Twee Drie-verbondsleren?

[Johann Gottfried Walther]

Neen.
Je redeneert, laat Gods woord staan, zoals ik je al adviseerde.

En ik meen dat jij Gods Woord beter moet lezen....

Geloof het niet.
Afgezien daarvan, doet het je werkelijk niets, dat je zomaar over Calvijn, Luther, Kohlbrugge, John Flavel, Thomas Watson, Rutherford, Thomas Brooks, Christopher Love en vele anderen heenstapt, die allemaal het algemeen onvoorwaardelijk aanbod van genade preekte, zijn dat dan allemaal dwaalleraren die de Bijbel niet goed lazen?

Jij MEENT dat die alleen een zogenaamd 'algemeen onverwaardelijk aanbod van genade' preekten.

Dat deden ze, overduidelijk zonder twijfel!

[refo]

Dat is eigenlijk het einde van de christelijke leer.
Verkiezing, wedergeboorte, volharding. 3 waarheden verknoopt tot 1 stelsel.
Alles ligt muurvast in de eeuwigheid. God biedt niemand iets aan.
Punt.
Onbekeerden wachten maar af. Bekeerden zien maar hoe het zal gaan.
Geen Evangelie met een hoofdletter. Slechts een bekendmaking zodat de prediker zijn handen in onschuld wast.
Ja, dat is het einde. Want afval is dan geen schuld, maar lot.

(Overigens betekent het Latijnse 'offere alicui aliquod' wel degelijk 'iemand iets aanbieden' en 'offere beneficium alicui' 'iemand goedertierenheid bewijzen')

[Bert Mulder]

Dat deden ze, overduidelijk zonder twijfel!

Naar jouw mening.

[Johann Gottfried Walther]

Calvijn:

Romeinen 1 vers 16:

16. Ik schaam mij niet. Dit is een vóórkoming, waarmede hij vooruit zegt, dat hij geen acht heeft op de
bespotting der goddelozen; doch hij neemt hieruit als in 't voorbijgaan oorzaak, om de waardigheid des
Evangelies te prijzen, opdat het de Romeinen niet verachtelijk worden. Hij geeft wel te kennen, dat het voor
de wereld verachtelijk is, als hij zegt, dat hij zich daarvoor niet schaamt. En hiermede bereidt hij ze voor, om
de versmaadheid van het kruis van Christus te dragen, opdat zij het Evangelie hierom niet te minder achten,
als zij zien, dat het der beschimping en lastering der goddelozen onderworpen is. Maar daarentegen bewijst
hij, hoe uitnemend het is bij de gelovigen. Ten eerste, is het dat de mogendheid Gods van ons groot geacht
moet worden, dezelve wordt klaarlijk gezien in het Evangelie. Is het dat de goedheid waardig is, dat men ze
begere en lief hebbe, waarvan het Evangelie een instrument is, zo is het dan recht, dat men het diene en ere,
dewijl men der mogendheid Gods eerbied schuldig is; en zover het onze zaligheid dient, behoren wij het lief te
hebben. Aanmerkt hier, hoe veel Paulus de dienst des Woords toeschrijft, als hij betuigt, dat God daarin zijn
mogendheid tot zalig maken bewijst; want hij spreekt hier niet van enige heimelijke openbaring, maar van de
mondelijke verkondiging. Waaruit volgt, dat die als met opzet de kracht Gods verwerpen, en zijn verlossende
hand verre van zich verstoten, die zichzelf van het gehoor der prediking afwende. En dewijl Hij niet in allen
krachtig werkt, maar alleenlijk waar de Geest, de inwendige meester, het hart verlicht, daarom stelt hij daarbij
allen, die geloven. Het Evangelie wordt wel een iegelijk aangeboden tot zaligheid, maar zijn mogendheid
wordt niet alom gezien. Doch, dat het de goddelozen een reuke des doods is, komt niet van zijn natuur, maar
vanwege hunne boosheid. Als hij deze enige zaligheid bewijst, zo beneemt hij alle ander betrouwen. En als zij
zichzelf van deze enige zaligheid afwende, zo hebben zij in het Evangelie ene openbaring van hun verderf.
Zodan, dewijl het Evangelie alle mensen zonder onderscheid roept tot zaligheid, zo wordt het eigenlijk
genoemd ene leer der zaligheid. Want Christus wordt daar aangeboden, wiens eigen ambt is, te behoede of
zalig te maken wat verloren was. En degenen, die weigeren van Hem behouden te worden, bevinden, dat Hij
een Rechter is. Voorts, dit woord zaligheid wordt alom in de Schrift eenvoudig gesteld tegen het verderf,
derhalve moet men dit goed onder het oog houden, als men het in enige plaats vindt. Dewijl dan het
Evangelie ons verlost van de val en de vervloeking van de eeuwigen dood, zo is zijn zaligheid het eeuwige
leven.

