J.C. Philpot schreef:Mara schreef:J.C. Philpot schreef:Zita schreef:Is het werkelijk nodig om bij tuchtiging te slaan? Er zijn volgens mij genoeg andere mogelijkheden van correctie of straf te bedenken, waarbij het kind wel gestraft wordt, maar niet vernederd wordt, of het risico loopt mishandeld te worden. Die meneer De Vriese noemt zelf alternatieve correcties, maar hij weet mij niet te overtuigen dat slaan de standaardcorrectie zou moeten zijn. Hij brengt het op een toontje alsof iedereen die niet slaat, zijn kind laat opgroeien voor galg en rad. En dat vind ik een rare manier van redeneren.
De bijbel zegt:
Spreuken 13:24 -
Die zijn roede inhoudt, haat zijn zoon; maar die hem liefheeft, zoekt hem vroeg met tuchtiging.
Nattuurlijk zijn er soms andere omstandigheden, maar de bijbel roept ons op als het echt nodig is om de roede niet te sparen. Uit liefde. Wie dat niet doet terwijl het toch nodig is, haat zijn kind volgens de bijbel. Als de Heilige Geest het behaagt heeft om dat te inspireren, mogen we daar mits het echt uit liefde en bewogenheid gedaan word zegen op verwachten.
@Helma,
Ik ben het met je eens dat als een kind wat druk is, je hem liefdevol en met begrip moet begeleiden en corrigeren. Maar bij echt rebellerend gedrag is ook bij kindjes met een ADHD etiketje de roede een bijbelse straf.
Helma zegt juist dat ze NIET druk zijn. En bedoel je met de roede echt een stuk hout?
Het is mij in ieder geval duidelijk uit deze tekst dat het echt om lijfstraffen gaat. Ik denk dat de meeste ouders het zullen houden bij met de hand enkele klappen op de billen.
Ik ben bang van niet. Gezien het nieuws dat regelmatig voorbij komt, waar zoiets mis gaat. Natuurlijk moet je niet zoetsappig omgaan met je kinderen, maar ieder kind is anders. Waar de één al ineen krimpt van een boze blik, zal de ander een ferme terechtwijzing moeten hebben.
Ik zie meer in de straf die erbij past. Dus rommel gemaakt? Opruimen. Nog steeds geen pyjamaatje aan? Dan niet voorlezen. Bord niet leeg, dan niet.
Wat betreft een grote mond moet ik vaak lachen. Je hoort regelmatig een ouder schreeuwen (!) schreeuw toch eens niet zo!!!
Is het vaak niet: goed voorbeeld doet goed volgen? En: toen ik een kind was, sprak ik als een kind enz enz.