Nieuwe Calvinisten contra het Calvinisme!?

[Tiberius]

Overigens: Als iedere Evangelische christen net zo goed zijn opvatting kon onderbouwen als A.P. Geelhoed, dan was er al heel wat gewonnen. Ik heb toch wel het idee dat hij weet waar hij het over heeft.

Het is mij een raadsel, waarom het RD zo'n interview met Ary Geelhoed plaatst. Het zijn twee pagina's vol met roeptoeterij.

[Desiree]

Ja, ik verbaasde me later ook. Wat doet een intervief van een verontruste heer die een evangelische visie (ja, daar is niets mis mee) heeft in het geReformeerde dagblad? Wij zijn gereformeerd en dus niet evangelisch. (Maar ik heb het toch wel gelezen )

Vervolgens moeten wij ook ineens ongerust worden over de evangelischen of juist blij zijn dat zij (weer hersteld) gereformeerd worden Of is het informatief?

Of het een gevaar is voor onze Calvinisten, weet ik niet. Ik weet er te weinig van.

Ik heb zo'n boek en mijn man heeft er ook een. Vergelijkbaar met een boek van Dominee Uitslag. Hoe je als christen niet van de wereld ben, maar in de wereld 'moet'/'mag' verblijven. Een boek van bezinning. Maar dat wil niet zeggen dat ik weet hoe 'Ze' denken. Jullie weten dat mogelijk veel beter.

De laatste zin van het artikel vond ik wel mooi hoor. Precies zoals ik het zie. Wat is het doel van je leven op aarde.

Ik vond het artikel met Kees van der Staaij om meerdere redenen prachtig. Nou, Van der Vlies vond ik fijn, maar Kees van der Staaij mag er ook zijn! Gelukkig Nederland.

[refo]

Ik vind het niet zo'n best interview. Als je slechte vragen stelt krijg je ook slechte antwoorden.
De RD-lezer is hier niet mee gediend.

[-DIA-]

Ja, ik verbaasde me later ook. Wat doet een intervief van een verontruste heer die een evangelische visie (ja, daar is niets mis mee) heeft in het geReformeerde dagblad? Wij zijn gereformeerd en dus niet evangelisch. (Maar ik heb het toch wel gelezen )

Vervolgens moeten wij ook ineens ongerust worden over de evangelischen of juist blij zijn dat zij (weer hersteld) gereformeerd worden Of is het informatief?

Of het een gevaar is voor onze Calvinisten, weet ik niet. Ik weet er te weinig van.

Ik heb zo'n boek en mijn man heeft er ook een. Vergelijkbaar met een boek van Dominee Uitslag. Hoe je als christen niet van de wereld ben, maar in de wereld 'moet'/'mag' verblijven. Een boek van bezinning. Maar dat wil niet zeggen dat ik weet hoe 'Ze' denken. Jullie weten dat mogelijk veel beter.

De laatste zin van het artikel vond ik wel mooi hoor. Precies zoals ik het zie. Wat is het doel van je leven op aarde.

Ik vond het artikel met Kees van der Staaij om meerdere redenen prachtig. Nou, Van der Vlies vond ik fijn, maar Kees van der Staaij mag er ook zijn! Gelukkig Nederland.

Vind je het niet erg, als je moet zeggen: Ik weet er te weinig van, als het om zulke wezenlijke zaken gaat? En echt, je bent de enige niet, Er zijn er velen, kerkmensen, die niet weten wat ze in feite geloven of belijden. Dat grijpt me wel eens aan. Daardoor hoort men ook het verschik niet (meer) tussen een onderwerpelijke schiftuurlijk-bevindelijke preek en een voorwerpelijke waarheid. Men 'gelooft' het wel.
Ik geloof dat dit meer voorkomt onder ons dan we misschien willen weten.

[parsifal]

Er is natuurlijk genoeg aan te merken op sommige predikanten die je tot het nieuwe calvinisme kunt rekenen, maar hier wordt van alles geroepen zonder onderbouwing. Het is zogenaamd niet bevindelijk genoeg, maar concreet wordt men nauwelijks. We kunnen tenslotte allemaal wel voelen waar het mis is. Ja men zegt dat de verlorenheid van de mens wordt vergeten, maar ik vraag me af of je dat kunt zeggen als je wel eens de preken van Packer, Sproul, Piper, Driscoll of Tong hebt gehoord. En ja er is op deze mensen aardig wat aan te merken, maar niet het verzachten van de verlorenheid.