Calvijn heeft het in preken en commentaren steeds over het aanbod van het evangelie, toch wel verderfelijk van hem niet?
Kan zijn dat je het er niet mee eens bent, en er structureel overheen leest.
Maar je kunt het niet missen.

[Bert Mulder]

Dat is eigenlijk het einde van de christelijke leer.
Verkiezing, wedergeboorte, volharding. 3 waarheden verknoopt tot 1 stelsel.
Alles ligt muurvast in de eeuwigheid. God biedt niemand iets aan.
Punt.
Onbekeerden wachten maar af. Bekeerden zien maar hoe het zal gaan.
Geen Evangelie met een hoofdletter. Slechts een bekendmaking zodat de prediker zijn handen in onschuld wast.
Ja, dat is het einde. Want afval is dan geen schuld, maar lot.

(Overigens betekent het Latijnse 'offere alicui aliquod' wel degelijk 'iemand iets aanbieden' en 'offere beneficium alicui' 'iemand goedertierenheid bewijzen')

Het Woord zelf is de kracht Gods ter zaligheid. Om niet. God wacht niet op ons om een aanbod aan te nemen.

[Johann Gottfried Walther]

Calvijn:

Romeinen 1 vers 16:

16. Ik schaam mij niet. Dit is een vóórkoming, waarmede hij vooruit zegt, dat hij geen acht heeft op de
bespotting der goddelozen; doch hij neemt hieruit als in 't voorbijgaan oorzaak, om de waardigheid des
Evangelies te prijzen, opdat het de Romeinen niet verachtelijk worden. Hij geeft wel te kennen, dat het voor
de wereld verachtelijk is, als hij zegt, dat hij zich daarvoor niet schaamt. En hiermede bereidt hij ze voor, om
de versmaadheid van het kruis van Christus te dragen, opdat zij het Evangelie hierom niet te minder achten,
als zij zien, dat het der beschimping en lastering der goddelozen onderworpen is. Maar daarentegen bewijst
hij, hoe uitnemend het is bij de gelovigen. Ten eerste, is het dat de mogendheid Gods van ons groot geacht
moet worden, dezelve wordt klaarlijk gezien in het Evangelie. Is het dat de goedheid waardig is, dat men ze
begere en lief hebbe, waarvan het Evangelie een instrument is, zo is het dan recht, dat men het diene en ere,
dewijl men der mogendheid Gods eerbied schuldig is; en zover het onze zaligheid dient, behoren wij het lief te
hebben. Aanmerkt hier, hoe veel Paulus de dienst des Woords toeschrijft, als hij betuigt, dat God daarin zijn
mogendheid tot zalig maken bewijst; want hij spreekt hier niet van enige heimelijke openbaring, maar van de
mondelijke verkondiging. Waaruit volgt, dat die als met opzet de kracht Gods verwerpen, en zijn verlossende
hand verre van zich verstoten, die zichzelf van het gehoor der prediking afwende. En dewijl Hij niet in allen
krachtig werkt, maar alleenlijk waar de Geest, de inwendige meester, het hart verlicht, daarom stelt hij daarbij
allen, die geloven. Het Evangelie wordt wel een iegelijk aangeboden tot zaligheid, maar zijn mogendheid
wordt niet alom gezien. Doch, dat het de goddelozen een reuke des doods is, komt niet van zijn natuur, maar
vanwege hunne boosheid. Als hij deze enige zaligheid bewijst, zo beneemt hij alle ander betrouwen. En als zij
zichzelf van deze enige zaligheid afwende, zo hebben zij in het Evangelie ene openbaring van hun verderf.
Zodan, dewijl het Evangelie alle mensen zonder onderscheid roept tot zaligheid, zo wordt het eigenlijk
genoemd ene leer der zaligheid. Want Christus wordt daar aangeboden, wiens eigen ambt is, te behoede of
zalig te maken wat verloren was. En degenen, die weigeren van Hem behouden te worden, bevinden, dat Hij
een Rechter is. Voorts, dit woord zaligheid wordt alom in de Schrift eenvoudig gesteld tegen het verderf,
derhalve moet men dit goed onder het oog houden, als men het in enige plaats vindt. Dewijl dan het
Evangelie ons verlost van de val en de vervloeking van de eeuwigen dood, zo is zijn zaligheid het eeuwige
leven.

