Pagina 3 van 7

Re: Kinderloos, wat kun je er aan doen?

Geplaatst: 10 mei 2011, 23:46
door vlinder
Nog een leestip:
Bijbels licht over kinderloosheid. (met als ondertitel: als de kinderkamer leeg blijft).

Hierin staat iets over
* het huwelijk en de kinderzegen algemeen (ds. Schreuder)
* Medische-ethische aspecten van kinderloosheid (J. Huisman, huisarts)
* Overwegingen en meningen rondom IVF/ICSI e.d. en tot de conclusie kwamen dat dit hun inziens Bijbels onverantwoord was, of binnen hele strikte kaders zoals hierboven benoemd.
* Pastoraat bij kinderloosheid (ds. E. Hakvoort) (vond ik persoonlijk het zwakste hoofdstuk met veel algemeenheden. Maar blijkbaar is pastoraat aan kinderloze echtparen moeilijk, weten wij ook uit ervaring)
* Een ervaringsverhaal
* Het gaat nooit over -> lezing van Seldenrijk. -> Vond ik persoonlijk ook niet heel sterk en heel theoretisch.
Met name de eerste 3 hoofdstukken zijn echt waardevol als je je wilt verdiepen in de materie en verantwoorde behandelingen.

Ps. IVF = reageerbuisbevruchting. Eicel en zaadcellen worden bij elkaar gebracht en de bevruchting vindt plaats onder optimale omstandigheden, waarna de embryo wordt teruggeplaatst.
ICSI = 1 cel, 1 zaadcel (beiden uitgezocht op kwaliteit), kopje wordt van staartje zaadcel gescheiden en via holle naald ingebracht in de eicel d.m.v. stroomstootjes. Na bevruchting teruggeplaatst in baarmoeder. (n.b. bij behandeling worden wel zo veel mogelijk embryo's ook bij ICSI teruggeplaatst om zo veel mogelijk succes te hebben. ICSI gaat altijd samen met IVF, IVF kan wel zonder ICSI.

Re: Kinderloos, wat kun je er aan doen?

Geplaatst: 10 mei 2011, 23:59
door gertje
vlinder schreef:Nog een leestip:
Bijbels licht over kinderloosheid. (met als ondertitel: als de kinderkamer leeg blijft).

Hierin staat iets over
* het huwelijk en de kinderzegen algemeen (ds. Schreuder)
* Medische-ethische aspecten van kinderloosheid (J. Huisman, huisarts)
* Overwegingen en meningen rondom IVF/ICSI e.d. en tot de conclusie kwamen dat dit hun inziens Bijbels onverantwoord was, of binnen hele strikte kaders zoals hierboven benoemd.
* Pastoraat bij kinderloosheid (ds. E. Hakvoort) (vond ik persoonlijk het zwakste hoofdstuk met veel algemeenheden. Maar blijkbaar is pastoraat aan kinderloze echtparen moeilijk, weten wij ook uit ervaring)
* Een ervaringsverhaal
* Het gaat nooit over -> lezing van Seldenrijk. -> Vond ik persoonlijk ook niet heel sterk en heel theoretisch.
Met name de eerste 3 hoofdstukken zijn echt waardevol als je je wilt verdiepen in de materie en verantwoorde behandelingen.

Ps. IVF = reageerbuisbevruchting. Eicel en zaadcellen worden bij elkaar gebracht en de bevruchting vindt plaats onder optimale omstandigheden, waarna de embryo wordt teruggeplaatst.
ICSI = 1 cel, 1 zaadcel (beiden uitgezocht op kwaliteit), kopje wordt van staartje zaadcel gescheiden en via holle naald ingebracht in de eicel d.m.v. stroomstootjes. Na bevruchting teruggeplaatst in baarmoeder. (n.b. bij behandeling worden wel zo veel mogelijk embryo's ook bij ICSI teruggeplaatst om zo veel mogelijk succes te hebben. ICSI gaat altijd samen met IVF, IVF kan wel zonder ICSI.
Hoe komt dat denk je dat pastoraat aan kinderloze echtparen moeilijk is?
En hoe zou men om moeten gaan met onze medemens zonder kinderen?

