Kindermishandeling ger.gezindte

[JolandaOudshoorn]

Dossiers
CommentaarZoekenKnipsels dinsdag 1 mei '07Jakko GunstGeplaatst: 1-05-2007 | 10:57
„Je kind tegen de grond slaan, is on-Bijbels”
AMERSFOORT - Hij was al bezorgd, maar door het conceptjaarverslag 2007 van zijn Stichting Gereformeerd Jeugdwelzijn (SGJ) is directeur Z. B. Nitrauw het zeker. Pogingen van ouders om de wereld buiten de deur te houden, in combinatie met een autoritaire opvoeding, leiden steeds vaker tot gedwongen hulp aan kinderen.

De cijfers spreken duidelijke taal. Het aantal kinderen uit de rechterflank van de gereformeerde gezindte dat vanwege een gedwongen uithuisplaatsing via de SGJ in de pleegzorg belandde, steeg tegen de trend bij andere kerkgenootschappen in fors: van 34 in 2005, naar 62 in 2006.

„Zo’n grote stijging zien we alleen bij gezinnen uit de Gereformeerde Gemeenten, de Oud Gereformeerde Gemeenten en de Gereformeerde Gemeenten in Nederland”, zegt SGJ-directeur Z. B. Nitrauw. „Sterker nog, bij alle overige kerkgenootschappen is het aantal uithuisplaatsingen gelijk gebleven of gedaald.”

De nieuwe cijfers komen boven op een patroon dat Nitrauw vorig jaar al constateerde. Niet alleen in de groep kinderen die in de pleegzorg belandde, ook in de groep die vrijwillige jeugdhulp kreeg én in de groep die onder gedwongen toezicht thuis woont, is het percentage dat afkomstig is uit de (Oud) Gereformeerde Gemeenten (in Nederland) het grootst.

„De rechterflank is oververtegenwoordigd”, verzucht Nitrauw. „Ik vrees dat we te maken hebben met een structureel probleem.”

Waar ging het mis rond kinderen die gedwongen uit huis zijn geplaatst?
„Een eenduidige oorzaak is niet te geven. Wat je wel kunt zeggen, is dat de draaglast van de opvoeding de draagkracht van de ouders te boven ging. Als ouders pedagogische onmacht ervaren, kan dat hun autoriteit prikkelen. Heel veel gezinnen bereiken in die fase een soort kantelpunt. De dreiging dat ouders ervoor kiezen de situatie met verbale of fysieke macht onder controle te houden, ligt daar op de loer. In de gezinnen waar het uiteindelijk mis ging, is de balans doorgeslagen, met de maatregel van een uithuisplaatsing als gevolg.”

De opvoeding door deze ouders gaat dus gepaard met verbaal en fysiek geweld. Bekritiseert u hun hele stijl van opvoeden?
„Ja, tijdens het hulptraject van deze kinderen wordt nogal eens duidelijk dat hun ouders overwegend repressief en soms bijna tiranniek zijn opgetreden. In plaats van kinderen te leren hoe ze als christen in een open samenleving kunnen staan, handelt men vanuit de overtuiging dat het gezin moet worden afgesloten en beschermd tegen invloeden van buitenaf. Dat is in deze open wereld niet meer te handhaven. Tenzij je als ouder macht inzet, en dat gebeurt dan ook.”

Maar al decennialang zijn er toch ouders die hun kinderen zo opvoeden? Waarom loopt zo’n aanpak nu vaker uit de hand?
„Wie geen vreemde is in Jeruzalem weet dat de temperatuur in onze gezinnen nogal verschilt met die daarbuiten. Ik denk dat dit de frictie vergroot. Meer dan ooit is de samenleving gericht op vrijheid en individuele ontplooiing. Het is moeilijk in zo’n open samenleving een gesloten subcultuur in stand te houden. In de gesloten plattelandssamenleving van vroeger vielen ouders met een autoritaire opvoedingsstijl minder uit de toon.”

