Als je je werk getrouw doet op de plaats waar God je gesteld heeft.

Hoe weet je of je op de juiste plaats bent?

En wat zijn volgens jou daar de criteria voor? Wanneer kun je zeggen dat je iets tot Gods eer doet?

Interessante vragen, waar ik zelf ook regelmatig mee bezig ben.

Vragen die daar voor mij bij horen zijn:

Wat wil God voor mij?
Wat is mijn Goddelijke identiteit?
Wie ben ik in Christus?
Waar ligt het verschil tussen mijn verlangen en wat God van mijn vraagt?

Prediker is in mijn geval het eerste Bijbelboek waarin ik herkenning vond. Het is niet het enige gebleven, gelukkig.

Ik vermoed dat de 'zoekende mens' zich herkent in Prediker.

De kritiek klinkt mij allemaal wat sentimenteel in de oren.
Kruizen en roomse verkettering zorgen, lijkt het, voor haat.
Hopelijk kan men wat steekhoudende argumenten aanboren.
Mensen, de Sint doet toch niemand kwaad?

ZWP schreef:

-DIA- schreef:

ZWP schreef:Ach, in deze discussie denk ik al snel: "Wees niet al te rechtvaardig..."

Deze tekst wordt nogal eens misbruikt... Want wat denk je, zou dat betekenen dat je
het niet zo nauw hoeft te nemen?

Wat sommige onderwerpen betreft niet, nee.

x 2!

Stuur deze mail door, als je het volgende echt meent: Ja , ik houd van God. Hij is mijn leven en mijn Redder. Hij zorgt er elke dag voor, dat ik functioneer. Zonder Hem was ik niets. Zonder Hem ben ik niets, maar met Hem kan ik alle dingen doen, door Hem die mij sterk maakt. Ik ben tegen alles ... ...

Zo zie je maar waar hij al niet goed voor is...

Pas op wat je hier zegt, want Sinterklaas schrijft alles op in zijn grote boek!

Probeer als man maar eens in een damesbroek te lopen (als je 'm al aan krijgt) dan merk je het verschil wel...

Van mij mag een ander zijn zondag gerust invullen met het onnodig aan doen van het licht, de verwarming en de douche. Ik blijf het een teloorgang vinden van de zondagsrust. Punt uit .

Dus als ik het goed begrijp, zeg je aan de hand van die tekst dat we per situatie de argumenten tegen elkaar af moeten wegen op basis van 'wezenlijkheid'.

Afgewezen schreef:Juist hier gaat het niet om de 'letter' van de wet, maar om de 'geest' van de wet!

Ik blijf het vaag vinden. Je kunt je nergens op beroepen behalve op een onderbuik-gevoel waarvan je zelf moet bedenken dat het de 'geest van de wet' is.

Van dit type opmerkingen gaan altijd mijn nekharen overeind staan. Het is zooo gemakkelijk om dit beweren. Ook wekt het de suggestie degene die de opmerking maakt, ver verheven is boven het 'schuivende gepeupel'. Zeker als je je zelf nergens op beroept behalve een onduidelijke opmerking over de 'ge...