Rechtvaardigmaking door het geloof ALLEEN

[DWW]

Och, welk een moeizaam debat voert men hier!
Er zijn zovele manieren om deze zaken te verwoorden. Ach let er toch op dat de zaken gelijkelijk bedoeld worden!
Mogen we u een aantal gedachten meegeven?
Ten eerste: Rechtvaardiging door het geloof leert dat geloof noodzakelijk is wil er rechtvaardiging zijn.
Ten tweede: De grond des geloofs is Christus alleen.
Ten derde: Rechtvaardiging en toeëigening van Christus dienen in de zondaar bevindelijk bijeen gehouden te worden
Ten vierde: Geloven is niet te geloven in de rechtvaardiging van de zondaar op grond van Christus kruisverdienste maar het aangrijpen Christus die de rechtvaardigheid is op grond van Zijn verdiensten aan het kruis. Geloven is een gezindheid die naar aard van haar natuur uitgaat tot God in Christus. Geloof dat deze aard niet bezit is nog geen waar geloof of als zodanig niet openbaar gekomen.
Ten vijfde: Dat aangrijpen is de rechtvaardiging van de goddeloze geschiedt in de tijd.
Ten zesde: Dat aangrijpen geschiedt krachtens het werk des Geestes op grond van de voor de uitverkorenen verworven gerechtigheid.
Ten zevende: De verwerving des heils, te weten de grond van de rechtvaardiging, is niet de grond des geloofs.
Ten achtste: De toepassing des heils geschiedt enkel in de uitverkorenen op grond van Christus verdiensten, in de concientie gewerkt als toeëigendende daad des geloofs waarbij de zondaar Christus en zijn gerechtigheid aangrijpt.
Ten negende: Een zondaar zal nimmer tot deze gezegende daad komen wil hij in zijn conciëntie niet de noodzakelijkheid daarvan ondervinden.
Ten tiende: Het is Gods Geest die dit zaligmakende geloof werkt.

Da’s allemaal waar en voluit Bijbels. Maar wanneer een ziel nog nimmer aan de vloekeis der wet heeft leren sterven, heeft hij kennis aan GEEN van deze 10 opgenoemde zaken. Achter de dood ligt pas het leven, vriend.

[Avi]

[quote="Avi"]DWW schrijft: Waarom schreef ik dit aan Bert Mulder? Om de reden dat hij, wellicht zonder dat hij het zelf door heeft, telkens de geestelijke bediening der wet vermengd met die van het Evangelie. Wanneer de Heilige Geest een ziel bearbeidt tot zaligheid, vermengd Hij deze werkingen nooit. Daarom mogen wij dat in ons schrijven, spreken, onderwijzen, vermanen etc. onder elkander ook nooit doen. Maar Bert doet dat wel, en dat is on-Bijbels.


Is dat wel zo bijbels wat jij zegt, DWW?
Bij Calvijn vinden wij deze sterke tegenstelling, die jij wilt maken, niet terug. Eis en belofte, wet en evangelie horen in het verbond der genade bij elkaar. Dat kun je ook zien in zijn verklaring op Ps 19:8. De wet, losgemaakt van de genade en Geest van Christus is dodelijk voor ons. Bovendien werkt de wet los van de genade een vleselijke weerstand, die de haat tegen God en Zijn wet in ons doet ontvlammen. Geen evangelie zonder de wet en geen wet zonder het evangelie! Het gaat om het ene Woord van God met zijn wetsaspect en zijn evangelisch aspect.