Toen de stijging van uithuisplaatsingen in het rechterdeel van de gereformeerde gezindte zichtbaar werd, zocht Nitrauw contact met algemeen secretaris W. Drooger van het deputaatschap diaconale en maatschappelijke zorg (DMZ) van de Gereformeerde Gemeenten. „Beiden zijn we het erover eens dat in een preek over het vijfde en het zevende gebod man en paard moeten worden genoemd. Ook tijdens het huisbezoek dient indringend en openhartig over de relatie tussen ouders en kinderen te worden gesproken. De waarheid gebiedt echter wel te zeggen dat je weerstand voelt zodra je deze openheid vraagt.”

Voor rolmodellen hoeven ouders die over de schreef gaan niet ver van huis, benadrukt Nitrauw. „Veel bevindelijk gereformeerde ouders slagen er juist wel in hun kinderen in onze open wereld christelijk op te voeden.” Blij is hij met het initiatief van DMZ om op een ambtsdragersconferentie openhartig over opvoeding en de risico’s van kindermishandeling te spreken. „Een uitstekend initiatief dat navolging verdient.”

Het aantal kinderen dat via een ondertoezichtstelling gedwongen hulp ontvangt, bedraagt landelijk zo’n 10 procent van het aantal vrijwillige aanmeldingen. In de (Oud) Gereformeerde Gemeenten (in Nederland) is dat echter 17 procent. Nitrauw: „Tijdig om hulp vragen is in dit deel van onze achterban niet vanzelfsprekend. Dat is de conclusie die ik uit dit hogere percentage trek.”

Hoe nu verder?
„We moeten een sfeer scheppen waarin het vragen van hulp bij pedagogische onmacht geen teken is van zwakte, maar van kracht. En we moeten ouders leren beseffen dat het inzetten van macht en geweld zelden leidt tot het gewenste gedrag. Een kind tegen de grond slaan of je voet op zijn strot zetten, is on-Bijbels. Een kind psychisch intimideren en kleineren eveneens. Binnen de SGJ zeggen we wel eens: Ouders kunnen menen vanuit het vijfde gebod te handelen. Maar hebben ze wel eens van het zesde gehoord?”


Bron RD

Ik vind dit een schokkend bericht. Juist in de rechterflank van de ger.gezindte!!

[Breekijzertje]

1 Keer plaatsen is genoeg hoor........ :

Maar nu serieus:
Bericht schokt en verbaast mij niet. Als je soms hoort en ziet hoe megastrak kinderen in genoemde kringen worden gehouden...........vind ik het niet gek dat sommigen ontsporen.......

[Mariavt]

Één van mijn kids is op vrijwillige basis, met advies van Fornhese (daar is hij onderzocht) uit huis geplaatst. Dat doe je niet zomaar.
Hij heeft een aan autisme verwante contactstoornis en haalde me het bloed onder de nagels vandaan.
Je kunt er in stoppen wat je wilt, Liefde, geduld, boosheid enz. maar het raákte hem gewoon niet. Uiteindelijk móesten we hem uit huis plaatsen. Dit gaat gepaard met veel verdriet want je wilt het liefst je kind bij je houden.
Momenteel woont hij weer thuis en is zijn gedrag wat "bijgeschaafd" maar zijn stoornis zal hij nooit meer kwijtraken.
Ben blij dat er instanties zijn die zulke kinderen opvangen als je zelf "aan het eind van je latijn bent"..........

[Breekijzertje]

Één van mijn kids is op vrijwillige basis, met advies van Fornhese (daar is hij onderzocht) uit huis geplaatst. Dat doe je niet zomaar.
Hij heeft een aan autisme verwante contactstoornis en haalde me het bloed onder de nagels vandaan.
Je kunt er in stoppen wat je wilt, Liefde, geduld, boosheid enz. maar het raákte hem gewoon niet. Uiteindelijk móesten we hem uit huis plaatsen. Dit gaat gepaard met veel verdriet want je wilt het liefst je kind bij je houden.
Momenteel woont hij weer thuis en is zijn gedrag wat "bijgeschaafd" maar zijn stoornis zal hij nooit meer kwijtraken.
Ben blij dat er instanties zijn die zulke kinderen opvangen als je zelf "aan het eind van je latijn bent"..........