[Nowhere]

Wat je zegt zijn allemaal waarheden. Maar dit zijn geen blokkades in de prediking van het Evangelie.
Hypercalvinisme is gevaarlijk omdat het de prediking van het Evangelie aanpast aan de onmogelijkheid van de mens.
Dan wordt het Evangelie niet meer vrij verkondigd. "Komt, alle dingen zijn gereed", "Dwing ze om in te gaan", etc.

Juist als de onmogelijkheid van de mens verkondigd wordt, dan zal Christus juist gaan schitteren. Onmogelijk, maar 'genade'. De Heere is niet gekomen om rechtvaardigen te verzoenen met Hem, maar juist het onmogelijke, het onnutte, het verlorene. Daarom zijn de beloftes in Gods Woord zo rijk. Alles verprutst, alles verzondigd, maar de Heere wil nog in ontferming neerzien. De onmogelijkheid moet JUIST gepreekt worden, opdat het Evangelie ten volle klinken mag. Dan mag jij het Hypercalvinise noemen (wat wordt er snel met dat woord de laatste tijd geslingerd), maar ik noem het de prediking van 'Wet & Evangelie'

De Bijbelse boodschap is inderdaad dat we ons NU moeten bekeren en moeten geloven.
In de Bijbel wordt het "niet kunnen" ook vooral gekoppeld aan het "niet willen" van de hoorder. De schuld wordt helemaal neergelegd bij ons.
De hoorder heeft allerlei excuses om het Evangelie te verwerpen. Ik heb een vrouw getrouwd, Ik heb een os gekocht... Nu niet... Morgen.. etc.
Maar het probleem is. Wij willen van nature niet dat God Koning over ons is. Wij willen zelf op de troon zitten. We haten het Evangelie van vrije genade. We zijn kinderen van de Satan. We hebben iets of iemand anders liever dan Christus, we hebben de zonde te lief...etc.

Geheel mee eens!

Volgens mij is dat het Bijbelse Evangelie.
En bekering is inderdaad Gods werk. Maar dit betekent niet dat we het Evangelie aan moeten passen op bijvoorbeeld de volgende manier: Komt alle dingen zijn gereed, alles is volbracht.. Vlucht tot Christus... Kom nu tot Christus...Maar pas als je kenmerken van wedergeboorte bezit, het begint niet bij Christus, etc.
Uitverkiezing en wedergeboorte zijn geen blokkades in het Evangelie.

Het zijn geen blokkades in het Evangelie, maar onderdeel van het Evangelie. Zonder wedergeboorte kan men het Koninkrijk van God niet zien. En de uitverkiezing, de Heere heeft nog om willen zien naar saboteurs en weglopers. Wat een rijkdom!
Christus moet centraal staan en als Christus centraal staat, dan zal de wedergeboorte en het ontdekken aan zonde en schuld ook verkondigd worden. Het is 'wet en evangelie'. Niet één van de twee, maar allebei. Je kan wel tegen een dode roepen om te vluchten tot Jezus, om te komen tot Jezus, maar jij en ik weten allebei dat deze nooit zullen vluchten en nooit zullen komen. Het aanbod van genade moet verkondigd worden, de mogelijkheid in Christus moet rijk uitgestald worden, maar het zal nooit buiten het benoemen van de zonde, ongerechtigheid en onmogelijkheid omkunnen.

Ik ben benieuwd hoe jij het Evangelie zou verwoorden aan een onbekeerd persoon?

De onmogelijkheid in onszelf, door eigen schuld, maar de mogelijkheid in Christus, Die een gewillige Zaligmaker is!

Toevoeging: Voor de duidelijkheid. Ik wil dus niet zeggen dat er maar één mens is die uit zichzelf God zoekt.
Als God de wil van de mens niet veranderd zal deze mens nooit tot Christus komen.
Het gaat me om het aanpassen van het Evangelie aan de onmogelijkheid van de mens. Dit mogen we niet doen.

Het Evangelie moet eerlijk gebracht worden. Als we de onmogelijkheid van de mens niet benadrukken, de eigen verantwoordelijkheid niet benadrukken, dan is er ook geen ruimte voor het Evangelie. Je moet de mensen niet voor de gek gaan houden, alsof deze hun eigen zaligheid nog kunnen regelen. Maar verkondig het Kruis van Christus voor een doodschuldige. Dan zal er leven zijn!

[DDD]

Er wordt hier weer van alles geroepen, maar wederom zonder enig bewijs.

Al in twee eerdere draadjes vroeg ik om één schriftverwijzing, en dat tevergeefs. Ook hier weer. Ik vraag me af welke boeken Nowwhere van de genoemde Nieuwe Calvinisten eigenlijk heeft gelezen.

