Dat had dan in het Presidentsverkiezingentopic ook eens meer naar voren mogen komen.eilander schreef: Het gaat niet om wat haalbaar is, maar wat de bijbelse norm is.
Ik weet niet of je hiermee mijn bijdrage op het oog hebt, maar in elk geval kan ik het wel uitleggen. Ik vind het treurig dat de belofte in de plaats van de eed gekomen is, omdat dat gebeurt vanuit de gedachte: waarom zouden wij de naam van God aanroepen terwijl we niet in Hem geloven? Dat is treurig.Wandelende schreef:Als sommigen hier de eed al niet meer waarderen, waarom is er dan zoveel verdriet geweest toen de belofte erbij kwam?
... en je Bijbel dicht, bedoel je?Vorst schreef:Je zou ook gewoon van het positieve uit kunnen gaan en het veroordelen achterwege laten. Maakt je dag een stuk prettiger.
Is het afleggen van de belofte dan juist niet wenselijker vanuit de gedachte van de laatste alinea? Natuurlijk tenzij een persoon vanuit waarachtig geloof de eed met de naam van de Drie-enig God af kan leggen.eilander schreef:Ik weet niet of je hiermee mijn bijdrage op het oog hebt, maar in elk geval kan ik het wel uitleggen. Ik vind het treurig dat de belofte in de plaats van de eed gekomen is, omdat dat gebeurt vanuit de gedachte: waarom zouden wij de naam van God aanroepen terwijl we niet in Hem geloven? Dat is treurig.Wandelende schreef:Als sommigen hier de eed al niet meer waarderen, waarom is er dan zoveel verdriet geweest toen de belofte erbij kwam?
Tegelijkertijd zeg ik: je kunt niet zomaar zeggen dat iedereen die de eed aflegt, daarmee uiting geeft aan zijn geloof in God. Misschien bedoelde mevrouw Kaag wel de god die de moslims vereren... En een ander deed het misschien omdat het zo'n mooie traditie is.
Wat een rare suggestie.eilander schreef:... en je Bijbel dicht, bedoel je?Vorst schreef:Je zou ook gewoon van het positieve uit kunnen gaan en het veroordelen achterwege laten. Maakt je dag een stuk prettiger.
volgens mij was Jezus zelf ook niet zo vóór de eed, zie Mattheus 5: 34. Ik blijf het toch zeggen!Wandelende schreef:Als sommigen hier de eed al niet meer waarderen, waarom is er dan zoveel verdriet geweest toen de belofte erbij kwam?
Tenzij bedoel je waarschijnlijk.Wandelende schreef:Is het afleggen van de belofte dan juist niet wenselijker vanuit de gedachte van de laatste alinea? Natuurlijk mits een persoon vanuit waarachtig geloof de eed met de naam van de Drie-enig God af kan leggen.
(Ps. is niet mijn overtuiging, alleen komt die vraag bij mij op als je zelfs al moet uiten aan de oprechtheid van de afgelegde eed te twijfelen, zo niet te wantrouwen.
Tenzij. Inderdaad! Bijdrage aangepast.Posthoorn schreef:Tenzij bedoel je waarschijnlijk.Wandelende schreef:Is het afleggen van de belofte dan juist niet wenselijker vanuit de gedachte van de laatste alinea? Natuurlijk mits een persoon vanuit waarachtig geloof de eed met de naam van de Drie-enig God af kan leggen.
(Ps. is niet mijn overtuiging, alleen komt die vraag bij mij op als je zelfs al moet uiten aan de oprechtheid van de afgelegde eed te twijfelen, zo niet te wantrouwen.
Ik had verwacht dat we zondag 37 van de Heidelbergse catechismus op het refoforum wel zouden kennen...boontje schreef:
Volgens mij hoort een christen in het geheel niet te zweren, zie Matt. 5: 34. Los daarvan vermoed ik dat er ook mensen zijn -in het algemeen gesproken, ik bedoel niemand van de nieuwe kabinetsleden in het bijzonder- die de eed spreken, omdat dat een traditie is, niet omdat ze nou zo gelovig zijn...
Dank, die was inderdaad wat weggezakt Wel vind ik het opvallend dat de catechismus niet verder gaat dan vragen of het màg als de overheid dat van haar onderdanen eist. Het afleggen van de eed is dus geen christenplicht; je kunt er in deze tijd ook voor kiezen om het bij een belofte te laten.Framboos schreef:Ik had verwacht dat we zondag 37 van de Heidelbergse catechismus op het refoforum wel zouden kennen...boontje schreef:
Volgens mij hoort een christen in het geheel niet te zweren, zie Matt. 5: 34. Los daarvan vermoed ik dat er ook mensen zijn -in het algemeen gesproken, ik bedoel niemand van de nieuwe kabinetsleden in het bijzonder- die de eed spreken, omdat dat een traditie is, niet omdat ze nou zo gelovig zijn...