Erg schrijnend en triest Maria.......sterkte..........

[Unionist]

Je zou uit het artikel 2 conclusies kunnen trekken:

1. Er komt steeds meer kindermishandeling voor.
2. Kindermishandeling, die altijd al voorkwam, komt nu vaker in de openbaarheid en er wordt meer aan gedaan.

't Is allebei triest, maar van het tweede wordt je toch iets optimistischer.

[JolandaOudshoorn]

1 Keer plaatsen is genoeg hoor........ :

Maar nu serieus:
Bericht schokt en verbaast mij niet. Als je soms hoort en ziet hoe megastrak kinderen in genoemde kringen worden gehouden...........vind ik het niet gek dat sommigen ontsporen.......

Oeps, ja sorry, heb het aangepast. Ik was weer eens ongeduldig of zo.

[JolandaOudshoorn]

Je zou uit het artikel 2 conclusies kunnen trekken:

1. Er komt steeds meer kindermishandeling voor.
2. Kindermishandeling, die altijd al voorkwam, komt nu vaker in de openbaarheid en er wordt meer aan gedaan.

't Is allebei triest, maar van het tweede wordt je toch iets optimistischer.

Volgens mij kan je alleen maar de eerste conclusie trekken, omdat in het artikel vermeld staat dat in andere kerkgenootschappen het gelijk blijft of daalt.

[Rens]

Juist in de rechterflank van de ger.gezindte!!

Juist dáár komt, blijkens het artikel, het tirannieke in de opvoeding openbaar. Het zich in een cocon van "wij tegen de boze wereld" en het trachten die "boze wereld" volledig uit te sluiten, en de kids daarmee op te zadelen als was elkéén die niet tot "de club" behoort een satanskind, dat vráágt om moeilijkheden.

Het niet dúrven over de eigen kerkmuren heen kijken, al was het maar binnen ándere kerkmuren, laat staan "de wereld" wekt dermate frustraties op dat niet alleen dit soort "kindermishandeling" plaats gaat vinden, maar, erger nog, ook kindermisbruik in én buiten het gezin...........want deze vorm van stringente afgeslotenheid jegens de wereld én de daarbij behorende rigide intolerantie en bekrompenheid en absurde ideeën omtrent sexualiteit werken dit in de hand.

Helaas, maar wel waar.

Overal waar dit soort rigide praktijken voorkomen, zal kindermisbruik voorkomen, dus niet alleen in de rechterflank van de ger.gezindte maar ook in het celibatiare RK-leven van priesters.

[Marnix]

Je zou uit het artikel 2 conclusies kunnen trekken:

1. Er komt steeds meer kindermishandeling voor.
2. Kindermishandeling, die altijd al voorkwam, komt nu vaker in de openbaarheid en er wordt meer aan gedaan.

't Is allebei triest, maar van het tweede wordt je toch iets optimistischer.

Het komt steeds minder voor, daarom is de stijging in de gereformeerde gezindte extra zorgwekkend.

Hoe kan dit in Godsnaam gebeuren?! Door mensen die elke zondag naar de kerk gaan? Wat is de link tussen Gereformeerde gezindte en kindermishandeling? Waarom juist in deze kringen? Hoe kunnen die mensen zo licht ontvlambaar zijn? Uw vriendelijkheid zij alle mensen bekend?

Heeft Rens inderdaad gelijk? Ligt het aan het te verkrampt en strak met dingen omgaan? Goed bedoeld, naar Gods Woord.... maar in de praktijk vaak tegenovergesteld?

[Breekijzertje]

Je zou uit het artikel 2 conclusies kunnen trekken:

1. Er komt steeds meer kindermishandeling voor.
2. Kindermishandeling, die altijd al voorkwam, komt nu vaker in de openbaarheid en er wordt meer aan gedaan.

't Is allebei triest, maar van het tweede wordt je toch iets optimistischer.