Re: Kinderloos, wat kun je er aan doen?

Geplaatst: 11 mei 2011, 00:07
door vlinder
Voor mij maakt het het moeilijkste (niet alleen in het pastoraat) dat IEDEREEN mensen kent die op één of andere onverklaarbare wijze toch kinderen heeft gekregen. Persoonlijk maakt mij dat boos en voel ik me niet serieus genomen. Wat een ander heeft, daar kunnen wij het niet mee doen.
De ambtsdrager bij ons op huisbezoek zei bijvoorbeeld: Blijven hopen, het kan zomaar ineens raak zijn. Tuurlijk, wonderen gebeuren nog, maar daar ben ik niet nu mee geholpen.

Mijn advies is: vul niet in, probeer niet te troosten. Probeer mee te leven. Vraag bijvoorbeeld: joh, wat vind je op dit moment het moeilijkste. En dat is niet altijd wat je denkt.... Ga ook geen dingen verzwijgen, bijvoorbeeld een zwangerschap in de familie. Je komt er een keer achter en dan is het pijnlijk als iedereen het al een tijd weet, behalve jij. Weet je een keer niks te zeggen, benoem dit dan gewoon, dan voelt de ander dat je echt met hem/haar begaan bent.
Of mensen kunnen ook bij jou gaan "klagen": kinderen is ook niet alles. Nee, dat weet ik ook wel.....

Mocht dit klagerig klinken: wij zijn niet zielig :yahoo

Re: Kinderloos, wat kun je er aan doen?

Geplaatst: 11 mei 2011, 00:12
door gertje
vlinder schreef:Voor mij maakt het het moeilijkste (niet alleen in het pastoraat) dat IEDEREEN mensen kent die op één of andere onverklaarbare wijze toch kinderen heeft gekregen. Persoonlijk maakt mij dat boos en voel ik me niet serieus genomen. Wat een ander heeft, daar kunnen wij het niet mee doen.
De ambtsdrager bij ons op huisbezoek zei bijvoorbeeld: Blijven hopen, het kan zomaar ineens raak zijn. Tuurlijk, wonderen gebeuren nog, maar daar ben ik niet nu mee geholpen.

Mijn advies is: vul niet in, probeer niet te troosten. Probeer mee te leven. Vraag bijvoorbeeld: joh, wat vind je op dit moment het moeilijkste. En dat is niet altijd wat je denkt.... Ga ook geen dingen verzwijgen, bijvoorbeeld een zwangerschap in de familie. Je komt er een keer achter en dan is het pijnlijk als iedereen het al een tijd weet, behalve jij. Weet je een keer niks te zeggen, benoem dit dan gewoon, dan voelt de ander dat je echt met hem/haar begaan bent.
Of mensen kunnen ook bij jou gaan "klagen": kinderen is ook niet alles. Nee, dat weet ik ook wel.....

Mocht dit klagerig klinken: wij zijn niet zielig :yahoo
Je klinkt absoluut niet klagerig( denk dat ik klageriger was geweest zonder kinders)
Maar soms is het zo lastig "goed "te reageren, ben dus blij met je antwoord en hoop dat velen er van leren, of op zn minst er over nadenken.

Re: Kinderloos, wat kun je er aan doen?

Geplaatst: 11 mei 2011, 07:00
door helma
vlinder schreef:
Mocht dit klagerig klinken: wij zijn niet zielig :yahoo
Nee; jij bent ongelooflijk dapper!! :love :love :love

Re: Kinderloos, wat kun je er aan doen?

Geplaatst: 11 mei 2011, 09:14
door Lassie
vlinder schreef: Mocht dit klagerig klinken: wij zijn niet zielig :yahoo
Zo kom je ook absoluut niet over.