Als aanvulling een stukje geschiedenis:
Was voor Calvijn de ware boetvaardigheid nog een vrucht van het geloof in Christus, in de zeventiende eeuw wordt het kennen van eigen ellende al meer iets dat aan dit geloof voorafgaat. De prediking van de wet moet de weg naar Christus voorbereiden, zoals Johannes de Doper dat deed. Bij de oudvader Th. van der Groe krijgt dat een heel sterk accent: de overtuiging en verbrijzeling door de wet gaan vooraf aan de openbaring van Christus. Alleen zondaren die bewerkt zijn door de Heilige Geest, worden genodigd om Christus te omhelzen. Van der Groe spreekt al over een ‘stelen’ van de beloften. Wet en Evangelie worden steeds meer gecontrasteerd en krijgen al meer een eigen functie in de weg die de Heere met zijn kinderen houdt. Er waren ook tegenstemmen (E. en R. Erskine en Th. Boston) die deze noodzakelijke verbrijzeling bestreden en een onvoorwaardelijke evangelieprediking bepleitten.

Ik wil Calvijn niet verheerlijken hoor maar misschien is zo'n Calvijnjaar nog zo gek niet.

[JolandaOudshoorn]

Als aanvulling een stukje geschiedenis:
Was voor Calvijn de ware boetvaardigheid nog een vrucht van het geloof in Christus, in de zeventiende eeuw wordt het kennen van eigen ellende al meer iets dat aan dit geloof voorafgaat. De prediking van de wet moet de weg naar Christus voorbereiden, zoals Johannes de Doper dat deed. Bij de oudvader Th. van der Groe krijgt dat een heel sterk accent: de overtuiging en verbrijzeling door de wet gaan vooraf aan de openbaring van Christus. Alleen zondaren die bewerkt zijn door de Heilige Geest, worden genodigd om Christus te omhelzen. Van der Groe spreekt al over een ‘stelen’ van de beloften. Wet en Evangelie worden steeds meer gecontrasteerd en krijgen al meer een eigen functie in de weg die de Heere met zijn kinderen houdt. Er waren ook tegenstemmen (E. en R. Erskine en Th. Boston) die deze noodzakelijke verbrijzeling bestreden en een onvoorwaardelijke evangelieprediking bepleitten.

Ik wil Calvijn niet verheerlijken hoor maar misschien is zo'n Calvijnjaar nog zo gek niet.

Eem waardevol stukje. Het activisme, ook op deze manier, moet bestreden worden. Waarom eerst zelf die overtuiging en verbrijzeling willen bewerkstelligen? Ook dat is genade, dat je aan je zonde ontdekt wordt. En stop maar met denken dat dit ontdekken stopt als je de verlossing kent. Juist nadat je persoonlijk mag weten: Hij is voor mijn zonde gestorven, dan gaan de zonden nog zwaarder wegen en zal je aan nog meer zonden ontdekt worden. Dat wil niet zeggen dat men dan alle dagen met een somber gezicht rondloopt, integendeel, want daardoor wordt het wonder en de dankbaarheid ook weer groter. Laten we stoppen om vanuit de mens te kijken (ach, wat ben ik toch slecht) maar laten we onze blik naar Boven richten (wat bent U een groot, liefdevol en genadige God, halleluja)

[Smytegelt]

Da’s allemaal waar en voluit Bijbels. Maar wanneer een ziel nog nimmer aan de vloekeis der wet heeft leren sterven, heeft hij kennis aan GEEN van deze 10 opgenoemde zaken. Achter de dood ligt pas het leven, vriend.

Ach, dat is makkelijker te zeggen dan te ondervinden! Paulus moest het de ware gelovige nog voorhouden. Hoe wilt u dat verklaren? En vertelt u eens, wat is dat sterven wat u zo op de voorgrond zet, en wanneer het is sterven genoeg. En welk een evangelie heeft u voor verslagen zondaren die God liefhebben, die Christus en Zijn gerechtheid nodig hebben. Ja, die somtijds getroost worden door de nodigingen van Gods Woord onder de prediking, maar die het zelf niet vast kunnen houden. Zulke zuchters aan de troon der genade, ik vraag u, moeten zij gevoed worden met de verkondiging der wet of met de prediking van vrije genade? Och, het is eenvoudig van de de wet en het evangelie een simpele rekensom te maken. Doch dode zondaars, verstokte harten, ja schuldige en doemwaardige mensen moeten het niet hebben van rekensommen met eerst wet zus en dan bevinding zo enzovoorts. Nee, zo niet! Als Gods Geest gaat werken wordt op een onbegrepen, verborgen wijze het harde hart verbroken. Daar worden Liefdesbanden gelegd. Jazeker, dan wordt de mens ontdekt aan zichzelf en leert zo iemand wie God is en waar Hij recht op heeft. En dan weet de zondaar: Ik ellendig mens, ik kan de Heere niet geven waar hij krachtens de schepping recht op heeft. Erfschuld en dadelijke zonden worden gekend. De conciëntie klaagt hem aan. Maar o wonder, dan openbaart Gods Geest ook de Middelaar Gods en der mensen.