[Jongere]

Pfffffffffffffffffff.

Rustig, huisman, denk om je bloeddruk.

1.DIA leest een interview waar vanuit evangelische hoek kritiek is op het nieuwe calvinisme (ik noem het liever Amerikaans calvinisme )
2.DIA heeft ook kritiek op het nieuwe calvinisme en gebruikt dit interview als gelegenheid om dat te uiten.
3.DIA sluit zich helemaal niet aan bij dhr. Geelhoed en co.

Ik begrijp dat DIA zich hier niet bij aansluit. Jij vroeg echter of het legitiem is om naar aanleiding van dit interview kritiek te hebben op het nieuwe calvinisme. Dan zeg ik: nee. De kritiek die in dit interview wordt geleverd op het nieuwe calvinisme, is namelijk heel fundamentele kritiek op het calvinisme als zodanig. Om dat te gebruiken is net zo krom als kritiek leveren op de RK-kerk aan de hand van atheïstische argumenten van Richard Dawkins.
Als ik jou een beetje ken, huisman, denk ik toch ook dat je niet veel goede woorden overhebt voor dit interview of voor die website?

Vraag 1: Zou DIA wel in een andere context zijn zorg mogen uiten of mag dat in het geheel niet?

Natuurlijk mag DIA of wie dan ook kritiek hebben op het nieuwe calvinisme. Maar gebruik dan bijv. wat ds. P. de Vries daar een tijdje geleden over schreef in het RD.
Met die kritiek was en ben ik het overigens niet eens, al moet ik er direct bij zeggen dat het nieuwe calvinisme te breed is om daar in het algemeen zomaar iets over te zeggen. Ik waardeer Piper heel anders als Driscoll bijvoorbeeld. Maar zeker als ik de lijn zie die Piper heeft, zie ik daar iemand die ik voluit zie als een christelijke broeder. Sterker nog, iemand van wie ik heel veel kan leren. Ik vind de Nederlandse gewoonte om iedereen met de lineaal van rechtzinnigheid langs te lopen en in een hokje te plaatsen in dit geval erg misplaatst. Als je Piper in de breedte van de katholiciteit van het christendom wereldwijd plaatst, staat hij ontzettend dicht bij ons. Zie alleen zijn verdediging van de Dordtse Leerregels bijvoorbeeld.

Overigens noemde iemand hier de site Geloofstoerusting. Je moet de nieuwe calvinisten daar niet (volledig) op beoordelen. Bijv. van Piper wordt dan vaak een mooi of kernachtig stukje uit een veel grotere preek geknipt. Dat is veel te fragmentarisch om iemand te leren kennen. Luister Piper's serie over Romeinen of over Johannes eens volledig door.

Vraag 2: Neem jij alles wat Tim Keller/Paul Washer/Tom Wright schrijft helemaal over?

Je vraag geeft een beetje het probleem aan - deze drie mannen zijn totaal verschillend. Mijn antwoord bij al deze drie personen is daarom ook verschillend:
- Tim Keller waardeer ik erg, met name vanwege zijn vermogen om de gereformeerde traditie te vertalen naar de moderne context. Bovendien verliest hij daarbij niet de reformatorische spiritualiteit, zoals je soms ziet gebeuren in een missionaire context. Wat ik minder waardeer bij hem is zijn oriëntatie richting de cultuur, die veel wegheeft van de neocalvinistische waardering van Bavinck/Kuyper. Persoonlijk sta ik daar anders in.

- Wat ik van Paul Washer gehoord heb zou ik inderdaad helemaal willen overnemen. Misschien op een aantal ethische keuzes na rond bijv. relaties. Zijn Romeinen 7 standpunt deel ik niet, al heb ik hem daar nooit over horen spreken. En uiteraard zijn baptistische visie deel ik niet.

- Tom Wright vind ik in dit rijtje eigenlijk niet thuishoren. Hij is in ieder geval geen nieuwe calvinist, omdat hij met name in zijn visie op de rechtvaardiging sterk afwijkt van de reformatorische traditie. Ik lees hem graag vanwege zijn vernieuwende en vaak heel waardevolle exegese van Paulus. Tegelijk voel ik veel vervreemding in zijn schrijven over het al aanwezig zijn van Gods koninkrijk. Maar daar heb ik eerder op het forum al eens een uitgebreide post aan besteed.

Vraag 3: Zie jij wezenlijke verschillen tussen de nieuwe calvinisten en bv de puriteinen?