Calvijn heeft het in preken en commentaren steeds over het aanbod van het evangelie, toch wel verderfelijk van hem niet?
Kan zijn dat je het er niet mee eens bent, en er structureel overheen leest.
Maar je kunt het niet missen.

Het Evangelie wordt wel een iegelijk aangeboden tot zaligheid.

Zie je wel, Calvijn zegt ook, aanbod aan een IEGELIJK, of wel iedereen (alle toehoorders), of in het andere vetgedrukte: ALLE mensen.

Calvijn schrijft geen vermogens aan de mensen toe, net zo min als ik dat doe, en toch schrijft hij steeds over het aanbod van Gods genade, en zijn evangelie dat komt tot alle mensen.

[Ireneüs van Lyon]

Het Evangelie wordt wel een iegelijk aangeboden tot zaligheid.

Ik ben het volledig eens met dit antwoord. Ik citeer kort de Dordtse leerregels

Voorts is de belofte des Evangelies, dat een iegelijk, die in den gekruisigden Christus gelooft, niet verderve, maar het eeuwige leven hebbe; welke belofte aan alle volken en mensen, tot welke God naar Zijn welbehagen Zijn Evangelie zendt, zonder onderscheid moet verkondigd en voorgesteld worden, met bevel van bekering en geloof.

over de verwerping

De oorzaak of onschuld van dat ongeloof, gelijk ook van alle andere zonden, is geenszins in God, maar in den mens. Maar het geloof in Jezus Christus en de zaligheid door Hem, is een genadige gave Gods; gelijk geschreven is: Uit genade zijt gij zalig geworden door het geloof, en dat niet uit u, het is Gods gave , Ef. 2:8,. Insgelijks: Het is u gegeven in Christus te geloven , Filip. 1:29,.

[Bert Mulder]

Het Evangelie wordt wel een iegelijk aangeboden tot zaligheid.

Ik ben het volledig eens met dit antwoord. Ik citeer kort de Dordtse leerregels

Voorts is de belofte des Evangelies, dat een iegelijk, die in den gekruisigden Christus gelooft, niet verderve, maar het eeuwige leven hebbe; welke belofte aan alle volken en mensen, tot welke God naar Zijn welbehagen Zijn Evangelie zendt, zonder onderscheid moet verkondigd en voorgesteld worden, met bevel van bekering en geloof.

over de verwerping

De oorzaak of onschuld van dat ongeloof, gelijk ook van alle andere zonden, is geenszins in God, maar in den mens. Maar het geloof in Jezus Christus en de zaligheid door Hem, is een genadige gave Gods; gelijk geschreven is: Uit genade zijt gij zalig geworden door het geloof, en dat niet uit u, het is Gods gave , Ef. 2:8,. Insgelijks: Het is u gegeven in Christus te geloven , Filip. 1:29,.

Zoals je zelf aangeeft hier, is genade een gift van God, niet een aanbod van God. In je eerste citaat is het ook weer duidelijk. Het Evangelie moet aan een iegelijk gepredikt worden. De Dordtse Leerregels spreken niet over 'aanbieden', maar over verkondigen en voorgesteld.

Heb ik al vaak aangegeven, dat het woord 'aanbod' zo'n onduidelijk woord is, dat veel verwarring brengt. Neem ik graag aan, dat velen, vooral ook hier op dit forum, die term niet in een arminiaanse of amyraldische manier gebruiken. Maar velen doen dat wel, zoals bijvoorbeeld de Christian Reformed Churches in America, met hun 3 punten van 1924.

Waarom niet de woorden van de DL ook, verkondigen en voorstellen, gebruiken in plaats van aanbieden...