Maar verdriet en pijn is gelijk aan zielig zijn/doen.

*dikke knuffel*.

Respect voor je mooie postings.

Re: Kinderloos, wat kun je er aan doen?

Geplaatst: 11 mei 2011, 09:38
door Tiberius
vlinder schreef:De ambtsdrager bij ons op huisbezoek zei bijvoorbeeld: Blijven hopen, het kan zomaar ineens raak zijn.
Zoals ik al eerder zei, is het heel moeilijk om hier als niet-ervaringsdeskundige mee om te gaan, evenals allerlei andere problemen overigens die je in het pastoraat tegenkomt en waar je zelf geen ervaring mee hebt.

Maar bovenvermelde is wel een heel onpastorale reactie. Onbijbels ook.
De Bijbel leert vermoeiden en belasten om naar Christus te gaan; niet nog eens extra focussen op hetgeen je in dit tijdelijke leven als kruis wordt opgelegd.
Eigenlijk heel eenvoudig: als pastor en pastorant samen naar boven kijken, want Hij weet er van af.

Zie ter illustratie wat Paulus schrijft in 2 Korinthe 12. Hij bad om wegneming van zijn kruis, een doorn in zijn vlees. Toen sprak de Heere tot hem: Mijn genade is u genoeg; want Mijn kracht wordt in zwakheid volbracht. Waarop hij concludeerde: Zo zal ik dan veel liever roemen in mijn zwakheden, opdat de kracht van Christus in mij wone.
Dat is denk ik ook de Bijbelse weg in het pastoraat.

Re: Kinderloos, wat kun je er aan doen?

Geplaatst: 11 mei 2011, 09:39
door JolandaOudshoorn
gertje schreef:
vlinder schreef:Allereerst zijn er verschillende zaken binnen de kinderloosheid. Soms is er niets aan te doen, soms kunnen er dingen verholpen worden en soms is er wat meer ingrijpen nodig om een bevruchting mogelijk te maken. (Ruim 30% ligt aan de vrouw, 30% ligt aan de man, 30% wordt geen oorzaak voor gevonden.

Door verschillende ethici is hierover gediscussieerd. Prof. dr. velema, Prof. dr. Jochems en ds. van Kooten hebben hier uitgebreid studie naar gedaan en komen tot de conclusie dat KIE (kunstmatige inseminatie met zaad van echtgenoot) het meest haalbare is wat Bijbels gezien mag. Prof. dr. Douma stelt dat IVF mag, maar dan alleen met strikte regels (zie hieronder).

Ik denk dat er een kader opgesteld moet worden waarbinnen een vervolgtraject opgestart kan worden.
* embryo's moeten gevormd zijn uit zaad en eicel van de man en vrouw. (dus geen donorei of donorzaad)
* Alleen deze vrouw mag de zwangerschap dragen (dus geen draagmoeder)
* Alle embryo's moeten teruggeplaatst worden, hetgeen wil zeggen dat er niet meer dan twee of drie gevormd mogen worden. Zijn het er toch meer, dan mag een andere vrouw geen draagmoeder zijn en mag het niet ingevroren worden. Gevaar hierbij is overtreding van het zesde gebod.
* De terugplaatsing moet zo spoedig mogelijk plaatsvinden.