Je ziet hierboven hoe ik deze schrijvers beoordeel. Ik probeer daar het goede van mee te nemen en het andere te laten liggen. Bij de een is dat beter mogelijk dan bij de ander, bij sommigen (bijv. Wright, al hoort hij niet bij de nieuwe calvinisten) overheerst soms een gevoel van vervreemding.
Als ik uitga van wat ik ken van de stroming van New Calvinism, zie ik daarin qua geloofsbeleving geen wezenlijke verschillen met de puriteinen. Wat wel een wezenlijk verschil zou kunnen zijn is de openheid naar de cutuur (ook dat verschilt: bij Keller is dat veel nadrukkelijker aanwezig dan bij Piper, bijvoorbeeld). Uiteindelijk kan zich dat natuurlijk ook door gaan vertalen naar de geloofsbeleving. Maar ik weet er te weinig vanaf om daar iets over te kunnen zeggen. Bovendien is het de vraag of de puriteinen van hun kant hier voldoende aandacht voor hadden.

Samengevat zie ik niet in waarom je puriteinen of nieuwe calvinisten tegen elkaar zou willen uitspelen. Ik lees graag hedendaagse calvinisten, ik lees ook graag puriteinen. Van allen probeer ik zo veel mogelijk te leren. Ik voel wel met je mee dat het zwaartepunt denk ik het beste kan liggen in het verleden, om zoveel mogelijk de authentieke bronnen te lezen.

[huisman]

Pfffffffffffffffffff.

Rustig, huisman, denk om je bloeddruk.

1.DIA leest een interview waar vanuit evangelische hoek kritiek is op het nieuwe calvinisme (ik noem het liever Amerikaans calvinisme )
2.DIA heeft ook kritiek op het nieuwe calvinisme en gebruikt dit interview als gelegenheid om dat te uiten.
3.DIA sluit zich helemaal niet aan bij dhr. Geelhoed en co.

Ik begrijp dat DIA zich hier niet bij aansluit. Jij vroeg echter of het legitiem is om naar aanleiding van dit interview kritiek te hebben op het nieuwe calvinisme. Dan zeg ik: nee. De kritiek die in dit interview wordt geleverd op het nieuwe calvinisme, is namelijk heel fundamentele kritiek op het calvinisme als zodanig. Om dat te gebruiken is net zo krom als kritiek leveren op de RK-kerk aan de hand van atheïstische argumenten van Richard Dawkins.
Als ik jou een beetje ken, huisman, denk ik toch ook dat je niet veel goede woorden overhebt voor dit interview of voor die website?

Vraag 1: Zou DIA wel in een andere context zijn zorg mogen uiten of mag dat in het geheel niet?

Natuurlijk mag DIA of wie dan ook kritiek hebben op het nieuwe calvinisme. Maar gebruik dan bijv. wat ds. P. de Vries daar een tijdje geleden over schreef in het RD.
Met die kritiek was en ben ik het overigens niet eens, al moet ik er direct bij zeggen dat het nieuwe calvinisme te breed is om daar in het algemeen zomaar iets over te zeggen. Ik waardeer Piper heel anders als Driscoll bijvoorbeeld. Maar zeker als ik de lijn zie die Piper heeft, zie ik daar iemand die ik voluit zie als een christelijke broeder. Sterker nog, iemand van wie ik heel veel kan leren. Ik vind de Nederlandse gewoonte om iedereen met de lineaal van rechtzinnigheid langs te lopen en in een hokje te plaatsen in dit geval erg misplaatst. Als je Piper in de breedte van de katholiciteit van het christendom wereldwijd plaatst, staat hij ontzettend dicht bij ons. Zie alleen zijn verdediging van de Dordtse Leerregels bijvoorbeeld.

Overigens noemde iemand hier de site Geloofstoerusting. Je moet de nieuwe calvinisten daar niet (volledig) op beoordelen. Bijv. van Piper wordt dan vaak een mooi of kernachtig stukje uit een veel grotere preek geknipt. Dat is veel te fragmentarisch om iemand te leren kennen. Luister Piper's serie over Romeinen of over Johannes eens volledig door.

Vraag 2: Neem jij alles wat Tim Keller/Paul Washer/Tom Wright schrijft helemaal over?

Je vraag geeft een beetje het probleem aan - deze drie mannen zijn totaal verschillend. Mijn antwoord bij al deze drie personen is daarom ook verschillend:
- Tim Keller waardeer ik erg, met name vanwege zijn vermogen om de gereformeerde traditie te vertalen naar de moderne context. Bovendien verliest hij daarbij niet de reformatorische spiritualiteit, zoals je soms ziet gebeuren in een missionaire context. Wat ik minder waardeer bij hem is zijn oriëntatie richting de cultuur, die veel wegheeft van de neocalvinistische waardering van Bavinck/Kuyper. Persoonlijk sta ik daar anders in.