[claus]

Wie kan mij in het kort het verschil aangeven tussen de tweeverbondenleer en de drieverbondenleer? De laatste leer wordt altijd toegeschreven vooral aan de christelijke gereformeerde kerken, maar ook wel aan veel Gereformeerde Bonders en sommige HHK'ers. Ik ben benieuwd naar het verschil tussen 2- en 3-verbondenleer...

[Ireneüs van Lyon]

Het Evangelie wordt wel een iegelijk aangeboden tot zaligheid.

Ik ben het volledig eens met dit antwoord. Ik citeer kort de Dordtse leerregels

Voorts is de belofte des Evangelies, dat een iegelijk, die in den gekruisigden Christus gelooft, niet verderve, maar het eeuwige leven hebbe; welke belofte aan alle volken en mensen, tot welke God naar Zijn welbehagen Zijn Evangelie zendt, zonder onderscheid moet verkondigd en voorgesteld worden, met bevel van bekering en geloof.

over de verwerping

De oorzaak of onschuld van dat ongeloof, gelijk ook van alle andere zonden, is geenszins in God, maar in den mens. Maar het geloof in Jezus Christus en de zaligheid door Hem, is een genadige gave Gods; gelijk geschreven is: Uit genade zijt gij zalig geworden door het geloof, en dat niet uit u, het is Gods gave , Ef. 2:8,. Insgelijks: Het is u gegeven in Christus te geloven , Filip. 1:29,.

Zoals je zelf aangeeft hier, is genade een gift van God, niet een aanbod van God. In je eerste citaat is het ook weer duidelijk. Het Evangelie moet aan een iegelijk gepredikt worden. De Dordtse Leerregels spreken niet over 'aanbieden', maar over verkondigen en voorgesteld.

Heb ik al vaak aangegeven, dat het woord 'aanbod' zo'n onduidelijk woord is, dat veel verwarring brengt. Neem ik graag aan, dat velen, vooral ook hier op dit forum, die term niet in een arminiaanse of amyraldische manier gebruiken. Maar velen doen dat wel, zoals bijvoorbeeld de Christian Reformed Churches in America, met hun 3 punten van 1924.

Waarom niet de woorden van de DL ook, verkondigen en voorstellen, gebruiken in plaats van aanbieden...

Ik heb het idee dat we langs elkaar heen praten. Natuurlijk is het geloof een genade gift van God, daar zal iedereen mee instemmen. Maar kun je mij precies het verschil duidelijk maken tussen het voorstellen en het aanbieden van het evangelie? Een voorstel is nog altijd een synoniem van een aanbod....

[ejvl]

Wat ik in een ander topic las:

Voorstellen: Kijk eens wat mooi!
Aanbieden: Kijk eens wat mooi, dit is voor jou!

[WimA]

Wat ik in een ander topic las:

Voorstellen: Kijk eens wat mooi!
Aanbieden: Kijk eens wat mooi, dit is voor jou!

Het woord "aanbieden" betekent in de volksmond toch wel wat anders dan je hier typt. Tenminste, als het blaadje van de supermarkt af en toe bekijk met de aanbiedingen.

[Ireneüs van Lyon]

Wat ik in een ander topic las:

Voorstellen: Kijk eens wat mooi!
Aanbieden: Kijk eens wat mooi, dit is voor jou!

Dit is totaal geen correct ABN! Sla het woordenboek er maar op na, voorstellen is toch echt een synoniem van aanbieden.

Verder is de zin: Kijk eens wat mooi! geen voorstel...

[ejvl]

Ook in de woordenboeken ten tijde van de DL?
Maar ik ben het wel met je eens hoor, voorstellen is een soort van aanbieden.

[Jvslooten]

Wie kan mij in het kort het verschil aangeven tussen de tweeverbondenleer en de drieverbondenleer? De laatste leer wordt altijd toegeschreven vooral aan de christelijke gereformeerde kerken, maar ook wel aan veel Gereformeerde Bonders en sommige HHK'ers. Ik ben benieuwd naar het verschil tussen 2- en 3-verbondenleer...

In het kort:

Tweeverbondenleer omvat twee verbonden, het verbond der werken (met Adam) en het verbond der genade (tussen God de Vader en God de Zoon). In de drieverbondenleer is er sprake van nog een derde verbond: ´´de raad des vredes´´.

Een mooi antwoord vind je hier: http://www.refoweb.nl/vragenrubriek/2239