanning die ds. Tuinier noemt, zit er dan niet meer in.

[WimA]

Gelukkig onderschrijven we de eis van ds. Tuinier beiden.

Was dat maar waar! Ik was maandag bij een belijdenisdienst waarin toch echt een ander geluid klonk (helaas!) dan dat van ds. Tuinier.

Wat voor "ander" geluid? (Ik neem aan dat je niet het merk geluidsinstallatie bedoeld?).
En verder is duidelijk dat er geen kerkgenootschap is die ontkend dat bekering en geloof noodzakelijk is, anders hoor ik het graag.
En dan dit pogen om anderen maar "op woorden" te vangen blijf ik vreemd vinden. Waarom nu altijd deze discussie - of dit kittelachtige luisteren - bij belijdenisdiensten? Waarom niet bij de Doop? Of bij het Huwelijk? Of bij... vul maar in.

Natuurlijk, bij die gelegenheden speelt precies hetzelfde. Maar het komt temeer openbaar bij het doen van belijdenis. Het heeft echt geen zin om te ontkennen dat de gewraakte opmerkingen gedaan worden.
In de OGGiN althans heb ik meerdere belijdenisdiensten meegemaakt waar door de predikant gezegd werd dat er belijdenis gedaan werd van het historieel geloof en de wens werd uitgesproken dat er toch zaligmakend geloof gewerkt mocht worden. "Wij kunnen het niet geven, maar we gunnen het jullie allemaal".
Ik begrijp deze opmerkingen wel, maar de spanning die ds. Tuinier noemt, zit er dan niet meer in.

Wat jij in de OGGiN meerdere keren gehoord hebt - wat je hierboven noemt - is toch heel wat anders dan poneren dat er wordt geleerd dat er wel belijdenis gedaan kan worden zonder waar geloof.
In de opmerking van de OGGiN zit naar mijn optiek juist dezelfde spanning als die ds. Tuinier aangeeft. Wat wordt gehoort in de OGGiN is m.i. hetzelfde als wat in de GG en in de GGiN wordt gehoord. Dat bedoel ik nu met inlegkunde en "kittelachtig" luisteren, de GG, de OGGiN en de GGiN hebben dezelfde opvattingen m.b.t. tot het doen van belijdenis, dit itt tot b.v. de opvatting in de PKN. (van de CGK weet ik het niet, ik veronderstel dat de rechtse kerken de lijn van de GG volgen en de linkse de PKN lijn). Laten we nu niet suggereren dat ds. Tuinier in zijn artikel afstand neemt van deze lijn die de GG altijd heeft voorgestaan.

[eilander]

Waar hoor je die spanning dan? Als vanaf de preekstoel gezegd wordt dat je belijdenis doet van een historieel geloof? Ik ben het met je eens: natuurlijk wordt er méér gezegd, namelijk dat we daarmee niet voor God kunnen verschijnen etc.
Op deze manier wordt echter bij het belijdenis doen geen spanning ervaren.

Dé opvatting van de PKN bestaat niet overigens... Het eigene van de PKN is helaas dat iedereen mag zeggen wat hij wil.

[WimA]

Waar hoor je die spanning dan? Als vanaf de preekstoel gezegd wordt dat je belijdenis doet van een historieel geloof? Ik ben het met je eens: natuurlijk wordt er méér gezegd, namelijk dat we daarmee niet voor God kunnen verschijnen etc.
Op deze manier wordt echter bij het belijdenis doen geen spanning ervaren.

Tja, als er geen spanning wordt ervaren bij het afleggen van de "belijdenis des geloofs" en er wordt gezegd dat - zonder waar geloof - dit enkel een toestemmen van geleerde kennis is en geen geloofsbelijdenis dan weet ik niet meer.
Overigens begrijp ik dan ook niet bij welke vorm - of verwoording - er wel spanning ervaren zou worden. Nog afgezien van het feit dat het ervaren van spanning nu ook niet direct het doel moet zijn.

Dé opvatting van de PKN bestaat niet overigens... Het eigene van de PKN is helaas dat iedereen mag zeggen wat hij wil.

Dat heb je met recht gezegd.
Ik bedoel de opvatting dat men pas geloofsbelijdenis kan/mag doen als man kan getuigen van het persoonlijke geloof, zoals dat in de begintijd van de Reformatie ook de gewoonte was.

[ejvl]

Ik ben van mening dat men geen belijdenis kan doen van alleen een historisch geloof.
Men kan alleen belijdenis doen als men het ware geloof bezit.
En dat is hier en daar nog wel zo, maar de meeste rechtse kerken is het bezit van het ware geloof geen voorwaarde om belijdenis te mogen doen, en dat vind ik erg jammer en verkeerd.

Ds Tuinier laat het ook een beetje in het midden als je hem leest, natuurlijk mag niemand onbekeerd zijn, nooit en te nimmer, maar het gaat erom of het ware geloof als voorwaarde gesteld moet worden voor het mogen afleggen van de openbare geloofsbelijdenis.

[WimA]

Ik ben van mening dat men geen belijdenis kan doen van alleen een historisch geloof.
Men kan alleen belijdenis doen als men het ware geloof bezit.
En dat is hier en daar nog wel zo, maar de meeste rechtse kerken is het bezit van het ware geloof geen voorwaarde om belijdenis te mogen doen, en dat vind ik erg jammer en verkeerd.