- Wat ik van Paul Washer gehoord heb zou ik inderdaad helemaal willen overnemen. Misschien op een aantal ethische keuzes na rond bijv. relaties. Zijn Romeinen 7 standpunt deel ik niet, al heb ik hem daar nooit over horen spreken. En uiteraard zijn baptistische visie deel ik niet.

- Tom Wright vind ik in dit rijtje eigenlijk niet thuishoren. Hij is in ieder geval geen nieuwe calvinist, omdat hij met name in zijn visie op de rechtvaardiging sterk afwijkt van de reformatorische traditie. Ik lees hem graag vanwege zijn vernieuwende en vaak heel waardevolle exegese van Paulus. Tegelijk voel ik veel vervreemding in zijn schrijven over het al aanwezig zijn van Gods koninkrijk. Maar daar heb ik eerder op het forum al eens een uitgebreide post aan besteed.

Vraag 3: Zie jij wezenlijke verschillen tussen de nieuwe calvinisten en bv de puriteinen?

Je ziet hierboven hoe ik deze schrijvers beoordeel. Ik probeer daar het goede van mee te nemen en het andere te laten liggen. Bij de een is dat beter mogelijk dan bij de ander, bij sommigen (bijv. Wright, al hoort hij niet bij de nieuwe calvinisten) overheerst soms een gevoel van vervreemding.
Als ik uitga van wat ik ken van de stroming van New Calvinism, zie ik daarin qua geloofsbeleving geen wezenlijke verschillen met de puriteinen. Wat wel een wezenlijk verschil zou kunnen zijn is de openheid naar de cutuur (ook dat verschilt: bij Keller is dat veel nadrukkelijker aanwezig dan bij Piper, bijvoorbeeld). Uiteindelijk kan zich dat natuurlijk ook door gaan vertalen naar de geloofsbeleving. Maar ik weet er te weinig vanaf om daar iets over te kunnen zeggen. Bovendien is het de vraag of de puriteinen van hun kant hier voldoende aandacht voor hadden.

Samengevat zie ik niet in waarom je puriteinen of nieuwe calvinisten tegen elkaar zou willen uitspelen. Ik lees graag hedendaagse calvinisten, ik lees ook graag puriteinen. Van allen probeer ik zo veel mogelijk te leren. Ik voel wel met je mee dat het zwaartepunt denk ik het beste kan liggen in het verleden, om zoveel mogelijk de authentieke bronnen te lezen.

Bedankt voor deze uitgebreide en leerzame antwoorden.

Als mensen de hedendaagse schrijvers lezen vanuit wat zij geleerd hebben uit de authentieke bronnen dan is er weinig gevaar. De afwijkingen worden dan gevonden en het leerzame verwerkt.
Waar ik bang voor ben dat vlotte hedendaagse schrijvers de authentiek bronnen verdringen. Theologen als Alister McGrath en Martyn Lloyd-Jones verwezen vaak naar de bronnen (in hun geval naar de puriteinen). Doet iemand als Tim Keller dat ook ?

Het zou zo'n verschraling zijn als boeken van bv John Owen verdrongen zouden worden.Een boek als "De heerlijkheid van Christus" is zo weergaloos dat wens ik in ieders handen.

Voor mij persoonlijk werkt het lezen van de nieuwe calvinisten gewoon niet. Waarom?......misschien is het dat ik bij het lezen van de puriteinen nooit afstand voel en als ik dat wel voel laat ik mij door hen corrigeren omdat ik ze door en door betrouwbaar acht.

[Ireneüs van Lyon]

Pfffffffffffffffffff.

Rustig, huisman, denk om je bloeddruk.

1.DIA leest een interview waar vanuit evangelische hoek kritiek is op het nieuwe calvinisme (ik noem het liever Amerikaans calvinisme )
2.DIA heeft ook kritiek op het nieuwe calvinisme en gebruikt dit interview als gelegenheid om dat te uiten.
3.DIA sluit zich helemaal niet aan bij dhr. Geelhoed en co.

Ik begrijp dat DIA zich hier niet bij aansluit. Jij vroeg echter of het legitiem is om naar aanleiding van dit interview kritiek te hebben op het nieuwe calvinisme. Dan zeg ik: nee. De kritiek die in dit interview wordt geleverd op het nieuwe calvinisme, is namelijk heel fundamentele kritiek op het calvinisme als zodanig. Om dat te gebruiken is net zo krom als kritiek leveren op de RK-kerk aan de hand van atheïstische argumenten van Richard Dawkins.
Als ik jou een beetje ken, huisman, denk ik toch ook dat je niet veel goede woorden overhebt voor dit interview of voor die website?