Hoewel deze materie erg gevoelig ligt en ik niemand wil kwetsen wil ik mijn gedachten hieronder wat formuleren.
* Embryoselectie is m.i. niet toegestaan. Toch gebeurt dit, hoewel artsen zeggen dit niet te doen. Een arts mag namelijk geen embryo terugplaatsen waarvan hij weet dat het kindje gehandicapt is bijvoorbeeld. Daarnaast zijn veel artsen bang voor een claim bij een afwijking.
* Je kunt aan een arts vragen om 1 eicel te nemen en die te bevruchten, maar dan gaat de verzekering en het ziekenhuis vaak moeilijk doen omdat die een zo hoog mogelijke slagingspercentage hebben omdat de behandeling vreselijk duur is. De meeste verzekeringen vergoeden een behandeling 3 keer en met het terugplaatsen van minimaal 4 embryo's heb je na 3 keer (dus 12 ingebrachte embryo's) een slagingspercentage van ongeveer 25-35%.
* Een kind moet m.i. verwekt worden in liefde en als kroon op het huwelijk. Let wel: een huwelijk zonder kinderen is zeer compleet en helemaal zoals God dat heeft bedoeld. Kinderen zijn een zegen!
* Tijdens het traject van IVF en ICSI wordt verwachting vaak meer een denken in een kansberekening.
* IVF en ICSI zijn niet zonder risico's. Zowel het ongeboren vruchtje loopt gevaar, als ook de moeder i.v.m. de overproductie van eicellen i.v.m. de toegediende hormonen.
* Wanneer je ervoor kiest om meerdere embryo's terug te plaatsen (wat zal moeten als je geen embryo's wilt weggooien = vermoorden), dan is er het "risico" dat je zwanger raakt van meerlingen wat meer risico heeft op complicaties.
* Psychisch is het een slopend en zeer zwaar traject wat al vele huwelijken heeft doen stranden.

De tip van Tiberius over Revoke: dat zou ik persoonlijk niet iedereen aanraden. Ik ben er één keer geweest en ik vond het er ver-schrik-ke-lijk. De sfeer vond ik opstandig, verbitterd en er zaten veel mensen bij die ontzettend klaagden, iets wat ik erg moeilijk vond. Het ligt denk ik aan je persoonlijkheid hoe je hierin staat.

Dan werd nog iets gezegd over opmerkingen die gemaakt werden. Zoals hierboven waarschijnlijk duidelijk is geworden is voor ons het in verwachting zijn en krijgen van kinderen medisch gezien onmogelijk. Mensen om ons heen reageren heel divers. Wij hebben ongelooflijke opmerkingen moeten incasseren, onder andere opmerkingen die hierboven vermeld staan, maar nog veel ergere. Ik probeer hierbij altijd te bedenken dat mensen niet weten hoe ze wél moeten reageren of troosten. Ze doen het vast niet expres, maar toch blijven er sommige opmerkingen hangen die echt pijn doen.
Maar er zijn ook veel lieve mensen: mensen die zeggen dat ze aan je moesten denken op moederdag enz.

Zelf proberen we vooral te kijken naar wat God wél geeft. Zoveel rijkdom, genade en goedheid en dat allemaal onverdiend aan zondige mensen zoals wij. Kinderen is niet iets waar je recht op hebt. En er zijn momenten dat het erg moeilijk is.
Een tip: vraag ook eens aan mensen die al 10 jaar kinderloos zijn hoe het nu gaat. Als je na jaren eens verdrietig bent (over het nog steeds bestaande kruis), reageren mensen vaak: ja dat weten we nu al zo lang. Maar het verdriet blijft. Ook na adoptie, ook wanneer er geen kleinkinderen komen.

Voor mijn doen ben ik vrij open geweest op dit forum over iets persoonlijks. Wanneer mensen vragen willen stellen mag dit altijd. Over het medisch traject bijvoorbeeld, of over iets anders. PB gerust of stel de vragen hier. Ik zal wel aangeven of ik er op in wil gaan of niet.

Voor iedereen die dit kruis kent: Ik wens jullie dát wat wij met Kerst zo mochten ervaren: Veel mensen hebben kinderen, maar wij mogen het Kerstkind hebben in ons hart.
groot respect voor jouw bijdrage..
inderdaad :super
en voor al die andere bijdragen ook!

Re: Kinderloos, wat kun je er aan doen?