Het komt steeds minder voor, daarom is de stijging in de gereformeerde gezindte extra zorgwekkend.

Hoe kan dit in Godsnaam gebeuren?! Door mensen die elke zondag naar de kerk gaan? Wat is de link tussen Gereformeerde gezindte en kindermishandeling? Waarom juist in deze kringen? Hoe kunnen die mensen zo licht ontvlambaar zijn? Uw vriendelijkheid zij alle mensen bekend?

Heeft Rens inderdaad gelijk? Ligt het aan het te verkrampt en strak met dingen omgaan? Goed bedoeld, naar Gods Woord.... maar in de praktijk vaak tegenovergesteld?

Het met de roede tuchtigen wordt in deze kringen vaak letterlijk genomen................

[Rens]

Het met de roede tuchtigen wordt in deze kringen vaak letterlijk genomen................

Roede kan in de praktijk worden ingevuld met (broek-)riemen, natte handdoeken, bezemstelen, (wandel-)stokken en al wat binnen handbereik kan liggen/staan.

Maar, het kán ook nog eens doorslaan in sexueel misbruik van, vooral, de dochters vanwege de rigide seksuele opvoeding en moraal van ouders die ook in een gelijke situatie zijn grootgeworden met álle frustraties van dien, waar helaas ook ambtsdragers niet vrij van zijn. Juist ZIJ waar men vanuit moet kunnen gaan dat zij een onberispelijke levenswandel hebben.

Maar ja, je kunt iemand wel vóór, maar nooit IN de kop kijken...........

[Auto]

Het met de roede tuchtigen wordt in deze kringen vaak letterlijk genomen................

"in deze kringen" is dat alleen in deze kringen?

De praktijk wijst uit dat het overal voorkomt. Ik krijg zo langzamerhand de indruk dat je probeert de behoudende reformatorische kerken zwart te maken en alle stereotypen die er zijn benadrukt.

Helaas komt het overal voor en gelukkig worden deze misstanden overal aan de kaak gesteld. En dan doen de berichten in de krant pijn dat juist in christelijke gezinnen dit ook voorkomt.

Wat unionist aangeeft is dat het positief is dat juist meer aan het licht komt omdat de betrokkenen juist helpt.

Vind je het gek dat als het SGJ die er voor de reformatorische kerken zijn een stijging ziet om hulpaanvragen dat dan de reformatorische kerken aangewezen wordt, want juist de hulpaanvraag komt voor meer dan 75% uit deze richtingen.

[Marnix]

Het met de roede tuchtigen wordt in deze kringen vaak letterlijk genomen................

"in deze kringen" is dat alleen in deze kringen?

De praktijk wijst uit dat het overal voorkomt. Ik krijg zo langzamerhand de indruk dat je probeert de behoudende reformatorische kerken zwart te maken en alle stereotypen die er zijn benadrukt.

Helaas komt het overal voor en gelukkig worden deze misstanden overal aan de kaak gesteld. En dan doen de berichten in de krant pijn dat juist in christelijke gezinnen dit ook voorkomt.

Je maakt het wel wat positiever dan het is. Er is vastgesteld dat:

Het aantal gevallen landelijk gezien daalt.
Het aantal gevallen in deze kringen explosief stijgt.

Ja, het komt overal voor, dat klopt. Maar het daalt landelijk gezien, maar in zwaar gereformeerde gezinnen stijgt het juist. Dat is zorgwekkend en geeft aan dat het niet zomaar zwartmakerij van een groep is, maar dat in die groep wel degelijk een flinke stijging van kindermishandeling is.

En ja, dat dit bekend is en er ingegrepen kan worden is mooi, maar dat is ook het enige lichtpuntje van deze cijfers, die heel droevig zijn.... en de naam van christenen en bovenal van God geen goed doet.

[Mister]

Ik meen toch dat de zwaarste zonde die is van de zonde tegen de Heilige Geest, aangezien die (in tegenstelling tot misbruik van Gods Naam) onvergeefbaar is.

[Mister]

Dus je bent het niet met me eens?