Vraag 1: Zou DIA wel in een andere context zijn zorg mogen uiten of mag dat in het geheel niet?

Natuurlijk mag DIA of wie dan ook kritiek hebben op het nieuwe calvinisme. Maar gebruik dan bijv. wat ds. P. de Vries daar een tijdje geleden over schreef in het RD.
Met die kritiek was en ben ik het overigens niet eens, al moet ik er direct bij zeggen dat het nieuwe calvinisme te breed is om daar in het algemeen zomaar iets over te zeggen. Ik waardeer Piper heel anders als Driscoll bijvoorbeeld. Maar zeker als ik de lijn zie die Piper heeft, zie ik daar iemand die ik voluit zie als een christelijke broeder. Sterker nog, iemand van wie ik heel veel kan leren. Ik vind de Nederlandse gewoonte om iedereen met de lineaal van rechtzinnigheid langs te lopen en in een hokje te plaatsen in dit geval erg misplaatst. Als je Piper in de breedte van de katholiciteit van het christendom wereldwijd plaatst, staat hij ontzettend dicht bij ons. Zie alleen zijn verdediging van de Dordtse Leerregels bijvoorbeeld.

Overigens noemde iemand hier de site Geloofstoerusting. Je moet de nieuwe calvinisten daar niet (volledig) op beoordelen. Bijv. van Piper wordt dan vaak een mooi of kernachtig stukje uit een veel grotere preek geknipt. Dat is veel te fragmentarisch om iemand te leren kennen. Luister Piper's serie over Romeinen of over Johannes eens volledig door.

Vraag 2: Neem jij alles wat Tim Keller/Paul Washer/Tom Wright schrijft helemaal over?

Je vraag geeft een beetje het probleem aan - deze drie mannen zijn totaal verschillend. Mijn antwoord bij al deze drie personen is daarom ook verschillend:
- Tim Keller waardeer ik erg, met name vanwege zijn vermogen om de gereformeerde traditie te vertalen naar de moderne context. Bovendien verliest hij daarbij niet de reformatorische spiritualiteit, zoals je soms ziet gebeuren in een missionaire context. Wat ik minder waardeer bij hem is zijn oriëntatie richting de cultuur, die veel wegheeft van de neocalvinistische waardering van Bavinck/Kuyper. Persoonlijk sta ik daar anders in.

- Wat ik van Paul Washer gehoord heb zou ik inderdaad helemaal willen overnemen. Misschien op een aantal ethische keuzes na rond bijv. relaties. Zijn Romeinen 7 standpunt deel ik niet, al heb ik hem daar nooit over horen spreken. En uiteraard zijn baptistische visie deel ik niet.

- Tom Wright vind ik in dit rijtje eigenlijk niet thuishoren. Hij is in ieder geval geen nieuwe calvinist, omdat hij met name in zijn visie op de rechtvaardiging sterk afwijkt van de reformatorische traditie. Ik lees hem graag vanwege zijn vernieuwende en vaak heel waardevolle exegese van Paulus. Tegelijk voel ik veel vervreemding in zijn schrijven over het al aanwezig zijn van Gods koninkrijk. Maar daar heb ik eerder op het forum al eens een uitgebreide post aan besteed.

Vraag 3: Zie jij wezenlijke verschillen tussen de nieuwe calvinisten en bv de puriteinen?

Je ziet hierboven hoe ik deze schrijvers beoordeel. Ik probeer daar het goede van mee te nemen en het andere te laten liggen. Bij de een is dat beter mogelijk dan bij de ander, bij sommigen (bijv. Wright, al hoort hij niet bij de nieuwe calvinisten) overheerst soms een gevoel van vervreemding.
Als ik uitga van wat ik ken van de stroming van New Calvinism, zie ik daarin qua geloofsbeleving geen wezenlijke verschillen met de puriteinen. Wat wel een wezenlijk verschil zou kunnen zijn is de openheid naar de cutuur (ook dat verschilt: bij Keller is dat veel nadrukkelijker aanwezig dan bij Piper, bijvoorbeeld). Uiteindelijk kan zich dat natuurlijk ook door gaan vertalen naar de geloofsbeleving. Maar ik weet er te weinig vanaf om daar iets over te kunnen zeggen. Bovendien is het de vraag of de puriteinen van hun kant hier voldoende aandacht voor hadden.