Geplaatst: 11 mei 2011, 10:32
door Mister
Tiberius schreef:
vlinder schreef:De ambtsdrager bij ons op huisbezoek zei bijvoorbeeld: Blijven hopen, het kan zomaar ineens raak zijn.
Zoals ik al eerder zei, is het heel moeilijk om hier als niet-ervaringsdeskundige mee om te gaan, evenals allerlei andere problemen overigens die je in het pastoraat tegenkomt en waar je zelf geen ervaring mee hebt.

Maar bovenvermelde is wel een heel onpastorale reactie. Onbijbels ook.
De Bijbel leert vermoeiden en belasten om naar Christus te gaan; niet nog eens extra focussen op hetgeen je in dit tijdelijke leven als kruis wordt opgelegd.
Eigenlijk heel eenvoudig: als pastor en pastorant samen naar boven kijken, want Hij weet er van af.

Zie ter illustratie wat Paulus schrijft in 2 Korinthe 12. Hij bad om wegneming van zijn kruis, een doorn in zijn vlees. Toen sprak de Heere tot hem: Mijn genade is u genoeg; want Mijn kracht wordt in zwakheid volbracht. Waarop hij concludeerde: Zo zal ik dan veel liever roemen in mijn zwakheden, opdat de kracht van Christus in mij wone.
Dat is denk ik ook de Bijbelse weg in het pastoraat.
Dat denk ik ook. Dat is een liefdevolle reactie, die niet pijnlijk overkomt.

Re: Kinderloos, wat kun je er aan doen?

Geplaatst: 11 mei 2011, 11:59
door Ander
Ik heb veel respect voor de bijdrage van Vlinder en ik vind de bijdrage van Tiberius bijzonder waardevol. Het is een bijzonder moeilijk, gevoelig onderwerp. In onze gemeente zijn ook een heel aantal ongewenst kinderloze echtparen en ik merk dat er met name de laatste tijd veel aandacht voor is in het gemeenschappelijk gebed in de kerk. Ik vind dat wel mooi.

Re: Kinderloos, wat kun je er aan doen?

Geplaatst: 11 mei 2011, 12:19
door eilander
Ander schreef:Ik heb veel respect voor de bijdrage van Vlinder en ik vind de bijdrage van Tiberius bijzonder waardevol.
Hier sluit ik me bij aan.

Re: Kinderloos, wat kun je er aan doen?

Geplaatst: 11 mei 2011, 12:20
door oesterschelpje
De bijdrage van vlinder vind ik erg ontroerend.
Het is zo moeilijk en je bent zo kwetsbaar als je je een stukje in je hart laat kijken.

Wij mogen nu aan de andere kant staan, een van die echtparen zijn waar dit wonder toch is gegeven.
Maar zoals zij het schrijft is zo herkenbaar.

Mensen die je mijden te vertellen dat ze een baby mogen verwachten, je hoort het pas als iedereen het al weet.
Er zijn mensen die je niet bellen als de baby geboren is, ook uit de familie!
Opmerkingen van joh, daar hebben ze toch ook ondanks alles kinderen gekregen, of ga eens lekker op vakantie, je bent er veel te veel mee bezig, als je er niet aan denkt ben je misschien zo zwanger..... :bobo
Of als je op kraambezoek gaat, krijgt iedereen de baby in handen en jij niet.
Dat soort situaties doen zo gemeen zeer van binnen, die wil je helemaal niet.
Juist dat maakt dat je in de schijnwerpers van "zielig" komt te staan!

Al die onderzoeken zijn ook op zijn zachts gezegd geen pretje.
Zowel psychisch als lichamelijk niet, voor zowel de man als de vrouw.
Als iemand je daarover in vertrouwen neemt, luister alleen....!!
Probeer je te verplaatsen in de ander.