Hoe zijt gij rechtvaardig voor God?
Antwoord 60
Alleen door een waar geloof in Jezus Christus ; alzo dat, al is het dat mij mijn consciëntie aanklaagt (en niet aanklaagde), dat ik tegen al de geboden Godszwaarlijk gezondigd en geen daarvan gehouden heb , en nog steeds tot alleboosheid geneigd ben , nochtans God, zonder enige verdienste mijnerzijds ,uit louter genade mij de volkomen genoegdoening , gerechtigheid enheiligheid van Christus schenkt en toerekent , evenals had ik nooit zonde gehad noch gedaan, ja, als had ik zelf al de gehoorzaamheid volbracht, dieChristus voor mij volbracht heeft , in zoverre ik zulke weldaad met eengelovig hart aanneem.

O, wie dit wonder tot een wet-evangelie schema kan versimpelen is het wonder waarlijk kwijt. Met evenveel redeneerwerk zouden we ook daarbij dezelfde vleselijke opmerking kunnen maken: Wie het wonder kan verklaren heeft GEEN kennis aan deze 10 opgenoemde zaken.

[DWW]

Da’s allemaal waar en voluit Bijbels. Maar wanneer een ziel nog nimmer aan de vloekeis der wet heeft leren sterven, heeft hij kennis aan GEEN van deze 10 opgenoemde zaken. Achter de dood ligt pas het leven, vriend.

Ach, dat is makkelijker te zeggen dan te ondervinden! Paulus moest het de ware gelovige nog voorhouden. Hoe wilt u dat verklaren? En vertelt u eens, wat is dat sterven wat u zo op de voorgrond zet, en wanneer het is sterven genoeg. En welk een evangelie heeft u voor verslagen zondaren die God liefhebben, die Christus en Zijn gerechtheid nodig hebben. Ja, die somtijds getroost worden door de nodigingen van Gods Woord onder de prediking, maar die het zelf niet vast kunnen houden. Zulke zuchters aan de troon der genade, ik vraag u, moeten zij gevoed worden met de verkondiging der wet of met de prediking van vrije genade? Och, het is eenvoudig van de de wet en het evangelie een simpele rekensom te maken. Doch dode zondaars, verstokte harten, ja schuldige en doemwaardige mensen moeten het niet hebben van rekensommen met eerst wet zus en dan bevinding zo enzovoorts. Nee, zo niet! Als Gods Geest gaat werken wordt op een onbegrepen, verborgen wijze het harde hart verbroken. Daar worden Liefdesbanden gelegd. Jazeker, dan wordt de mens ontdekt aan zichzelf en leert zo iemand wie God is en waar Hij recht op heeft. En dan weet de zondaar: Ik ellendig mens, ik kan de Heere niet geven waar hij krachtens de schepping recht op heeft. Erfschuld en dadelijke zonden worden gekend. De conciëntie klaagt hem aan. Maar o wonder, dan openbaart Gods Geest ook de Middelaar Gods en der mensen.

Hoe zijt gij rechtvaardig voor God?
Antwoord 60
Alleen door een waar geloof in Jezus Christus ; alzo dat, al is het dat mij mijn consciëntie aanklaagt (en niet aanklaagde), dat ik tegen al de geboden Godszwaarlijk gezondigd en geen daarvan gehouden heb , en nog steeds tot alleboosheid geneigd ben , nochtans God, zonder enige verdienste mijnerzijds ,uit louter genade mij de volkomen genoegdoening , gerechtigheid enheiligheid van Christus schenkt en toerekent , evenals had ik nooit zonde gehad noch gedaan, ja, als had ik zelf al de gehoorzaamheid volbracht, dieChristus voor mij volbracht heeft , in zoverre ik zulke weldaad met eengelovig hart aanneem.