Samengevat zie ik niet in waarom je puriteinen of nieuwe calvinisten tegen elkaar zou willen uitspelen. Ik lees graag hedendaagse calvinisten, ik lees ook graag puriteinen. Van allen probeer ik zo veel mogelijk te leren. Ik voel wel met je mee dat het zwaartepunt denk ik het beste kan liggen in het verleden, om zoveel mogelijk de authentieke bronnen te lezen.

Volledig met deze post eens! Ik ben zelf bezig met de preken van John Piper over de Romeinen brief, maar deze zijn enorm leerzaam! Een aantal postings terug lees ik dat de genoemde calvinisten een heiligmaking vanuit de mens leren. Dat is echter absoluut niet waar. Deze calvinisten benadrukken de verantwoordelijkheid van de mens , maar benadrukken ook dat dit een gave van God is. (Net gelezen in een preek over Rom. 6 van John Piper).

@huisman. Tim Keller verwijst regelmatig naar Jonathan Edwards, maar ook Luther en Calvijn. Tevens refereert hij naar recentere theologen zoals Alister Mcgrath, C. S. Lewis en Bonhoeffer. Voor John Piper geld hetzelfde al valt mij wel op dat John Piper vaker refereert aan oude schrijvers dan Tim Keller.

[peterf]

Waardevolle bijdrage van Jongere. Ik kan me er wel in vinden.

Wat ik nog zou willen noemen is dat bij verschillende van deze voorgangers (zoals John McArthur en John Piper) een heel diep respect en onderwerping aan de Schrift doorklinkt in hun preken. Ze zijn bijna nooit te betrappen op doorredeneringen of onjuiste vergeestelijking van de Schrift. Ook maken ze vaak een praktische toepassing en preken ze regelmatig uit Schriftgedeelten waar ik zelf nog nooit een preek over heb gehoord. Zeker wat de brieven betreft heb ik heel veel onderwijs gekregen uit hun preken. Overigens kan ik me ook vinden in de reactie van Huisman, wat betreft de verschillen met de Puriteinen. Die spreken toch 'gevoeliger' over het innerlijke leven, dat is zeker zo.

Dat ontzag voor de Schrift is iets waar veel predikanten aan de rechtse flank van de reformatorsche kerken heel veel van kunnen leren. Eenzijdig citeren en de Schrift laten buikspreken hoor ik echt nog tenenkrommend vaak. Evenals het vergeestelijken van (historisch bedoelde) Schriftgedeelten naar een standelijke bekeringsweg. En als er dan nog wordt gezegd dat dat in de lijn van Calvijn en Nadere Reformatoren is vind ik dan helemaal vreselijk.

Als ik heel eerlijk ben vind ik het gedachtengoed van de Nadere Reformatoren veel dichter bij bepaalde voorgangers van het Nieuwe Calvinisme liggen dan menig bevindelijk-gereformeerd predikant. Hoewel er zeker positieve uitzonderingen zijn.

[DDD]

Hoewel ik niet zo goed thuis ben in de nieuwe calvinisten als Peterf, had ik die indruk ook. Vandaar dat ik toch graag zou zien dat DIA en Nowhere hun 'standpunten' eens wat nader onderbouwden. Want wat zij op dit forum zeggen, staat in het algemeen helemaal niet zo dicht bij de Nadere Reformatie.

[Desiree]

Ja, ik verbaasde me later ook. Wat doet een intervief van een verontruste heer die een evangelische visie (ja, daar is niets mis mee) heeft in het geReformeerde dagblad? Wij zijn gereformeerd en dus niet evangelisch. (Maar ik heb het toch wel gelezen )

Vervolgens moeten wij ook ineens ongerust worden over de evangelischen of juist blij zijn dat zij (weer hersteld) gereformeerd worden Of is het informatief?

Of het een gevaar is voor onze Calvinisten, weet ik niet. Ik weet er te weinig van.

Ik heb zo'n boek en mijn man heeft er ook een. Vergelijkbaar met een boek van Dominee Uitslag. Hoe je als christen niet van de wereld ben, maar in de wereld 'moet'/'mag' verblijven. Een boek van bezinning. Maar dat wil niet zeggen dat ik weet hoe 'Ze' denken. Jullie weten dat mogelijk veel beter.

De laatste zin van het artikel vond ik wel mooi hoor. Precies zoals ik het zie. Wat is het doel van je leven op aarde.

Ik vond het artikel met Kees van der Staaij om meerdere redenen prachtig. Nou, Van der Vlies vond ik fijn, maar Kees van der Staaij mag er ook zijn! Gelukkig Nederland.