Er waren maar weinig mensen die begrijpen konden, dat ik werkzaam bleef in de kraam.
Echt, iedereen beleeft dat op eigen wijze, ik voelde mezelf absoluut niet zielig, ging alle confrontatie aan.
Het verdriet zit van binnen in je hart, net als wat vlinder aanhaalt, vul nooit voor een ander in wat hij/zij wel/niet zal denken.
Mijn man ging er ook heel anders mee om dan ik zelf, had andere gedachten en gevoelens hierover.
Je bent samen kinderloos, je draagt dit samen!!
Maar beide heb je anderen in je omgeving waar je af en toe ook even je hart wilt luchten en die je tot steun kunnen zijn.

Re: Kinderloos, wat kun je er aan doen?

Geplaatst: 11 mei 2011, 14:47
door henriët
vlinder schreef:Allereerst zijn er verschillende zaken binnen de kinderloosheid. Soms is er niets aan te doen, soms kunnen er dingen verholpen worden en soms is er wat meer ingrijpen nodig om een bevruchting mogelijk te maken. (Ruim 30% ligt aan de vrouw, 30% ligt aan de man, 30% wordt geen oorzaak voor gevonden.

Door verschillende ethici is hierover gediscussieerd. Prof. dr. velema, Prof. dr. Jochems en ds. van Kooten hebben hier uitgebreid studie naar gedaan en komen tot de conclusie dat KIE (kunstmatige inseminatie met zaad van echtgenoot) het meest haalbare is wat Bijbels gezien mag. Prof. dr. Douma stelt dat IVF mag, maar dan alleen met strikte regels (zie hieronder).

Dr. Douma geeft aan dat er een kader opgesteld moet worden waarbinnen een vervolgtraject opgestart kan worden.
* embryo's moeten gevormd zijn uit zaad en eicel van de man en vrouw. (dus geen donorei of donorzaad)
* Alleen deze vrouw mag de zwangerschap dragen (dus geen draagmoeder)
* Alle embryo's moeten teruggeplaatst worden, hetgeen wil zeggen dat er niet meer dan twee of drie gevormd mogen worden. Zijn het er toch meer, dan mag een andere vrouw geen draagmoeder zijn en mag het niet ingevroren worden. Gevaar hierbij is overtreding van het zesde gebod.
* De terugplaatsing moet zo spoedig mogelijk plaatsvinden.

Hoewel deze materie erg gevoelig ligt en ik niemand wil kwetsen wil ik mijn gedachten hieronder wat formuleren.
* Embryoselectie is m.i. niet toegestaan. Toch gebeurt dit, hoewel artsen zeggen dit niet te doen. Een arts mag namelijk geen embryo terugplaatsen waarvan hij weet dat het kindje gehandicapt is bijvoorbeeld. Daarnaast zijn veel artsen bang voor een claim bij een afwijking.
* Je kunt aan een arts vragen om 1 eicel te nemen en die te bevruchten, maar dan gaat de verzekering en het ziekenhuis vaak moeilijk doen omdat die een zo hoog mogelijke slagingspercentage hebben omdat de behandeling vreselijk duur is. De meeste verzekeringen vergoeden een behandeling 3 keer en met het terugplaatsen van minimaal 4 embryo's heb je na 3 keer (dus 12 ingebrachte embryo's) een slagingspercentage van ongeveer 25-35%.
* Een kind moet m.i. verwekt worden in liefde en als kroon op het huwelijk. Let wel: een huwelijk zonder kinderen is zeer compleet en helemaal zoals God dat heeft bedoeld. Kinderen zijn een zegen!
* Tijdens het traject van IVF en ICSI wordt verwachting vaak meer een denken in een kansberekening.
* IVF en ICSI zijn niet zonder risico's. Zowel het ongeboren vruchtje loopt gevaar, als ook de moeder i.v.m. de overproductie van eicellen i.v.m. de toegediende hormonen.
* Wanneer je ervoor kiest om meerdere embryo's terug te plaatsen (wat zal moeten als je geen embryo's wilt weggooien = vermoorden), dan is er het "risico" dat je zwanger raakt van meerlingen wat meer risico heeft op complicaties.
* Psychisch is het een slopend en zeer zwaar traject wat al vele huwelijken heeft doen stranden.

