sirdanilot schreef:Dat je alles omtrent orgaandonatie moet hebben vastgelegd tijdens je leven, daar ben ik het mee eens. Mijn vader weigert vooralsnog dat ding in te vullen, dat vind ik toch wel een beetje naar eerlijk gezegd... Ik vind het fijner als hij gewoon een keuze maakt.
Maar dat je de hele rouwdienst moet vastleggen voor jezelf... da's toch raar? Je gaat zelf dood, wat maakt het jou uit hoe de rouwdienst precies wordt? Ja, het wordt liefst een mooie dienst, maar je man/vrouw/kinderen kunnen daar prima voor zorgen. De meeste mensen hebben wel favoriete psalmen of teksten, en de nabestaanden weten het beste hoe iemand is geweest. Natuurlijk, het is moeilijk om dit soort dingen te regelen kort na een overlijden, maar zoiets hoort ook bij de rouwverwerking. Door bijvoorbeld meedenken over liederen/psalmen/teksten neem je ook een beetje afscheid en zorg je voor een mooie herdenking aan de overleden persoon. Ik heb bij overlijden van familieleden het uitzoeken van dit soort zaken nooit als belemmerend voor het rouwproces ervaren, integendeel.
ik heb wel eens mee mogen (moeten...) helpen met het regelen van een begrafenis.
Héél moeilijk als je moet constateren dat er beslissingen worden genomen die de overledene zelf nooit zou hebben genomen en de sfeer totaal niet bij de overledene past.
Dat maakt de begrafenis enzo extra moeilijk terwijl het niet nodig was geweest als betr. persoon dit voor het sterven geregeld zou hebben.