O, wie dit wonder tot een wet-evangelie schema kan versimpelen is het wonder waarlijk kwijt. Met evenveel redeneerwerk zouden we ook daarbij dezelfde vleselijke opmerking kunnen maken: Wie het wonder kan verklaren heeft GEEN kennis aan deze 10 opgenoemde zaken.

Het Evangelie wat ik u voorstel is geen ander Evangelie dan bijv. het beeld van die arend uit het boek Deut, dat voor het nest van zijn jong ging vliegen, met enig aas in zijn bek. Het jong kon er niet bij, en moest daartoe uit zijn nestje vallen, om dat aas te kunnen verkrijgen. Zo heeft Paulus het niet anders voorgesteld in zijn zendbrieven. Het jong is het beeld van de verkoren zondaar, en het nest waarin hij zit, is het beeld van de dienstbaarheid der wet. Zo moet de zondaar verlost worden van de heerschappij en dienstbaarheid van zijn eerste man, Rom. 7:1-3, om onder de heerschappij der liefde te komen van zijn Tweede man. Daartoe moet die zondaar uit zijn nest van dienstbaarheid vallen. Hoe gebeurt dat? Daartoe trekt God de Vader de zondaar in Zijn heilige recht met liefde(de inwendige roeping), Joh. 6:44, en stelt de zondaar volkomen in zijn ellende voor God, middels zijn berouw vanuit een onhoudbare nood voor God aanvaard hij z'n vonnis, de zondaar gaat als in een oogwenk verloren onder die vloekeis der wet tot betaling, en die meerdere grote Arend vangt hem op, op Zijn liefelijke vlerken. Het beeld van Jona en de Vis is niet anders. Telkens weer hetzelfde beeld, achter het verlies ligt de winst in Hem. Hoe vaak heeft Christus het niet gezegd, dat wie zijn leven (= bestaan voor God) zoekt te behouden, die zal het verliezen, maar die zijn leven verliest, zal het behouden, (in Hem)

[Erasmiaan]

Als aanvulling een stukje geschiedenis:
Was voor Calvijn de ware boetvaardigheid nog een vrucht van het geloof in Christus, in de zeventiende eeuw wordt het kennen van eigen ellende al meer iets dat aan dit geloof voorafgaat. De prediking van de wet moet de weg naar Christus voorbereiden, zoals Johannes de Doper dat deed. Bij de oudvader Th. van der Groe krijgt dat een heel sterk accent: de overtuiging en verbrijzeling door de wet gaan vooraf aan de openbaring van Christus. Alleen zondaren die bewerkt zijn door de Heilige Geest, worden genodigd om Christus te omhelzen. Van der Groe spreekt al over een ‘stelen’ van de beloften. Wet en Evangelie worden steeds meer gecontrasteerd en krijgen al meer een eigen functie in de weg die de Heere met zijn kinderen houdt. Er waren ook tegenstemmen (E. en R. Erskine en Th. Boston) die deze noodzakelijke verbrijzeling bestreden en een onvoorwaardelijke evangelieprediking bepleitten.

Ik wil Calvijn niet verheerlijken hoor maar misschien is zo'n Calvijnjaar nog zo gek niet.