De tip van Tiberius over Revoke: dat zou ik persoonlijk niet iedereen aanraden. Ik ben er één keer geweest en ik vond het er ver-schrik-ke-lijk. De sfeer vond ik opstandig, verbitterd en er zaten veel mensen bij die ontzettend klaagden, iets wat ik erg moeilijk vond. Het ligt denk ik aan je persoonlijkheid hoe je hierin staat.

Dan werd nog iets gezegd over opmerkingen die gemaakt werden. Zoals hierboven waarschijnlijk duidelijk is geworden is voor ons het in verwachting zijn en krijgen van kinderen medisch gezien onmogelijk. Mensen om ons heen reageren heel divers. Wij hebben ongelooflijke opmerkingen moeten incasseren, onder andere opmerkingen die hierboven vermeld staan, maar nog veel ergere. Ik probeer hierbij altijd te bedenken dat mensen niet weten hoe ze wél moeten reageren of troosten. Ze doen het vast niet expres, maar toch blijven er sommige opmerkingen hangen die echt pijn doen.
Maar er zijn ook veel lieve mensen: mensen die zeggen dat ze aan je moesten denken op moederdag enz.

Zelf proberen we vooral te kijken naar wat God wél geeft. Zoveel rijkdom, genade en goedheid en dat allemaal onverdiend aan zondige mensen zoals wij. Kinderen is niet iets waar je recht op hebt. En er zijn momenten dat het erg moeilijk is, dan mag je het verdriet ook gewoon toelaten. Het gaat nooit over.
Misschien een tip: vraag ook eens aan mensen die al 10 jaar kinderloos zijn hoe het nu gaat. Als je na jaren eens verdrietig bent (over het nog steeds bestaande kruis), reageren mensen vaak: ja dat weten we nu al zo lang. Maar het verdriet blijft. Ook na adoptie, ook wanneer er geen kleinkinderen komen, ook wanneer er pijnlijke en ontactische opmerkingen blijven komen.

Voor mijn doen ben ik vrij open op dit forum over iets persoonlijks. Wanneer mensen vragen willen stellen mag dit altijd. Over het medisch traject bijvoorbeeld, of over iets anders. PB gerust of stel de vragen hier. Ik zal wel aangeven of ik er op in wil gaan of niet.

Voor iedereen die dit kruis kent: Ik wens jullie dát wat wij met Kerst zo mochten ervaren: Veel mensen hebben kinderen, maar wij mogen het Kerstkind hebben in ons hart.
:love

Gijlieden, die den HEERE vreest! vertrouwt op den HEERE; Hij is hun Hulp en hun Schild!

Re: Kinderloos, wat kun je er aan doen?

Geplaatst: 11 mei 2011, 15:19
door Mara
Vlinder heeft het over de sfeer bij lotgenoten. Dat is eigenlijk altijd wel zo. Je deelt hetzelfde verdriet, maar omdat je allemaal verschillende mensen bij elkaar zet, die hun verdriet op eigen wijze beleven, gaat dit niet automatisch goed !
Soms ontmoet je iemand die hetzelfde beleeft of niet eens, maar waar je echt van hart tot hart mee kunt spreken.
Die je ten diepste begrijpt.
Het is menselijk, men wil elkaar opzoeken, ontmoeten, om het verdriet te delen. Maar helaas werkt dat in de praktijk niet (zo goed).

Re: Kinderloos, wat kun je er aan doen?

Geplaatst: 11 mei 2011, 15:32
door Zita
respect, vlinder!
Wat in dit kader ook zo moeilijk is, is dat in de Bijbel alle echtparen die kinderloos zijn, en met dit verdriet naar de HEERE gaan, verhoring van dit gebed krijgen, en alsnog de kinderzegen ontvangen.