Vind je het niet erg, als je moet zeggen: Ik weet er te weinig van, als het om zulke wezenlijke zaken gaat? En echt, je bent de enige niet, Er zijn er velen, kerkmensen, die niet weten wat ze in feite geloven of belijden. Dat grijpt me wel eens aan. Daardoor hoort men ook het verschik niet (meer) tussen een onderwerpelijke schiftuurlijk-bevindelijke preek en een voorwerpelijke waarheid. Men 'gelooft' het wel.
Ik geloof dat dit meer voorkomt onder ons dan we misschien willen weten.

Beste Dia,

Je hebt mij verkeerd begrepen. Ik bedoelde te zeggen, dat ik niet helemaal doorgrond hoe Evangelischen denken. Ik weet het, denk ik, best wel een beetje, maar ik dacht, laat ik deze keer wat bescheiden zijn.

Maak je niet druk over mij. Ik leef met de Heere en zie geen kerkmuren meer. Juist toen ik de Heere heb leren kennen, vielen kerkmuren om. Pin je niet te vast op de leer of gewoonte of wat dan ook.. vecht er ook niet voor, straks wordt er niet gevraagd van welke waarheid je was, maar wat heb je met 'Mijn Zoon' gedaan..

Ik heb de uitzending van EO Nederland Zingt gezien.. het zogenaamde 'juichend christendom'. Als je dan ziet hoe Ds. Arie van der Veer ook een keer open is, dan begrijp ik hem zo goed. Maar hij heeft veel meer levenservaring.

Hartelijke groetjes!

P.S. Ik kan me voorstellen dat wij alleen zó breed geworden zijn, dat wij niet meer te volgen/plaatsen zijn. Dat wil ik nog even toevoegen.

[Marco]

Het zou aardig zijn als eerst eens beter duidelijk gemaakt werd wat het onderscheid is tussen 'nieuw' en 'oud' calvinisme voordat we hier op verder gaan. Dat onderscheid kan je niet aan de heer Geelhoed overlaten. Bij hem is namelijk de hele leer van uitverkiezing en verwerping fout, hij gaat nogal remonstrants naar de uitverkiezing op grond van vooruitgezien geloof.

Vervolgens is de vraag, of datgene wat 'nieuw' calvinistisch heet, wel zo nieuw is. Het zou maar zo kunnen zijn dat wat Dia met 'oud' bedoelt, nieuwer is dan hijzelf denkt - maar dat hangt uiteraard af van wat er dan wel oud of nieuw is. Het verwijzen naar theologen voldoet niet: er moet aangegeven worden waarin een bepaalde theoloog 'oud' of 'nieuw' is.

[-DIA-]

Het zou aardig zijn als eerst eens beter duidelijk gemaakt werd wat het onderscheid is tussen 'nieuw' en 'oud' calvinisme voordat we hier op verder gaan. Dat onderscheid kan je niet aan de heer Geelhoed overlaten. Bij hem is namelijk de hele leer van uitverkiezing en verwerping fout, hij gaat nogal remonstrants naar de uitverkiezing op grond van vooruitgezien geloof.

Vervolgens is de vraag, of datgene wat 'nieuw' calvinistisch heet, wel zo nieuw is. Het zou maar zo kunnen zijn dat wat Dia met 'oud' bedoelt, nieuwer is dan hijzelf denkt - maar dat hangt uiteraard af van wat er dan wel oud of nieuw is. Het verwijzen naar theologen voldoet niet: er moet aangegeven worden waarin een bepaalde theoloog 'oud' of 'nieuw' is.

Onderscheid is duidelijk: Bij de nieuwe calvinisten kan een men bekeerd worden zonder te sterven.
Zo is het natuurlijk niet. We moeten werderom geboren worden. Dan moet de oude mens sterven.
Je ziet er nu velen die 'gewoon' door kunnen leven, en toch zeggen wederom geboren te zijn.

De mens vliedt van de dood en probeert in leven te blijven. Wil en kan niet sterven.
Dat maakt een bange strijd uit.
De nieuwe leer hoeft niet zo te sterven, een uiterlijke levensvernieuwing lijkt hun voldoende.
Terwijl het toch om het leven uit de dood gaat, een opstanding uit de dood.
Men kent geen gespannen vierschaar. De Rechter kennen ze niet. Ze kennen alleen een Jezus,
zo ze denken.

En nu moet ik stoppen. Het is ook wel een strijd om niet te reageren. Want het blijft toch een strijd
tot het einde toe.