Eem waardevol stukje. Het activisme, ook op deze manier, moet bestreden worden. Waarom eerst zelf die overtuiging en verbrijzeling willen bewerkstelligen? Ook dat is genade, dat je aan je zonde ontdekt wordt. En stop maar met denken dat dit ontdekken stopt als je de verlossing kent. Juist nadat je persoonlijk mag weten: Hij is voor mijn zonde gestorven, dan gaan de zonden nog zwaarder wegen en zal je aan nog meer zonden ontdekt worden. Dat wil niet zeggen dat men dan alle dagen met een somber gezicht rondloopt, integendeel, want daardoor wordt het wonder en de dankbaarheid ook weer groter. Laten we stoppen om vanuit de mens te kijken (ach, wat ben ik toch slecht) maar laten we onze blik naar Boven richten (wat bent U een groot, liefdevol en genadige God, halleluja)

Ik ben net het boek: De Viervoudige Staat van Thomas Boston aan het lezen. Ik kan me daarom niet zo vinden in het stukje van Avi. Ooit van de bijlslagen gehoord? Van der Groe tegen de Erskines en Boston op zo'n wijze uitspelen klopt van geen kant.

[memento]

1. Leerstellige uitspraken mogen nooit onderbouwd worden met behulp van gelijkenissen, beelden, allegoriën en typologiën, aldus Calvijn. Zij dienen te berusten op de duidelijke uitspraken der Schrift.
2. Volgens mij is er geen Schrift-bewijs wat voldoet aan bovengestelde, die een zo sterke scheiding van wet en evangelie bewijst, zoals DWW hier stelt. Ook de traditie der kerk (Augustinus, Calvijn, ea) hebben dit bij mijn weten niet geleerd.

[Erasmiaan]

1. Leerstellige uitspraken mogen nooit onderbouwd worden met behulp van gelijkenissen, beelden, allegoriën en typologiën, aldus Calvijn. Zij dienen te berusten op de duidelijke uitspraken der Schrift.
2. Volgens mij is er geen Schrift-bewijs wat voldoet aan bovengestelde, die een zo sterke scheiding van wet en evangelie bewijst, zoals DWW hier stelt. Ook de traditie der kerk (Augustinus, Calvijn, ea) hebben dit bij mijn weten niet geleerd.

De wet en het evangelie "bijten elkaar", die zijn zeker gescheiden.

[Zonderling]

1. Leerstellige uitspraken mogen nooit onderbouwd worden met behulp van gelijkenissen, beelden, allegoriën en typologiën, aldus Calvijn. Zij dienen te berusten op de duidelijke uitspraken der Schrift.

Calvijn zegt m.i. niet NOOIT, maar NOOIT ALLEEN.
Dat is natuurlijk wel een verschil.
Allegorieën en typologieën kunnen secundair wel gebruikt worden als onderbouwing.
Dat deed Calvijn zelf ook (de zegen van Izaäk aan Jakob als beeld van de rechtvaardigmaking).

[Luther]

1. Leerstellige uitspraken mogen nooit onderbouwd worden met behulp van gelijkenissen, beelden, allegoriën en typologiën, aldus Calvijn. Zij dienen te berusten op de duidelijke uitspraken der Schrift.
2. Volgens mij is er geen Schrift-bewijs wat voldoet aan bovengestelde, die een zo sterke scheiding van wet en evangelie bewijst, zoals DWW hier stelt. Ook de traditie der kerk (Augustinus, Calvijn, ea) hebben dit bij mijn weten niet geleerd.

De wet en het evangelie "bijten elkaar", die zijn zeker gescheiden.

Wat bedoel je nu precies, E.?

[Zonderling]

Ik ben net het boek: De Viervoudige Staat van Thomas Boston aan het lezen. Ik kan me daarom niet zo vinden in het stukje van Avi. Ooit van de bijlslagen gehoord? Van der Groe tegen de Erskines en Boston op zo'n wijze uitspelen klopt van geen kant.

Sterker nog, Van der Groe voelde zich zeer verenigd met de prediking van de Erskines. Zoals blijkt uit de 5 voorredes van Van der Groe in de werken van de Erskines. Een eigen gemeentelid van Van der Groe (Jan Ross) vertaalde deze preken.

Wat niet wegneemt dat Van der Groe soms wel andere accenten legt, dat is zonder meer waar. Maar het is niet onverenigbaar en deze schrijvers mogen inderdaad niet tegen elkaar worden uitgespeeld.