Ds Tuinier laat het ook een beetje in het midden als je hem leest, natuurlijk mag niemand onbekeerd zijn, nooit en te nimmer, maar het gaat erom of het ware geloof als voorwaarde gesteld moet worden voor het mogen afleggen van de openbare geloofsbelijdenis.

Goed verwoord. Ben benieuwd hoe @Luther, @Jongere, @Eilander hierop reageren.

[eilander]

Waar hoor je die spanning dan? Als vanaf de preekstoel gezegd wordt dat je belijdenis doet van een historieel geloof? Ik ben het met je eens: natuurlijk wordt er méér gezegd, namelijk dat we daarmee niet voor God kunnen verschijnen etc.
Op deze manier wordt echter bij het belijdenis doen geen spanning ervaren.

Tja, als er geen spanning wordt ervaren bij het afleggen van de "belijdenis des geloofs" en er wordt gezegd dat - zonder waar geloof - dit enkel een toestemmen van geleerde kennis is en geen geloofsbelijdenis dan weet ik niet meer.
Overigens begrijp ik dan ook niet bij welke vorm - of verwoording - er wel spanning ervaren zou worden. Nog afgezien van het feit dat het ervaren van spanning nu ook niet direct het doel moet zijn.

Spanning geeft onrust en dat kan een middel in Gods hand zijn om de ware rust te zoeken. Ik denk zeker dat het een doel van de prediking is om mensen niet rustig te laten in hun natuurlijke toestand.

Er is wel verschil tussen de volgende voorstelling van zaken:
1. Beste jongeren, jullie doen hier belijdenis van je historieel geloof. Wij wensen jullie toe dat je het zaligmakend geloof deelachtig zou mogen worden. We gunnen het jullie allemaal.
of:
2. Beste jongeren, van oorsprong was het zo dat er alleen belijdenis gedaan mocht worden als je werkelijk deel had aan Christus. Dat we dat in onze kerken niet meer zo doen, is niet om jullie rust buiten Christus te geven. Rust toch niet voor je geborgen bent achter het bloed van de Heere Jezus!

Bij het eerste hoor je echt geen spanning. Beste @WimA, ik zit hier niet een verhaaltje op te hangen om graag gelijk te krijgen. Hier zit een zorg achter voor bv de gemeenten van de OGGiN, waar de klemmende oproep van het Evangelie soms echt onder druk staat.

Dé opvatting van de PKN bestaat niet overigens... Het eigene van de PKN is helaas dat iedereen mag zeggen wat hij wil.

Dat heb je met recht gezegd.
Ik bedoel de opvatting dat men pas geloofsbelijdenis kan/mag doen als man kan getuigen van het persoonlijke geloof, zoals dat in de begintijd van de Reformatie ook de gewoonte was.

Dat is dus ook niet overal in de PKN het geval, ook niet in de Ger.Bondsgemeenten.

[Mara]

Ik ben van mening dat men geen belijdenis kan doen van alleen een historisch geloof.
Men kan alleen belijdenis doen als men het ware geloof bezit.
En dat is hier en daar nog wel zo, maar de meeste rechtse kerken is het bezit van het ware geloof geen voorwaarde om belijdenis te mogen doen, en dat vind ik erg jammer en verkeerd.

Ds Tuinier laat het ook een beetje in het midden als je hem leest, natuurlijk mag niemand onbekeerd zijn, nooit en te nimmer, maar het gaat erom of het ware geloof als voorwaarde gesteld moet worden voor het mogen afleggen van de openbare geloofsbelijdenis.

Dat is een spanningsveld, zeker, maar dan kun je je kinderen niet laten dopen.
Of als één van de ouders geen belijdenis heeft afgelegd, sta je daar als andere ouder "alleen".
Misschien zou dat dan losgekoppeld moeten worden, of kan dat kerkrechtelijk niet? (of om andere reden)

[parsifal]

Ik ben van mening dat men geen belijdenis kan doen van alleen een historisch geloof.
Men kan alleen belijdenis doen als men het ware geloof bezit.
En dat is hier en daar nog wel zo, maar de meeste rechtse kerken is het bezit van het ware geloof geen voorwaarde om belijdenis te mogen doen, en dat vind ik erg jammer en verkeerd.

Ds Tuinier laat het ook een beetje in het midden als je hem leest, natuurlijk mag niemand onbekeerd zijn, nooit en te nimmer, maar het gaat erom of het ware geloof als voorwaarde gesteld moet worden voor het mogen afleggen van de openbare geloofsbelijdenis.

Dat is een spanningsveld, zeker, maar dan kun je je kinderen niet laten dopen.
Of als één van de ouders geen belijdenis heeft afgelegd, sta je daar als andere ouder "alleen".
Misschien zou dat dan losgekoppeld moeten worden, of kan dat kerkrechtelijk niet? (of om andere reden)

Waar de vragen van het belijdenisformulier in strikte zin nog ruimte laten voor alleen een historisch geloof, is dat bij het doopformulier (en zeker het dankgebed na afloop) niet het geval.