[memento]

1. Leerstellige uitspraken mogen nooit onderbouwd worden met behulp van gelijkenissen, beelden, allegoriën en typologiën, aldus Calvijn. Zij dienen te berusten op de duidelijke uitspraken der Schrift.

Calvijn zegt m.i. niet NOOIT, maar NOOIT ALLEEN.
Dat is natuurlijk wel een verschil.
Allegorieën en typologieën kunnen secundair wel gebruikt worden als onderbouwing.
Dat deed Calvijn zelf ook (de zegen van Izaäk aan Jakob als beeld van de rechtvaardigmaking).

Dat bedoel ik ook. Calvijn wijst het als onderbouwing af, als illustratie (nadat het onderbouwd is) gebruikt hij het zelf wel (alhoewel spaarzamelijk).

[Zonderling]

1. Leerstellige uitspraken mogen nooit onderbouwd worden met behulp van gelijkenissen, beelden, allegoriën en typologiën, aldus Calvijn. Zij dienen te berusten op de duidelijke uitspraken der Schrift.

Calvijn zegt m.i. niet NOOIT, maar NOOIT ALLEEN.
Dat is natuurlijk wel een verschil.
Allegorieën en typologieën kunnen secundair wel gebruikt worden als onderbouwing.
Dat deed Calvijn zelf ook (de zegen van Izaäk aan Jakob als beeld van de rechtvaardigmaking).

Dat bedoel ik ook. Calvijn wijst het als onderbouwing af, als illustratie (nadat het onderbouwd is) gebruikt hij het zelf wel (alhoewel spaarzamelijk).

O.k. dan zijn we het eens. Sorry dat ik misschien wat snel/fel reageerde, maar het is wel belangrijk om de allegorieën niet volledig aan de kant te schuiven, vandaar mijn reactie. Ze zijn secundair en dienen dus nooit als primaire bewijsbron.

[DWW]

1. Leerstellige uitspraken mogen nooit onderbouwd worden met behulp van gelijkenissen, beelden, allegoriën en typologiën, aldus Calvijn. Zij dienen te berusten op de duidelijke uitspraken der Schrift.
2. Volgens mij is er geen Schrift-bewijs wat voldoet aan bovengestelde, die een zo sterke scheiding van wet en evangelie bewijst, zoals DWW hier stelt. Ook de traditie der kerk (Augustinus, Calvijn, ea) hebben dit bij mijn weten niet geleerd.

De wet en het evangelie "bijten elkaar", die zijn zeker gescheiden.

Is dan de wet tegen de beloftenissen Gods (= Evangelie)? Dat zij verre; want indien er een wet gegeven ware, die machtig was levend te maken, zo zou waarlijk de rechtvaardigheid uit de wet zijn. Maar de Schrift heeft het alles onder de zonde besloten, opdat de belofte uit het geloof van Jezus Christus aan de gelovigen zou gegeven worden. Doch eer het geloof kwam, waren wij onder de wet in bewaring gesteld, en zijn besloten geweest tot op het geloof, dat geopenbaard zou worden. Zo dan, de wet is onze tuchtmeester geweest tot Christus, opdat wij uit het geloof zouden gerechtvaardigd worden. Maar als het geloof gekomen is, zo zijn wij niet meer onder den tuchtmeester, Gal. 3:21-25.

[Smytegelt]

DWW, wie en wat bestrijdt u eigenlijk? Kunt u verklaren wat het ware geloof is en waar het begint als het in tijd samenvalt met de rechtvaardiging? Welke grond kent het geloof, ja wat wordt bevindelijk gekend dat daardoor de rechtvaardiging plaatsvindt op een wijze dat geloof en rechtvaardiging in tijd samenvallen.
Ik meen dat u daartoe NIET in staat bent, ja ik meen dat geen mens dat daartoe in staat is.
Waarom wilt u de bevinding op gelijke lijn met de leer stellen in de toepassing in de tijd?
Ons verstand is daarvoor te duister en onze harten te traag!